การต่อสู้ของคนเสื้อแดง

ผมเคยคิดว่าผมเป็นคนๆหนึ่งที่เป็นคนเสื้อแดงก็เพราะคุณทักษิณ ผมออกมาต่อสู้ก็เพื่อคุณทักษิณจุดประสงค์ไม่ใช่ต้องการให้คุณทักษิณได้กลับมาบริหารประเทศเหมือนเดิมแต่เป็นเพราะความอยุติธรรมต่างหากครับ ผมต้องการให้สังคมคืนความยุติธรรมแก่คุณทักษิณแต่ก็ไม่ใช่เพื่อคุณทักษิณเพียงคนเดียว

ในมุมมองที่ค่อนข้างเห็นแก่ตัวของผมถ้าคนที่ทำคุณประโยชน์ให้แก่ประเทศและประชาชนมากมายอย่างคุณทักษิณต้องประสบเคราะห์กรรมอย่างไม่เป็นธรรมเพียงเพราะขัดผลประโยชน์ที่เคยมีเคยได้ของคนกลุ่มหนึ่ง ที่ยึดครองประเทศมาเป็นเวลานานแล้วประชาชนอย่างพวกเรายังนิ่งเฉย ต่อไปจะมีคนเก่งคนดีที่ไหนกล้ามาบริหารประเทศอย่างตรงไปตรงมา(ผมพูดในฐานะที่คุณทักษิณยังเป็นผู้บริสุทธิ์นะครับเพราะผมไม่ยอมรับกับกระบวนการยุติธรรมภายใต้เผด็จการเสมอมา)แล้วเราก็จะจมปลักอยู่กับวังวนเดิมๆ เมื่อประเทศทำท่าจะเดินหน้าก็มีการทำรัฐประหารมาหยุดความเจริญอยู่ร่ำไปผมไม่อยากให้เหตุการณ์ซ้ำซากเกิดขึ้นซ้ำแล้ว ซ้ำอีก แล้วจนประเทศไม่สามารถกลายเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วเสียที

ดังนั้นเมื่อผมได้ยินคุณทักษิณพูดในครั้งแรกให้คนเสื้อแดงเสียสละเพื่อความปรองดอง ผมจึงเกิดความไม่สบายใจและยิ่งได้ยินคุณทักษิณพูดซ้ำสองในวันที่รำลึกถึงวีรชนของเราผมยิ่งอัดอั้นตันใจยิ่งนัก ผมต้องใช้เวลาทำใจอยู่หลายวันเลยนะครับกว่าจะเขียนจดหมายเปิดผนึกถึงคุณทักษิณฉบับนั้นเพราะผมไม่อยากทำลายความศรัทธาของมวลชนที่มีต่อคุณทักษิณ แต่สุดท้ายผมก็ต้องเขียนจนได้เพราะถ้าผมไม่เขียน มันก็จะเป็นการทำลายจุดยืนของตัวเองไปจุดยืนที่ไม่ต้องการให้ความปรองดองนำไปสู่การนิรโทษกรรม โดยคนผิดไม่ถูกลงโทษ เพราะนั่นจะนำไปสู่ความไม่กลัวเกรงที่จะทำผิดอีกในอนาคตเหมือนเช่นที่ผ่านมา

แต่เมื่อผมได้เขียนไปแล้วนอกจากจะขจัดความกดดันภายในใจออกไปได้แล้วผมยังได้รับรู้ถึงความรู้สึกของคนเสื้อแดงอีกมากมายที่มีความรู้สึกร่วมเช่นเดียวกับผม

มีความรู้สึกถึงการต่อสู้ของคนเสื้อแดงไม่ใช่เพื่อคุณทักษิณอีกต่อไป

แต่เป็นความรู้สึกที่ต้องการให้สังคมเกิดความเท่าเทียม

เป็นความรู้สึกที่ต้องการเปลี่ยนความจำเจทางการเมือง

เป็นความรู้สึกที่ต้องการให้สังคมเกิดความยุติธรรม

เป็นความรู้สึกที่ไม่ต้องการให้มีการทำรัฐประหารอีกต่อไปไม่ว่าวันนี้หรืออนาคต

และเป็นความรู้สึกร่วมกันระหว่างคนเสื้อแดงกับคนเสื้อแดงไม่ว่ากลุ่มไหนก็ตามต้องการให้สังคมไทยปลอดจากกลุ่มอภิสิทธิ์ชนที่อยู่เหนือกฎหมายอีกต่อไป

และจากหลายๆความคิดเห็นที่ผมได้อ่าน

ทำให้ผมรู้สึกปลาบปลื้มใจกับมวลชนคนเสื้อแดงเป็นอย่างยิ่งแล้วยังทำให้ผมหายเคลือบแคลงใจในหลายเรื่อง พร้อมทั้งพิสูจน์ตัวตนของคนเสื้อแดง

พิสูจน์ให้สังคมได้รับรู้ว่าคนเสื้อแดงไม่ใช่แค่ต้องการช่วยคนๆเดียวอย่างที่ถูกกล่าวหา

พิสูจน์ให้สังคมได้รับรู้ว่าคนเสื้อแดงไม่ใช่แค่ฟังเหล่าแกนนำเป่าหู

พิสูจน์ให้สังคมได้รับรู้ว่าคนเสื้อแดงไม่ใช่พร้อมจะทำตามแกนนำอย่างขาดสติ

พิสูจน์ให้สังคมได้รับรู้ว่าคนเสื้อแดงไม่ใช่ม๊อบรับจ้างดังที่ถูกดูแคลน

พิสูจน์ให้สังคมได้ประจักษ์ว่าเงินเยียวยามากมายแค่ไหน ก็ไม่สามารถล้มล้างจุดยืนของคนเสื้อแดงได้

ดังนั้นเราจึงได้เห็นการต่อสู้กับอาวุธสงครามอย่างไม่กลัวเกรง

ดังนั้นเราจึงได้เห็นการยืนหยัดอยู่ได้แม้จะอยู่ท่ามกลางข้อกล่าวหามากมาย

ดังนั้นเราจึงได้เห็นการรวมตัวกันอย่างเหนียวแน่นแม้จะถูกใส่ร้ายป้ายสี

สิ่งเหล่านี้จึงเพียงพอที่จะให้คนเสื้อแดงที่แม้แต่ความตายยังไม่กลัวแล้วมีหรือจะก้าวไม่พ้นคุณทักษิณนี่จึงเป็นจุดแตกต่างระหว่างคนเสื้อแดงกับกลุ่มอื่นๆอย่างเห็นได้ชัดดังนั้นเราจึงได้เห็นมวลชนคนเสื้อแดงเติบโตขึ้นตามกาลเวลาที่ผ่านมาผิดกับกลุ่มอื่นที่นับวันจะเสื่อมถอยลงแล้วก็หายไปในที่สุด

ท้ายนี้ผมจึงอยากแสดงความคารวะกับมวลชนคนเสื้อแดงทุกๆท่านที่ยอมเสียสละทั้งแรงกาย ทั้งทรัพย์สินเงินทอง สละทั้งความสุขส่วนตัวและสละได้แม้ชีวิต เพียงขอให้ประเทศไทยมีประชาธิปไตยที่แท้จริง นี่ต่างหากครับเป็นแสงสว่างปลายอุโมงค์ที่เริ่มสาดส่องเห็นลางๆแล้วครับดังนั้นจึงอยากวิงวอนให้ทุกๆท่านกรุณาอดทนอีกนิด สู้กันอีกหน่อย แล้วสุดท้ายชัยชนะจะเป็นของประชาชนทั้งชาติไม่ใช่แค่ชัยชนะของคนเสื้อแดง

Create Date : 27 มิถุนายน 2555		3 comments
Last Update : 27 มิถุนายน 2555 14:25:55 น.
Counter : 1419 Pageviews.
Share Tweet