คิดถึง...คืนข้ามปี
วันเวลาผ่านไปเกือบถึงปลายปี อีกปี...แล้วสินะ อีกปีที่ฉัน...ค่ำคืนในเมืองเล็กเล็ก ที่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงของใบไม้ เสียงของสายน้ำ และเสียงหัวใจตัวเอง ทำให้ฉันที่ง่วนกับการจัดตารางเวลาปลายปีและยาวเหยียดต่อไปจนถึงปีหน้า ได้หันมาย้อนคิดถึงวันเวลาข้ามปีของฉันที่ผ่านมาปีแล้วปีเล่า....หากฉันก็พบว่าปีนี้เป็น...อีกปีที่ฉัน...ไม่เคยได้เฉียดผ่านคำว่า"ความรัก" ...อีกปีที่ฉันไม่มีใครมานั่งใกล้ใกล้กัน กุมมือให้อุ่นไปถึงหัวใจ ...อีกปีที่ฉันยังนั่งทานข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว เดินทางเพียงคนเดียว ...อีกปีที่หัวใจฉันยังคงเหงา....เช่นเดิม ...แต่หากฉันถือว่า...เป็นอีกปี ที่ฉันพอใจ...ยิ้มน้อยน้อยกับประโยคนี้เสมอ ...ถือว่าเป็นอีกปีที่ฉันพอใจ... เป็นชื่อของเพลงเพลงหนึ่งที่ฉันมักจะเปิดฟัง ในหลายหลายปีหลังหลังมานี้ เมื่อถึงคืนข้ามปี จากปีเก่าจนล่วงถึงปีใหม่ ฉันอาจจะต่างจากใครต่อใครอีกหลายคน และอาจจะเหมือนใครอีกหลายคนอีกเช่นเดียวกัน...ที่มีคืนข้ามปีคนเดียว หลีกลี้จากผู้คนที่คับคั่งที่ไปฉลองร่วมกันอย่างชื่นมื่น แต่ฉันเลือกใช้เวลาของคืนข้ามปีในห้องนอนของตัวเอง พาตัวเองออกไปนอกระเบียง แหงนหน้ามองฟ้า มองพลุสวยลูกแล้วลูกเล่า บนท้องฟ้า เปิดเพลงเบาเบา เฝ้ามองนาฬิกาตัวเก่า บอกเวลาของปีใหม่ พร้อมพร้อมกับเพลง เพลงนี้..."รู้ตัวเองอีกทีก็ผ่านพ้นมาจนปีใหม่ฉันยังคงตื่นใจกับลมหนาวในเดือนธันวารู้สึกว่าปีนี้ไม่เหมือนปีที่ผ่านมาเหมือนมันมีบางอย่างที่ขาดหายไปเสียงข้างนอกถนนบอกว่าทุกคนมีความสุขเหมือนจะเป็นอีกปีที่มีเรื่องดีดีมากมายฉันอยู่กับตัวเองมองทบทวนเรื่องที่ผ่านไปข้ามนาทีปีใหม่โดยไม่มีเธอมองขึ้นไปบนฟ้าเห็นพลุสว่างไสวมันจะดีแค่ไหนถ้าเธอนั้นยังอยู่เราคงทำเหมือนกัน ที่จะหันมองดูพลุสวยลานตาใต้ฟ้าเดียวกันรู้ตัวเองว่าเหงาแต่ผ่านพ้นไม่ยากเท่าไหร่ฉันมีความตั้งใจอยากฉลองคนเดียวสักวันทุกอย่างเกือบดีพร้อมเพียงแค่ไม่มีเธอเท่านั้นถือว่าเป็นอีกปี...ที่ฉันพอใจมองขึ้นไปบนฟ้าเห็นพลุสว่างไสวมันจะดีแค่ไหนถ้าเธอนั้นยังอยู่เราคงทำเหมือนกัน ที่จะหันมองดูพลุสวยลานตาใต้ฟ้าเดียวกันรู้ตัวเองว่าเหงาแต่ผ่านพ้นไม่ยากเท่าไหร่ฉันมีความตั้งใจอยากฉลองคนเดียวสักวันทุกอย่างเกือบดีพร้อมเพียงแค่ไม่มีเธอเท่านั้นถือว่าเป็นอีกปี...ที่ฉันพอใจทุกอย่างเกือบดีพร้อมเพียงแค่ไม่มีเธอเท่านั้นถือว่าเป็นอีกปี...ที่ฉันพอใจ"ปีนี้ฉันคงให้เพลงนี้กล่อมฉันข้ามคืนปีเก่า เข้าสู่ปีใหม่อีกปีและเช่นเคยเหงา...หากแต่ฉันเลือกและพอใจอย่างนั้น ได้ทบทวนตัวเอง ทบทวนหัวใจพอใจ...ที่ได้ที่ได้มีวันเวลาข้ามปีของตัวเอง...นอกซะจากว่า...จะมีการเปลี่ยนแปลงที่พิเศษรอคอยอยู่ ฉันไม่รู้หรอก ที่ฉันรู้...เพียงแค่วันเวลาของฉันไม่เคยปิดกั้น ไม่ให้ใครต่อใครเข้ามาใช้เวลาร่วมกัน ไม่ว่าวันธรรมดาหรือวันพิเศษ ยังรอคอยและต้อนรับเสมอ หากใครคนนั้นพบว่า การได้ใช้เวลาร่วมกันของเราเป็นเวลาที่พิเศษ และมีค่าพอให้หัวใจมันชื่น ให้ยิ้มได้ระบายอยู่บนใบหน้าของกันและกัน ให้ใจอยากยืดเวลานานกว่านาน ให้เช้าเป็นเวลาที่ไม่อยากให้มาถึง...ไม่คาดหวัง เพราะรู้ดีว่าความเจ็บปวดจากมันนั้น ทรมานมากแค่ไหน...ไม่เฝ้ารอ เพราะการเฝ้ารอ มักจบลงด้วยความว่างเปล่า อยู่บ่อยครั้ง...ไม่มองหา เพราะการมองหา แต่ไม่เห็น มันยากเกินกว่าที่ความเป็นคนอ่อนไหวจะยอมรับได้ง่าย นานกว่านานกว่าจึงจะหาย...แต่ยังไงก็ตามแต่...ปีนี้ สำหรับฉัน...ถือว่าเป็นอีกปีที่ฉันพอใจ...จริงจริง