นับเป็นเวลานานเกินกว่าสิบปีแล้วที่ผมมานั่งหน้าจอคอมฯพีซี เพื่อที่จะอ่านอะไรต่อมิอะไรจากเว็บฯต่างๆ ตั้งแต่เวลา 08.00-11.30 น.ทุกวัน ยกเว้นช่วงที่เดินทางไปต่างจังหวัดเป็นครั้งคราวเท่านั้น ถามว่าอ่านอะไรมากมายขนาดนั้น ตอบว่าไม่ใช่เป็นการอ่านอย่างเดียว แต่ยังเขียนบล็อกที่ พันทิปดอทคอม อีกด้วย
พูดถึงการเขียนบล็อก (Blog) ผมมีบล็อกอยู่หลายบล็อกนอกจากที่ พันทิปดอทคอม ยังมีที่ //www.wordpress.com อีกเกือบสิบบล็อก และเขียนเรื่องราวต่างๆไว้มากมายน่าจะประมาณกว่าร้อยเรื่องได้ ตอนที่ขยันเขียนบล็อกอายุประมาณ 70 ปี มันมีเรื่องอะไรต่อมิอะไรให้เขียนมากมาย อย่างน้อยวันละหนึ่งเรื่อง
พออายุย่างขึ้น 80 ปีมานี้ ความขยันเขียนบล็อกลดน้อยลงไปมาก บางวันนึกอยากเขียน แต่มันไม่มีอารมณ์จะเขียน หลายวันไม่มีเรื่องจะเขียน ทั้งๆที่อยากเขียนมาก แต่อย่างไรก็ตาม ก็พยายามที่จะมาเขียนที่ห้องนี้ให้ได้ อย่างน้อยสัปดาห์ละหนึ่งครั้งก็ยังดี
เมื่ออายุมากขึ้นเริ่มประจักษ์ชัดว่า ร่างกายเริ่มถดถอยลงอย่างมาก เห็นได้ชัดๆคือสายตาเริ่มมีปัญหามองอะไรไม่ชัดเจน พร่ามัวเป็นบางครั้ง แทบจะไม่ได้อ่านหนังสืออะไรเลย แม้การดูจอสมาร์ตโฟนหรือแท็บเลตก็มีปัญหาเช่นกัน นึกวิตกกังวลใจเหมือนกันว่าหากใช้สายตาไม่ได้ดี จะทำอย่างไร ส่วนการฟังยังดีอยู่ หูยังไม่มีปัญหาเรื่องการฟัง แม้บางครั้งการฟังจะไม่ชัดเท่าที่ควรก็ตาม
พูดไปพูดมาก็วกมาเรื่องสุขภาพทุกครั้ง ต้องขออภัยหากมาอ่านแล้วเบื่อหน่าย เพราะนี่คือการรำพึงรำพันของคนสูงอายุ ไม่พูดเรื่องสุขภาพก็ไม่รู้จะพูดเรื่องอะไร ฉะนั้นวันนี้ขอจบเพียงเท่านี้ สวัสดีครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
เราก็ว่าเราอายุไม่น้อยแล้วนะ แต่เจอบล็อกเกอร์หลายราย ต้องยอมแพ้จริงๆ