|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เขียนถึง....แหม่มสาว "ผู้อกหัก"
นาน ๆ ทีจะเอาเรื่องของคนใกล้ตัวมาเม้าท์ จขบ. ไม่เชื่อว่า เรื่องนี้จะสามารถเป็น
อุทาหรณ์สอนใจ ให้กับใครได้ แม้แต่นิดเดียว
ไม่ได้เอามาเล่าเพื่อความสะใจ หรือสงสาร
แต่ในฐานะของ ผู้อยู่ในสถานะการณ์ และ กำลัง ฉับฉนค่า.... ว่า
เป็นไปได้ยังไง ตูทำไรผิดไปอะป่าวว.....
แหม่มที่ว่า ก็เป็นเพื่อน เป็นคนรู้จักกันนี่แหละ เคยแอบอิจฉาเธอ ในฐานะหญิงไทย ใจไม่กล้า ไม่เก่งภาษา แถมยัง "โต๊กงาน" อีกต่างหาก ทำหน้าที่แม่บ้านไปวัน ๆ ชีวิตไม่มีอะไรโลดโผน ไม่หนุกหนาน ไม่มีเวอร์ชั่นตื่นเต้นเลยอะ
แต่แหม่มคนที่ว่านี่สิ
ผู้หญิงอะไร หุ่นยาว ขาวเพรียว หน้าตาก็สวยเช้ง พูดได้หลายภาษา อิตาเลียน ฝรั่งเศส เยอรมัน สเปน อังกฤษ งานที่เธอทำ เอาง่าย ๆ ทำบ้างไม่ทำบ้าง เงินล้นมือ ใช้เงินเป็นว่าเล่น เอาง่าย ๆ ว่า ชุดที่ใส่ออกเที่ยวนอกบ้านวันนี้
ไม่สวย ไม่ถูกใจพอ เข้าไปเรยย........สิบนาที ได้ใหม่มาทั้งชุด ซื้อแล้วก็เปลี่ยนมันซะ ในร้านนั่นแหละ
มีชีวิตที่เกือบสมบูรณ์แบบ อาจจะมี หลุมดำ ของชีวิตนิดหน่อย ตรงที่ พ่อกับแม่ แยกทางกัน แล้วก็แต่งงานใหม่ทั้งคู่ ถึง จขบ. ไม่มีประสบการณ์เรื่องนี้ แต่ก็คาดเดาเอาว่า "อย่างงี้ไม่ยากหรอก ไม่คิดว่ามันจะหนักหนา"...อิอิ เหมือนใครนะ ร้องไว้อะ ไม่รู้ใครเกิดทันป่าวยุคนั้น
แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า
เธอ อกหัก เหงา เศร้า มาหลายเดือนแล้ว เลิกงาน เมาทุกวัน กลับบ้านเช้าวันรุ่งขึ้น.......ประจำ!!! เป็นทุกเป็นร้อน เพื่อนฝูง ใคร ๆ ก็แบกไปส่งที่รถ คิดว่าเธอไม่น่ารอด หมายถึง ขับรถไม่ถึงบ้าน แต่วันรุ่งขึ้นเธอก็กลับมาหลอกหลอนชาวบ้าน ........ร่ำไป
เวลาอยู่กับเพื่อนฝูง เอาแต่โทรศัพท์ ส่งข้อความ หาอดีตคนรัก บางที ร้องไห้บ้าง หัวเราะบ้าง อาการไม่ค่อยน่าห่วงเท่าไร
มีอยู่วันนึง เธอเข้ามาถาม จขบ.
แหม่ม "ในชีวิตยู อะไรสำคัญที่สุด" จขบ. "แม่" แหม่มออกอาการงงค่ะ ก็ถามว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น ถ้ารักแม่ทำไมไม่อยู่กับแม่ แต่งงานแล้วมาอยู่ตั้งไกล
เฮ้อ......คุณขา จะให้เดี๋ยนตอบว่าไงคะ เรื่องมันยาวค่ะ ไอ้รักข้ามขอบฟ้าเนี่ย พูดไป เดี๋ยวน้ำเน่าเรียกพี่ เอาเป็นว่าไม่ดีกว่า
สำหรับเธอแล้ว ผู้ชายคนนั้นสำคัญที่สุด ไม่มีเค้าเธออยู่ไม่ได้ หน้าอื่นใดในโลกนี้ ไม่อาจเทียบเขาได้ แม้แต่แม่
ไอ้เราก็คิดว่า เธอคงพูดตามอาการที่ควรจะเป็น ของคนอกหัก รักคุด
ก็พยายามพูดอะไรหลายอย่าง เท่าที่คิดว่า น่าจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น
แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะถ้าได้ผลเธอคงไม่ โคม่า ขนาดนี้
ไม่รู้ว่า เพราะคำตอบของ จขบ. ไม่ "เร้าใจ" แต่ ร้าวใจ แทนรึเปล่า
เพราะวันต่อมา
เธอกินยานอนหลับ 120 เม็ด ที่ทะเล มุมโปรดของเธอ
แต่ ไม่รู้ เคราะห์ดี หรือ เคราะห์ร้าย (ของเธอ) เพราะมีคนแจ้งตำรวจ แล้วส่งเธอล้างท้องทัน
กลับมาเป็นคนเศร้าคนเดิม
แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ
หมอสั่ง งด เครื่องดื่ม แอลกอฮอล์ทุกชนิด
ปล. ไม่รู้ว่า น่าเศร้ายิ่งกว่าเดิมรึเปล่า
ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามา ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
Create Date : 01 ตุลาคม 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 1 ตุลาคม 2551 3:42:48 น. |
Counter : 389 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: tju 2 ตุลาคม 2551 0:21:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เวลามันเจ็บ ก็อาการหนักปางตาย ปานโลกทั้งใบให้นายคนเดียว
แต่คิดว่าสักวันหนึ่งกาลเวลาจะเยียวยาเธอเอง