สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่ โลกมีแง่มุมมากมายให้มอง
แต่อยู่ที่เราจะเลือกมองมุมไหนต่างหาก.... :))
|
||||||||||||||
โจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 16 ...โลกจ๋า..พี่ลาก่อน  ท่ามกลางบรรยากาศอันมืดสลัว เสียงลมอันอื้ออึง พัดผ่านหวีดหวิว ปรากฎเศษซากสิ่งก่อสร้างที่ปรักหักพัง และซากศพของผู้คนที่ล้มตาย "สาลี่" คือหนึ่งในมนุษย์ไม่กี่คนที่รอดพ้นจากวิกฤตการณ์ของโลกมาหมาดๆ เธอเดินผ่านมาตามทาง พร้อมด้วย "เจ้าสัว" หมาน้อยเพื่อนยากที่รอดชีวิตมาด้วยกัน สายตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตา มองกราดไปรอบๆ นี่มันไม่ใช่โลกที่สาลี่รู้จักอีกต่อไป โลกที่กำลังจะแตกสลาย เพราะน้ำมือของมนุษย์ที่ไม่รักษาสมดุลตามธรรมชาติ พรุ่งนี้สินะ สาลี่ไม่แน่ใจ พรุ่งนี้จะยังมีโลกอีกต่อไปหรือไม่ เธอไม่รู้ ความจริง สาลี่ไม่คิดว่าจะมีชีวิตรอดมาเดินเพื่อชมความพินาศของโลกแบบนี้ด้วยซ้ำ มันจะดีไปกว่านี้หรือเปล่า หากว่าเธอตายไปเลย คงไม่ต้องคิดอะไรอีกต่อไป สาลี่เหนื่อยล้า ทั้งหิว และบาดเจ็บ เธอหมดเรี่ยวแรงก้าวเดินอีกต่อไป สาลี่มองหาที่นั่งพัก และอาจเป็นที่พักพิงก่อนวาระสุดท้ายของเธอจะมาถึง เมื่อได้ที่นั่งเหมาะๆ เธอเรียกชื่อเจ้าสัวเบาๆ มันเดินอย่างเชื่องช้าเข้ามาหาเธอ สาลี่กอดมันไว้และลูบหัวมันไปพลาง อย่างช้าๆ เธอรู้ว่าเธอกำลังจะหมดแรง และเธอกำลังจะตายในไม่ช้า เจ้าสัวก็เหมือนจะรับรู้ได้ มันเองก็เช่นเดียวกัน หากโลกแตกมันก็ต้องตาย เจ้าสัวมาน้อยแสนรู้ ทำได้เพียงเลียไปทั่วๆ ใบหน้าของสาลี่ เหมือนจะปลอบประโลมนายของมัน และตัวมันเองในวาระสุดท้ายเช่นนี้ สาลี่หลับตาลง นิ่งนาน นานเท่าไหร่ไม่รู้ได้ แต่ขณะนี้โลกได้ดับมืดไปตลอดกาล..... *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-* บ๊อกๆๆๆๆ เสียงเห่าของเจ้าสัวดังแทรกเข้ามา ทำให้สาลี่ตื่นจากภวังค์และหันไปมองมันด้วยสายตาเอ็นดู เธอยิ้มบางๆ พร้อมๆ กับวางดอกกุหลาบที่ตัดมาไว้บนโต๊ะ กุหลาบเป็นดอกไม้ที่ชายคนรักของเธอชอบมาก เธอมักจะตัดและปักแจกันไว้ให้เขาเสมอๆ วันนี้ก็เช่นกัน เมื่อปักลงแจกันเรียบร้อย เธอก็เดินนำไปวางไว้บนโต๊ะอาหาร จะต่างไปหน่อยตรงที่วันนี้ ชายคนรักไม่ได้อยู่กับเธอซะแล้ว เขาจากเธอไปด้วยโรคมะเร็งเมื่อปีก่อน เธอเสียใจมาก ก่อนหน้านั้น เขามักจะเพียรถามเธอเสมอๆ ว่า "หากไม่มีเขา เธอจะอยู่ต่อไปยังไง" ตอนนั้นสาลี่ไม่ได้ตอบคำถามของเขา มันยากเกินกว่าจะคิดหรือพูดอะไรออกมา เธอได้แต่คิดว่าวันนั้นไม่มีวันมาถึง หรือไม่เธออาจจะตายไปก่อนเขาก็ได้ มาวันนี้เธอรู้แล้ว ว่าจะอยู่ต่อไปอย่างไร สาลี่ใช้ชีวิตอยู่ต่อด้วยความรักของเขาที่มีให้เธอนั่นเอง เธอยังคงทำทุกอย่างให้ปกติเหมือนกับมีเขาอยู่ข้างๆ ด้วยความสุข หากพรุ่งนี้โลกจะต้องแตกสลายไป เธอก็ไม่มีวันเสียใจ.... *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-* กับก้าวแรกของโครงการถนนสายนี้...มีตะพาบ หลังจากที่จดๆ จ้องๆ มานาน หวังว่ากิโลเมตรที่ 16 นี้ จะยังไม่สายเกินไปสำหรับชาลีนะคะ ^^ แล้วพบกันใหม่กับกิโลเมตรหลักต่อไปจ๊ะ
ละมุนละไมได้แง่คิด
ต้องก้าวต่อไป แม้ไม่มีเขาแล้ว เก็บเขาไว้ในความทรงจำให้ใจอุ่น บอกนางเอกด้วยว่า อย่าลืมก้าวต่อไปด้วยนะคะ เปิดใจรับสิ่งใหม่ๆเข้ามา เพราะว่าชีวิตคือการเดินทาง โอย อินมากเลยค่ะชาลี ครั้งหน้ามาเดินด้วยกันอีกนะคะ ฝีมือไม่เบา แอมอร โดย: peeamp
 วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:22:05:32 น.มาให้กำลังใจคุณชาลีค่ะ
ยิินดีต้อนรับสู่ถนนสายตะพาบค่ะ เศร้าจัง ชอบประโยคนี้ค่ะ " สาลี่ใช้ชีวิตอยู่ต่อด้วยความรักของเขาที่มีให้เธอนั่นเอง เธอยังคงทำทุกอย่างให้ปกติเหมือนกับมีเขาอยู่ข้างๆ ด้วยความสุข หากพรุ่งนี้โลกจะต้องแตกสลายไป เธอก็ไม่มีวันเสียใจ...." โดย: ชะเอมหวาน
วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:22:25:16 น.แวะมาอ่านครับ ชาลี
ผมเองอยากเขียนแนวหวานๆ แต่ก็นึกไม่ออก เลยออกมาแนวเลือดท่วมจอ นำเรื่องขึ้นหน้าบล๊อกด้วยครับ  โดย: เศษเสี้ยว
วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:23:16:04 น.กุหลาบที่สาลี่ตัดไว้ปักแจกันบ่อยๆ คือ กุหลาบสีชมพู ซึ่งสื่อความหมายถึง ความรักที่มีความสุขอย่างสมบูรณ์.. โดย: เจ้าของบ้านเม้นท์เอง (sierra whiskey charlie
) วันที่: 24 กันยายน 2553 เวลา:23:16:17 น.เป็นตะพาบที่หวานมากนะครับ ชาลี
ชอบชื่อมามากๆเลย กำลังดูวันสิ้นโลกอยู่เลยจ่ะ  โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์
) วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:0:34:29 น.เพิ่งเข้ามาเห็นฝีมือนักเขียนของคุณชาลีนะคะ
อ่านแล้วเหมือนเข้าไปอยู่ในตัวหนังสือด้วยเลยค่ะ เศร้านิดๆๆๆ แต่บรรยายดีมาก จะแวะมาอ่านบ่อยๆ นะคะ โดย: diamondsky
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:0:49:20 น.เเวะมาอ่านงานตะพาบครับ
ผมก็เพิ่งมาไม่กี่ กม เองครับ เริ่มที่ กม ที่ 15 เพิ่งได้ไปสองงาน หุหุ โจทย์งานหน้าสิ เอาไงดีหว่าาาาา มาแวะชวนคุณชาลีไปดูเด็ก ถา'ปัด เรียนนอกห้องครับ  โดย: Sleeping_prince
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:2:24:02 น.มาอ่านเรื่องโลกแตกของแม่หนูชาลี...
อ่านแล้วก็ร้องว่า...อีกนิดน่า... เกือบจะโดนแล้วละ ปัจจุบันในเรื่อง กับอดีตในเรื่อง ยังเชื่อมโยงกันได้ไม่เนียน ถ้าได้อีกนิด.... จะแจ๋วเชียวละ การเดินเรื่องไปข้างหน้า (อย่างในตอนต้นของเรื่อง คือตอนโลกแตกแล้ว) กับการแฟลชแบ็ค คือย้อนอดีต (ตอนแฟนหนุ่มของสาวในเรื่อง) น่าจะมีจุดเชื่อมโยงมากกว่านี้อีกนิด กล่าวโดยรวม การบรรยายความรู้สึกของตัวละคร ทำได้ดีใช้ได้แล้ว อาจจะอ่อนด้อยเรื่องการบรรยายฉากในเรื่องราวไปสักนิด คนอ่านต้องใช้จินตนาการมากไปสักหน่อย แต่อารมณ์ความรู้สึกประมาณนี้ ได้แล้ว ที่เหลือคือการเชื่อมโยงสองเหตุการณ์เข้าด้วยกัน เอาให้เนียนและมีน้ำหนักกว่านี้อีกนิด.... สำนวนภาษาโดยรวมก็ใช้ได้แล้ว แต่คราวหน้าคราวหลัง เขียนเสร็จลองอ่านทบทวนสักหลาย ๆ เที่ยว แล้วลองดูซิว่า คำคำไหน ถ้าไม่ใช้จะทำให้ความหมายเสียไปหรือไม่ ตัวอย่างเช่น... "ท่ามกลางบรรยากาศอันมืดสลัว เสียงลมอันอื้ออึง พัดผ่านหวีดหวิว..." คำว่า "อัน" ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง ถ้าตัดออก ความของเรื่องจะเสียหายหรือไม่? ถ้าไม่ ตัดออกเสียดีกว่า รุงรังไปก็ไม่งาม.... วันหน้าวันหลัง เขียนอีกช่วยไปบอกด้วยนะครับ จะตามมาอ่านเป็นแฟนประจำเชียวละ... โดย: ลุงแว่น
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:6:57:20 น.แวะมาอ่านค่ะ เก่งจัง
จะติดตามไปเรื่อยๆค่ะ หน่อยเองไม่เก่งเรื่องนี้เลย อิอิ ตามอ่านแต่ของเพื่อนๆพี่ๆก็พอเน๊อะ ความสามารถไม่ถึงค่ะ  โดย: โตเหมี่ยว
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:8:19:34 น.อ่านเรื่องของรี่แล้ว
โดนตรง...จะอยู่ต่อไปยังไงถ้าไม่มีเขา ถ้าดูหนังเรื่องไหนแล้วเจอเหตุการณ์แบบนี้นะ บ่อน้ำตาแตกทุ้กกกกทีชิน่า.... เช่น the letter ชอบมากๆๆๆ ดีใจด้วยนะจ๊ะที่คอมเสร็จชะที กลับมาทักทายกันได้สบายๆแล้วเน้อ โดย: นุ่มณอ่อนนุช
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:12:32:55 น.อ้าวเข้าผิดบ้าน
 ว่าจะมาขอแบ่งอาหารกล่องซะหน่อย กำลังหิวเลย ไม่อร่อยก็กินได้ไม่เป็นไร โดย: ลุงแอ๊ด
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:13:24:41 น.อ้าวรี่...คุยไปคุยมาเปลี่ยนชื่อให้นุ่มชะเร้ว
 รี่เคยผ่านเหตุการณ์แบบนั้นมาด้วยเหรอ ถ้าเป็นนุ่มนะ สงสัย...ร้องไม่เลิก  โดย: นุ่มณอ่อนนุช
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:13:50:28 น.มาอ่านตะพาบของคุณชาลีค่า
เวียนไปเพื่อนๆหลายบ้านเรย ได้หลายรส หลักกิโลข้างหน้าให้ทอดยาวไปอีกนิดสสส์นะคะ  โดย: อิ่ม_Aim
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:15:19:05 น.ว้าว
ดองไว้อีกแป๊บนะ พี่อัยย์ค่อยมาอ่าน ติดธุระแป๊บนึง จองที่ไว้ก่องๆๆ โดย: นักล่าน้ำตก
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:16:25:40 น.ขอบคุณเตี๋ยวต้มยำค่าคุณชาลี
จิงแล้วไปเม้นที่ถุงกับข้าวด้วย แต่เน็ตด่อยซะก่อง แต่ก้อตามไปแปะเม้นให้อีกน๊า  โดย: อิ่ม_Aim
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:17:11:22 น.มาแระ
สำหรับสำนวนภาษา ในฐานะมือใหม่ พี่อัยย์ว่าผ่านเลยนะ อ่านแล้วอินทีเดียว พี่คิดว่าเรื่องนี้ ถ้าน้องชาลีมีเรื่องราวแค่ท่อนแรก แต่ต่อให้ยาวอีกนิด เป็นเรื่องของคนกะหมา มันก็จะโอเค.มั่กๆ แแบบว่าได้เก้าเต็มสิบเลย ท่อนที่สอง มันทำให้อารมณ์จากท่อนแรกสะดุดนิหน่อย เหมือนลุงแว่นว่า ที่เชื่อมไม่เนียน ทำให้คล้ายหยังคนละเรื่อง แต่ยังไงซ้า พี่ว่า เรื่องนี้เขียนได้ดี คำที่ใช้ มันทำให้รู้สึกได้ว่าถึงวันสิ้นโลกจริงๆ เขียนต่อไปนะ มีแวว มีแวว โดย: นักล่าน้ำตก
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:17:55:17 น.และ แล้ว.....สาลี่ก็ไปอยู่สุพรรณฯ
(แวะมากวน อิอิอิอิอิ) โดย: HUNNALL
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:18:41:03 น.อิอิ ตามมาอ่าน เขียนได้หวานปนโศกจัง โลกแตก แต่ความรักไม่แตกสลายไป โดนๆๆ จ้า โดย: คล้ายดาว
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:19:25:53 น.หวัดดียามค่ำ ระดับลุงแว่นกับนักล่าน้ำตก ให้ผ่านเราก็ได้นักเขียนเพิ่มมาอีกหนึ่งท่าน จะตามมาอ่านกิโลเมครต่อไป รักษาสุขภาพด้วย โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:20:49:29 น.ชาลี
วันนี้ชั้นง่วงแต่หัววันเลยนะฮะ ไปแอบขดที่ไหนดีหนอ?  โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์
) วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:21:12:48 น.อยากได้อะไรจากบ้านลุง ได้ทันทีไม่หวง ตัวจะได้เบาๆ...อิ อิ โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:21:32:25 น.ไปฝากเม้นท์ให้กำลังใจชาลีด้วยนะคะ กับเค้กแบบนึ่ง ในกรุ๊ปบล๊อก ทำขนม ค่ะ ^^  โดย: เจ้าของบ้านเม้นท์เอง (sierra whiskey charlie
) วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:21:44:14 น.ซึ้งจังเลยรี่
แสดงถึงความรัก ความเข้าใจที่มีให้กันได้อย่างดีเลย จะมีกี่คนนะ ที่จะมีรักได้แบบนี้ ดีใจด้วยนะจ๊ะ ที่เจอรักที่สวยงาม  โดย: นุ่มณอ่อนนุช
วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:21:48:11 น.อรุณสวัสดิ์ครับพี่ชาลี
ตามมาอ่านตะพาบครับ ิอิออิ โครงการหน้าเขียนด้วยกันอีกนะครับพี่    โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:6:13:04 น. |
sierra whiskey charlie
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [?] Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
ใช้ได้เลยครับ ไปต่อได้อีกหลายกิโลเมตรเลยแบบนี้