|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
เลือด...หนึ่งคนให้...หลายคนรับ
ทั้ง ๆ ที่ผ่านมาค่อนชีวิตแล้ว ก็เพิ่งมาสังเกตตัวเองได้เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้เอง ว่าตัวเองเป็นคนชอบทำบุญ แต่จะชอบการทำบุญกับการช่วยเหลือ คน มากกว่าการทำบุญด้วยการทำนุบำรุงศาสนา ผมรู้สึกเฉย ๆ กับการทำบุญทางศาสนา แต่กับการทำบุญช่วยเหลือคน กลับมีความรู้สึกยินดีที่จะทำ แต่การช่วยเหลือคนด้วย เงิน ก็ไม่ได้ทำมากมายนัก ถึงแม้จะไม่ได้ยากจน แต่ก็ไม่ได้มีมากพอที่จะช่วยเหลือผู้อื่นได้เต็มที่
การบริจาคเลือดเป็นการทำบุญอย่างหนึ่งที่ทำเป็นประจำ เพราะสามารถทำได้เต็มที่ เป็นการปันส่วนในสิ่งที่ตัวเองไม่เดือดร้อน ไปช่วยให้ชีวิต ให้โอกาส แก่ผู้อื่น แต่เวลาที่ผมบริจาคเลือด ผมไม่เคยคิดเลยนะว่าเป็นการทำบุญ ผมคิดแต่ว่าผมได้ช่วยเหลือคนอื่น ความคิดที่ว่ามันเป็น บุญ มันจะมาตามหลัง ประมาณว่า เออ นี่เราได้ทำบุญแล้วนี่ จากนั้นก็รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ รู้สึกสุขใจ ผิดกับการทำบุญทางศาสนานะ ความคิดเรื่อง บุญ มันจะมาก่อนเสมอ แต่ก็มีความลังเลใจเสมอว่า เอ อันนี้มันจะเป็นบุญจริงหรือเปล่า เราจะได้บุญมั๊ย
เรื่องบริจาคเลือด ผมได้แรงจูงใจมาจากพี่คนนึงที่อยู่ข้างบ้าน เขาบริจาคเป็นประจำ จนได้รับเหรียญที่ระลึกมาหลายอัน ผมเริ่มบริจาคครั้งแรกตอนอายุ 20 ปี ตอนนั้นผอมมาก น้ำหนักแค่ 50 กก. กับความสูง 169 ซม. ผมไปบริจาคประมาณบ่ายโมง หลังบริจาคเสร็จก็ไม่รู้สึกผิดปกติอะไร แต่พอตกเย็น ประมาณทุ่มนึง มันง่วง ง่วงชนิดฟิวส์ขาดเลย แล้วก็หลับผลอยไปเลย
จากนั้นมา ก็บริจาค (ค่อนข้าง) เป็นประจำ ขึ้นอยู่กับโอกาสและความสะดวก จนถึงวันนี้ก็บริจาคไปแล้ว 42 ครั้ง เมื่อปีที่แล้วก็มีโอกาสได้เข้ารับประทานเข็มที่ระลึกครบ 36 ครั้ง จากพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลีพระวรราชาทินัดดามาตุ ก็รู้สึกปลื้มปิติอยู่ไม่ใช่น้อย
ก็รู้อยู่ตลอดนะว่า เลือดของเรา เอาไปช่วยผู้อื่น ใช้ในการผ่าตัด ในการถ่ายเลือด ฯ แต่ว่าเมื่อได้ดูคลิบวีดีโอของรายการ กบนอกกะลา ตอน เลือด...หนึ่งคนให้...หลายคนรับ ในตอนท้าย ๆ ที่รายการไปถ่ายภาพเด็กเป็นสิบ ๆ คน ที่กำลังรับการถ่ายเลือด และที่กำลังรอรับเลือด เด็ก ๆ เหล่านั้นเป็นลูคีเมีย สิ่งเดียวที่จะประคองให้ชีวิตยืนยาวต่อไปก็คือการถ่ายเลือด เมื่อผมได้เห็นภาพเด็ก ๆ ได้รับเลือด เห็นหยดเลือดหยดลงสู่สาย ผมรู้สึกตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมีอะไรมาจุกคอหอย น้ำตามันเอ่อขึ้นมา คิดว่า เออ นี่นะ เลือดของเราอาจจะได้มาช่วยเด็กพวกนี้นะ อยากจะบอกว่า เอาไปเถอะนะหนู ลุงเต็มใจให้ หนูจะได้มีชีวิตยืนยาวต่อไป
รายการได้สัมภาษณ์คุณแม่คนนึง เธอบอกว่า ลูกของเธอต้องได้รับการถ่ายเลือดทุกสองอาทิตย์ (ถ้าจำไม่ผิดนะ) บางครั้งเมื่อถึงกำหนดก็ไม่มีเลือด ก็ได้แต่เฝ้าภาวนาให้หาเลือดเพื่อต่อชีวิตของลูกเธอออกไปได้ ผมว่ามันคงทุกข์ทรมานใจมากนะที่ต้องหวัง ต้องลุ้น เพื่อให้ได้เลือดมาต่อชีวิตลูก และก็ต้องหวังต้องลุ้นตลอดไปจนกว่าจะมีวิธีการรักษาใหม่ ถึงมีเงินทองก็คงจะช่วยอะไรไม่ได้
นอกจากนี้ ผมยังได้บริจาคอวัยวะไว้แล้ว หวังว่า เมื่อวันหนึ่งที่ชีวิตผมดับไปแล้ว ร่างกายและอวัยวะของผมจะมีประโยชน์ช่วยเหลือคนอื่นได้ ดีกว่าดับสลายไปโดยไร้ประโยชน์ ผมตั้งใจว่าผมจะบริจาคเลือดต่อไปเรื่อย ๆ ตราบเท่าที่สังขารยังอำนวย บุญกุศลจะมีหรือไม่ มากน้อยแค่ไหน ไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่มันสำคัญตรงที่เลือดหรืออวัยวะของผมจะได้ต่ออายุของเพื่อนมนุษย์ได้บ้าง แม้เพียงสักนาที ผมก็สุขใจแล้ว
Create Date : 18 มิถุนายน 2548 |
|
23 comments |
Last Update : 18 มิถุนายน 2548 13:23:50 น. |
Counter : 2012 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: นิเค 18 มิถุนายน 2548 15:30:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: (ลุง)ถึก IP: 81.224.250.202 5 สิงหาคม 2548 3:27:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุมภีน 25 กันยายน 2548 22:48:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: แป๋ม (หยิ๋งแป๋ม ) 28 กันยายน 2548 14:26:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุมภีน 24 ธันวาคม 2548 20:36:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุมภีน 1 มกราคม 2549 8:59:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุมภีน 10 พฤษภาคม 2549 15:07:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้าไม่มีศาล (เทวดาตกกระป๋อง) IP: 58.11.44.113 5 ตุลาคม 2552 15:09:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: http//Ru-Ka-Pek IP: 125.24.148.196 5 มกราคม 2553 18:21:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้าไม่มีศาล (เทวดาตกกระป๋อง) IP: 58.9.110.242 16 กรกฎาคม 2553 17:39:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: บังเอิญเข้ามา IP: 203.156.11.189 18 กรกฎาคม 2553 18:38:10 น. |
|
|
|
| |
|
|