พระอาทิตย์ไม่ลาลับฟ้า แต่เราไม่เลิก
ขึ้นจากน้ำต่อด้วยทราย
อิ่มท้ิองด้วยมื้อนี้ ข้างทางร้านริมหาด ลงไม่เล่นทรายต่อ ร่ำลาหาดทรายด้วยความอาลัยตามประสาเด็ก จนแม่ต้องบอกว่าเดี๋ยวจะพามาใหม่
ทุกครั้งเวลาลูกมองชายหาดไกลๆ นิ่งๆเราสงสัยว่าเค้าคิดอะไรอยู่
เล่นจนเพลิน มองอีกทีฟ้าก็เปลี่ยนสีแล้ว
เราลาทะเลกลับบ้านสนุกสนานพอสมควรเป็นความทรงจำที่ดีอีกหนึ่งวัน เรียบง่ายแต่ได้ใจเด็กที่บ้านไปเรียบร้อย
จบด้วยรูปเด็กน่ารัก รูปนี้
รักลูกสุดหัวใจแม่