|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
คนแปลกแยกในเมืองแปลกหน้า
ฉันอยู่ในเมืองแปลกหน้า เมืองของตึกสูงเป็นแท่งสี่เหลี่ยม ผู้คนเย็นชาในชุดสีดำ เดินกันขวักไขว่ ไม่รู้ที่มา...ไม่รู้ที่ไป
ฉันมักรู้สึกแปลกแยกเสมอ แม้ในเมืองที่คุ้นเคย เหมือนสามเหลี่ยมในสังคมวงกลม การพยายามลบเหลี่ยมมุมยิ่งเจ็บปวด ฉันยังคงเป็นวงกลมประหลาดๆอยู่ดี การเป็นตัวของตัวเอง อาจไม่เจ็บปวดแต่ก็...โดดเดี่ยว
ฉันเดินทางมาถึงเมืองสี่เหลี่ยมเย็นชา ช่างเหมาะกับสามเหลี่ยมโดดเดี่ยวอย่างฉัน เดียวดายท่ามกลางผู้คนแปลกหน้า ยังดีเสียกว่า เงียบเหงาอยู่เคียงข้าง คนที่เรารัก แต่ไม่เคย...รักเรา
ภาพจาก อินเตอร์เน็ต
Create Date : 09 มกราคม 2552 |
|
3 comments |
Last Update : 9 มกราคม 2552 14:58:40 น. |
Counter : 1463 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อัสติสะ 13 มกราคม 2552 9:01:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ที่สำคัญไม่ได้อยู่ที่ว่ามีอะไร แต่อยู่ที่ว่าสร้างอะไรจากสิ่งที่มี
เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ