หอมกลิ่นหวาน...และขมของชีวิต
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
9 ธันวาคม 2551
 
All Blogs
 
Perhaps love ความฝันสิบปี และ...ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเอง


หนังเรื่องนี้เขาว่ากันว่าเป็นMoulin Rouge แห่งเอเชีย แค่ได้ฟังคะแนนในใจฉันก็ติดลบไปอักโขแล้ว
ไม่รู้ใครตั้งสมญานามนี้ให้ ช่างตลกสิ้นดี ฉันคิดว่าการเป็นออริจินัลดีกว่าที่จะเป็นที่สอง
แต่เมื่อได้ดูหนังก็รู้สึกถึงกลิ่นอายหนังต้นแบบสุดๆ
แต่ไม่เป็นไรยังพอไหวเพราะมีคนหล่อเดินผ่านฉากให้ชุ่มชื่นหัวใจบ้าง

หนังเป็นแบบซ้อนหนัง งงไหมคุณ? เอาเป็นว่าเป็นแบบซ้อนทับกันของเรื่องจริงและเรื่องฝัน เอาอย่างนี้จะอธิบายง่ายกว่า รักสามเศร้าเราสามคนระหว่างดาราชายหญิงและผู้กำกับหนุ่ม ระหว่างนั้นก็เล่าเรื่องความเป็นมาของดาราชายหญิงไป

ฉันดูแล้วนึกถึงเรื่องของประเทศจีนเลย สะท้อนการใฝ่หา ความรุ่งโรจน์ ที่แลกมาด้วยศักดิ์ศรี ดาราหนุ่มที่ยังจมอยู่กับความหลัง ดาราสาวที่ยอมก้าวไปข้างหน้าโดยทิ้งบาดแผลไว้เบื้องหลัง หล่อนไม่มีที่จะกลับแล้ว
หล่อนมาไกลเกินที่จะคิดถึงมัน การร้องไห้คิดถึงความหลังอาจมีรสที่หวานปนขื่น
แต่หล่อนก็ต้องเชิดหน้าสู้ต่อไป

ฉันชอบตอนจบของเรื่องจังเลยล่ะคุณ ตัวละครทุกตัวก้าวต่อไปไม่ติดกับกับดักของอดีต แต่ฉันก็ยังคลางแคลงใจอยู่ดี ตกลงที่ผู้ชายทุกคนแสดงออกนี่มันใช่ความรักหรือเปล่า ในเรื่องดาราหนุ่มให้ความรู้สึกของความหลงติดอยู่ในฝัน ขณะที่ผู้กำกับหนุ่มหวงและเกรี้ยวกราด แต่คิดดูดีๆสิ่งเหล่านี้มันก็คือส่วนประกอบของความรักมิใช่หรือ
แล้วดาราสาวนั่นเล่า…
ถ้าอย่างนั้นคงจะตรงคอนเซปของเรื่องกระมัง Perhaps love(รักหรือเปล่าหว่า)
ฉันดูเรื่องนี้แล้วนึกถึงคำพูดที่ว่า ความรักมีวันหมดอายุ

แหม! เขียนอย่างนี้แล้วคุณคงค่อนขอดฉันใช่ไหมล่ะว่าเป็นนักเขียนนิยายฝันหวานแต่กลับมีความคิดที่เป็นปรปักษ์อย่างนี้ มันเป็นความจริงของโลกนะ
ความรักมีวันหมดอายุจริงๆเพราะมันจะเปลี่ยนไปเป็นรูปแบบต่างๆเช่น ความห่วงใย ความเข้าใจ
อย่างที่ผู้เฒ่าผู้แก่อยู่กันมายังไงล่ะคุณ

บางครั้งฉันก็คิดนะ เป็นเพราะเราอยู่ในโลกดิจิตอลหรือเปล่า ทุกอย่างมาเร็ว ไปเร็ว เราเห็นทุกอย่างสำเร็จรูปมาแล้ว ความอดทนเราจึงสั้น ทนกับอะไรที่เนิบช้าและลึกซึ้งไม่ได้ พูดไปก็เข้าตัวอีกนั่นแหละคุณกับฉันก็เกิดยุคใกล้ๆกันคงจะรู้ๆกันอยู่

ออกนอกเรื่องไปเสียไกล มาเข้าเรื่องกันต่อดีกว่า ฉากที่ฉันชอบคือฉากถนนสายนางโลม ยั่วยวน ยั่วเย้า เต็มไปด้วยกิเลศ พวกเจ๊ๆในชุดกี่เพ้าร้องเล่นเต้นได้อารมณ์สุดๆ ฉากที่บอกความจริงหลายๆอย่างและบอกถึงการตัดสินใจครั้งสำคัญของดาราสาวด้วย

ฉันแอบร้องไห้กับฉากที่ดาราสาวบอกว่า
“ จำไว้ ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเอง “
คมกรีดบาดลึกถึงทรวงเลยค่ะคุณขา ไอ้เรื่องในโลกที่อกหักรักคุดกันจะเป็นจะตายก็มาจากเรื่องนี้แหละ
รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง เอาใจไปผูกพันกับคนอื่น อีกคนเขาไม่ได้รู้ไม่ได้เห็นด้วยเลย เหมือนดาราหนุ่มที่เผชิญกับอาการนอนไม่หลับและความฝันสิบปี ที่ได้มาเพียงความว่างเปล่า

ในเมื่อความรักมันได้ผ่านไปแล้ว
เราควรจะจำเพียงรสหวาน ส่วนขมนั้นเอาไว้ตัดแก้เลี่ยน
และเหนือสิ่งอื่นใด จงรักตัวเอง ใช่! นี่คือสัจธรรมชีวิตนะจำไว้



Create Date : 09 ธันวาคม 2551
Last Update : 9 ธันวาคม 2551 1:21:55 น. 2 comments
Counter : 286 Pageviews.

 
จริงค่ะ.. ทุกวันนี้ก็คิดตลอดว่า ต้องรักตัวเอง

สร้างเนื้อสร้างตัวให้ได้.. ชีวิตมั่นคงแล้ว

ค่อยพลิกเปิด เลือกเอาก็ได้ค่ะ..ผู้ชายหน่ะ..



โดย: หนูมะลิ (love_you_na ) วันที่: 9 ธันวาคม 2551 เวลา:2:12:35 น.  

 
เราก็ชอบบบบบบบบบ


นุก ดี


โดย: champ IP: 124.157.187.140 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:02:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

จโกระ&ลาชา
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




Something has come and gone,and that it 's all.


free counters
Friends' blogs
[Add จโกระ&ลาชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.