เปิดห้องคุยสบายๆสไตล์หนุ่มร้อยปี (64)
วันนี้วันพุธที่ 8 กุมภาพันธ์ 2566 ครับท่าน
สัปดาห์หน้ากํจะถึงวันแห่งความรัก วันวาเลนไทน์ ซึ่งชาวไทยโดยเฉพาะวัยหนุ่มสาวหรืออาจะวัยกลางคน ที่ให้ความสำคัญแก่วันนี้เป็นอย่างมาก ทั้งๆที่วันนี้ไม่ใช่วัฒนธรรมของชาวไทย แต่ชาวไทยเราเป็นชาติที่ใจกว้างมาก สามารถยอมรับวัฒนธรรมของชาติต่างๆมาปฏิบัติกิจกรรมและมีความสุขสนุกสนานไปด้วยอย่างไม่เคอะเขิน เช่นวันตรุษจีน เป็นต้น
ผมเองเป็นคนที่ไม่ค่อยรู้สึกรู้สาอะไรกับวันเหล่านี้มาตั้งแต่สมัยเป็นเด็กๆแล้ว เพื่อนๆหรือใครเขาตื่นเต้นไปกับดารา นักแสดงทอล์คโชว์ การชมคอนเสิร์ชที่ต้องซื้อบัตรเข้าชมราคาแพงระยับ ผมก็เฉยๆ
ถามว่าจิตปกติใหม ก็ปกตินะ เพียงแต่ว่าไม่ยินดียินร้ายอะไรไปกับเขาด้วยเท่านั้นเอง
มาวันนี้เมื่อย่างเข้าสู่วัยสูงอายุแล้ว ยิ่งเกือบจะปล่อยวางอะไรต่อมิอะไรไปเลย
ถามว่าเป็นคนจิตว่างเหรอ ก็ไม่เชิงนะ ยังคิดอะไรต่อมิอะไรตามวิสัยของมนุษย์ปุถุชนอยู่
ที่คิดเป็นประจำทุกวันนี้ก็คือเรื่องสุขภาพ เพราะหากสุขกายไม่ดีอาจจะพาลไปถึงสุขภาพจิตก็เป็นได้ เพราะผมให้ความสำคัญเกี่ยวกับสุขภาพจิตมาก
เพราะเชื่อในคำกล่าวที่ว่า จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว
แม้บางวันจะคิดว้าวุ่นอะไรไปกับเรื่องบางเรื่อง ก็พยายามดึงจิตให้กลับมาเป็นปกติ
แต่ที่ยังคิดไม่ตกคือ ตอนเป็นผู้สูงอายุเนี่ย ทำไมความคิดสร้างสรรมัยน้อยลง อยากจะเขียนบล็อกที่เคยชอบเขียน ก็คิดอะไรไม่ออก หาประเด็นเรื่องที่จะเขียนไม่ได้ วิธีแก้คือการเอาข้อเขียนเก่าๆที่เคยเขียนไว้ตามบล็อกต่างๆ มาโพสต์ลงเฟสบุ๊คใหม่ ซึ่งหลายท่านไม่เข้าใจ สอบถามผมเสมอๆว่าเอามลงใหม่ทำไม นี่คือคำตอบครับท่าน
วันนี้ก็คุย(เขียน)มาพอสมควรแล้ว น่าจะยุติเพียงเท่านี้ สวัสดีครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
พี่ไทยร่วมทุกเทศกาลที่เกี่ยวกับการรื่นเรง
มีความสุขในทุกๆวันนะคะ