:: ชี วิ ต เ งี ย บ เ ห ง า ... พ า จิ ต ใ จ ใ ห้ ซึ ม เ ศ ร้ า แ ล ะ ห ด หู่ จ ริ ง ๆ ::
ชีวิตหลังเรียนจบไม่ได้เป็นอย่างที่คิด.... สิ่งที่เป็นความจริงอันได้ปรากฎขึ้นคือ..." ค ว า ม ว่ า ง เ ป ล่ า" กิจวัตรประจำวันเหลือเพียง...ตื่นนอน.. ทำธุระส่วนตัว เปิดคอม เปิดเฟส เปิดเว็บเด็กดี ดูอัพเดตในบล็อกแก็งค์ ฟังเพลงใน Youtube ดูรายการเกาหลี อ่านการ์ตูน....นอน ....ฯ ล ฯ ปกติเราเป็นคนที่ไม่ชอบให้เวลาสูญเปล่า เราจะอารมณ์เสียมากถ้าวันไหนเราต้องนั่งๆนอนๆอยู่เฉยๆ เหมือนเราสูญเสียเวลาของเรา... เราพยายามจะไล่จับมันและรักษามันไว้ไม่ให้มันเดินต่อ แต่มันก็สุดที่จะฝืนลิขิต ....ชีวิตที่หน้าเบื่อ....
เพราะไม่มีอะไรทำเราก็เลยเริ่มมีอาการซึมเศร้า ( ? ) อยู่ดีๆ ก็ร้องพาลกับตัวเองฟุ้งซ่านคิดเรื่องนู้นเรื่องนี้ คิดมากไปหมด จนกระเพาะอักเสบ สงสัยเครียดลงกระเพาะ และเราก็ทำกล้องถ่ายรูปของพ่อหายอีก...เศร้าจับจิต ปกติเราเป็นคนรอบคอบมาก แต่ครั้งนี้มันสุดวิสัยจริงๆ หายหลังจากเราไปปัจฉิมของโรงเรียนไม่รู้ไปตั้งไหน T-T ชีวิตอนาถแท้ ไม่อยากบอกพ่อ เดี๋ยวจะทำเป็นลืมๆไป
คิดถึงบ้าน อยากกลับรามัน บ้านเกิดที่เราเติบโตมา คิดถึงธรรมชาติ คิดถึงป่า คิดถึงสวนเวลาฝนตก คิดถึงความอุดมสมบูรณ์ (เหมือนในรูปเลย) คิดถึงใบบอน ดอกหญ้า และกานพลู คิดถึงต้นข้าว ปลาในลำธาร แม้กระทั้งปลิง! คิดถึงน้ำตก คิดถึงเหล่าสัตว์เลี้ยงที่บ้าน คิดถึง ปู่ ย่าและทุกๆคน TvT อีกสองสามวันคงถึงเวลาที่จะได้กลับบ้านซักทีโน๊ะ ! !
~ในดินแดนไม่มหัศจรรย์~
Create Date : 28 มีนาคม 2555 |
Last Update : 28 มีนาคม 2555 11:55:26 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1312 Pageviews. |
|
|
จะได้ไม่มีความรู้สึกแบบนี้
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ