แวะมาพอดี เพิ่งไปปัดกวาดบ้านตะเองมา แว้ปมาบ้านกิ๊ก บ้านอ้อม เด่วไปพี่โต๊ส หวัดดีปีใหม่ไทยนะจ๊า ขอให้อ้อมกับแพทริคและครอบครัวทั้งสองฝ่าย มีความสุขสุขภาพแข็งแรงกันถ้วนทั่วจ้า

เม้าท์ต่อๆ ตู้ไหมพรมอ้อม อย่างแรกคือถูกจริงๆนะ ดูรูปที่อ้อมใส่ไหมเข้าไปแล้ว ตู้ที่ไม่ได้ทาสี แต่มีสีขอไหมประดับไปในตัว ปูชอบด้านล่างที่อ้อมวางขวดใส่พู่กันอ่ะ ยิ่งทำให้ดูบ้านนี้มีศิลปินเข้าไปหย่ายยยเลย

ปูกับแฟนก็ชอบนะอ้อม เรื่องขับรถกินลมชมวิวเนี่ยะ จริงๆถ้าปูขยันอ่านภาษาอังกฤษซะหน่อย อาจติดเว้ปมือสองเหมือนอ้อมก็เป็นได้ เพราะทุกวันนี้เฝ้ารอหน้าร้อนให้มาถึงไวๆ จะได้มียาร์ดเซลให้ช้อป สนุกเนอะเวลาขับรถเข้าตรอกซอกซอยได้ดูบ้านสวยๆแปลกๆ ยิ่งหน้าร้อนเขาแข่งกันแต่งบ้านไง บ้านบางหลังอยู่บนเนินปลูกดอกไม้ ด้านหลังมีป่า ยิ่งตอนใบไม้เปลี่ยนสีนะ อุแม่เจ้า อยากสมัครไปเป็นคนรับใช้บ้านนั้นจริงจริ๊งงง

เจ้าโคมไฟลายนี้ก็เริ่ดนะอ้อม ปูก็ชอบจ้า อันเก่าก็สวย อันนี้ก็งาม เพราะบ้านอ้อมมันออกโทนนี้ด้วยล่ะมั้ง พออ้อมทำอะไรออกมา สำหรับคนที่ชอบสีโทนๆนี้เหมือนกัน มันก็เลยสวยไปโหม้ดดดด และไม่ต้องแปลกใจว่า งานต่อไปๆของอ้อมปูก็คงพูดคำเดิมน่ะแหละ ไม่สวยก็เริ่ด ฮ่าๆ เพราะว่างานใดยิ่งทำบ่อย มันยิ่งพัฒนาฝีมือเราไง เขาถึงเรียกงานฝีมือ ยิ่งทำมากยิ่งได้มากสวยมาก ว่าป่ะ

วันนี้หยุดงานป่าว เห็นมาอัพบล้อก ปูน่ะอยู่เฉยๆ มีเวลาว่างเยอะ กดดันตัวเองมาหลายวันแระเวลาแวะมาเยี่ยมบล้อกเพื่อนๆ เขาอัพกันกระจาย ทั้งที่ทำงานด้วย บางคนก็เดินทางอย่างพี่โต๊ส แต่ทุกคนก็อัพกันสม่ำเสมอ ดูเราซิ หายใจทิ้งไปวันๆยังจะขี้คร้านได้ใจอีก วันนี้เลยอัพซะที เฮ้อ โล่งๆๆๆใจ จะได้มีเรื่องใหม่ๆกับเค้าบ้าง อ้อมไปทีไรเจอแต่หน้าเดิม ก็เกรงใจอ้อมอ่ะ เอิ๊กๆ

บาย ไปล่ะจ๊า อย่าลืมสาดน้ำแพคริคกับโทบี้นะ รับขวัญปีใหม่ ของโทบี้น่ะเอาดอกไม้มาจุ่มน้ำไปเจิมๆที่หัวก็ำพอ กลัวว่าถ้าสาดน้ำใส่โทบี้จะงอนเอาน๊าาา

มาส่งเสียงบอกว่าคิดถึง
งานใหม่ของเรทำให้ชีวิตอลหม่านมากมาย สาละวนกับหลายอย่าง
เพียงแค่ต้องการรายได้ประจำเท่านั้น ...เท่านี้
เห็นคุณอ้อมสบายดีก็ชื่นใจ
บรรยากาศทางกรุงเทพฯที่นี่หดหู่เหี่ยวไม่ต้องห่อ(หมก)กันเลย
สภาวะแวดล้อมอย่างนี้ทำงานไม่เป็นสัปปะรดเลยล่ะ...
ดีหน่อยที่หนุดต่อเนื่องยาวนานหลายวัน ทำให้พอก้ำกลืนลืมงานที่จะต้องกลับไปเจออีกได้ หนิโหน่ย...
แปลกดี ตอนที่มีเวลาก็ไม่ใช้ให้สุขใจ มีเวลาว่างก็ป่วยไข้ซะนี่
งานถักก็ลงกล่องใบใหญ่ เดินชนเช้าเย็น ให้ระลึกได้ ว่าวางทิ้งไปนานละนะ..
สรุปได้โดยง่ายว่า คิดถึง น่ะเอง
ส่งมิตรภาพมาอย่างแผ่วไกล..

น่ารักมากเลยค่ะน้องอ้อม ดูเหมาะเจาะาสำหรับเก็บไหมพรมจริง ๆ ด้วย
พี่แนนนี่ถักไม่ค่อยเก่ง นับผิด ๆ ถูก ๆ ทุกทีเลย อยากถักเก่ง ๆ บ้างจัง
ถูกใจที่ครอบโคมฟมากมาย โคมไฟที่บ้านก็สีครีม ดูจืดชืด ถ้าทำได้แบบน้องอ้อมบ้างก็คงดี
สวัสดีปีใหม่ไทยจ้ะ

น้องอ้อม... เห็นคลังไหมเล็กๆ ของอ้อมแล้วอยากให้อ้อมได้ยินพี่โตสกรี๊ดจังเล๊ย..... ช๊อบบบบ....ชอบๆๆๆ
นี่ขนาดพี่โตสยังไม่บ้าการถักเหมือนอ้อมเหมือนเพื่อนๆ หลายๆ คน แต่พอเห็นแล้วมันประมาณว่า... อยากมีไหมเยอะๆ แล้วก็มีที่เก็บมันแบบเก๋ๆ อย่างอ้อมมั่งจังเลยง่ะ

เห็นบางส่วนของบ้านอ้อมในบล๊อกเก่าๆ แล้วก็มาเห็นอ้อมพูดตรงนี้อีกถึงเฟอร์นิเจอร์สีขาว (แล้วก็เห็นว่าคิดจะทาสีขาวให้ชั้นนี้อีกแน่ะ) ดูท่าอ้อมจะชอบเฟอร์นิเจอร์สีขาวเหมือนกิ๊กเลยใช่ไม๊เนี่ย..

พี่โตสว่าสีไม้เนี่ยมันสวยของมันเองแล้วล่ะอ้อม.. ดีแล้วล่ะที่เปลี่ยนใจไม่ทาสีขาวให้มัน .. แต่... อันนี้มันเป็นความเห็นที่เป็นอะไรที่... เทสพี่โตสอ่ะนะ... คือพี่โตสชอบเฟอร์นิเจอร์สีไม้อ่ะจ๊ะ .. แต่แต่ละคนก็ต่างเทสกันอ่ะเนอะ .. Beauty is in the eye of beholder. อ่ะเนอะ

เห็นด้วยมากๆ เลยว่าชั้นใส่ไหมใบนี้.. ห้ายูโร.. คุ้มมมม....สุดๆ ไปเลยอ่ะอ้อม พอเห็นว่าอ้อมได้มันมาในราคาเท่าไหร่แล้วพี่โตสต้องย้อนกลับไปดูมันอย่างพิจารณาอีกรอบเลยล่ะ.. พอดูแล้วก็.. สงสัยเจ้าของเก่าเค้าจะอยากขายมันจริงๆ นะเนี่ย.. แบบว่าพินิจพิจารณาดูแล้วก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชั้นใบนี้อ้อมได้มาด้วยราคาแค่ห้ายูโร.. ขนาดคิดเป็นเงินไทยแล้วก็ยังถูกสุดๆ ไปเลยเนอะอ้อมเนอะ .. Well done!!

ส่วนที่เพื่อนติงเรื่องค่าน้ำมัน.. พี่โตสว่ายังไงมันก็ยังคุ้มอยู่ดีอ่ะนะ.. เพราะถ้าซื้อของใหม่ เราก็ต้องเสียค่าเดินทางไปดูที่ร้านอยู่ดีเหมือนกันไม่ใช่เหรอ.. หรือถึงแม้ว่าจะเป็นการซื้อออนไลน์.. เค้าก็คงต้องคิดค่าขนส่งด้วยอยู่ดีอีกนั่นแหละ.. เพราะงั้น.. ชั้นใบนี้ ยังไงๆ พี่โตสก็ว่ามันเป็นอะไรที่ถูกและคุ้มอยู่ดีนั่นแหละอ้อม

แล้วยิ่งได้เห็นว่าการเดินทางไปซื้อของมือสองของอ้อมกะแพทริคมันทำให้อ้อมกะเค้าได้รู้จักสถานที่ที่ตัวเองอยู่แบบหลับตาขับรถไปถึงได้แบบนี้ (อื่อ... เว่อร์ไปหน่อยนึงเนอะ ) ด้วยแล้ว คำโต้แย้งของเพื่อนเรื่องค่าน้ำมันยิ่งตกต๋อมลงคลองไปเลยนะพี่โตสว่า

เห็นอ้อมพูดถึงเรื่องรสนิยมการแต่งบ้านของอ้อมอีกครั้งตรงนี้แล้วพี่โตสก็อยากออกความเห็นเกี่ยวกับบ้านอ้อมหน่อยนึงแล้วกันนะ.. ได้ป่ะ.. ได้ใช่มะ.. หรือไม่ได้.. อ๋อ.... บอกมาเลยพี่โตส... อยากฟังๆ .. โอเคๆ

บอกตรงๆ ว่าสไตล์การแต่งบ้านของอ้อมเนี่ยมันเป็นอะไรที่ไม่ใช่สไตล์พี่โตสเลยซักนิดนะ .. แล้วก็บอกตรงๆ ด้วยเหมือนกันว่า.. แต่สไตล์การแต่งบ้านของอ้อม มันเป็นอะไรที่ดูแล้วรู้สึกว่า.. มันมีสไตล์ของตัวมันเอง .. มันยูนีค .. มันพิถีพิถัน (สังเกตุได้จากของแต่บ้านแต่ละชิ้นที่มันถูกวางเอาไว้แต่ละจุดอย่างตั้งใจ) .. มันดูเรียบร้อย (อันนี้สำคัญมากสำหรับพี่โตส) .. มันดูสะอาดสบายตา .. มันเหมือนบ้านที่เห็นในแมกกาซีน .. มันน่าอยู่ .. แล้วที่สำคัญที่สุด พี่โตสว่ามันให้ความรู้สึก homey มากๆ เลยล่ะอ้อม

อีกอย่างก็คือ.. เท่าที่ได้รู้ตรงนี้ เฟอร์นิเจอร์ของประดับบ้านของอ้อมแต่ละชิ้น มันเป็นอะไรที่ราคาค่อนข้างถูกถ้าเทียบกับเฟอร์นิเจอร์ของแต่งบ้านใหม่ๆ ทั่วไป .. แต่... สิ่งที่อ้อมทำออกมาได้ดีมากๆ เลยก็คือ .. มองดูรอบๆ บ้านอ้อมแล้วมันไม่ได้ให้ความรู้สึก cheapy ซักนิดเลย .. อันนี้พี่โตสพูดตรงสุดๆ เลยนะ .. แบบว่า.. ก่อนที่จะมาวิจารณ์ตรงนี้ พี่โตสเปิดเข้าไปดูบล๊อกเก่าๆ ของอ้อมด้วยนะ .. แบบว่า.. เข้าไปดูแบบพิจารณาอีกรอบ แล้วก็พูด (พิมพ์) ตามความรู้สึกที่สายตาได้เห็น.. แบบว่าดูไปก็พิมพ์ความรู้สึกที่ได้ไปด้วยในขณะเดียวกันอะไรเงี้ยจ๊ะ

ส่งเม้นท์นี้ไปก่อนดีกว่า เพราะยังมีอะไรคุยต่ออีกหน่อย แต่ไม่อยากให้เม้นท์เดียวมันยาวเกินงาม .. ต้องกลับไปดูเม้นท์อ้อมที่บล๊อกพี่โตสก่อนด้วยล่ะ

งือ.......... น้องอ้อม.... พี่โตสพิมพ์คุยต่อจากข้างบนไปแบบ....ยาว...........มากกกกกก........มาก.... แต่แล้วจู่ๆ ไม่รู้ไปสัมผัสปุ่มไหนอะไรยังไง.. ข้อความมันหายแว๊บ........ไปกับตาเลยอ่ะอ้อม.... อารมณ์ตอนนี้เป็นอะไรที่อยากร้องไห้จริงๆ เลยนะอ้อม..... มันหายไปไหนหายไปได้ไงวะเนี่ย.... แง๊......

คลิกขวามันก็ไม่มีอันดูให้อันดู.. ก็เลยลองเพสท์ .. มันก็ไม่กลับมา.. คลิกกลับไปหน้าที่แล้ว มันก็ไม่ใช่.. ไม่รู้มันหายไปไหน... คุยไปกระจายมากกกกกก..... เซ็งเลยอ่ะอ้อม... โกรธหน้าบล๊อกอ้อมแล้วอ่ะ.. ไปก่อนดีกว่าวันนี้...

เก๋จังค่ะ ทุกอย่างลงตัว

ขอเข้ามาชื่นชมด้วยค่ะ ..พอดีที่บ้านไหมเต็มบ้าน ซุกๆ ใส่กล่องอยู่ใต้เตียง สงสัยต้องไปรื้อไม้ออกมาตอก ๆ ทำๆ มั่ง ดูสวยงามดี

ตู้เปิดโล่งแบบนี้ ถ้าอยู่เมืองไทย เก็บกวาดฝุ่นเหนื่อยเลยจ้ะ แล้วจะไม่อยากมีสมบัติมาก ขี้เกียจเก็บกวาด แฮ่ เผยไต๋ ขี้เกียจนี่เอง ..ก็ดีนา ความขี้เกียจทำให้ประหยัดเงิน ลองดูบ้างไหม

ขอบคุณมากเลยจ้าอ้อม ถ้าจะให้ความเมตตาแนะนำเรื่องสี ฮ่าๆ ปูพอรู้บ้างแต่ไม่มากน่ะจ๊ะ ส่วนใหญ่ใช้ความรู้สึกตัวเองมากกว่าเวลาเลือกผ้า ว่ามันจะเข้ากันได้ไหม แต่ฟังที่อ้อมเกริ่นไว้ว่าจะแนะนำ ปูก็ตาลุกวาวซี ทำยังไงให้เลือกสีงานออกมาได้เด่นๆ ไม่อยากรู้ก็บ้าแร้นนน (เรื่องเป๋าปูคุยต่อไว้ที่บ้านปูนะจ๊ะ)

เห็นอ้อมพูดถึงตลาดนัด ที่นี่ก็มีบ้างนะ แต่อยู่อีกเมืองหนึ่ง ปูก็ชอบไปตลาดนัดเหมือนกัน เขาจะขายพวกของสด ผลไม้ เนื้อ อาหาร อะไรเทือกนี้แหละจ้า เวลาไปที่แบบนี้ไม่ใช่อะไรนะ เพราะคิดถึงบ้านเราน่ะ แต่ตลาดที่นี่เค้าสะอาดเนอะ ไม่ค่อยจะเห็นความเฉอะแฉะตามพื้นสักเท่าไหร่ (แม้ที่บ้านเราคือสิ่งที่เห็นจนชินตา ก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งนะปูว่า แต่สำหรับคนที่ไม่รู้สึกว่ามันขยะแขยงนะ ฮ่าๆ)

ของเก่าปูก็ชอบบ้าง แล้วแต่ว่าเป็นจำพวกไหน อย่างบ้านไม้เก่าโบราณนี่ ขอคิดก่อนนะว่ากล้าอยู่รึป่าว ฮ่าๆ เป็นโรคกลัวผีขึ่้นสมอง ปูไม่ดูหนังผีไม่ดูอะไรที่ออกแนวผีๆเลยนะ เพราะดูหนังผีเรื่องหนึ่งปูจำฝังหัวไปเป็นเดือนแล้วจะคิดเองกลัวเอง สุดท้ายเลยเลิกดูดีกว่า เด่วโรคประสาทถามหา

ตามไปดูบ้านอ้อมอีกหลังแล้วล่ะ ปูอ่านผ่านๆ ดีใจมากเลยที่ตัวเองอ่านรู้เรื่อง ฮ่าๆ แม้จะมีศัพท์บางคำที่ไม่เข้าใจ ดีเหมือนกันนะพอติดคำไหนก็เสิร์ชหาความหมาย ได้รู้ศัพท์เพิ่มขึ้นด้วย เมื่อคืนแฟนปูสอนคำว่า instead วันนี้เจอที่อ้อมเขียนตรึมเลยอ่ะ

ปูเห็นด้วยกับพี่โต๊สนะว่า เวลาถ่ายรูปออกมา บ้านอ้อมเหมือนบ้านในแมกกาซีน ปูก็ชอบภายในบ้านที่ตกแต่งสีขาวนะ เป็นสีที่ปูว่า ทำให้บ้านดูสบายตาและดูกว้าง ปูเคยเห็นรูปบ้านอ้อมที่ทาสีเขียวมั่ง น้ำตาลมั่ง คือถ้าดูจากในรูปว่าสวยไหม ปูว่าสวย และถามว่าชอบไหม ก็ชอบนะ แต่ถ้าจะให้เลือกสีทาบ้านตัวเองจริงๆ บอกตรงๆว่าปูก็ยังไม่รู้เลยว่าจะเลือกทาสีอะไร จะเป็นสีเดียวหรือผสมสีแบบห้องนี้สีนี้ ห้องนั้นอีกสีหนึ่ง อะไรอย่างเงี๊ยะ พูดง่ายๆว่ายังหาจุดยืนตัวเองในเรื่องนี้ไม่เจออ่ะ ดังนั้นเวลาเห็นบ้านเพื่อนหรือบ้านในแมกกาซีน ก็เลยมีอาการแบบนั่นก็ชอบนี่ก็ใช่ (อาการอย่างนี้พอมีบ้านตัวเองมีแววว่ากระเป๋าจะฉีก เพราะชอบหลายแนวเกิ๊นนน)

เข้าไปดูบล้อกอ้อม เห็นอ้อมลงเรื่องแต่งบ้านเยอะ และเห็นเบื้องหลังการแปลงโฉมเก้าอี้ กับโซฟา พออ้อมเอารูปมาเทียบก่อน-หลัง มันเห็นความแตกต่างจริงๆนะ ดูไปดูมาปูชักเคลิ้มมมม ความรู้สึกว่าสีขาวมันดูดี๊ดูดี พุ่งปรี๊ดดดดขึ้นมาอีกแระ ปูชอบขาวแบบครีมๆ อ่ะอ้อม (พูดถึงสีขาวนึกถึงชุดแต่งงานเนอะ อืม ถ้าจะเลือกชุดแต่งปูเล็งไว้แล้วว่าขอสีงาช้างเถอะ ช๊อบชอบบบ) เพราะปรกติถ้าเป็นเรื่องเสื้อผ้า ปูไม่ค่อยเลือกสีขาวเลย เพราะกฏข้อแรกของการพรางหุ่น(อวบอ้วน)คือ สีสว่างมันกระจายแสงทำให้เราดูอ้วน!!!! ตู้เสื้อผ้าจึงมีแต่พวกสีดำ น้ำตาล น้ำเงิน เข้มๆๆ ฉะนั้นเวลาจะไปงานแต่ง งานมงคล ปูจะวุ่นวายกับการหาเสื้อผ้าสีสดใสมากๆ แต่ถ้าเป็นงานเศร้าๆล่ะก็ มีตัวเลือกเพียบว่าจะใส่อะไร เอิ๊กๆ

โม้ถึงไหนแล้วนี่ งง ตกลงมันเข้าเรื่องที่จะบอกอ้อมรึยังนิ อ้อๆ เกือบลืม ชอบรูปโทบี้ที่ยืนเกาะโซฟาสีดำอ่ะ น่าร้ากกกกกที่ซู๊ดดด และรูปนอนในตะกร้าด้วย ฮือๆ คิดถึงหมาที่บ้านอ่ะ เออนึกออกแระว่าจะเม้าท์ไร ช่วงนี้ปูอ่านหนังสือจิตวิทยาหมาน่ะอ้อม อ้อมรู้เรื่องนี้บ้างป่ะ ปูอ่านของ ซีซ่า มิลลาน เขาแนะนำวิธีเลี้ยงหมา เข้าใจหมา พออ่านๆไปนะ ปูว่าแกนหลักแนวคิดของเขามันออกแนวธรรมะเลยอ่ะ ไว้อ้อมสนใจเรื่องนี้ค่อยคุยกันต่อเนอะ ปูอ่านจบไปเล่มหนึ่งแระ (เขาเขียนออกมา 4 เล่มแล้ว) เล่มสองเกือบจบแล้ว ส่วน 3-4 ยังไม่ได้ซื้อ เพราะยังไม่แปลไทย ฮ่าๆ กะว่าอ่านจบแล้วจะเริ่มเขียนไดอารี่เรื่องหมาตัวเอง จะวางแผนไว้ว่ากลับไปคราวนี้จะเริ่มฝึกมันยังไงบ้าง พออ่านเล่มนี้แล้วนะ ประเมินตัวเองได้เลยว่าที่ผ่านมาปูไม่เข้าใจคุณนายน้ำตาลของตัวเองเลยสักนิด ชอบเอาจิตวิทยาคนไปใช้กับหมา เอิ๊กๆ

คุยยาวมากแระ ไปก่อนล่ะจ้า

เวลา "คุยยาวๆ" น่าจะพิมพ์ที่อื่นก่อนแล้วก็เอามาแปะบนบล๊อกเนี่ย.. พี่โตสก็ทำๆ อยู่เหมือนกันล่ะน้องอ้อม.. เพียงแต่ว่า.. เวลาพี่โตสคุยแต่ละครั้ง ส่วนใหญ่มันก็จะยาวววว...ทั้งนั้นอ่ะอ้อม .. เพราะงั้น สำหรับพี่โตส มันจะไม่ค่อยมีคำว่า "เวลาคุยยาวๆ" อ่ะดิอ้อม

จริงๆ แล้วสาเหตุหลักๆ เลยที่พี่โตสชอบที่จะมาพิมพ์ๆๆๆๆๆ หน้าบล๊อกเลยก็เป็นเพราะว่าพี่ติดการคุยไปใส่อีโมไปน่ะอ้อม.. เวลาคุยแล้วไม่ใส่อีโม พี่จะรู้สึกเองว่ามันไม่ค่อยได้อารมณ์เท่าไหร่ล่ะ.. เพราะงั้น วิธี "พยายาม" sav(f)e ส่วนใหญ่ที่พี่โตสทำก็จะเป็นการคุยไป ก๊อปเก็บไปอะไรเงี้ย.. เพียงแต่เมื่อวานนี้มันคุยให้อ้อมอ่านเพลินไปหน่อยจนลืม sav(f)e สนิทไปเลยอ่ะจิ

โอเค่.... มาว่ากันใหม่ .. คาดว่าคงจะจำได้ไม่หมดหรอกนะว่าเมื่อวานนี้เม๊าท์แตกเม๊าท์แตนอะไรให้อ้อมอ่าน (แต่ไม่ได้อ่าน) ไปบ้าง แต่ได้แค่ไหนก็แค่นั้นแหละเนอะ

อ่านจากเม้นท์ของตัวเองข้างบนก็จำได้หน่อยนึงว่า .. เม้นท์เกี่ยวกับบล๊อกนี้ พี่โตสลืมบอกอ้อมไปอย่างนึงว่า .. ที่อ้อมบอกว่า อ้อมชอบที่เฉดโคมไฟอันนี้มากกว่าอันที่แล้ว .. แต่สำหรับพี่โตส บอกตรงๆ ว่าพี่โตสชอบอันที่แล้วที่อ้อมตั้งมันไว้ในห้องนอนมากกว่าล่ะ .. เห็นมะ .. Beauty is really in the eye of beholder. เนอะ

แล้วก็เรื่องไรอีกนะ เดี๋ยวไปดูข้อความอ้อมในบล๊อกพี่โตสหน่อยก่อนนะ แต่ก่อนไป.. sav(f)e ก่อนเนอะ

อ้อ.. อ่านที่อ้อมพูดถึงพวกฝรั่งเง่าๆ หรือพวกที่โลกแคบๆ แล้วพี่โตสก็.... จริงๆ แล้วพี่โตสไม่ค่อยได้เจอฝรั่งประเภทนี้ซักเท่าไหร่หรอกนะอ้อม เพราะส่วนใหญ่แล้วคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตพี่ นอกจากครอบครัวแล้วก็จะมีแต่เพื่อนร่วมงาน (ที่บางคนเป็นเพื่อนกันจริงๆ ด้วย) ของโตมัสเป็นส่วนใหญ่นั่นแหละ ซึ่งคนพวกนี้ "ส่วนใหญ" แล้วเค้าเป็นคนที่ค่อนข้างเปิดใจน่ะอ้อม คงจะเป็นเพราะว่าเค้าไม่ได้ดักดานอยู่แต่ในบ้านในเมืองของเค้าน่ะแหละนะ .. และที่สำคัญอีกอย่าง คนพวกนี้เค้าจะเป็นคนมีการศึกษากันอ่ะนะ .. แต่ก็อ่ะนะ ..ไม่ใช่ว่าทุกคนจะดีจะน่าคบไปหมด.. เพียงแต่ตรงนี้มันเป็นอะไรที่เลี่ยงได้ง่ายแค่นั้นเอง .. ไม่ชอบก็เลี่ยงไม่สังคมด้วย .. ก็แค่นั้น

อื่ม.. หลงประเด็นที่จะพูดนิดหน่อยแฮะ
อ้อ... จริงๆ แล้วพี่โตสตั้งใจจะบอกว่า พออ่านที่อ้อมเล่าให้ฟังเกี่ยวกับฝรั่งพวกนั้น (ขำไข่สี่เหลี่ยมอ่ะ ) แล้วพี่โตสก็คิดไปถึงคนไทยหรือหญิงไทยหลายๆ คนที่มองฝรั่งเป็นพระเจ้าล่ะอ้อม (อันนี้เป็นความรุ้สึกตั้งกะตอนที่พี่โตสอยู่เมืองไทยแล้วนะ) .. หลายๆ ครั้งเลยนะที่พี่โตสได้เห็นฝรั่งประเภทลูสเซ่อ หรือฝรั่งเน่าๆ ทั้งจากในทีวี หรือที่ได้เห็นจากสถานที่ต่างๆ และก็มีบ้างที่ได้รู้จัก (แบบไม่ได้คบหาด้วย) พี่โตสจะคิดถึงคนไทยกลุ่มนั้นล่ะอ้อม .. ประมาณว่า.... มีความรู้สึกว่า.... ถ้าเค้าได้มาเห็นมาเจอมาเห็นฝรั่งประเภทนี้เยอะๆ บ่อยๆ เข้า เค้าจะยังมองฝรั่ง "ทุกคน" เป็นพระเจ้ากันอยู่หรือเปล่านะ

เห็นอ้อมพูดถึงเรื่องฝึกงาน .. เรื่องสวัสดิการที่ประเทศเค้ามีให้แล้วก็อิจฉาคนที่อยู่ยุโรปนิดๆ ล่ะ .. เท่าที่พี่โตสรู้มา หลายๆ ประเทศเค้าก็เป็นประมาณที่เนเธอร์แลนด์ คือรัฐบาลส่งเสริมคนที่อยู่อาศัยภายในประเทศมาก .. ไม่เหมือนอเมริกา... อย่าหวังอะไรฟรีๆ จากประเทศเลยนะอ้อม.. อะไรก็เป็นเงินเป็นทองไปหมด.. ประมาณว่า.. อยากอยู่ประเทศชั้นอย่างถูกกฏหมายใช่ไม๊.. จ่ายยยยย.....ๆๆๆๆ มาซะ.. กว่าจะได้เป็นพลเมืองของที่นี่อย่างถูกกฏหมาย เสียไปไม่รู้เท่าไหร่ แถมสวัสดิการแบบทางยุโรปน่ะเหรอ ลืมไปได้เลยอ้อม.. แต่ก็อีกอ่ะนะ.. เท่าที่รู้มา (อีกน่ะแหละ) ว่าภาษีของประเทศทางแถบยุโรปมันสูงมากทีเดียวเลยนี่นาใช่ไม๊อ้อม..

อ้อ.. เกือบลืมอีกแระ .. อันนี้ว่าจะพูดให้อ้อมฟังตั้งนานแระ แต่ก็ลืมทุกทีเลยดิ

จำได้ไม๊ว่าอ้อมเคยให้ลิ้งค์ของคนๆ นึงที่เค้าเป็นแรงบันดาลใจให้อ้อมออกมาใส่ใจกับการแต่งตัวมากขึ้นน่ะ
พี่โตสตามเข้าไปที่บล๊อกเค้าคนนั้นแล้วบอกตรงๆ ว่า.. พี่โตสชอบอย่างที่อ้อมอะแด๊บแต่งออกมามากกว่าที่ผู้หญิงคนนั้นเค้าแต่งเยอะเลยนะ .. พี่ว่าอ้อมแต่งตัวออกมาแบบเก๋แต่ดูคลาสสิคดี .. แต่ผู้หญิงคนนั้น ในสายตาพี่โตส พี่ว่าเค้าดูสุดกู่ไปหน่อยอ่ะอ้อม

หมดเรื่องคุยยังหนอ... อื่ม.. ตอนนี้นึกไม่ออกแระว่าจะพูดถึงอะไรอีก เอาเป็นว่าแค่นี้ละกันคืนนี้ .. นิดๆ หน่อยๆ พอหอมปากหอมคอ

สวัสดีสงกรานต์นะคะ แวะมาเก็บลายโครเชต์น่ะค่ะ ขอบคุณมากๆเลย ที่เขียนได้ละเอียดมาก แล้วจะขอมาแวะเยี่ยมบ่อยๆนะคะ

น่าสนุกสนานดีนะคะ ราคาถูกมาก และพอเอามาตั้งแล้วใส่ไหมแบบนี้ก็เก๋ไก๋ไม่หยอก

บางทีการแต่งบ้านตามใจเราเอง ไม่ได้ตามที่เขาทำ ๆ กัน ก็แสดงความเป็นตัวเอง และเท่กว่าขาวบ้านนะคะ

ุุูตู้เก็บไหมพรมแจ๋วไปเลย เหมาะดีออกนะเราว่า
ของเรารวมกันอยู่ในกล่อง พันกันยุ่งไปหมดเลย
คุณอ้อมเข้าใจเอาไอ้นั่นมาแมตช์กับไอ้นี่
บ้านแต่งออกมาก็ดูน่ารักเป็นกันเองดีออก
เราไม่ชอบอะไรที่มันหรูหราเข้าถึงยาก
เราว่าบ้านคุณอ้อมน่ารักน่าอยู่ดีค่ะ (อันนี้ไม่ได้ยอ)

สุขสันต์วันสงกรานต์ด้วยคนค่ะ

ชอบตู้เก็บไหมจัง น่ารักมากๆ
อ้อมแต่งบ้านได้น่ารัก พิมม์ชอบ
มันจะออกแนววินเทจใช่เปล่า
พิมม์อยากแต่งแบบนี้บ้าง
แต่แฟนพิมม์เค้าไม่ชอบนี่สิ
เค้าชอบอะไรที่มันทันสมัยโมเดิร์น
สไตล์การแต่งบ้านของอ้อมทำให้พี่นึกถึงคุณ
Dottie Angel
เธอแต่งบ้านได้ถูกใจขาวินเทจมากๆ เดี๋ยวๆๆพิมม์จะหาบล็อกเธอมาให้ อ๊ะไม่แน่อ้อมอาจจะรู้จักแล้วก็ได้ อิอิอ

//dottieangel.blogspot.com/

คุณเธอทำงานโครเชต์ด้วยนะ
เห็นบ้านเธอแล้วใจละลาย อยากแต่งแบบนั้นบ้าง

ปล. แสดงความยินดีด้วยนะที่ได้งานทำแล้ว
ถึงจะเป็นแค่การฝีกงาน แต่ถ้าอ้อมมีความสุขและสนุกกับมันก็ดีแล้วล่ะ อีกหน่อยเค้าก็ให้ตังค์เองแหละ อิอิอิ

จ๊ะเอ๋คุณอ้อม มาหวัดดีปี๋ใหม่เหมือนกันเจ้า มุมโต๊ะหวานสบายตามาก

บล็อกเราไม่ต้องอ่านก็ได้ แค่แว่บไปทักก็รักตายแล้ว เดี๋ยวเราก็อัพใหม่แล้ว ไม่มีใครตามใจเราทันหรอก อิอิอิ

ไว้มาแอ่วหาใหม่เน้อ ไปอาบน้ำนอนก่อน

ตามมาดูตู้เก็บไหมพรมคุณอ้อม .. ดูเก๋ไก๋และอบอุ่นมากๆ เลยค่ะ .. ไอเดียดีจริงๆ ส่วนเรื่องค่าน้ำมันเห็นด้วยกับคนข้างๆ คุณอ้อมแหละ .. ทุกครั้งที่ก้าวเท้าออกจากบ้านคือกำไรชีวิตค่ะ ไม่ต้องเสียดายเลย ..
ความสุขอยู่ที่ใจนะคะคุณอ้อม เมื่อเราพอใจกับความเป็นตัวเรา ชีวิตเรา และสิ่งรอบๆ ตัว แม้อะไรๆ จะดูรกๆ เรียบง่าย ไม่หรูหรา แต่เราก็สุขได้ .. ตราบใดที่เราไม่ได้พยายามที่จะเป็นอะไรที่ไม่ใช่ตัวเรา หรือไปทุรนทุรายกับอะไรที่ไม่ใช่ของเรา ...
สุขสันต์วันสุขกันดีกว่าเนอะคะ ...

มีปัญหาเรื่องการจัดการไหมเหมือนกันค่ะ...พันกันวุ่นวายไปหมด อิๆๆๆ
สุขสันต์วันสงกรานต์ มีความสุขมากๆค่ะ และขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันนะคะ

...

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ คุณอ้อม

ตู้เก็บไหมสวยเก๋ค่ะ แถมยังได้ราคาน่าถูกใจซะด้วย

ช่วงนี้เก็บไหมไว้ก่อนค่ะ ไม่มีเวลาได้ถัก
ก็ได้แต่จับเรียงๆกันไว้ รอจังหวะดีดี
รอให้ออเดอร์กะหรี่ปั๊บซาลงซะหน่อยก่อนค่ะ

มีความสุขเสมอไปทุกๆวันนะคะ

ดีแล้วล่ะค่ะ ที่ยังปลีกเวลามาเขียนบล๊อกให้พวกเราได้อ่าน ปุ่นอ่านเพลิน ๆ สนุกดีค่ะ ตัวเองยังขี้เกียจอัพบล็อกอยู่เลยเนี่ย

เรื่องเฟอร์นิเจอร์มือสองเนี่ย ปุ่นเคยไปดูในอีเบย์บ่อย ๆ บางคนเค้าให้ฟรี ๆ ก็มี แต่เขียนไว้ว่าหนึ่งยูโร และต้องไปรับเอง บางทีเฟอร์นิเจอร์สวย ๆ ก็อยู่ซะไกลเลย ถ้าคุณอ้อมขับไปรับได้ปุ่นว่าก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ได้ของสวยถูกใจ เป็นไม้จริง ถ้าย้ายบ้านก็เอาไปได้ด้วย บ้านปุ่นก็ใช้บิลลี่หลายรายการ แต่ไม่รู้เวลาย้ายแล้วจะพังไหม

วันนี้เข้ามาอ่านข่าว แวะเข้ามาสั้น ๆ แต่ว่าบล็อกปุ่นยังไม่ได้เปลี่ยนเลย วันนี้มีกิจกรรมครอบครัว สงสัยอาทิตย์หน้านู่นเลยได้อัพ แต่ว่าจะแวะเข้ามาบ่อย ๆ ค่ะ

ในสวนน่ะ ..ครายที่ตายไปก็ช่างเขาเถอะ แสดงว่าเขาไม่แข็งแรงพอ เลือกเอาพวกที่เก่งกล้า พวกแข็งแรงเท่านั้นเราจึงยินดีรับดูแล เจ้าที่อ่อนแอขอจงไปเกิดใหม่..
เห็นเพื่อนฝรั่งเจ้าของร้านเขาเอาดอกลาเวนเดอร์มาทำไอศครีมให้กิน หอมดีมากๆ ..เอามาทำโพดูรีก็ได้นี่นา

สวัสดีอีกครั้งค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกนะคะ เพิ่งรู้ว่าทำไมคนที่ทำลายgranny square ถึงได้บอกว่าถักเพลินกันทั้งนั้น เพราะเราก็ถักเพลินจนได้สายกระเป๋ามาใบนึงแล้วค่ะ เดี๋ยวค่อยคิดแบบกระเป๋ามาประกอบทีหลัง เวบที่โพสต์ไว้ในบล็อกHOW TO ก็ดีมากๆค่ะ ขอบคุณที่เปิดหูเปิดตาให้เราและเพื่อนๆได้รู้จักลายโครเชต์น่ารักๆนะคะ แล้วแวะไปเยี่ยมอีกนะคะ

อ้อม พี่เห็นตู้ไม้เก็บไหมของอ้อมแล้ว ต้องบอกว่าเวิร์คมาก ๆ เลยจ๊ะ และเข้ากับโต๊ะด้วยน๊า พี่ก้ออยากประมาณตู้ชั้นใส่ซีดีของ IKEA มาใส่ไหมเหมือนกัน วันก่อนไปก้อไปซื้อแต่ชั้นวางของในครัว ก้อโต๊ะกินข้าวใหม่มาก อยากจะหยิบชั้นวางซีดี แต่ก้อมานั่งคิดว่า ที่บ้านไม่มีพื้นที่แล้ว เต็มไปหมด

ตอนนี้พี่ใส่กล่องอยู่ 2 กล่อง ยังไม่พอเลยอ่ะอ้อม แล้วก้อรู้สึกเดียวกับอ้อมเลยว่า ใส่กล่องแล้วปลายไหมมันพันกันไปหมด บางทีนะ แทบจะหมดอารมณ์เลยล่ะ

ไหมอ้อมสีสันสวย ๆ ทั้งนั้นเลย ตอนนี้นะพี่อยากได้ไหมเส้นเล็กมาถักงานเล็ก ๆ แต่คิดไปคิดมา ไม่อาวดีกว่า เพราะเท่าที่พี่อยู่กัอแทบจะต้มกินแทนข้าวได้แล้ว

อ้อมพูดถึงโทรศัพท์บ้านที่เก่า บ้านพี่ก้อเหมือนกัน สด ๆ ร้อน ๆ เลย เมื่อวานเปาโลโทรไปบ้านพี่สาว พี่เขยรับแล้วก้อทักมาก่อนเลยว่า ว่างัยเปาโล เปาโลก้อถามทันทีว่า รู้ได้งัยอ่ะว่าเป็นฉัน ทางโน้นก้อบอกว่า ก้อมันโชว์ว่าเป็นเธออ่ะ เท่านั้นหล่ะ ก้อเลยเม้าท์กันว่า บ้านฉันนะโทรศัพท์นี่แทบจะพังไม่พังแหล่ แถมเป็นรุ่นเก่าอีกต่างหาก โลว์เทคมาก ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า เพราะในขบวนพี่น้อง เขามีทั้งแบบเห็นหน้าตา โชว์เบอร์ แต่บ้านพี่ธรรมด้า ธรรมดาเก่ามากกกกกกก

พี่ว่าสไตล์การแต่งบ้าน และดุว่าบ้านสวย และน่าอยู่หรือไม่ ไม่ได้ขึ้นอยุ่กับว่าราคา หรือยี่ห้อของเฟอร์นะ พี่ว่าอยู่ที่การนำมาแต่ง นำมาใช้มากกว่า พี่ว่าสไตล์การแต่งบ้านของอ้อม ให้ความรู้สึกที่เป็นบ้าน อบอุ่นน่าอยู่มาก ๆ เลยจ๊ะ

พูดถึงเรื่องนั่งรถไปโรงเรียนนะอ้อม พวกเพื่อน ๆ ที่สนิทกันเขาก้อนั่งรถ หรือไม่ก้อนั่งเรือมาโรงเรียนทั้งนั้นเลย มีพี่คนเดียวที่เดินมาโรงเรียน พี่ก้ออยากเม้าท์ก้อเพื่อนต่อตอนกลับบ้านบ้างอ่ะ แต่เคยนะพ่อใจดี อนุญาตให้ไปนอนค้างบ้านเพื่อนสนิท พอวันรุ่งขึ้นต้องมาโรงเรียน เห็นคนแน่นเต็มรถเมล์แล้ว รุ้สึกท้อใจเลย และก้อมานั่งคิดว่า อืมมมมม การที่ไม่ต้องไปเบียดกับคนบนรถเมล์ก้อดีเหมือนกันนะ แต่เสียที่พี่ไม่ค่อยชอบเดินเท่าไหร่เลยอ่ะอ้อม ยิ่งหน้าหนาวด้วยน๊า บรื้ออออออออ แต่ตอนนี้มาอยู่ที่นี่ แล้วรู้สึกเลยว่า หน้าหนาวตอนเด็ก ๆ น่ะ เป็นอารัยที่ไม่หนาวเล้ย

ปล. อ่านเจอว่าอ้อมได้งานแล้ว ดีใจ ๆ ด้วยนะจ๊ะน้องสาว ขอให้สนุกกับการงาน และการเรียนน๊า

ทักทายยามค่ำคืนที่ไม่ค่อนอบอ้าวแล้วนะคะ

ได้ข่าวว่าไม่สบายเหรออออ...
เลยรีบมาดูอาการ

เจอเพื่อนใหม่สนุกป่าวจ๊ะอ้อม เม้าท์แตกกันล่ะซี๊ อิจฉาๆ

แวะเข้าไปที่บ้านตัวเองตะกี้ เลยเจอข้อความอ้อม
เป็นไงบ้างล่ะเนี่ยะ อาบน้ำไปแล้วด้วยจิ ต่อไปนี้ห้ามอาบน้ำเลยนะจ๊ะ ไม่งั้นล่ะก็ ดำทั้งตัวแน่เลย

ปูก็เพิ่งเป็นนะอ้อม เมื่อ 5 ปีที่แล้วนี่เอง ตอนนั้นก็คิดเหมือนกันแหละว่าตรูจะมาเป็นอะไรเอาอีตอนนี้ ทรมานน่าดูเลยอ้อม ลากสังขารไปหาหมอ นอนแซ่วที่บ้านแบบลุกไม่ขึ้นเลยอ่ะ ตอนนั้นแหละซึ้งถึงคำว่า สุขภาพดีคือลาภอันประเสริฐ เพราะเวลาเราปรกติ อายุอานามเราและสุขภาพมันยังดีไง เลยไม่คิดถึงเวลาป่วยถึงขนาดว่าช่วยตัวเองไม่ได้ ลุกไม่ขึ้น ต้องมีคนมาหาข้าวหาน้ำให้กิน พอไม่สบายหนักปุ๊ป เหมือนเห็นสัจธรรม และรู้สึกว่าตัวเองประมาทกับชีวิต บางช่วงใช้ร่างกายหนักมากไป พอล้มหมอนนอนเสื่อเข้าทีหนึ่ง เลยได้คิดอะไรเกี่ยวกับชีวิตมากขึ้น

และถ้าอ้อมเป็นหนักอย่างปูนะ ประเดี๋ยวจะได้ซึ้งน้ำใจคนข้างๆ และจะรู้เลยว่า การอยู่คนเดียวเวลาสบายดีน่ะ มันก็โอเค แต่การไม่มีใครเลยเวลาเจ็บไข้ได้ป่วย มันชีช้ำที่ซู๊ดดดด

หายเร็วๆ นะจ๊ะ ถ้าอ้อมไปหาหมอ เขาคงให้ยาฆ่าเชื้อมาแน่ๆเลย

คืนนี้ก่อนนอนจะช่วยภาวนาอีกแรง ให้อ้อมหายไวๆ ไม่ปวดมากน๊ะจ๊ะ

ดีจ้าอ้อม ...

เรื่องการแต่งบ้านน่ะเราว่ามันแล้วแต่คนมากกว่า .. อ้อมจะรู้หรือเปล่าอ่ะว่า
หลายอย่างในบ้านอ้อมเองก็เป็นแรงบันดาลใจให้กับหลายคน
ที่เค้าอยากลองทำงานฝีมือนา .. เราว่าอย่าไปคิดเลยใครไป ใครมาที่บ้าน
เค้าจะมองยังไง เพราะมันแล้วแต่คนอยู่จริงๆ นะ ..

อย่างเราบ้านใหม่จริงแต่ว่าจัดแต่งไม่ได้เรื่อง นั่นเป็ฯเพราะว่า
เรายังใฃ้ของเก่าที่เรามี เรายังไม่ได้ซื้อหาจัดการอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยจ้ะ
เรียกว่ามาดูเก็บรายละเอียดบ้านสวยๆ ของามๆ ชอบเลยล่ะ
เป็นแนวของเก่าเอามาประยุกต์เราว่าแบบนี้สิ จริงแท้สวยงามจ้ะ

เมื่อก่อนเราก็ชอบดุของบิดเหมือนกันนะ ซื้อส่วนมากจะเป็นของใช้
มากกว่า เราว่าทางโน้นคนดูแลของดีด้วยและก็ไว้ใจด้วย
บางทีถ่อไปเบลเยี่ยมโน่นแน่ะเพราะว่าของสวย ไม่ได้คิดเรื่องน้ำมัน
อะไรเลยเพราะถือว่าไปเอาของซื้อของและก็ได้เที่ยวด้วยเหมือนกันจ้ะ


ทางลำปางอากาศร้อนมากมาย อ้าวเรียกว่าปาดเหงื่อกันทุกวัน
กินยาพาราเหมือนขนมแน่ะเรา ไม่ไหวอ่ะจ้ะปีนี้ร้อนมากมายเลยและคิดว่า
มันคงร้อนกว่านี้อีกยิ่งๆ ขึ้นไป แค่คิดก็เหนื่อยใจแระ

ดีนะที่เฉลียวใจไปบ้านตัวเอง เลยเห็นข้อความอ้อม ตั้งแต่เริ่มคุยกับอ้อมกับพี่โต๊ส ทำให้ปูแว้ปไปบ้านตัวเองบ่อยขึ้น

อ่านคำถามอ้อมจบ นึกขึ้นมาปุ๊ปเลยว่าถ้าโทรหากันได้จะได้โทรประเดี๋ยวนั้นเลยเนอะ

โอเค ตอบคำถามๆ ที่ปูว่าเป็นหนักน่ะ คือปวดหัว เจ็บที่ตุ่มบนหัวน่ะ ที่หลังก็ปวดๆ คือรู้สึกปวดไปทั้งตัว แต่หนักสุดคือตุ่มบนหัวมันจะเจ็บมาก แล้วเรานอนทับด้วยไง ปูก็หนาวๆร้อนๆ เดี๋ยวห่มผ้าเดี๋ยวสะบัดออก เป็นอยู่อย่างนี้แหละ ลุกไม่ขึ้นเลย พอลุกปุ๊ป โลกโคลงเคลง มันมึนน่ะ นอนแซ่วอยู่สองสามวันได้มั้ง

ส่วนเรื่องอาบน้ำ คือทั้งประสบการณ์คนที่เขาเคยเป็นและหมอแนะนำว่า ไม่ต้องอาบน้ำ หน้าตาก็อาศัยเอาผ้าขนหนูชุบน้ำอุ่นเช็ดเอา เรื่องอาบน้ำน่ะลืมไปได้เลย แค่ลุกขึ้นฉี่ยังมึนๆจะแย่แล้ว อีกอย่างถ้าตุ่มโดนน้ำ เวลาแผลแห้งเป็นสะเก็ด มันจะเป็นรอยดำบนตัวเรานานน่ะอ้อมกว่าจะหาย นี่บางตุ่มมันยังดำจนถึงทุกวันนี้เลยนะ เอิ๊กๆ

เรื่องยา ปูไม่แน่ใจนะว่ากินยาแก้คันหรือเปล่า แต่ถ้าคาดคะเนจากความน่าจะเป็น ปูว่าน่าจะกินนะอ้อม แต่ที่แน่ๆ กินยาฆ่าเชื้อจ๊ะ (ยังจำได้ว่า เม็ดสีฟ้า) และพารากินแก้ไข้

ตอนปูเป็นหนักๆลุกไม่ขึ้นประมาณ 3-4 วัน จากนั้นก็ต้องรอแผลแห้งตกสะเก็ด ปูไม่อาบน้ำเลยนะ จนกว่าแผลแห้งน่ะแหละ ถ้าเหนียวตัวมากๆก็เช็ดตัวเอาน่ะจ๊ะ พอแผลเริ่มแห้งอ้อมก็หายาที่ทาแก้เป็นแผลเป็นน่ะ เริ่มทาได้เลย ไม่รอแผลแห้งสนิทมาก เอาแค่เห็นว่าแห้งแล้วสะเก็ดแผลเริ่มปกคลุมแผลก็ทาได้เลย ถ้ายาดีจริงมันก็ช่วยได้เยอะแหละ ลดการเป็นแผลเป็นและรอยดำ

ตอนนี้อ้อมจะเป็นไข้ร้อนๆหนาวๆ ถ้าอ้อมไม่หนักมากก็อาจหายเร็วไม่ต้องล้มหมอนนอนเสื่อนานน่ะจ๊ะ ที่บ้านในตู้เย็นมีขิงตะไคร้อยู่หรือเปล่า ถ้ามีก็บอกแพทริคให้หั่นขิงทุบตะไคร้ต้มให้อ้อมกินก็ดีนะ กินน้ำขิงน้ำตะไคร้จะได้ช่วยไล่ไข้ กินอาหารเป็นยาไปด้วยก็จะช่วยได้มากแหละจ๊ะ

เด่วจะค้นข้อมูลเพิ่มซะหน่อย ถ้ามีเคล็ดลับอะไรเพิ่มเติมจะมาอัพเดทไว้ที่บ้านอ้อมนี่แหละจ้า

อ้อมสู้ๆ เอาใจช่วยให้ดีขึ้นๆนะจ๊ะ

โอ้โห อ่านเม้นท์พี่โตสกับปูแล้ว เราจะเขียนอะไรต่อดีหนอ ขอก็อปเลยได้เปล่า ฮ่าๆๆ

ตู้ไม้ห้ายูโร อิจฉาๆๆๆๆๆ เราว่าจะสอยบิลลี่ยังไม่ได้สอยเล้ย แล้วจริงๆมันก็ไม่เข้ากับห้องนั้นเท่าไหร่ด้วย ตอนนี้ไหมเราหมกอยู่ในถังน่ะจ่ะ

แวะมาเยี่ยมไข้ เป็นไงบ้างจ้าาาา
ไม่ต้องตอบแมสแสสปูหรอกนะถ้ายังครั่นเนื้อครั่นตัวปวดหัวปวดแผล (ว่าไปเป็นกลอนเชี๊ยะ) ยาหมอคงทำให้ดีขึ้นนะจ๊ะ

ดีใจด้วยนะ ที่ตุ่มไม่เยอะ ถ้ามันเป็นหนองและเริ่มแห้ง เดี๋ยวมันก็ตกสะเก็ดจ้า กำลังจะหายแล้วล่ืะ อย่าลืมเตรียมยาทาป้องกันรอยแผลเป็นนะ

หายไวๆ

อ่านจากเม้นท์น้องปู อ้อมเป็นอิสุก อิใสเหรอจ๊ะ เป็นมากมั้ยอ้อม อยากแกะนะอ้อมนะ เดี๋ยวเป็นแผลเป็น

พี่ขอให้อ้อมหายไว ๆ นะจ๊ะ

เทคแคร์จ๊ะ

ดีจ้าอ้อม

ดีขึ้นหรือยังจ๊ะ เห็นอ้อมเงียบๆไป เลยคิดว่าอาจจะปวดหัวตัวร้อนมากกว่าเดิม

จะแวะมาดูเรื่อยๆนะ

หายไวๆจ้า

แวะมาเยี่ยมจ้า เห็นจากเม้นท์ข้างบนเห็นว่าอ้อมไม่สบาย ยังไงก็ขอให้หายไว ๆ นะ แล้วจะแวะมาใหม่จ้า

น้องอ้อม.......เป็นอีสุกอีไสหรือ...... กร๊ากกกก.....
เอ๊ย... ไม่ๆๆๆๆ ไม่นะ .. นั่นไม่ใช่พี่โตสนะ พี่โตสเป็นคนดีน่ารักไม่มีหัวเราะเยาะใครหรอกนะน้องอ้อมคนสวย.. ไอ้ที่หัวเราะข้างบนนั่นน่ะ.. มันไม่ใช่พี่โตสเล๊ย..........โน๊ว...........

พี่โตสก็ว่าสิว่าอ้อมหายไปไหนหว่า.... (ทำหยั่งกะตัวเองไม่หายงั้นแหละ .. แต่ไอ้ที่พี่โตสหายไปไหนมา อ้อมไปบล๊อกปูเมื่อไหร่ก็อ่านที่บล๊อกปูเอานะอ้อมนะ .. กงๆ เลยคือปี้โตสขี้เกียกพิมพ์ซ้ำอ่ะก่ะ ) อ้อ.. ปูมันเพิ่งอัพบล๊อกใหม่ล่ะอ้อม

อ่ะ.. ทีนี้ซีเครียดละนะ

พี่โตสก็ไม่รู้จะแนะนำอะไรเลยเกี่ยวกับตรงนี้ล่ะอ้อม.. เพราะพี่โตสไม่มีความรู้ตรงนี้อ่ะ .. พี่ไปเห็นข้อความอ้อมที่บล๊อกปู .. บอกตรงๆ ว่าอ่านแล้วก็สงสารอ้อมอ่ะ.. แล้วก็เข้าใจด้วยนะเรื่องกลัวเสียโฉมเนี่ย... แบบว่าเข้าใจมากกกกกด้วยจิ .. แต่ยังไงก็อย่ากลัวไปมากเลยอ้อม เพราะเท่าที่รู้ พี่ก็ว่ามีหลายๆ คนอยู่นะที่เค้าดันมามีอีสุกอีไสเอาตอนโต (เกือบแก่) แล้วเนี่ย.. แต่พี่โตสก็ยังไม่เห็นมีใครมีแผลเป็นเป็นเรื่องเป็นราวอันเนื่องมาจากตรงนี้เลยอ่ะ เพราะงั้นมันก็น่าจะแสดงว่า ไอ้ริ้วรอยทั้งหลายมันต้องมีทางรักษาสิเนอะ .. เห็นปูแนะนำไปบ้างแล้วด้วย .. ยังไงก็จาย....เยน....เย็นแล้วกันนะอ้อมนะ .. มันคงต้องใช้เวลาหน่อยนึง แต่พี่โตสว่าไม่เป็นแผลเป็นให้เสียโฉมแน่นอน .. เชื่อพี่โตสดิ .. พี่โตสไม่เคยมีความรู้อะไรตรงนี้เลยซักกะจิ๊ด .. แต่เชื่อพี่โตสได้เลยอ้อม.....

ปล. พิมพ์ชื่อตัวเองเป็น "โส" บ่อยมากเลยวุ๊ย

ขำพี่โต๊สอ่ะ (แหมะจะใส่ติโมบ้างก็ไม่ได้ มิได้เป็นสมาชิกนิ น้อยจายยยยๆ)

ลั๊นล๊าอาราเล่แล้วดิอ้อมมมม ดีใจด้วยหายเร็วดีเนอะ พูดเรื่องแผลเป็นสักนิด ปูก็ไม่เป็นที่หน้ามากนะอ้อม และแผลเป็นก็มีนิดหน่อย แต่มันจะเลือนหายไปตามกาลเวลา อย่างพี่โต๊สว่าแหละ เด่วมันก็หายไป ไม่ค่อยเหลือรอยมากนักหรอก ส่วนที่หน้า(ย้ำอีกครั้ง) ไม่มีรอยเหลืออยู่เลย (จากประสบการณ์ตรง)

แพทริคน่ารักเนอะ เห็นคุงภรรยาป่วยก็อุตส่าห์หาโหลดซีรี่ส์มาให้ดู น่ารักจิงๆ แต่เรื่องที่อ้อมว่า ปูไม่เคยดูอ่ะ และเท่าที่เปิดๆทีวีดูก็ไม่เคยผ่านตาด้วยนะ สงสัยมันจบไปแล้วมั้ง

บ้านเมืองชนบท(บ้านๆ) ของเมกา มันน่าอยู่แบบในหนังที่อ้อมดูน่ะแหละ คือความเป็นเมืองเล็กมันไปไหนมาไหนสะดวกน่ะ ต่างกันนิดหน่อยตรงที่ถ้าเมืองไหนมีมหาลัย เมืองนั้นจะคึกคักทั้งผู้คนหนุ่มสาวและร้านรวงขายของ แต่มีหลายเมืองเหมือนกันที่แม้แต่ดาวทาว์นก็ร้างไร้ผู้คน คือแทบไม่เห็นคนเดินอ่ะ เพราะเมกาย้ายฐานผลิตอุตสาหกรรมไปสู่ประเทศค่าแรงงานถูกไง ทำให้หลายเมืองมีสภาพโหรงเหรงวังเวง แม้จะมีคนบ้าง มีธุรกิจร้านค้าบ้าง แต่ยังดูน่ากลัวและดูเป็นเมืองร้างๆ เหงาๆซึมๆอยู่ดี

พูดถึงคอนเนคติกัต ซัมเมอร์ที่แล้วปูก็แวะไปเที่ยวมหาลัยเยลมานะ (ถ้าจำไม่ผิดนะว่ามันอยู่รัฐนี้) แค่มหาลัยนะอ้อม ตึกแนวโบราณๆ เยอะมาก เห็นปุ๊ปอยากไปเรียนเลยน่ะ (ตื่นๆๆ กะลังฝันน่ะจ๊ะ)

อยากให้อ้อมกับแพทริคและโทบี้มาเที่ยวเมกาเนอะ ถ้าปูยังอยู่ที่นี่ ยังไง้ยังไงก็จะหาเวลาไปเจอกันจนได้แหละ (ที่ต้องพูดอย่างนี้เพราะถ้าอ้อมมาเที่ยวฝั่งตะวันออก แต่ปูอยู่ตะวันตก ขับรถ 7 วันยังไม่รู้จะถึงอีกฝั่งรึเปล่า เอิ๊กๆๆ พูดเรื่องความใหญ่โตของเมกาแล้วนึกถึงเรื่องหนึ่ง คือตอนนี้ปูขอเปลี่ยนสถานภาพวีซ่าที่เมกาน่ะ เลยออกนอกประเทศไม่ได้เลย แซวเล่นๆกับเพื่อนเมกันว่า ตอนนี้ฉันติดเกาะ จะไปไหนนอกเขตแดนเมกาก็ไม่ได้ เพื่อนเลยบอกว่า ถ้าเธอติดเกาะ ก็เป็นเกาะยักษ์ล่ะว๊าาา)

ส่วนเรื่องเหตุการณ์บ้านเมืองที่อ้อมคุยไว้ ปูเข้าใจนะ การที่เราเลือกจะไม่อ่านไม่ฟังไม่รับรู้บ้างในบางขณะ ไม่ใช่ตัวชี้วัดว่าเราละเลยหรือทำทองไม่รู้ร้อนกับสิ่งเหล่านั้น คนเราล้วนมีเหตุมีผลของตัวเอง กับคนบางคนนะอ้อม ถ้าแค่ความต่างในเรื่องเล็กๆเขายังทำใจกว้างแบ่งปันรับฟังและลองเปิดใจมองในมุม ทัศนะคนอื่นบ้างไม่ได้ล่ะก็ ยากที่จะหวังว่าจะคุยเรื่องหนักกว่านั้นกับเขาได้ ไม่ใช่ว่าปูเองไม่เป็นนะ บางทีก็ยึดติดกับความชอบไม่ชอบของตัวเอง จนลืมที่จะเปิดใจรับฟังสิ่งที่ต่างจากตัวเลือก จึงต้องเตือนสติตัวเองบ่อยๆ เอาใจเขามาใส่ใจเรา และต้องฝึกฝนการลด-ละ ความชอบไม่ชอบของตัวเองให้มากเท่าที่จะทำได้ คิดหน้าคิดหลังให้หนักก่อนที่จะพูดหรือทำอะไรออกไป

อย่าคิดมากเลยถ้าใครจะว่าเราอย่างโน้นอย่างนี้ ปูว่า แค่ในแต่ละวันเราพยายามทำสิ่งที่อยู่ตรงให้ดีที่สุด ไม่ผิดศีลผิดธรรม คิดดี พูดดี ทำดี กับคนรอบตัวเรา หากทุกคนใช้ชีวิตในวิถีอย่างนี้ เราคงไม่ต้องโหยหาสังคมยูโทเปีย ว่าไหม...

เรื่องเทคนิคเลือกสี ไว้อ้อมว่างๆ อารมณ์ดีๆค่อยแนะนำก็ได้จ้า รอได้ๆ

กลับไปทำงานสนุกๆนะ ที่ทำงานต้องแซวอ้อมสักเรื่องแน่เลย

ไม่ย้อมไม่ยอมอ่ะตะเอ๊งงง ยั่วล้อให้อยากแล้วจากไปเนี๊ยยยยย

อ้อมโปรยเรื่องไว้เหมือนคำโปรยท้ายปกเลยอ่ะ กระตุ้นให้อยากรู้อยากอ่านด้านในจนต้องซื้อหนังสือเล่มนั้นกลับบ้านน่ะแหละ เอาไงล่ะอ้อม มาเปิดบล้อกนิยายกันป่าว เขียนชีวิตเป็นนิยายไปเลยเป็นไง อ่ะฮ๊าาาา

ต้องให้ปูทิ้งอีเมลไว้ป่าว รับรองอ้อมมีเนื้อที่พอที่จะเขียนแน่ๆ ฮ่าๆ

อยู่ใกล้ๆกัน จะอาสาทำส้มตำ ลาบ น้ำตก ไปปรนเปรอแลกกับเล่านิทานให้เราฟังหลังอาหารก็พอ อิอิ (ตะกี้ข้าวเช้าก็กินลาบ ข้าวเหนียวกัน มื้อเที่ยงวันนี้ขนมจีนเขียวหวานไก่ ตบท้ายด้วยสาคูข้าวโพด อ่ะฮ๊าาา ประหนึ่งว่าอยู่เมืองไทย อ้อมไม่ต้องแปลกใจถ้าเจอตัวจริงปู ก็ประมาณอ้อม+พี่โต๊ส=ปู จริงๆนะไม่ได้ถล่มตัวแต่อย่างใด ฮ่าๆ)

แต่เสาร์อาทิตย์อ้อมหยุดอยู่บ้านนี่นา ใช่ป๊ะ ปูตื่นมากินข้าวเรียบร้อย น้ำยั้งไม่อาบเลย รอคุณท่านทำงานเสร็จ บ่ายๆว่าจะไปสถานสงเคราะห์สัตว์ อยู่ไกลจากบ้านพอสมควร ปูอยากไปเป็นอาสาสมัครดูแลหมาถูกทิ้งถูกทำร้ายน่ะ แต่ยังไม่รู้เลยว่าจะมีโอกาสได้ทำไหม เพราะสถานที่มันอยู่ไกลจากบ้าน ปูยังขับรถเองไม่ได้(ไม่มีรถและใบขับขี่) รถเมล์ก็ไม่รู้จะไปถึงรึเปล่า คุณท่านบอกว่ามันไกลจากเมืองออกไปมาก ไม่แน่ใจว่าจะมีรถเมล์บริการไหม ไว้จะกลับมาเล่าให้ฟังนะ

สนุกสนานกับวันหยุดสุดสัปดาห์จ้า

ย้อนมาอ่านหลังส่งเม้นท์ รู้สึกว่าตัวเองเีขียนไม่เคลียร์ ไอ้ที่ว่า.. ตัวจริงปู ก็ประมาณอ้อม+พี่โต๊ส=ปู ..หมายถึงน้ำหนักนะจ๊าาาา ส่วนเรื่องความสวยน่ะ ปูขอยกธงยอมแพ้จ้า ขอแอบๆอยู่ตามเสาโบสถ์แล้วกันอ่ะ ไม่สวยพอจะไปวัดตอนสายๆ หรือนั่งแถวหน้าในห้องประชุม ฮ่าๆ

ไปแระๆ