|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 27 โอกาสที่(ใคร)หยิบยื่นให้
โอกาสที่(ใคร)หยิบยื่นให้
อาทิตย์นี้เพื่อนกลับมาเยี่ยมบ้านจากฮ่องกง ย้ำ...ฮ่องกงมิใช่ขอนแก่น นัดกันไว้แล้วว่าจะไปดูหนังเรื่อง The Brave One (อันนี้เป็นความต้องการของฉันคนเดียว) รู้แหละว่าเรื่องนี้นอกจากขวัญใจแต่วัยเด็กเล่น (ก็ป้าโจดี้ไง) ก็รู้ว่าเป็นเรื่องการแก้แค้นของผู้หญิงคนนึงที่ถูกทำร้ายและสูญเสีย โดยเธอเลือกที่จะจัดการกับคนที่เป็นสวะสังคม ฉันมันระดับเฟมินีนสูงจะพลาดได้ไง
ตอนแรกนึกว่าจะหลับซะแล้ว แต่แค่เริ่มเรื่องตาก็แป๋ว คนโปรดแสดงได้ไม่ผิดหวัง (แม้จะมีเสียงจากเพื่อนแว่วมาเป็นระยะๆว่า...แก่มากเลย...ก็ตามที) ผ่านเรื่องมาเกือบจบ จิตใจยังมีคิดแวบกับสมองที่คิดตามเรื่องไปตลอด ออกจากโรงมาก็บอกเพื่อนว่า...ขอตัวกลับก่อน จะรีบกลับมาเขียนอะไรสักหน่อย (ทิ้งเพื่อนเลย อย่าทำตามอย่างนะ)
ถ้าใครได้ดูแล้วก็คงจะทราบตอนจบ ใครยังไม่ได้ดูก็อย่าหาว่ามาเล่าล่ะกัน สุดท้ายเพื่อนตำรวจ (เมอร์เซอร์) เลือกที่จะให้นางเอก (เอริก้า) ได้จัดการปิดบัญชีความแค้นแม้ว่าจะผิดกฎหมายก็เถอะ คงเพราะตัวเมอร์เซอร์เองรู้อยู่ว่าโดยพื้นฐานของจิตใจของเอริก้านั้นไม่ได้เป็นคนเลวร้าย แต่เพราะถูกกระทำจากคนเลว รวมทั้งตัวเขาที่รู้อยู่แก่ใจว่า แม้แต่อำนาจที่ตำรวจอย่างเขามีก็ยังไม่สามารถจัดการพวกคนเลวที่เดินเชิดหน้าในสังคมได้อย่างถนัด หลายครั้งที่รู้แต่ก็ทำได้แค่มองพวกมันลอยนวลทำความเลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เมอร์เซอร์เลือกที่จะให้โอกาสเอริก้า ไม่ใช่แค่แก้แค้น แต่ให้โอกาสเอริก้าได้กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงที่เธอต้องใช้ชีวิตอยู่ ซึ่งเธอจะทำได้แค่ไหน หนังไม่ได้บอก เพราะถ้าตามหลักความจริงโอกาสเพียงอย่างเดียวมันอาจไม่เพียงพอที่จะทำให้คนคนนึงที่เคยทำอะไรผิดพลาด (แม้จะด้วยอารมณ์ชั่ววูบ) จะกลับมายืดหยัดได้อีกครั้ง
ช่วงนี้เห็นโฆษณาทีวีมีเรื่องให้โอกาสคนที่ทำผิด ไม่ว่าจะคนที่เคยติดคุก เคยติดยา เคยพลาดในอะไรก็ตามที่สังคมมองว่าพวกเขาทำผิด บางทีเราน่าจะเติมคำว่า เคย ไประหว่างคำว่า ทำผิด แล้วลองมองว่าตัวเราเองเคยทำผิดอะไรมาบ้างรึเปล่า ความผิดที่เราเองอาจมองว่าเล็กน้อย แต่กับคนที่เราไปกระทำ เขาอาจมองว่ามันยิ่งใหญ่ แล้วทำไมคนเหล่านั้นเขาให้อภัยเราได้ เพราะอะไร.....
ตอนจบ...เอริก้าบอกว่าสิ่งที่เธอเป็นอยู่ คือคนแปลกหน้าที่เธอเองก็ยังไม่แน่ใจ มีคนแปลกหน้าอยู่ในตัวเธอ ฉันจำประโยคเป๊ะๆไม่ได้หรอกนะ รู้แต่ฉันเข้าใจในสิ่งที่เอริก้าพูด เข้าใจ....เพราะจากวันที่ฉันทำอะไรผิดพลาดมาซ้ำๆสองสามครั้ง ความผิดพลาดที่ทำให้สายตาของคนที่ฉันรักสุดใจอย่างพ่อ...มองฉันแปลกไป ความผิดพลาดที่ทำให้คนฉันรักและคนอื่นๆมองฉันอย่างหวาดระแวง จะมีสักกี่คนในพวกเขาที่จะเข้าใจว่าสิ่งที่ฉันทำ มันก็ทำให้ฉันเจ็บปวดมากเหมือนกัน และที่เจ็บปวดกว่าคือ สายตาของทุกคน...สายตาที่ไม่เหมือนเดิม...สายตาที่ไม่เคยเข้าใจ...และก็ยังไม่เข้าใจ ตัวฉันเองก็เปลี่ยนไป เดินผ่านผู้คนด้วยความรู้สึกว่า....เขาจะรู้ไหมว่าเราเคยทำอะไรมา เขาจะมองเราเป็นคนไม่ได้ความ...อ่อนแอ...สิ้นคิด ฉันถึงรู้ว่า เมื่อเราเหมือนคนแปลกหน้าของตัวเองมันเป็นยังไง
ถ้าฉันเป็นเอริก้า ฉันไม่แน่ใจว่าตัวเองจะเลือกที่จะมีชีวิตอยู่ต่อหลังจากที่แก้แค้นเสร็จแล้วหรือเปล่า แต่ก็ไม่แน่เพราะดูท่าทางเอริก้ายังโชคดีที่ยังมีเมอร์เซอร์ เขา.....นอกจากจะให้โอกาสเธอ ยังดูเหมือนจะพร้อมประคับประคองใจสลายของเอริก้า (และตัวเอง) ให้ลุกขึ้นมาได้ด้วยกัน น่าเสียดาย...ที่ทุกคนไม่ได้จะโชคดีอย่างเอริก้า โอกาสที่เราจะได้รับ...บางทีก็ดูน้อยนิด เหมือนที่เราเองก็อาจจะลืมให้โอกาส..คนอื่น...เช่นกัน
***********************
ชาราบูน
Create Date : 01 ตุลาคม 2550 |
Last Update : 1 ตุลาคม 2550 8:53:26 น. |
|
3 comments
|
Counter : 409 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Yui IP: 58.136.65.4 วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:9:00:19 น. |
|
|
|
โดย: new IP: 125.24.74.144 วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:14:39:58 น. |
|
|
|
โดย: สันดานเสีย วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:23:58:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|