Bloggang.com : ลั่นทมขาว : ตอนที่ 4 ทำโทษ

ตอนที่ 4 ทำโทษ

ทำโทษ

ถ้านึกถึงตอนเด็กๆแล้วขาดการโดนทำโทษไปเนี่ย ถือว่าไม่ครบจริง ด้วยว่าเป็นเด็กเรียบร้อยมาก วันๆชอบไปนั่งอยู่บนต้นฝรั่งมั่ง ต้นมะม่วงมั่ง ต้นมะพร้าวถ้านั่งได้ก็คงทำไปแล้ว (ไม่ใช่ลิงนะ) เวลาคุณย่าเรียกหา (คุณปู่ไม่ค่อยนะ) ก็จะตะโกน บางทีได้ยินก็ทำเป็นไม่ได้ยิน จนเด็กต้องเดินมาตาม เขาก็ไม่รู้หรอกว่าจุดไหนของบ้าน แต่เขามักจะมาเดินตามหาตามต้นไม้ จนใจต้องไต่ลงมา คุณย่าก็จะถามว่าเรียกทำไมไม่มา แก้ตัวไปสิ...ลื่นเป็นปลาไหลแต่เด็ก แต่แค่นี้ยังหรอก ยังไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อยจะมาลงโทษกันได้งาย.....หลานตัวดียอมที่ไหน

แต่ที่แน่ๆคือถ้าพูดไม่เพราะโดนตบปาก ไม่ใช่ๆ คุณย่าไม่โหดขนาดนั้น ก็ให้เรานี่แหละตบปากตัวเอง (แล้วใครจะตบให้เจ็บ เหอะๆ) แล้วก็ท่องประโยคอย่างเช่น....จะไม่พูดคำหยาบแล้วค่ะ...สักร้อยครั้ง (ไม่เคยครบ เพราะนับเลขไม่ถ้วน) หรือ....ต่อไปจะไม่เถียงแล้วค่ะ.... ไม่รู้ว่าทำไมตอนเด็กๆจะโดนว่า..ว่าเถียงคำไม่ตกฟาก..ตลอดเลย ก็แค่พูดความจริงแล้วผู้ใหญ่ทนไม่ได้เองนี่นา ปากไวอย่างงี้ไม่รู้รอดมาจนสามห้าได้ไงไม่ปากแตก สงสัยมีร่างกายเป็นอาวุธบวกกับสายตาขวางๆมั้ง

แต่คุณย่าก็มีวิธีลงโทษดีๆ (แต่ไม่ชอบเลยหง่ะ) อย่างให้คัดลายมือ โธ่...คุณย่าขา...คัดไปแต่เวลาเขียนจริงมันก็เหมือนเดิม เวลาโรงเรียนเค้ามีประกวดกัน หลานตัวแสบไม่มีได้ติดอันดับหรอก แต่ถ้าโดนเรียกผู้ปกครองล่ะก้อ ฮึๆ...ประจำ จนโตป่านนี้ใครเห็นลายมือก็ส่ายหัวกันทุกคน บางทีก็โดนไปกรอกน้ำ งงไหม....ก็บ้านเรามีแทงค์น้ำขนาดใหญ่ (แบบขึ้นไปนอนเล่น ตากผ้าก็ได้ตามอัธยาศัย) ที่ขุดไปลึกไม่รู้กี่เมตรล่ะ แต่ทางลงไปเหมือนลงไปหลุมหลบภัยเลย ก็จะมีการขนน้ำมาใส่โอ่งมังกรในบ้าน แล้วก็กรอกใส่ขวดไว้ดื่ม ไอ้การยื่นกรอกน้ำนานๆเนี่ย...ขอบอกว่าเมื่อยมากๆ แต่ถ้าตัดใจทำๆไปก็โอนะ แต่ถ้าให้เลือกขอไปตำเกลือดีกว่า

เพราะบ้านมีคนเยอะ และคุณย่าก็ทำอาหารเก่ง คนโบราณทำอะไรก็มักจะใช้เกลือ (แต่ในบางเหตุการณ์ที่จำเป็นกลับไม่ใช้ ตอนหน้าจะเล่าให้อ่านกัน) คุณย่าก็มักจะซื้อเกลือเป็นถุงยักษ์เม็ดโตๆ ซึ่งต้องนำมาตำด้วยครกศิลา (ฟังดูดีมีสกุลขึ้นมาเชียว) และเมื่อครกเป็นศิลา เจ้าสากคู่บุญก็ย่อมจะต้องเหมือนกัน มันจึงเป็นงานหนัก แต่ฉันว่ามันก็สนุกดี ตำเกลือดีกว่าตำกุ้งแห้งตั้งเยอะ เพราะหนึ่ง...เหม็น (ไม่ชอบกุ้ง) และมันก็แหลกยากกว่าด้วย

แต่การลงโทษไหนจะเจ็บปวดและสุดฮิตเท่าโดนไม้เรียวเป็นไม่มี แต่ไม้เรียวคุณย่านั้นมาจากพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี นั่นคือไม้ตะพดนี่เอง ซึ่งถ้ารู้ว่ามันจะมาโดนก้นตัวเองในอนาคต คงจะจับโยนทิ้งไประหว่างทางแล้ว ไม้ตะพดคุณย่ามีทุกขนาด แต่อันที่เล็กสุดบางสุดนี่แหละแสบ (ก้น) ดีนัก ก็โดนเป็นประจำจนรู้เทคนิคการแอ่นตัวรับไม้ให้เจ็บน้อยๆ ของอย่างนี้ต้องอาศัยประสบการณ์นะคะ

ครั้งนึงการบ้านก็ยังทำไม่เสร็จ พี่ๆชวนกันออกไปเล่นดอกไม้ไฟ ฉันก็อยากกกก...เล่นใจจะขาดแต่ถ้าการบ้านไม่เสร็จแล้วออกไปเล่นเป็นโดนดีแน่เลย ก็ได้แต่มองตามตาปริบๆ มองออกไปข้างนอก พี่ๆกำลังจะเล่นเจ้าผึ้งหมุนๆบนสนามหญ้าที่เพิ่งตัดเสร็จใหม่ๆ น้ำตาซึม (นางเอกซะ) ก้มหน้าก้มตาทำการบ้านต่อ ปากบ่นพึมพำๆ...รอเราหน่อยก็ไม่ได้ สักพักก็ได้ยินเสียง...ไฟไหม้...ไฟไหม้...ฉันมองออกไป ไฟกำลังลามสนามหญ้าที่เพิ่งตัดใหม่เป็นรอยดำกว้างขึ้นทุกทีๆ เด็กในบ้านรีบตักน้ำไปราดดับไฟ และแล้วสนามหญ้าไร่กว่าๆก็มีสภาพเหมือนแผนที่ (สีดำ) ขนาดใหญ่ คุณย่าเรียกทุกคนที่เล่นมาเรียงแถว ซึ่งแน่นอนมีฉันอยู่ด้วย เปล่าไม่ได้แอบไปเล่น มาด้วยเนี่ยมานั่งดูพี่ๆโดนตีต่างหาก หิ้วการบ้านมาทำแล้วมีเสียงร้องโอดโอยประกอบนี่มันได้อารมณ์ชะมัดยาด (สำนวนโบราณบอกอายุอีกแล้ว)
ไปทำการบ้าน เอ้ย...ทำงานต่อดีก่าตู

***************************

ชาราบูน

Create Date : 21 พฤษภาคม 2550

Last Update : 21 พฤษภาคม 2550 17:13:18 น.

2 comments

Counter : 537 Pageviews.

อ่านแล้วคิดถึงคุณย่าเราเหมือนกัน

แต่ตอนนี้เราเหลือแต่คุณยาย

แวะมาทักทายค่ะ

โดย: เพียงแค่เหงา

วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:18:44 น.

เง้อ อ่านแล้วคิดถึงชีวิตวัยเด็กเลย เขียนสนุกดีค่ะพี่

โดย: Yui IP: 58.136.79.112 วันที่: 29 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:58:13 น.