|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ถือว่าเป็นอีกปีที่ฉันพอใจ
พอถึงปลายปี คำพูดที่ติดปากฉัน (ซึ่งก็คงติดปากคนอื่นด้วย) ก็คือ เผลอแผลบเดียวผ่านไปอีกหนึ่งปีแล้ว เวลาหนึ่งปีของทุกคนมีจำนวนเดือน วัน ชั่วโมง นาที และวินาทีเท่ากัน สิ่งที่ต่างกันคือเราได้ใช้เวลาของเราอย่างคุ้มค่าและน่าพอใจเพียงไร
สำหรับฉันแล้ว ฉันพอใจ จริงๆแล้วพอใจมากๆ กับหนึ่งปีที่ (กำลังจะ) ผ่านไปของฉัน
งานประจำ : ฉัน (มีส่วนร่วม) ทำโครงการใหญ่ของออฟฟิศจบไปเมื่อกลางปี ฉันภูมิใจและปลื้มใจกับความสำเร็จของงานนี้มาก เรียกได้ว่าเก็บไว้เป็นโปรไฟล์ได้เลย
เมื่อมองย้อนกลับไป เวลาเกือบสองปีที่ทำงานนี้ ทำให้ฉันทั้งเหน็ดเหนื่อย จิตตกและเสียน้ำตาไปไม่น้อยเลย แต่เมื่อเวลาผ่านไป ฉันพบว่าตัวเองได้รับความรู้มากมายและเข้มแข็งขึ้น (คนอื่นเรียกว่าโหด) ส่วนงานที่ทำตอนนี้ก็สนุกและน่าพอใจ (ในแบบของฉัน) ฉันคิดว่าตัวเองสามารถทำงานได้อย่างสบายใจไปอีกพักใหญ่เลยล่ะ
งานอดิเรก : ฉันได้ออกนิยายเรื่องแรกเมื่อต้นปี นั่นทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นนักเขียนเต็มตัวขึ้นมาบ้างแล้ว ในปี 2552 นี้ ฉันมีผลงานตีพิมพ์เป็นเรื่องยาวสองเล่ม (สาปอสูรวุ่นรัก และหลอนรักนักเขียนผี) และเรื่องสั้นอีกสองเรื่อง (จุดคุ้มใจ ในครสด. 30 และ เข้าใจน้อย แต่รักมาก ใน ครสด. 31)
นิยายหนึ่งเรื่องกับเรื่องสั้นอีกหนึ่งเรื่องเป็นงานที่ทำเสร็จมาจากปี 2551 ส่วนผลงานที่ทำเสร็จในปี 2552 นี้ ก็เป็นเรื่องยาวสองเรื่อง กับเรื่องสั้นอีกสองเรื่องเหมือนกัน
นั่นหมายความว่าในปี 2553 เพื่อนนักอ่านก็จะเห็นนิยายหนึ่งเรื่อง กับเรื่องสั้นอีกหนึ่งเรื่องเป็นอย่างน้อยค่ะ (งงมั้ย) ส่วนจะเป็นนิยายเรื่องอะไร เรื่องสั้นเรื่องอะไร รอดูปีหน้าค่ะ ไม่นานเกินรอค่ะ
ขอบอกว่าเหนื่อยมาก ว่าจะเล่าว่าเหนื่อยอย่างไร ก็เกรงว่าจะยืดเยื้อจนน่ารำคาญ เอาเป็นว่าตั้งใจทำงานเพื่อให้คนอ่านได้อ่านเรื่องสนุกๆค่ะ ถึงจะเหนื่อยก็มีความสุข เพราะเป็นงานที่ชอบมากมาย
ความบันเทิง : อ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลงเยอะ คิดว่าเกินกว่ามาตรฐานของคนวัยเดียวกันนะ (วัยนี้ไปวุ่นวายกับการเลี้ยงลูกกันหมดแล้ว) แต่ดูเหมือนจะน้อยกว่าปีก่อนๆ
ปีนี้แทบไม่ได้อ่านนิตยสารเลย หนังสือพิมพ์ก็ได้อ่านบ้าง ทิ้งไปพับถุงกระดาษบ้าง (พูดไปอย่างนั้นเอง สมัยนี้ไม่ค่อยเห็นมีถุงกระดาษพับจากกระดาษหนังสือพิมพ์) แค่เอาเวลาไปอ่านหนังสือพอกเก็ตบุ้ก กับอ่านกระทู้ในพันทิปก็หมดเวลาแล้ว แถมยังต้องแบ่งเวลาไปเขียนหนังสือด้วยค่ะ
การท่องเที่ยว : ถือว่าแย่ ปีนี้ไม่ได้ไปต่างประเทศ ได้ไปทริปในประเทศนิดๆหน่อยๆกับเพื่อน ก็โอเคล่ะ แต่เศร้าอย่างแรง เพราะพลาดทริปต่างประเทศอย่างจำเป็น และจำยอม
เริ่มจากช่วงต้นๆปี น่าจะม.ค. นะ (ไม่ได้ไปด้วย เลยไม่ได้จำ) เพื่อนๆไปเที่ยวอียิปต์กัน (อียิปต์เชียวนะ) รู้แหละว่าซื้อทัวร์ไปได้ แต่มันไม่สนุกเหมือนไปเที่ยวแบบลุยๆกับเพื่อน
งือๆ ฉันอยากไปอียิปต์ตั้งแต่อายุแค่สิบสองขวบได้มั้ง แต่พอถึงเวลาเพื่อนๆจะไปกัน ฉันดันติดงาน ก็งานอภิมหาโปรเจ็กต์ที่บอกไปแล้วนั่นแหละ ช่วงที่เพื่อนๆไปเที่ยวกัน ฉันก็นั่งประชุมเครียดอยู่ที่ออฟฟิศ เอาเถอะ ก็มันจำเป็น
พอถึงเดือน เม.ย. นัดแนะกับยัยน้องสาวที่เป็นแอร์โฮสเตสว่าจะไปเยี่ยมเจ้าหล่อนที่ประเทศในแถบตะวันออกกลางอันเป็นฐานของสายการบินที่เธอทำงานอยู่ จะได้ไปดูที่พักของคุณน้อง และไปเที่ยวแถวๆนั้นอีกนิดหน่อย
ปรากฏว่า
She ชะล่าใจ จองตั๋วเครื่องบินไม่ทัน ตั๋วเต็มเสียก่อน กลายเป็นว่าน้องสาวกลับมาเยี่ยมบ้านช่วงสงกรานต์ จะหาทัวร์ไปเที่ยวที่ไหนก็ไม่ทัน เต็มทั้งนั้น งานนี้เรียกว่าจำยอม
สุขภาพ : เพิ่งไปตรวจสุขภาพประจำปีมาค่ะ ดีใจมากมายที่ความหวานลดลงจนอยู่ในระดับเกือบปกติ
ไม่ใช่ความหวานของนิยายเน้อ แต่เป็นน้ำตาลในเลือดที่ฉันมีมากเกินไปหน่อย จนเสี่ยงว่าจะเป็นโรคเบาหวาน (คุณหมอขู่จนจิตตก ไหนจะตาบอด ต้องตัดแขน ตัดขา) ฉันเลยต้องหยุดกินของหวาน ซึ่งเคยเป็นของโปรดของฉัน กาแฟก็ต้องดื่มแบบไม่ใส่นมข้น และน้ำตาล ฉันเลยดื่มลาเต้ทั้งร้อนและเย็นแบบไม่ใส่น้ำตาลหรือน้ำเชื่อมเลย หลังๆกาแฟดำก็สามารถแล้วค่ะ มีคนถามว่าทำไมไม่ใช้น้ำตาลเทียม ฉันว่ารสชาติมันแย่ค่ะ ไม่ใส่เลยดีกว่า
คลอเรสเตอรอลต่ำ แต่ HDL ที่เป็นไขมันตัวดีก็ต่ำด้วย เพราะไม่ได้ออกกำลังกาย ทำให้ยังเสี่ยงกับโรคหลอดเลือดหัวใจอุดตันอยู่ดี (ถ้าเข้าใจไม่ผิดนะ)
ในเมื่อไม่ได้ออกกำลังกาย แถมยังเจริญอาหาร ก็แน่นอนว่าฉันอ้วนขึ้น แย่อ่ะ
ความรัก : เหมือนเดิม
อยู่คนเดียวเหมือนเดิมไง ไม่ถือว่าเป็นเรื่องเศร้าหรอกค่ะ ฉันมีความสุขดีเพื่อนอีกเป็นโขยงที่พร้อมใจกันโสดแสนสุข (จะพูดถึงไปทำไมเนี่ย)
ก็มีดี กับดีน้อยหน่อย ปนๆกันไป แต่รวมแล้ว ก็ถือว่าเป็นอีกปีที่ฉันพอใจ (มาก) ค่ะ
ส่วนปีหน้า ฉันก็ขอให้เรื่องดีๆ ของฉัน ยังดีต่อไป ส่วนเรื่องที่ดีน้อยไปหน่อยก็ขอให้ดีขึ้นเสียที ขอให้ได้เที่ยว ขอให้ได้ออกกำลังกายมากขึ้น มีญาติพี่น้องและเพื่อนรักห้อมล้อมค่ะ
ปีที่(กำลังจะ) ผ่านไปของฉันเป็นปีที่ดี แล้วของมิตรรักนักอ่าน และเพื่อนๆล่ะคะ เป็นอย่างไรบ้าง
ถ้าปี 2552 เป็นปีที่ดี ก็ยินดีด้วย และขอให้ปี 2553เป็นปีที่ดีอีกเช่นเดิมนะคะ แต่ถ้าเป็นปีที่ไม่ค่อยจะดีนัก ก็ขอให้ลืมความทุกข์ไปเสีย และขอให้ปี 2553 เป็นปีที่ดีมีแต่ความสุขค่ะ
สวัสดีปีใหม่ 2553 ค่ะ
Create Date : 31 ธันวาคม 2552 |
Last Update : 31 ธันวาคม 2552 22:21:09 น. |
|
12 comments
|
Counter : 526 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ชัชชมนต์ วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:22:26:49 น. |
|
|
|
โดย: i_nookae วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:22:27:53 น. |
|
|
|
โดย: ต่ายจัง (nuanapa ) วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:22:29:38 น. |
|
|
|
โดย: ไม่รวยสักที วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:22:29:59 น. |
|
|
|
โดย: ชัชชมนต์ วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:22:56:57 น. |
|
|
|
โดย: ส้มจุก IP: 127.0.0.1, 113.53.1.227 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:13:26:09 น. |
|
|
|
โดย: bookmark วันที่: 3 มกราคม 2553 เวลา:12:53:38 น. |
|
|
|
โดย: ชัชชมนต์ IP: 202.93.63.238 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:7:43:52 น. |
|
|
|
โดย: neko-koy วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:16:54:11 น. |
|
|
|
โดย: ชัชชมนต์ IP: 202.93.63.238 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:11:57:09 น. |
|
|
|
โดย: neko-koy วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:17:54:50 น. |
|
|
|
โดย: ชัชชมนต์ วันที่: 16 มกราคม 2553 เวลา:20:10:45 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ชัชชมนต์เป็นแค่คนธรรมดา ที่มีความฝันอยากเป็นนักเขียนค่ะ
ทุกวันนี้ความฝันได้เป็นจริงบ้างแล้ว และยังหวังจะพัฒนาฝีมือ ให้ฝันนี้จริงจังกว่าเดิมค่ะ
งานเขียนในบล็อกนี้เขียนด้วยใจ อ่านกันได้ คุยกันได้ แต่อย่าลอกกันนะคะ ทั้งนี้มี พรบ. ลิขสิทธิ์คุ้มครองค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
ขอบคุณมากๆนะคะ
แต่สำหรับ 'คนที่ใช่' ที่น้องก้อยอวยพรให้เจอ...เอ่อ...อย่าได้แคร์ค่ะ เดี๋ยวจะเครียด 555