เปิดห้องคุยสบายๆสไตล์หนุ่มร้อยปี (17)
ตั้งแต่ผมมีอายุย่างเข้า 80 ปีมาสองสามเดือนนี้ (เกิด 14 พค.) ตื่นนอนทุกเช้าผมจะมีความรู้สึกว่าผมมีกำไร(ชีวิต)เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งวันแล้ว แอบดีใจกับตนเองอยู่เสมอว่า ชาตินี้เกิดมาไม่เสียทีเพราะมีชีวิต(ขอประทานโทษ)เท่ากับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเป็นพุทธศาสนิกด้วย ผมเข้าใจว่าพระองค์ท่านคงมีเหตุผลที่ดีว่า ทำไมพระองค์ท่านจึงตัดสินใจเสด็จสู่ดับขันธ์ปรินิพพานเมื่ออายุ 80 ปี
คนทั่วไปอาจจะมีความเชื่อว่าอายุ 80 ปี น่าจะแก่จนทำอะไรไม่ได้แล้ว ร่างกายคงจะอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง มีโรคภัยไข้เจ็บมารบกวน คงจะมีชีวิตอยู่อย่างทนทุกข์ทรมาน ไร้ซึ่งความสุขในชีวิตประจำวัน
ความจริงแล้วตามที่กล่าวมาวรรคต้นนั้น อาจจะเกิดกับบางคนเท่านั้น บางคนอายุเพียง 60-70 ปี แต่ร่างกายอ่อนเปลี้ยมีโรคภัยไข้เจ็บเพียบ ดูแก่เกินวัยไปเลย ผิดกับบางคนที่มีอายุเกิน 80 ปียังดูดี และสามารถไปไหนมาไหนได้สบายๆ
ทั้งนี้เป็นเพราะพฤติกรรมในการใช้ชีวิตที่ผ่านมาด้วย เช่น ไม่สนใจดูแลตนเอง ปล่อยให้ร่างกายเกิดโรคภัยไข้เจ็บ กินอาหารตามใจที่อยากกิน ไม่สนใจคำแนะนำของหมอที่ดูแลรักษา ไม่กินยาตามที่หมอสั่ง ฯลฯ
เอาละ เมื่ออายุมาถึง 80 ปีแล้ว จะจัดการบริหารชีวิตในวัยนี้อย่างไรดี เป็นโจทย์ใหญ่ที่ท้าทายมากครับ คนอื่นจะมีวิธีการอย่างไรผมไม่ทราบ แต่ผมมีสูตรของผมดังนี้ อักษร อ.ในพยัญชนะภาษาไทยมีบทบาทมากในการดูแลชีวิตของคนเรา ผมใช้อักษร อ. ดังนี้ครับ
อ. อาหาร กินอาหารดีมีประโยชน์ต่อร่างกาย
อ. ออกกำลังกาย ตามความเหมาะสม
อ. อากาศ อยู่ในสถานที่อากาศบริสุทธ์ เช่น ไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง
อ. อารมณ์ ไม่เครียด ไม่คิดฟุ้งซ่าน คิดสับสน
อ. อุจจาระ ไม่ปล่อยให้ท้องผูก ซึ่งเป็นผลร้ายกับร่างกาย
อ. อดิเรก(งาน) หางานที่ชอบทำเป็นงานอดิเรก ชีวิตจะไม่เหงา
เพียง 6 อ.นี้ ชีวิตก็มีความสุขได้ในระดับหนึ่งแล้วครับ