Lonely is Friend, not Pain.
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
18 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
ช่วงชีวิต...สามสิบเจ็ด

ออกตัวก่อนเลยว่าไม่ได้พร่ำเพ้อ แค่อยากบอกลาปีที่สามสิบเจ็ดเท่านั้น


อีกสิบกว่าวันจะอายุสามสิบแปดปี...ไม่กลัวเลย ยังคิดว่ามันข้ามไปสี่สิบเลยได้มั้ย เผื่อชีวิต..จะได้สั้นลงอีกนิด

นับตั้งแต่ปลายสามสิบหก มีเรื่องราวเกิดขึ้นในชีวิตที่เต็มไปด้วยเรื่องราวมากมายอยู่แล้ว เพิ่มความน้ำเน่า...เพิ่มให้ตัวเองต้องตกไปอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่เคยคิดว่าจะต้องเจอ

ทุกทุกวันที่ผ่านไป..อยู่กับน้ำตามากกว่ารอยยิ้ม ร้องไห้จนอยากเอาน้ำไปรดต้นไม้ ถูกคำพูดและสายตาประหัตประหารจนเสียศูนย์ ยอมรับความเจ็บปวดอย่างคนอ่อนแอ และที่เสียใจที่สุดคือคนที่เรารักที่สุด...ไม่เคยแม้แต่จะพูดให้กำลังใจหรือกอดเราสักครั้ง วันเกิดปีที่แล้วโทรหาเขา...อยากได้พรจากเขา...แต่คำพูดที่ได้รับมา ทำให้รู้ว่าการเกิดมาจากความไม่ตั้งใจก็ทำให้ความผูกพันมันน้อยเหลือเกิน

เมื่อถึงวันที่ตัดสินใจจะรักตัวเองสักที ก็พบว่า...การเอาชีวิตของเราไปขึ้นอยู่กับเขามาสามสิบกว่าปีมันช่างโง่นัก เพราะถึงเราจะยอมทุกอย่างได้เพื่อคนที่เป็นพ่อ แต่เขาก็รักตัวเขา...หน้าตาชื่อเสียง...มากกว่าชีวิตที่เกิดมาอย่างเรา ก็ยังเชื่อว่าเขารักเรานะ เพียงแต่ไม่มากพอที่เขาจะมองเราอย่างที่เขามองลูกคนอื่นที่เขาตั้งใจให้เกิดเท่านั้นเอง ความเสียใจลดน้อยลง....มากจริงๆ

ไม่ต้องทานยามากอย่างเมื่อก่อน ประคับประคองตัวเองกับเรื่องอื่นๆที่ต้องเจอ ในความวุ่นวายเหล่านั้น เราดีใจเหลือเกินที่เราไม่ต้องเสียใจในเรื่องความรักของหนุ่มสาว

เวลาเห็นใครกลุ้มใจหรือเสียใจกับความรักของเขา ทำให้เรารู้ว่า...อย่างน้อยเราก็โชคดีที่ไม่ทุกข์ใจเรื่องนี้ คนที่คบเมื่อเลิกไป เราก็ตัดใจได้เด็ดขาดจนน่ากลัว ในขณะที่หัวใจก็มีคนคนหนึ่งที่รู้ว่าเราอุ่นใจที่ได้แค่คิดถึง ไม่ต้องคบไม่ต้องพูด แค่คิดถึงก็สุขใจ รักอย่างเพียงแค่รัก นานๆทีส่งข้อความหา ไม่ตอบกลับมาก็ไม่เป็นไร ตอบกลับมาก็ถือว่าได้รางวัลไป

ตอนนี้บางทีก็เหนื่อย เหนื่อยกับการทำเพื่อความถูกต้องแล้วถูกมองว่าเรื่องมาก ย้ำเสมอ...ไม่ใช่คนดี แต่ตรง...ตรงจนบางคนบอกให้ระวังจะโดนคนหมั่นไส้ หรือทำร้ายได้ เพราะไม่กลัวตายหรือเปล่าไม่รู้...แต่ไม่กลัวจริงๆถ้าจะโดนใครสักคนในวันหนึ่งมาทำร้าย หรือจะเรียกว่ายืมมือคนอื่นจบชีวิตก็ได้มั้ง

ถึงวันนี้ก็ยังเสียน้ำตาได้มากมายกับเรื่องอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น ยังเสียน้ำตากับคำพูดของคนที่รัก ไม่รู้หรอกว่าพอถึงวันเกิดแล้วจะมีอะไรเปลี่ยน เพราะเมื่อเกิดมาอย่างงี้ ก็ต้องยอมรับและเผชิญหน้าอยู่กับมันไป บนบ่าสองข้างคืออะไรที่จำใจต้องแบกไว้เพราะมันติดตัวมาแต่เกิด อยากจะสลัดทิ้ง...แต่ทำไม่ได้ และอาจจะไม่กล้าพอที่จะทำด้วย

บอกตัวเองให้รู้ไว้ตลอดว่าเราสบายกว่าคนมากมายที่ทุกข์ทั้งใจและกาย นั่นคือสิ่งที่ทำให้ตั้งใจทำเพื่อความถูกต้อง ถ้าชีวิตนี้จะมีค่า ขอมีค่าเพื่อความถูกต้องของทุกเรื่องที่ต้องเจอ...ก็ยังดี

หมายเหตุ....คิดว่าจะให้ไม่มีคอมเม้นท์ แอบกลัวถ้อยคำของคนที่ไม่ค่อยแสดงตัว แต่...บางทีโดนเหยียบแรงๆอีก ก็ดีเหมือนกัน



Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2553 9:55:18 น. 11 comments
Counter : 439 Pageviews.

 


โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:11:05 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

ทำวันนี้ให้ดีและวันข้างหน้าก็จะดีเองเน๊าะ
แล้วจะมีความสบายใจเน๊าะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:30:25 น.  

 
ถ้าคิดว่าทุกสิ่งที่ไปแล้วมันจากการตัดสินใจเรา มันมาจากความถูกต้องก็อย่าเสียใจ....


โดย: ฝนโปรย วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:16:02 น.  

 
อายุเท่ากันเลย
อย่าท้อแท้นะคะ
ถึงจะเกิดจากความไม่ตั้งใจ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่บุพการีเอามาอ้าง อย่าได้เอาคำพูดเหล่านั้นมาบั่นทอนคุณค่าที่คุณมี
เราเลือกเกิดไม่ได้ ใครจะไปรู้ว่าตัวเองต้องเกิดมาเป้นลูกใครมั่ง
แต่เรากำหนดชีวิตหลังจากเกิดมาแล้วของเราเองได้

สู้ สู้นะคะ


โดย: เอ๊กกี่ วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:24:21 น.  

 
คุณนัทจ๋า อย่าพูดเรื่องตัวเลข เพราะมันเป็นแค่ตัวเลขเท่านั้น แต่ใจเราเต็มร้อยเน๊าะ


โดย: I_sabai วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:47:46 น.  

 
เป็นห่วงอยู่ห่าง ๆ
คิดถึงนะ จุ๊บๆ


โดย: HIP IP: 203.150.206.90 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:42:11 น.  

 
เข้มแข็งนะจ๊ะ


โดย: ม่านฟ้านาคราช วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:20:15 น.  

 
"อุ่นใจที่ได้แค่คิดถึง - ส่งข้อความหา ไม่ตอบกลับมาก็ไม่เป็นไร ตอบกลับมาก็ถือว่าได้รางวัลไป"

กับเรื่องความรัก ยังคิดบวกได้มากมายขนาดนี้
อยากให้คิดบวกๆๆๆๆ กับ "คนที่รักที่สุด"
เพราะถ้าคิดบวกได้ คุณก็จะสบายใจที่สุด

ยิ้ม ยิ้ม ไว้ น๊ะ ^o^


โดย: Life & Learn วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:54:52 น.  

 
ถุงแวะมาเยี่ยมเน้
มาอ่านเรื่องราวด้วย แค่เราอยู่ได้ด้วยตัวเอง มีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองมี กะพอแล้นเน้


โดย: ถุงก๊อปแก๊ป วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:14:11 น.  

 
อายุ 37 เหมือนกัน อย่าไปคิดมากค่ะ อะไรที่คิดแล้วสุข ก็คิดไป ถ้าคิดแล้วทุกข์ก็ทิ้งไป
2 ปีที่ผ่านมาก็ทรมานเหมือนตกนรกเหมือนกัน แต่ตอนนี้เริ่มคิดได้แล้ว
โชคดีค่ะ


โดย: shirleybkk วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:24:02 น.  

 
เอาแบบแรง ๆ เลยเหรอ....

เอาก็เอา....
.
.
.
.
"แรงเยอร์"
.
.
.
.
แรงใจไม่มีวันหมด


มาสู้ชีวิตด้วยกันค่ะคุณนัท


คุณนัทต้องท่องคำ คำนี้ไว้แล้วล่ะ
ช่วงนี้เอ๋ท่องบ่อย ให้ยืมใช้ก่อนน่ะ
.
.
.
.
"อย่าให้คนอื่นทำเราป่วย"


โดย: aenew วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:58:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลั่นทมขาว
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




ถ้าจะแพ้อย่าอ่อนแอให้ใครเห็น
ถ้าอยากเป็นคนเข้มแข็งต้องแกร่งไว้
ถ้าอยากร้องก็ร้องให้หนำใจ
แต่ขอให้ได้อะไรจากน้ำตา
New Comments
Friends' blogs
[Add ลั่นทมขาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.