วันนี้เปิดห้องคุยสบายๆฯด้วยการเขียนโพสต์จากแท็บเล็ต Asus Fonepad7(fe170cg)แทนการเขียนด้วยเครื่องคอมฯตามปกติเหมือนที่ผ่านมา (เพราะคอมฯมีปัญหามาสามสี่วันแล้ว) วันนี้ยังคิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะเขียนคุยเรื่องอะไร แต่ไม่ว่าจะคุยเรื่องอะไร ก็เป็นเรื่องจริงจากใจ
ใจของคนอายุ 80 ปีคิดอะไร คงไม่พ้นเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพของตนเอง เรื่องความเจ็บไข้ที่เป็นเรื่องเกี่ยวพันกับชีวิตอย่างแยกไม่ออก แม้จะเข้าใจดีว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสัจธรรมของชีวิต ที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจจะหลีกหนีพ้น และที่ซาบซึ้งมากคือ พุทธพจน์ที่ว่า อโรคยา ปรมา ลาภา ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
หลายคนเมื่อเกิดโรคภัยไข้เจ็บขึ้น ไม่ว่าจะหนักหนาแค่ไหน ก็ทำใจไม่ได้ วิตกกังวลจนเสียสุขภาพจิต กลายเป็นความุกข์ที่ซ้ำซ้อนขึ้นอีก บางคนเสียสุขภาพจิตถึงขั้นเป็นโรคซึมเศร้าเลย เรียกว่าเป็นทุกข์แบบซ้ำซ้อน ในชีวิตไม่มีความสุขเลย
เคยได้ยินเขาพูดกันว่า แม้ร่างกายจะเจ็บไข้ แต่จิตใจเข้มแข็ง ก็อาจจะช่วยบันเทาความทุกข์ทางร่างกายไปได้ทางอ้อม เพราะจิตเป็นนาย กายเป็นบ่าวนั่นเอง
วันนี้ขอจบการคุยสบายๆสไตล์หนุ่มร้อยปีเพียงเท่านี้ สวัสดีครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
อายุมากแล้วรักษาสุขภาพให้ดีได้ก็
สบายกายใจนะคะ ไม่เป็นภาระแก่ใครด้วย
ไว้แวะมาเยี่ยมอีกนะคะ