ปิดท้ายปีที่ 43...
ความรู้สึกนี่มันห้ามกันอยากจริงๆนะ ตั้งแต่ที่บ้านปิดปรับปรุง แล้วเราออกมาอยู่ที่เซอร์วิสอพาร์ทเมนท์คนเดียว ชีวิตก็เปลี่ยนไปหลายอย่าง ถ้าไปบอกกับใครว่า... ตอนนี้ต้องล้างจานเอง....เปลี่ยนผ้าปูที่นอนเอง...เอาถุงขยะลงมาทิ้งเอง... จะต้องโดนหมั่นไส้หรือคำพูดทำนองว่า...แค่เนี่ย...บ่น บอกหรือบ่น...มันใกล้กันมากจริงๆ ยอมรับว่าบ่นก็ได้ แต่ก็ทำได้นะ ตอนไปเรียนเมืองนอกก็ทำได้หมดแหละ ก็มันไม่มีคนทำให้นี่นา 555 แต่อยู่บ้านมันก็สบาย(เกิน)ไปจริงๆ มีคนทำให้ทุกอย่าง...หืม...น่าหมั่นไส้ไปสินะ พอมาอยู่อย่างงี้...เรื่องดีดีก็มีนะ อย่างที่บ้าน..หน้าต่างก็เปิดไม่ได้ได้แต่มองฟ้าผ่านกระจกบานโต เป็นหมูน้อยบนตึก
แต่มาอยู่ที่นี่ มีระเบียง..ให้เปิดรับอากาศ แต่ว่า ฟ้าก็ไม่ใหญ่เหมือนที่บ้านหรอก 5555
เอ็นจอยกะการแต่งระเบียงมาก
เลือกได้อยากอยู่บ้านเราแล้วหน้าต่างเปิดได้จะเริ่ดมากนะ อีกอย่างที่ดีงามคือ ไม่มีกลิ่นบุหรี่มากับท่อแอร์ เพราะที่นี่แอร์แยกแล้วเขาไม่ให้สูบบุหรี่ในห้อง เราก็เลยหายใจได้สบาย สงสารแต่แม่จำปาที่จอดรถที่นี่ไม่มีหลังคา แม่จำปาตากแดดตากฝน หมองไปเลย ได้กลับบ้านแล้วจะส่งไปทำสีใหม่หมดทั้งคันนะ เจอพ่อเมื่อวันก่อนพ่อบอกว่าปีนี้ปรับปรุงเสร็จแน่ๆ ว่าแต่เดือนไหนน้า นี่ก็ทำสัญญาห้องที่นี่ไปถึงเดือนห้าแล้ว ไปดูบ้านแทบทุกอาทิตย์ คิดถึง...พนักงานที่ต้องย้ายไปอยู่ตามสาขาอื่นก็คิดถึง เวลาเจอหน้ากันแสนจะดีใจ เราก็ดีใจที่พนักงานถามถึงเรา อย่างน้อย...มีคนคิดถึงมันก็ดีแล้ว ไม่รู้วันไหนจะได้กลับบ้าน ความรู้สึกตอนอยู่ห้องคนเดียวแต่มีคนรู้จักรายล้อม มันก็ไม่โดดเดี่ยวเท่ามาอยู่คนเดียวแล้วรอบกายคือใครไม่รู้ หรือเราจะรู้จักสังคมน้อยเกินไปนะ คือจะสี่สิบสี่แล้ว อย่ามากระแดไร้เดียงสานะไอ้นัท...เขียนๆไป...หมั่นไส้ตัวเองซะงั้น... บล็อกนี้คงก่อนอำลาอายุ43 งานเยอะ คิดถึงหมีก็ไม่ได้ไปหา ตาเจ็บก็ไม่ว่างไปหาหมอตา...น้องบอกว่า....ทำงานเกินไปแล้วนะ หืม...หรือจะเกษียณตัวเองดีน้า... ปล. อากาศวูบวาบ..รักษาสุขภาพกันนะ
Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2559 |
|
6 comments |
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2559 10:35:37 น. |
Counter : 1303 Pageviews. |
|
|
|
คุณเหลือ อีก 6 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ
................
ระเบียงบ้านสวยค่ะ