ในชีวิตหนึ่งที่ได้เรียนรู้และอยู่ร่วมกับคนเก่งถือว่าเป็นความโชคดีและเป็นความสุขของชีวิต "Get Up in the Morning and be Happy to be Alive,No Matter What, As Far As We Know We only Get One Chance at this World. Get Out there Girl, Live It, Do It, Make Every Second Count Try to Make Every Day Worth Remembering" Loren Keith Cunningham".
823 ปีจะมีซักครั้ง & ฮุนไดและซัมซุง


Calendar for July 2011 (United States)
จำได้คล้ายๆว่าเมื่อต้นปี ก็มีอยู่สักเดือนที่มี 5 เสาร์ 5 อาทิตย์ คะ
แปลให้ฟัง น๊า :
เค้าบอกว่าเืดือน กรกฎา ปีนี้ เป็นช่วง ถุงเงินของชาวจีน เพราะ 823 ปีจะมีซักครั้ง ที่ มีวันศุกร์ 5ศุกร์ เสาร์5เสาร์ อาทิตย์5ทิตย์ แล้วดูวันที่ดิ เรียงกันด้วย 1 2 3, 8 9 10,15 16 17,22 23 24, 29 30 31 หากเพื่อนๆรู้ว่าวันไหนเป็นวันพิเศษ ก็บอกกันบ้างนะคะ เผื่อว่าจะได้มีถุงเงินโตๆบ้างคะ เพิ่งจะทราบว่า วันที่ 8 นี้เป็นวัน ขึ้น 8ค่ำ เดือน 8 ด้วยนะคะ




วันนี้ขอเสนอ สัก 2 เรื่องซ้อนนะคะ ได้รับเรื่องนี้มานานแล้วคะ เพื่อนๆอาจจะได้อ่านมาบ้าง จขบ เห็นว่าเป็นเรื่องที่น่าเก็บเอาไว้ในblog เป็นเรื่องใกล้ตัวเราทุกคน หากเพื่อนๆยังไม่ได้อ่าน ลองอ่านดูนะคะ ซึ้งจริงๆ อ่านแล้วน้ำตาแทบไหลจริงๆ เป็นประวัติของฮุนไดและซัมซุงคะ


ฉันเกิดในหมู่บ้านบนภูเขาที่ห่างไกลผู้คน แต่ละวันพ่อแม่ของฉันต้อง

พรวนดินในไร่ท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ

ฉันมีน้องชายอยู่หนึ่งคน อายุน้อยกว่าฉัน 3 ปี

วันหนึ่งฉันขโมยเงินของพ่อเพื่อไปซื้อผ้าเช็ดหน้าที่เพื่อนๆของฉันมีกัน

จากนั้นพ่อก็รู้เรื่อง

พ่อให้ฉันกับน้องคุกเข่าหันหน้าเข้าหากำแพง

โดยที่ในมือพ่อมีก้านไม่ไผ่อยู่หนึ่งก้าน

'ใครขโมยเงินไป' พ่อตวาด

ฉันกลัวมาก ไม่กล้าพูดอะไรออกไป น้องชายฉันก็เช่นกัน

พ่อจึงเอ่ยขึ้นว่า

'ก็ได้ ในเมื่อไม่มีคนรับสารภาพก็ต้องโดนลงโทษทั้งคู่นั่นล่ะ'

พ่อชูก้านไม้ไผ่ในมือขึ้น

ทันใดนั้น น้องชายของฉันก็ลุกขึ้นคว้าข้อมือของพ่อไว้....แล้วพูดว่า

'ผมขโมยเองครับ'

ก้านไม้ไผ่ก้านนั้นได้กระหน่ำลงบนหลังของน้องของฉันอย่างต่อเนื่อง

พ่อโกรธมาก พ่อตีน้องของฉันไม่หยุด

จนพ่อหอบด้วยความเหนื่อย

พ่อนั่งลงบนเก้าอี้

และด่าว่าน้องชายของฉัน

' ของคนในบ้านแกเอง แกยังขโมยได้ต่อไปแกจะทำชั่วอะไรอีก

แกน่าจะโดนตีให้ตาย ไอ้หัวขโมย'

คืนนั้น ฉันกับแม่กอดน้องชายของฉันไว้

หลังของน้องมีแผลเต็มไปหมด

แต่เขาไม่ได้ร้องไห้แม้แต่น้อย

กลางดึกคืนนั้น ฉันนอนร้องไห้เสียงดัง และนานมาก

น้องเอามือเล็กๆ ของเขามาปิดปากฉันไว้ แล้วพูดว่า

' พี่ครับ ไม่ต้องร้องไห้นะมันผ่านไปแล้ว'

ยังไงฉันก็อดที่จะเกลียดตัวเองไม่ได้

ที่ไม่มีความกล้าจะบอกความจริงกับพ่อ

หลายปีผ่านไป

แต่เหมือนกับว่าเหตุการณ์มันเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้เอง

ฉันไม่อาจลืมคำพูดของน้องชายตอนที่เขาปกป้องฉันได้เลย

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 8ปี ส่วนฉันอายุ 11ปี...

เมื่อตอนที่น้องชายของฉันใกล้จบ ม.ต้น

เขาได้รับการตอบรับจากโรงเรียนม.ปลาย

ว่าเขาสอบได้ ในขณะที่ฉันซึ่งใกล้จบ ม.ปลาย

ก็ได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยของจังหวัดเช่นกัน

คืนนั้น พ่อได้นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สวนหลังบ้าน

ฉันแอบได้ยินพ่อพูดว่า

' ลูกเราทั้งคู่เรียนดีเรียนดีมากนะ'

แม่ซึ่งนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ข้างๆ พ่อ ได้พูดว่า

'แล้วเราจะส่งเสียลูกทั้งคู่ได้อย่างไรในเมื่อเราก็ไม่ค่อยมีเงิน'

ทันใดนั้น น้องชายของฉันได้เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วพูดว่า

' ผมไม่ต้องการเรียนต่อผมอ่านหนังสือมามากพอแล้ว'

พ่อเหวี่ยงมือตบลงที่แก้มของน้องของฉันฉาดใหญ่

'ทำไมถึงคิดโง่ๆ อย่างนี้

ต่อให้พ่อต้องไปเป็นขอทานข้างถนน

พ่อก็จะส่งแกทั้งคู่เรียนจนจบให้ได้'

คืนนั้นทั้งคืน พ่อได้เดินไปตามบ้านต่างๆ

ทั่วทั้งหมู่บ้าน....เพื่อขอยืมเงิน

ฉันค่อยๆ เอามือประคบแก้มบวมๆ

ของน้องชายเบาๆ และคิดว่า

' ต้องให้น้องได้เรียนต่อไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจหลุดพ้นชีวิตลำบาก

เช่นนี้ไปได้'

แต่ในขณะเดียวกัน

ฉันก็ไม่อาจล้มเลิกความคิดอยากจะเรียนต่อไปได้

ใครจะรู้ได้ .......


วันต่อมาในตอนเช้ามืด

น้องชายของฉันได้ออกจากบ้านไปพร้อมทั้งเสื้อผ้าติดตัวเพียงไม่กี่ชิ้น

และถั่วเพียงเล็กน้อยเพื่อประทังความหิว

ก่อนไปเขาได้ทิ้งข้อความไว้ใต้หมอนของฉัน

ขณะฉันกำลังหลับ

' พี่ครับ การจะเข้ามหาวิทยาลัยได้ ไม่ใช่ง่ายๆ นะ ....

ผมจะไปหางานทำ...แล้วจะส่งเงินมาให้พี่'

ฉันนั่งอยู่บนเตียง

อ่านข้อความของน้องชายด้วยน้ำตานองหน้า .......

ฉันร้องไห้จนเสียงแหบแห้งไป

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 17ปี ส่วนฉันอายุ 20ปี .....

ด้วยเงินที่พ่อยืมมาจากคนในหมู่บ้าน

รวมกับเงินที่น้องชายของฉันได้รับเป็นค่าจ้างมาจากการทำงานเป็น

กรรมกรแบกหามที่ไซท์ก่อสร้างท่าเรือ .......

ฉันจึงสามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้จนถึงปี 3

วันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องพัก

เพื่อนร่วมห้องของฉันได้เข้ามาบอกว่า

'มีชาวบ้านมาหาเธอ...อยู่ข้างนอกแน่ะ'

ทำไมชาวบ้านถึงมาหาฉันล่ะ ???

ฉันเดินออกไปแล้วมองเห็นน้องชายของฉันยืนอยู่

ตัวของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นปูนและทรายจากงานก่อสร้าง...

ฉันถามเขาว่า

'ทำไมไม่บอกเพื่อนพี่ไปว่าเป็นน้องชายพี่ล่ะ'

น้องชายของฉันตอบยิ้มๆ ว่า

'ก็ดูผมสิสกปรกมอมแมมออกอย่างนี้...ขืนบอกว่าเป็นน้องพี่ เพื่อนๆ

ก้อได้หัวเราะเยาะพี่กันพอดี'

ฉันค่อยๆ เอื้อมมืออันสั่นเทาไปปัดฝุ่นให้น้อง

และพยายามพูดด้วยเสียงเครือๆในลำคอ

' พี่ไม่สนใจว่าใครจะพูดยังไง

เธอเป็นน้องของพี่ ไม่ว่าเธอจะดูเป็นอย่างไรก็ตาม'

จากนั้น น้องของฉันได้ล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง

เป็นกิ๊บหนีบผมรูปผีเสื้อ เขาติดกิ๊บให้ฉัน

แล้วพูดว่า

'ผมเห็นสาวๆ ในเมืองเค้าติดกัน ผมเลยอยากให้พี่ติดบ้าง'

ฉันหมดเรี่ยวแรงลงในทันใด

ดึงน้องชายเข้ามาสวมกอดและร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลานาน

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 20 ปี ส่วนฉันอายุ 23 ปี .

วันที่ฉันพาแฟนหนุ่มของฉันมาที่บ้านเป็นครั้งแรก

ฉันสังเกตเห็นว่า

หน้าต่างบ้านที่เคยแตกไป ได้ถูกซ่อมเรียบร้อยแล้ว

เมื่อเข้าไปในบ้านก็เห็นว่าบ้านสะอาดขึ้นมาก

หลังจากที่แฟนของฉันกลับไป ฉันพูดกับแม่ว่า

'แม่ไม่ต้องเสียเงินเพื่อทำความสะอาดบ้านกับซ่อมกระจก

เพียงเพราะหนูจะพาแฟนมาที่บ้านหรอกนะคะ'

แม่ยิ้ม แล้วพูดว่า

' แม่ไม่ได้จ้างหรอก...น้องชายลูกต่างหาก

วันนี้เค้าขอเลิกงานเร็วเพื่อกลับมาทำความสะอาดบ้าน

ลูกยังไม่เห็นมือน้องหรอกเหรอ

น้องโดนกระจกบาดตอนกำลังเปลี่ยนกระจกบานใหม่น่ะ'

ฉันรีบเข้าไปหาน้องที่ห้องนอนของเขา

ฉันรู้สึกเหมือนถูกเข็มนับร้อยเล่มทิ่มลงกลางใจเมื่อได้เห็นบาดแผลบนมือ

ฉันจับมือน้องเอาไว้อย่างเบามือที่สุด 'เจ็บมากไหม'

ฉันถาม

'ไม่เจ็บสักหน่อย พี่ก็รู้นี่ผมทำงานก่อสร้างนะ วันๆ

มีหินตกมาใส่เท้าผมเต็มไปหมด

แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดเลิกทำงานหรอกนะ

และ...'

น้องชายของฉันยังพูดไม่จบประโยค แต่ก็ต้องหยุดพูด

เพราะฉันหันหน้าหนีเขา

น้ำตาไหลอาบหน้าของฉันอีกครั้ง

'เพราะพี่เป็นพี่สาวของผมนี่ครับ'

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 23 ปี ส่วนฉันอายุ 26 ปี...

หลังจากนั้น ฉันก็ได้แต่งงานและย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง

หลายครั้งที่สามีของฉันชักชวนให้พ่อแม่ของฉันย้ายเข้ามาอยู่ในเมือง

ด้วยกัน...

แต่ท่านทั้งสองก็ปฏิเสธ

ท่านบอกว่า ท่านเคยย้ายออกจากหมู่บ้านครั้งหนึ่ง

แต่เมื่อออกไปแล้ว

ท่านไม่รู้จะทำอะไรดี

จึงได้ย้ายกลับเข้ามาใช้ชีวิตในหมู่บ้านตามเดิม

น้องชายของฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้เขาและพ่อแม่ย้ายออกไป ...

เขาบอกกับฉันว่า

'พี่คอยอยู่ดูแลพ่อและแม่ของสามีพี่ทางนั้นเถอะผมจะดูแลพ่อและ
แม่ ทางนี้เอง'

สามีฉันได้ขึ้นเป็นประธานของบริษัทของ ครอบครัว

เราทั้งคู่อยากให้น้องชายของฉันเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการบริษัท

แต่น้องชายของฉันก็ไม่รับตำแหน่งนี้

เขาขอเข้าทำงานในตำแหน่งพนักงานธรรมดา

วันหนึ่ง น้องชายของฉันต้องปีนบันไดขึ้นไปซ่อมสายเคเบิล

และตกลงมาเพราะโดนไฟดูด

เขาถูกรีบหามส่งโรงพยาบาล

ฉันและสามีรีบไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล

น้องชายของฉันขาหักต้องเข้าเฝือกที่ขา

... ฉันโกรธมาก จึงตวาดน้องไปว่า

' ทำไมถึงไม่ยอมรับตำแหน่งผู้จัดการ หา!!!

ถ้าเป็นผู้จัดการก็จะได้ไม่ต้องมาทำงานเสี่ยงๆอย่างนี้

ดูตัวเองซิ...เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่ยอมฟังพี่บ้าง'

คำตอบจากปากน้องของฉันรวมถึงสีหน้าเคร่งเครียด

ยังยืนยันความคิดเดิมของเขา

'พี่ลองคิดถึงพี่เขยสิครับ พี่เขยเพิ่งจะได้เป็นประธาน

ส่วนผมมันการศึกษาต่ำถ้าผมได้เป็นผู้จัดการ

คงจะมีเสียงนินทาว่าร้ายเต็มไปหมด'

น้ำตาปริ่มดวงตาของฉันรวมทั้งสามีของฉันด้วย .....

ฉันบอกกับน้องว่า

'แต่ที่เธอไม่ได้เรียนต่อก็เพราะพี่...'

'ทำไมต้องพูดถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วด้วยล่ะครับ'

น้องชายของฉันจับมือฉันไว้

ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 26 ปี ส่วนฉันอายุ 29 ปี...

เมื่อน้องชายของฉันอายุได้ 30 ปี

เขาได้แต่งงานกับผู้หญิงในที่ทำงานที่เดียวกัน

ในงานแต่งงาน ประธานในงานได้ถามน้องชายของฉันว่า

' ใครคือคนที่คุณรักที่สุดในชีวิตนี้'

น้องชายของฉันตอบอย่างไม่ลังเล

'พี่สาวของผมครับ' .....

และเขาก็เล่าเรื่องราวที่แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้

'ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม โรงเรียนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง

เราสองคนพี่น้องต้องใช้เวลาถึง 2ชม.

เพื่อเดินไปเรียน...และเดินกลับบ้าน

วันหนึ่งในวันที่หิมะตกหนักผมทำถุงมือหายไปข้างหนึ่ง

พี่สาวผมจึงได้ให้ถุงมือของเธอข้างหนึ่ง

และเธอก็ใส่ถุงมือเพียงข้างเดียวเดินเป็นระยะทางไกล

เมื่อเรากลับถึงบ้านมือเธอบวมแดงเพราะอากาศหนาว

เธอไม่สามารถจับช้อนทานข้าวได้ด้วยซ้ำ .......นับจากวันนั้น

ผมสาบานกับตัวเอง

ว่าตลอดชีวิตของผม ผมจะดูแลพี่สาวของผมให้ดี

และจะทำดีกับเธอ'

เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว

สายตาทุกคู่ของแขกเหรื่อหันมาจับจ้องที่ฉัน

คำพูดจากปากฉันออกมาอย่างยากลำบาก .......

'ในโลกใบนี้คนเดียวที่ฉันรู้สึกขอบคุณที่สุด คือน้องชายของฉันค่ะ'

ในวาระที่มีความสุขที่สุดเช่นนี้

น้ำตาได้รินไหลออกมาจากสองตาของฉันอีกครั้ง...

“จงรัก และห่วงใยคนที่คุณรักในทุกๆ วันในชีวิตของคุณและเขา

คุณอาจจะคิดว่าสิ่งที่คุณทำให้ใครสักคนเป็นเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆ

แต่สำหรับคนคนนั้นอาจจะมีความหมายมากอย่างคาดไม่ถึง

.. ไม่ว่าเขาคนนั้นจะคือ

พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ คนรัก เพื่อน

หรือแม้คนที่คุณไม่รู้จัก ก็ตาม “

จบบริบูรณ์....

ปล. ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่
บริษัท ฮุนได และในเครือกว่า 20 บริษัท

น้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า
'ซัมซุง'

และเรื่องราวของท่านทั้ง 2 คนกำลังถูกนำมาสร้างเป็นซี่รี่ย์
โดยดาราเล็กๆ 2 คนคือ ซอง เฮ เคียว และ ลี ดอง ฮุคครับ





“
ขอบคุณคนใจดีที่แวะมาเม้นต์ค่ะ●4●

ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่
บริษัท ฮุนได และในเครือกว่า 20 บริษัท

น้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า
'ซัมซุง'
นี่คือข้อผิดพลาดของฟอร์เวิดเมล์ ที่ไม่มีการตรวจสอบข้อมูลให้ถูกต้อง ฮุนได กับซัมซุงได้มีความเกี่ยวข้องกันไม่ว่าทางไหนๆๆๆ ประวัติของทั้ง2ผู้ก่อตั้งไม่ว่าฮุนไดหรือซัมชุงมีให้อ่านมากมาย

โดย: mini IP: 124.122.69.233 วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:33:40 น.

ขอบคุณคนใจดีที่แวะมาเม้นต์ค่ะ●7●

ขอบคุณนะคะคุณ mini ที่แจ้งให้ทราบว่าทั้ง 2 บริษัทไม่มีความเกี่ยวข้องกันคะ หากแต่เรื่องที่นำมาลงนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง หรือเรื่องแต่งขึ้นมาก็เป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่งที่ส่งเสริมสถาบันครอบครัวให้แข็งแรงคะ ดูที่สาระดีกว่านะคะ อยากให้ผู้อ่านได้มองถึงเนื้อหาและเจตนาของเรื่องจริงหรือแต่งก็ตามของเรื่องนี้มากกว่าคะ ส่วนเรื่องการไปหาอ่านนั้น ประวัติของผู้ก่อตั้งทั้ง 2 บริษัทนั้น คงต้องเรียนแบบสำนวนเชยๆคะ ว่าไม่มีเวลาไปค้นแน่ๆคะ เพราะขนาด upblog นี้ก็ตี2 แล้วคะ หากคุณ mini มีโอกาสได้พบเจอประวัติของผู้ก่อตั้งทั้ง 2 บริษัท รบกวนทำ Link ให้อ่านด้วยนะคะ จะได้มีความรู้เพิ่มเติมคะ และไม่ต้องปล่อยไก่ ปล่อยเป็ด ตัวเบ่อเร่อ คะ

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับข้อแนะนำนะคะ
และยินดีที่ได้รู้จักคะ แวะเข้ามาอ่านเป็นเพื่อนกันอีกนะคะ

โดย: cengorn วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:47:53 น.







Create Date : 07 กรกฎาคม 2554
Last Update : 8 กรกฎาคม 2554 0:52:25 น. 112 comments
Counter : 3636 Pageviews.

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร

เรื่องราวของน้องชายพี่สาวคู่นี้ซาบซึ้งมากเลยนะครับ









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:20:11 น.  

 
ยูฮู้ ไม่ได้เจิมอ่ะ
ไม่ไปเรียกมาเจิมเลยน่ะ ตะเอง โกดดดดดดดด

เรื่องราวของพี่น้องคู่นี้อ่านซึ้งมักมากกกกกกกก
ซึ้งโคตะระมากกกกกกกกกกกก

รูปในกล่องคอมเม้นท์ น่ารักอ่ะ เหมาะกับเราและคริส 5555555

เราจะไม่ได้เอาอาหารมาเสริ์ฟสัก 4-5วัน เน็ตเรามีปัญหา
แต่คิดถึงอยู่น่ะ ขอบอกกกกกกกก

รักนะ หอยขม


รักษาสุขภาพด้วยจ๊ะะะะะะะ


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:52:20 น.  

 
ทหรา จ มหนฺตา จ เย พาลา เย จ ปณฺฑิตา
สพฺเพ มจฺจุวสํ ยนฺติ สพฺเพ มจฺจุปรายนา

ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งเขลา ทั้งฉลาด
ล้วนไปสู่อำนาจแห่งความตาย ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า

ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ด้วยความไม่ประมาท ตลอดไป...นะคะ




โดย: พรหมญาณี วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:45:54 น.  

 
ปัจจุบันผู้เป็นพี่สาวอายุ 86 ปีตำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารใหญ่
บริษัท ฮุนได และในเครือกว่า 20 บริษัท

น้องชายอายุ 83 ปีเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ที่มีชื่อเป็นภาษาเกาหลีว่า
'ซัมซุง'
นี่คือข้อผิดพลาดของฟอร์เวิดเมล์ ที่ไม่มีการตรวจสอบข้อมูลให้ถูกต้อง ฮุนได กับซัมซุงได้มีความเกี่ยวข้องกันไม่ว่าทางไหนๆๆๆ ประวัติของทั้ง2ผู้ก่อตั้งไม่ว่าฮุนไดหรือซัมชุงมีให้อ่านมากมาย


โดย: mini IP: 124.122.69.233 วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:33:40 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
สวัสดียามเย็น แวะมาทักทายเหมือนเช่นเคยมีความสุขมากมายนะคะคุณอร


โดย: เกศสุริยง วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:28:24 น.  

 

พี่อร
ภาพกล่องเม้นท์น่ารักจังเลยค่ะ
สำหรับอุ้ม
เดือนกรกฎาคมวันที่ดีที่สุดสำหรับอุ้ม
ก็คือ
วันที่ 21 กรกฎาคม เจ้าค่ะ
อิอิอิ ไม่มีในโผเลยล่ะพี่อร
แต่ชอบวันนี้ที่สุด
เพราะเป็นวันเกิดค่ะ
แล้วพรุ่งนี้อุ้มโทรหาพี่อรนะคะ
วันเสาร์นี้เดินทางทำบุญนะคะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:42:03 น.  

 
ขอบคุณนะคะคุณ mini ที่แจ้งให้ทราบว่าทั้ง 2 บริษัทไม่มีความเกี่ยวข้องกันคะ หากแต่เรื่องที่นำมาลงนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง หรือเรื่องแต่งขึ้นมาก็เป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่งที่ส่งเสริมสถาบันครอบครัวให้แข็งแรงคะ ดูที่สาระดีกว่านะคะ อยากให้ผู้อ่านได้มองถึงเนื้อหาและเจตนาของเรื่องจริงหรือแต่งก็ตามของเรื่องนี้มากกว่าคะ ส่วนเรื่องการไปหาอ่านนั้น ประวัติของผู้ก่อตั้งทั้ง 2 บริษัทนั้น คงต้องเรียนแบบสำนวนเชยๆคะ ว่าไม่มีเวลาไปค้นแน่ๆคะ เพราะขนาด upblog นี้ก็ตี2 แล้วคะ หากคุณ mini มีโอกาสได้พบเจอประวัติของผู้ก่อตั้งทั้ง 2 บริษัท รบกวนทำ Link ให้อ่านด้วยนะคะ จะได้มีความรู้เพิ่มเติมคะ และไม่ต้องปล่อยไก่ ปล่อยเป็ด ตัวเบ่อเร่อ คะ

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับข้อแนะนำนะคะ
และยินดีที่ได้รู้จักคะ แวะเข้ามาอ่านเป็นเพื่อนกันอีกนะคะ


โดย: cengorn วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:47:53 น.  

 
สวัสดีค่า ยุ่ง ๆ อยู่เลยหายศีรษะไปหลายวัน ขอบคุณมากที่แวะไปฟังเพลงที่บล็อคนะคะ

อ่านบล็อคแล้วซึ้งมากเลยค่ะ เพิ่งรู้ว่าเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่สองแห่งของเกาหลีเป็นพี่น้องกัน ประทับใจน้องชายมาก ๆ ทำเพื่อพี่สาวได้ทุกอย่างเลย เป็นคนที่มีความคิดดีมาก ๆ อ่านตอนที่บอกเหตุผลว่าทำไมไม่รับตำแหน่งใหญ่โตแล้วอึ้งไปเลยค่ะ

ขอบคุณคุณอรมาก ๆ ที่หาเรื่องราวดี ๆ แบบนี้มาฝากกันนะคะ


โดย: haiku วันที่: 7 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:55:03 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร


ผมลงคลิป 16 คลิปไว้สองวันครับ
คือวันที่ 8 และ 9 กรกรฏานี่ล่ะครับ อิอิอิ









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:28:32 น.  

 
สติกำหนดลมหายใจเข้าออก อันผู้ประเสริฐอบรมบริบูรณ์ดีแล้ว
ทั้งกายทั้งจิตของผู้นั้นก็ไม่หวั่นไหว

มีสติ มีความสุข กับทุกวันดี ๆ ตลอดไป...นะคะ





โดย: พรหมญาณี วันที่: 8 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:19:24 น.  

 

พี่อรคะ เป็นเรื่องที่ซาบซึ้งจริงเลยค่ะ
ที่จริงนะคะ นิคอยากอ่านตั้งแต่ตอนกลางวันแล้วหละ
ขอบคุณค่ะพี่อรที่นำเรื่องนี้มาให้อ่าน
ถึงแม้เรื่องจริงจะเป็นอย่างไร
แต่เรื่องนี้ลึกซึ้งประทับใจมากค่ะ
ป็นตัวอย่างที่ดีดีในสังคม
อยากให้ใครใครได้อ่านกันเยอะ ๆค่ะ

สุขสันต์วันที่ 8 ขึ้น 8 ค่ำ เดือน 8 ด้วยค่ะพี่อร




โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 8 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:25:21 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร


หมิงหิมงจะเขียนบล็อกรึเปล่าน้อ
ผมเองก็อยากรู้ครับ
ถ้าเขียนจริง
คงต้องซื้อคอมใหม่คนละเครื่อง
จะได้ไม่แย่งกันเล่นครับ 5555










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กรกฎาคม 2554 เวลา:4:33:36 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งใจจังคุณอร พี่้น้องเค้ารักกันดีนะคะ

ว่าจะบินไปนิวฯซะหน่อย แต่ข่าววงในจากป้าอิ๋วแจ้งมาว่า
ตอนนี้เรยาอยูชุมพรแล้ว ต้องชวนยิ่งสีมาชุมพรซะแล้วค่ะ



โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 9 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:04:31 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร

เข้าไปดูหลังไมค์
ยังไม่เห็นข้อความของพี่อร

แต่ตอบหน้าไมค์ได้ครับสำหรับหนังสือหมื่นตาธรรมทาน
เป็นหนังสือทีห่นุ่ยเป็นคนจัดพิมพ์ขึ้น
เพื่อเป็นธรรมทาน

รายละเอียดพี่อรสามารถเข้าไปดูและสั่งซือ้ได้ที่นี่เลยครับ
ผมเองไม่ได้ดูแลในส่วนนี้ครับ

//www.athingbook.com/fair.php










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:33:05 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:00:48 น.  

 
จิตนั้นเห็นได้แสนยาก ละเอียดอ่อนยิ่งนัก มักตกไปหาอารมณ์ที่ใคร่
ผู้รู้จักควบคุมจิตใจ จะพ้นไปได้จากบ่วงของมาร

มีความสุขในการดำเนินชีวิตอย่างรู้เท่าทันจิต ตลอดไป...นะคะ



หวังว่าคุณอร คงเที่ยวทำบุญ ๙ วัด อย่างมีความสุข..นะคะ
พี่ขออนุโมทนาบุญด้วย...ค่ะ

คิดถึงเสมอ...นะคะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 11 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:29:42 น.  

 


แฮ๊ปรูปนี้มาจากบล็อกน้องอุ้ม ต่อไปไม่เรียกเจ๊แล้ว แต่จะเรียกน้องอร 555

ก็ยังใสตึง แบบนี้ลุงถอยดีกว่า 555


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 11 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:17:59 น.  

 
สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้ไปงานนิทรรศการอีกรอบค่ะ งานจัดถึงวันพุธนี้ เราก็ว่างแค่วัันอาทิตย์วันเดียว เสียดายเหมือนกัน อยากไปลองปั้นดินอย่างคุณอรมั่ง ที่จริงนิทรรศการน่าจะแสดงให้นานเลยเนอะ หวังว่าปีหน้าเขาจะจัดอีก

ปล. ขอบคุณมากที่ไปโหวตให้นะคะ


โดย: haiku วันที่: 11 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:40:15 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:19:43 น.  

 


สวัสดียามเช้าครับเจ๊อร

สว. ทานของหวานมาเยอะแล้ว เช้านี้รับของขมไปซดสักถ้วยนะ จะได้มีแรงทำงานอ่ะ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:01:22 น.  

 
เมื่อมีจิตไม่มั่นคง ไม่รู้พระสัทธรรม มีความเลื่อมใสเลื่อนลอย ปัญญาย่อมไม่บริบูรณ์

ดำเนินชีวิตด้วยการเสริมปัญญาตลอดเวลา ตลอดไป...นะคะ



ปอป้า ขอลาบล๊อก ๕ วัน...นะคะ


โดย: พรหมญาณี วันที่: 13 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:23:02 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:21:06 น.  

 

ตลาดน้ำ ทุ่งอ่างทอง
สร้างกริตเตอร์

แว๊ปมาทักทาย ยามว่างและอากาศเย็นสบาย ช่วงเย็นวันนี้คงยุ่งเล็กน้อยเพราะต้องซ้อมการแสดงเพื่อต้อนรับ พณฯบรรหาร ศิลปอาชา นายกรัฐมนตรีคนที่๒๑ ที่จะมาทำพิธีเปิด ตลาดน้ำทุ่งอ่างทอง ค่ะ หวังว่าวันหยุดยาวนี้ คงได้พักผ่อนยาวเลยนะคะ ส่วนครูเกศทำงานตลอดเลยค่ะตั้งแต่วันที่๑๕ถึง๑๘ คงประจำการอยู่ที่ตลาดน้ำอ่ะค่ะ แสดงวันละลองรอบ มีความสุขมากๆนะคะคุณอร


โดย: เกศสุริยง วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:53:02 น.  

 

ตลาดน้ำ ทุ่งอ่างทอง
สร้างกริตเตอร์

แว๊ปมาทักทาย ยามว่างและอากาศเย็นสบาย ช่วงเย็นวันนี้คงยุ่งเล็กน้อยเพราะต้องซ้อมการแสดงเพื่อต้อนรับ พณฯบรรหาร ศิลปอาชา นายกรัฐมนตรีคนที่๒๑ ที่จะมาทำพิธีเปิด ตลาดน้ำทุ่งอ่างทอง ค่ะ หวังว่าวันหยุดยาวนี้ คงได้พักผ่อนยาวเลยนะคะ ส่วนครูเกศทำงานตลอดเลยค่ะตั้งแต่วันที่๑๕ถึง๑๘ คงประจำการอยู่ที่ตลาดน้ำอ่ะค่ะ แสดงวันละลองรอบ มีความสุขมากๆนะคะคุณอร


โดย: เกศสุริยง วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:53:05 น.  

 
เคยอ่านในฟอร์เวิดเมล์แล้ว นานมากแล้ว จำเรื่องได้ไม่หมด ได้มาทบทวนใหม่ดีจังค่ะ

วันที่กลับบ้านคุณเล็กพี่สาวคุณไก่อุตส่าห์ขับรถเข้าไปที่จอดรถของเดอะมอลล์บางกะปิเพราะฝนตก คุณไก่ก็เลยลงที่นั่นด้วย และพาแม่ไปส่งไว้ที่หน้าโฮมมาร์ทแล้วโทรฯบอกลูกชาย แม่ก็ยืนคอยจนพบกะลูกชายค่ะ คุณไก่น่ารักมากทั้งที่บ้านก็อยู่ไกลต้องเดินทางอีกเป็นชม. ส่วนคุณอุ้มก็ห่วงกลัวแม่ไม่ถึงบ้านโทรฯเช็คอีกรอบค่ะ

กลับบ้านนอนด้วยความอิ่มอกอิ่มใจได้ทั้งบุญ ความหนุกหนาน และความรักเอื้อเฟื้อของเพื่อนๆบล๊อกค่ะ



โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:07:55 น.  

 
พี่อ่านเรื่องนี้เป็นครั้งที่สามแล้ว
แต่ก็ยังอดตื้นตันไม่ได้เลยครับ
อยากให้พี่น้องทุกคนแคร์กันเช่นนี้
ทั้งโลกเลย คงจะดีไม่น้อย

สบายดีนะครับ



โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:21:34 น.  

 


สวัสดียามค่ำคืนครับคุณอร


โดย: panwat วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:37:32 น.  

 
ควคามจริงผมรออยู่ครึ่งวันนะครับ
แต่ช่วงบ่ายมีภาระกิจ เลยออกไปก่อน
บอกกับคุณอุ้มว่า คราวหน้าจะไม่พลาดครับ


โดย: panwat วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:0:26:59 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร

ผมอยู่ที่ร้าน
บางทีก็มีคนทักนู่นนั่นนี่เหมือนกันครับ
แต่ส่วนใหญ่ก็รับฟังไว้
อันไหนทำได้ก็ทำ
แต่แบบถ้ามาแนะนำว่าต้องทุบร้านเปลี่ยนฮวงจุ้ยนี่ไม่ไหวเหมือนกันครับ 5555









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:15:37 น.  

 
สวัสดีครับเจ๊อร

วันนี้วันพระใหญ่ ขอให้เจ๊ผู้เป็นที่รักของเพื่อนๆหลายคนในบล็อกมีความสุข และอิ่มบุญมากๆนะครับ

หน้าตาอิ่มเอิบตลอดไปด้วย มีเงินใช้เยอะๆ สุขภาพแข็งแรงนะครับ

อ้อ..อัพบล็อกใหม่แล้วนะเนี่ย ถึงเป็นบล็อกงานบวช ก็ยังไม่ขาดของกินนะ 555


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:54:02 น.  

 
ภาพถ่ายพี่อรและพี่น้องผองเพื่อน
อุ้มแปะไว้ที่เฟชบุ๊ค aumsee ในอัลบั้ม SAVE
แวะไปจิ้มเอาภาพได้เลยค่ะทุกภาพค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:34:07 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
พรุ่งนี้ไปทำบุญกันนะคะคุณอร


โดย: เกศสุริยง วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:17:47 น.  

 
ขอบคุณครับ

หายแล้ววววครับ

ออกจาก รพ. วันนี้เองครับ


โดย: อสูรกายไทฟอน วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:42:30 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:44:57 น.  

 
สวัสดีและขอบคุณแทนคุณโจนค่ะพี่อร
ตอนนี้เขาออกจากรพ.มากวน teen ได้เหมือนเดิมแว้ววว
พี่อรสบายดีนะคะ...คงจะได้เจอกันอีกครั้งที่งานศพพ่อคุณนุ่ม ณ อ่อนนุช (รึป่าวไม่รู้เนอะ)
รูปคราวที่แล้ว พี่อรต้องการให้ส่งทางเมล์หรือพี่จะ tag เฟซบุคดีน๊อ? เฟซบุค/อีเมล์ หนุ่ยนะคะ jusmine_blue@hotmail.com ค่ะ
หรือพี่หลังไมค์มาบอกก็ได้ค่ะ


โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ วันที่: 16 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:37:43 น.  

 
หมิงหมิงในภาพนี้ไปว่ายน้ำที่สระน้ำครับพี่อร



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กรกฎาคม 2554 เวลา:12:42:33 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:16:52 น.  

 
มาแว้ววววค่า หลังจากหายศีรษะไปเกือบอาทิด ไม่ได้เข้าบล๊อก แทบจะลงแดงและน้ำลายบูด กร๊ากกกกกก คิดถึงน่ะ ขอบอก ไม่ได้โม้ ไม่ได้ตอ....

คิดถึงเราละซิ
เราก็คิดถึงน่ะ ขอบอก

ก้อ หากใช้เน็ตเกินโควต้า มานจะเสียอีก 15 หรียญ
เลยต้องรอให้มานเริ่มรอบใหม่

เฮ้ยยยยยยยยยย คิดถึงบ้านฟร่ะ
เพราะอยู่บ้านคงไม่ต้องอดอยากแบบนี้
บ่นเสร็จไปและ
แล้วจะส่งอาหารมาให้ชิมตามเดิมน่ะ

รักษาสุขภาพด้วย
เป็นห่วงโคดดดดดดดดดดดด


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:12:36:41 น.  

 
เอาอาหารมาเสริ์ฟค่า คุณผู้หญิง 5555555



โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:28:57 น.  

 
ช่วงนี้ผมกำลังลำดับกรุ๊ปบล็อกใหม่อยู่ ด้วยคำแนะนำจากเพื่อนเก่งๆคนหนึ่งในบล็อก เฮ้อ..ทำเป็นแล้วโล่งไปที ทำให้ค้นหาอะไรได้ง่ายๆขึ้น มีเวลาย้อนกลับไปทบทวนบล็อกเก่า ทกให้รู้ได้ว่า เจ๊..เริ่มจีบผมวันไหน 555

นี่ไง หลักฐาน..อยู่ข้างล่างนี่....

♥ คุยกันแบบสบายสบายกับปลายแป้นพิมพ์ ♥ คนน่ารักลำดับที่11

สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวเองนะคะ ติดจามcomment จากBlog คุณก๋า บ่อยๆ แต่ไม่ได้โอกาสสักที วันนี้วันดีค่ะ ข้างขั้น8 คำ และได้ทำการup blog เรื่องโครงการช่าง(ขั่ง)หัวมันของในหลวและ บ้านในหลวง พระเทพกลางป่า
เป็นเรื่องมงคลของพวกเราชาวไทยที่มีพระมหากษัตริย์ที่ยื่งใหญ่เป็นพ่อของปวงชนชาวไทยที่ประเสริฐสุดค่ะ


โดย: cengorn วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:1:14:12 น.

จากกรุ๊ปบล็อก วิญญาณหลังสึนามิ เรื่อง "ปางช้างสาง"

ไปทบทวนอดีตอันหวานชื่นไม่ขื่นขมได้ 555






โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:09:53 น.  

 
ตอนนั้นผมยังไม่เป็นที่รู้จัก เนื้อไม่หอม ค่อนข้างเหม็นสาบหน่อยๆ เจ๊ถึงติด "จาม" 556 เฮ้ย..นี่มันหวยเมื่อวานนี่หว่า 555


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:12:16 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณอร

ไม่ได้แวะมาซะหลายวัน คุณอรสบายดีนะคะ

นิทรรศการศิลป์วิจิตรฯ จบไปแล้ว แต่นิทรรศน์รัตนโกสินทร์ยังจัดอยู่ คุณอรเคยไปชมหรือยังคะ ถ้ายังก็แวะไปชมภาพก่อนก็ได้ค่ะ รับรองว่าต้องชอบแน่ ๆ ค่ะ


โดย: haiku วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:23:55 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร












โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:17:55 น.  

 
อ่านกี่รอบก็ยังซึ้งค่ะ


โดย: Love At First Click วันที่: 18 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:53:29 น.  

 
ใจเย็นๆครับเจ๊ ท่องคำว่าเพียงพอ พอเพียงเอาไว้ แล้วจะสบายไปตลอดกาลครับ

ว่าแต่ถ้างานหนัก หมั่นดูแลสุขภาพให้แข็งแรงอยู่เสนมอนะครับ


โดย: ปลาดพาดพุงผู้เข้าบล็อกตัวเองไม่ได้ IP: 223.207.216.177 วันที่: 18 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:25:38 น.  

 
กร๊ากกกกกกกกกกกกก เม้นท์ข้างบน เข้าบ้านตะเอง ไม่ด้ายยย

คริสเอาขนมวุ้นทรงเครื่องมาให้ ป้าอรคร๊าบ
ลองชิมดูนะคร๊าบบบบบ
กินเสดแล้ว ป้าอร ไปแปรงฟันด้วยนะคร๊าบ
แม่เค็งบอกว่าอุตส่าห์ไปทำหน้ามา 5555555
เด๊ยวไม่จ๋วยน่ะ



โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:50:28 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:40:24 น.  

 
ขอบคุณที่ตั้งชื่อเมนูให้ค่ะพี่อร


โดย: Love At First Click วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:01:52 น.  

 
นตฺถิ ราคสโม อคฺคิ นตฺถิ โทสสโม
กลิ นตฺถิ ขนฺธสมา ทุกฺขา นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ

ไม่มีไฟใดเสมอด้วยราคะ ไมีมีโทษใดเสมอด้วยโทสะ
ไม่มีทุกข์ใดเสมอด้วยเบญจขันธ์ ไม่มีสุขใดเสมอด้วยความสงบ

ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ด้วยการรู้เท่าทันอารมณ์ ตลอดไป...นะคะ



สวัสดีค่ะ คุณอร...

ปกติ พี่ไม่ค่อยเปิดประตูรับใครง่าย ๆ อยู่แล้ว โดยเฉพาะคุณป่วน
แต่ก็โดนตื๊ออยู่ร่ำไป บางครั้งว่าลั่นดาลดีแล้ว..นา
แต่ทั่นป่วนก็ยังพังประตูเข้ามาได้ทุกที...อิ อิ

คิดถึง..นะคะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:05:18 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:14:04 น.  

 
ยถาปิ มูเล อนุปทฺทเว ทฬฺเห ฉินฺโนปิ รุกฺโข ปูนเรว รูหติ เอวมฺปิ
ตณฺหานุสเย อนูหเต นิพฺพตฺตตี ทุกฺขมิทํ ปุนปฺปุนํ ฯ

เมื่อรากยังแข็งแรง ไม่ถูกทำลาย ต้นไม้แม้ที่ถูกตัดแล้ว ก็งอกได้ใหม่ฉันใด
เมื่อยังทำลายเชื้อตัณหาไม่ได้หมด ความทุกข์นี้ก็ย่อมเกิดขึ้นได้เรื่อยไปฉันนั้น

มีความสุขในการทำลายตัณหาได้ ตลอดไป...นะคะ





โดย: พรหมญาณี วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:21:50 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
ทักทายยามบ่ายแก่วันพุธ มองท้องฟ้าเริ่มเป็นสีเขียวอีกแล้ว ฝนคงจะตกในไม่ช้า ระลึกถึงนะคะคุณอร


โดย: เกศสุริยง วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:35:24 น.  

 
นอนยัง
คิดถึงงงงงงงงงงงงงง

กาลางเซงงงงงงงงงงงงงงง


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 21 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:20:54 น.  

 




ส่งข่าว PR.จำนวน 1 ชิ้น นะคะ
คุณอรที่รักและคิดถึง


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:55:40 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:12:10 น.  

 




หยิบผลไม้ .. คุ๊กกี้น่ะค่ะมาฝากพี่อร

วันนี้อากาศกำลังดีนะคะ ไม่ร้อน
แต่ว่าเมืองกรุงฝนตกด้วยหรือเปล่าคะ
เมืองนอก เอ้ย.. บ้านนอก ตกนิ๊ดดดด.. เดียวเอง



โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 21 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:23:52 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณอร พักนี้ยุ่งเล็กน้อย เลยหายหน้าไปหลายวัน ขอบคุณมากที่แวะไปชมนิทรรศการที่บล็อค ถ้าคุณอรว่าง หาโอกาสไปชมให้ได้นะคะ เป็นนิทรรศการที่เยี่ยมจริง ๆ ค่ะ

สุขภาพคุณอรเป็นยังไงบ้างคะ หวังว่าคงจะสบายดีนะคะ ช่วงนี้ฝนลงบ่อย ระวังเป็นหวัดนะจ๊ะ


โดย: haiku วันที่: 21 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:37:59 น.  

 
สวัสดียามค่ำครับคุณอร


โดย: panwat วันที่: 21 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:11:54 น.  

 
55555555555 ขำเม้นท์นี้อ่ะ
เอามาแปะไว้บ้านป้าอรน่ะ กร๊ากกกกกกกกกก


ว่าก็ว่าเถอะ หลานเราน่ารักเนอะ ดูเหมือนจะว่านอนสอนง่ายจริงๆ แม่เค็งให้หวัดดี
ให้เสริฟขนม ให้ทำอะไรก็ทำไปหมด อีกหน่อยคงจะโตมาพร้อมกับ Blog แม่เค็ง "โต"เพื่อนเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมดแล้ว อีกหน่อยก็ให้เปิด blog ของน้อง
คริส เลยนะ


โดย: cengorn 21 กรกฎาคม 2554 23:57:35 น.


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:22:52 น.  

 
เอามัฟฟินมาให้นะ
สีดำเพราะใส่กาแฟน่ะ ไปชงกาแฟรอช้อน ๆ เองนะ



โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:41:41 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร



จริงๆแล้วผมว่าการรอให้ความทุกข์สิ้นสุด
ก็เหมือนจุดเริ่มต้นของความสุข
และจุดสิ้นสุดของความสุข
ก็เป็นจุดเริ่มต้นของความทุกข์เช่นกันคัรบ









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:33:20 น.  

 
สติกำหนดลมหายใจเข้าออก
อันผู้ใดไม่อบรมให้บริบูรณ์ ทั้งกายทั้งจิตของผู้นั้นก็หวั่นไหว

ดำเนินชีวิตด้วยความสุข โดยปราศจากความหวั่นไหว ตลอดไป...นะคะ

Photobucket


โดย: พรหมญาณี วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:48:59 น.  

 


โดย: Love At First Click วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:59:49 น.  

 
เพิ่งจะสังเกตุปฏิทินเดือนนี้ว่ามีวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ 5 วันจริงๆ ปกติจะดูแต่วันไหนเป็นวันหยุดอย่างเดียว

เรื่องที่สองอ่านแล้วกินใจมากๆครับ

ปล.ยินดีที่ได้รู้จักน้องอรนะครับ
ขอบคุณมากๆ


โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:02:54 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:29:14 น.  

 
รูปสวย glitter emoticon comment glitter.mthai.com

แวะมาทักทายเหมือนเช่นเคย มีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะคุณอร


โดย: เกศสุริยง วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:21:43 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:18:35 น.  

 
5555555555 โหล
นอนยัง กร๊ากกกกกกก ทำมายฟร่ะเรา
ยังไม่นอนแหงงงงงงงงง

เอามัฟฟินส้ม มาฝาก
พร้อมกับคนขูดผิวส้มด้วย







หร่อยไหมคร๊าบ ป้าอรรรรรรรรรรรรรรร


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 25 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:56:13 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:03:06 น.  

 
ก็บาปเกิดจากอารมณ์ใด ๆ พึงห้ามใจจากอารมณ์นั้น ๆ



มีความสุขในชีวิตอันกอปรด้วยอารมณ์แห่งกุศล ตลอดไป...นะคะ


โดย: พรหมญาณี วันที่: 25 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:08:53 น.  

 
ไปเที่ยวบางปะกงกันจ้ะพี่อร




โดย: Love At First Click วันที่: 25 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:10:02 น.  

 
กลับไป ขอเป็นคุณนายนะค่า
ไม่ขอเป็นแจ๋วศรีค่า 5555555555

เด๊ยวพาไปเลี้ยงเตี๋ยวน่ะ ตะเองงงงงงงงงง

โอเชยังงงงงงงงงง

รักนะ หอยขม




โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:3:16:49 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร

หมิงหมิงช่วงนี้ก็เป็นหวัดนิดหน่อยครับ
ไป รร. นี่เหมือนไปรับเชื้อจริงๆครับ 5555
เมื่อก่อนตอนอยู่บ้านไม่ป่วยเลยครับ 5555











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:51:11 น.  

 
ภูเขาหินแท่งทึบ ไม่สั่นสะเทือนเพราะลมฉันใด
บัณฑิตย่อมไม่หวั่นไหวในนินทาและสรรเสริญฉันนั้น

มีความสุขกับการเป็นบัณฑิต ตลอดไป...นะคะ



เดี๋ยวตอบให้หลังไมค์....นะคะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:09:19 น.  

 

พี่อร cengorn รักษาสุขภาพนะคะ



โดย: อุ้มสี วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:42:46 น.  

 
วันนี้เหนื่อยมั้ยครับ มาชวนไปชมดอกไม้



โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:24:12 น.  

 
สวัสดีวันร้อนๆอีกวันค่ะพี่อร



+ โคลงผวน +

* รอ...นิรันดร์ *

ร้อยเคียง เรียงคล้อยขื่น..................ขมขาน
เริ่มพจน์ รสเพิ่มพาน......................เพียบร้าว
สิ้นจร ซ่อนจินต์ผลาญ......................ผันป่วย เจ็บนา
ลมโบก โลกบ่มน้าว..........................เหนื่อยร้อยไฟหวัง

ครั้งหมอง ครองมั่ง ไหม้...................เหมือนหมก
เหนือเร่า เนาเหลือ รก....................ระยิบเศร้า
ใครร่ำ คร่ำไหลหก.........................ไห้ขื่น
หมองฝาก มากฟ้องเฝ้า...................ใฝ่เรื้อทางไสว

ในวุ่น หนุนไว้วาด...........................แวดระทม
คอนร่ำ คำรอนตรม..........................แตกกว้าง
ส่วนทุกข์ สุขถ้วนผสม.......................ผนึกแห่ ไห้เฮย
รุดผ่าว ราวผุดสร้าง..........................สู่ร้อนวัฏฏะกระแส

แผลคอย พลอยแค่แล้ว.....................แลฝัน
ขับหนึ่ง ครึ่งนับพรรณ.......................เพื่อนว้า
ชอบเสื่อม เชื่อมสอบสรรค์..................สวรรค์สว่าง
หมายฟาก มากฝ่ายคว้า......................คู่ข้างสูญสลาย

คล้ายฝัน ครั้นฝ่ายแพ้.......................เพียรมอง
หันครุ่น หุ้นครันจอง.........................จิตไหม้
เจตน์นับ จับเนตรสนอง....................นัยผ่าว
เดิมสู่ ดูเสริมใกล้..............................กอดรู้ละห้อยหา


โดย: ญามี่ วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:30:53 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
แวะมาทักทายค่ะคุณอร


โดย: เกศสุริยง วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:43:15 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:13:40 น.  

 
มารายงานตัวค่ะพี่อร คิดถึงพี่อรมากเลยค่ะ พี่อรเป็นไงบ้างสบายดีนะคะ ส่วนปุ๊ ก็เรื่อยบๆค่ะกับสายตา เป็นๆหายๆ


โดย: blog pu วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:17:41 น.  

 
ตะเอง เอาชิ้นไหนอ่ะ 5555555555




โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:36:12 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:43:16 น.  

 


โดย: Love At First Click วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:58:03 น.  

 
คนมีปัญญา ทำจิตที่ดิ้นรน กวัดแกว่ง รักษายาก ห้ามยาก ให้ตรงได้
เหมือนช่างศร ทำลูกศรให้ตรงได้ฉะนั้น

มีความสุข สนุกกับการดัดลูกศรให้ตรงได้ตลอดไป...นะคะ




โดย: พรหมญาณี วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:34:14 น.  

 
image by free.in.th
ฝากรูป
สวัสดีค่ะ วันนี้อากาศที่อ่างทองอึมครึมชอบกล คุณอรสบายดีนะคะ ระลึกถึงอยู่เสมอค่ะ


โดย: เกศสุริยง วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:04:22 น.  

 
สวัสดีครับพี่อร

เรื่องซัมซุง&ฮุนไดอ่านแล้วซึ้งมีกำลังใจขึ้นมากเลยครับ

พี่อรสบายดีนะครับ
ผมไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเยียนเพื่อนสมาชิกเท่าไหร่

แต่ก็ยังระลึกถึงพี่อยู่ครับ


โดย: เสกคาถา วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:12:57 น.  

 
หวัดดีจ้าคุณอร

ยุ่ง ๆ หัวฟูไปหลายวัน พอว่างหน่อยก็ตาเจ็บ อาการเพิ่งจะทุเลา เลยแวะมาหาคุณอรช้าไปหน่อย สุขภาพเป็นยังไงบ้างคะ

วันนี้มาชวนคุณอรไปอ่านบล็อคเรื่องไทย ๆ อีก หนนี้คุยเรื่องโขนค่ะ เรายังไม่ได้ไปดู โชคดีหารูปกับข้อมูลได้เยอะ บล็อคเลยยาวโลดดดอีกเหมียนเคย


โดย: haiku วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:53:28 น.  

 
มาส่งยิ้มหวานก่อนเข้านอนคะ ฝันหวานนะคะ


โดย: blog pu วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:18:42 น.  

 


สวัสดีครับคุณอร
ฝันดีนะครับ


โดย: panwat วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:0:56:10 น.  

 
ไปนอนน่ะ
ทิ้งทุกอย่างไว้หน้าประตูบ้าน

หลังไมค์น่ะ



โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:40:21 น.  

 



คิดถึงจังเลยค่ะพี่อร
ขอเรียกตามคุณอุ้ม(อุ้มสี)นะคะ
พี่อรสบายดีนะคะ


โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:4:13:23 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:05:58 น.  

 
ทกฺขํ คหปตํ สาธุ สํวิภชฺชญฺจ โภชนํ
อหาโส อตฺถลาเภสุ อตฺถพฺยาปตฺติ อพฺยโถ

ผู้ครองเรือนขยัน ดีข้อหนึ่ง
มีโภคทรัพย์แล้วแบ่งปัน ดีข้อสอง
ถึงทีได้ผลสมหมาย ไม่เหลิงลอย ดีข้อสาม
ถึงคราวสูญเสียประโยชน์ ไม่หมดกำลังใจ ดีครบสี่

มีความสุขกับการเป็นคนดีครบสี่ ตลอดไป...นะคะ




โดย: พรหมญาณี วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:14:43 น.  

 





เมื่อกี้ฝนตกมาจิ๊ดนึงค่ะ
ฟ้าเลยดูมึน ๆ ไม่รุเย็นจะตกอีกเปล่าซิคะ

พี่อรสบายดีนะคะ อย่าตากฝนบ่อยน้า.. เดี๋ยวเป็นหวัด





โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:36:05 น.  

 
สุดสัปดาห์แล้วเป็นอย่างไรบ้างค่ะพี่ พรุ่งนี้พี่คงได้หยุดใช่ไหมค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะคะ ส่วนปุ๊เหมือนเดิม ทำงาน ทำงาน

ฝันดีนะคะ


โดย: blog pu วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:31:28 น.  

 


โดย: cengorn วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:48:42 น.  

 
เรียนเชิญนะค๊าคุณอร





โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 30 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:15:17 น.  

 



โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 30 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:17:31 น.  

 
โอเคยัง งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เป็นห่วงโคดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

แล้วจะส่งเสียงไปน่ะะะะะะะะะะะะะะะะ



โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 30 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:19:40 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:41:41 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่อร










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:6:32:57 น.  

 


สวัสดีค่ะพี่อรคนสวย..

พี่ชายผ่าตัดแล้วเป็นไงบ้างค่ะ..

ไม่ได้ไปเยี่ยมเลย เพราะเป็นหวัด

และยุ่งๆกับพาแม่มารพ.เกือบทุกวัน



โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:01:41 น.  

 


ขอยืมพี่หนูหล่อมาแปะไว้คะ ขอบคุณล่วงหน้าเลยนะคะยังไม่ทันได้รับอนุญาตเลยคะ


โดย: cengorn วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:26:04 น.  

 
ข่าวร้อนผ่าวถอนสะอื้น................กลั้นกลืนชลนายลยิน
ใกล้ซุกในทุกถิ่น...........................ต้องได้อายมาดหมายเมิน
เร่าเกรียวกรูเป็นหมู่มา.................เหมือนหนักหนาเหลือกล้าเกริ่น
ความคิดเจอฤทธิ์เหิน...................เสียงเย้ยเย้ามองเศร้าตรม
ร้อนเรื่อยที่เมื่อยล้า......................เอาหมวกผ้าปิดคร่าขม
ระทมเมียงผสมห่ม......................ซุกซอนนอนยากซ่อนเชิง
หมดทิศมาคิดเหลี่ยม...................ไม่ทัดเทียมไร้เตรียมเวิ้ง
ใจอ้อนวายร้อนเพลิง....................เรานี่โง่ไม่โตเลย

หมดคอมฯเหมือนตรอมแท้............ใจพ่ายแพ้มาแลเผย
เดือดคร่ำหนุนรำเพย.....................ขาดคิดหมายจำวายหวัง
ช่างสอนทำงอนงำ.........................ไม่คิดจำนัยคำสั่ง
สอนหมื่นให้คืนคลัง........................เป็นกบน้อยอ่อนด้อยเมียง
หลับฝันร้ายสรรค์แหวก....................ตรงรอยแทรกเห็นแฉกเลี่ยง
เราเองวังเวงเมียง.............................ต้องประสบบรรจบหมาง
อีกสามวันพล่ามพจน์........................บ่ รู้รสในบทคว้าง
หมื่นนาทีคร่าพราง............................ช่างนานร้าวยืนยาวเย็น

ครวญคร่ำน่ารำคาญ.........................ใจเคืองพล่านประสานเข็ญ
เสียบ”การ์ด”ประสาทเห็น......................พี่,เพื่อนมากล่าวว่ากลอน (อิอิ)

สวัสดีค่ะพี่อร ขอบคุณที่มาโหวตมี่นะคะ มี่เข้าบล็อกพี่ไม่ได้ ต้องวานพี่คนหนึ่ง เอาถ้อยความมาส่งแทนค่ะ เพราะมี่โน๊ตบุ๊คมี่ป่วยค่ะ ต้องรออีก2วันสิคะ เลย..ครวญเป็นกาพย์ค่ะ อิอิประสาใช้เป็นซ่อมไม่เป็นสิ555




โดย: ญามี่ วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:46:40 น.  

 
บิกินี่ต้องขอโชว์อีกซักหน่อยค่ะคุณอร
เอาไว้ขย่มขวัญนางงามคู่แข่งน่ะค่ะ
ได้ข่าวว่ากลัวจนนอนไม่หลับไปหลายคนแล้ว
(คิคิ ปลุกไม่อยากจะตื่นต่างหาก)

ว่าแต่หาสูตรมาการง มาการอง มากาฮง
โอ๊ย แค่ชื่อยังไม่รู้จะเขียนยังไงค่ะ
ได้แล้วใช่ป๊ะคุณอร
วันที่2กย. เจอกันนะค๊า



โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:37:45 น.  

 


โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:57:49 น.  

 
ถ่ายทอดสด เจ๊งไปเรียบร้อยแล้ว2รอบค๊า

ทำรอบละสี จะได้ประจานกันชัด ฮ่าๆๆๆๆ



โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:16:17 น.  

 
image by free.in.th
แวะมาทักทายยามฝนตกพรำๆที่อ่างทอง หลับฝันดีนะคะคุณอร


โดย: เกศสุริยง วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:31:57 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณอร

เพิ่งอัพบล็อกใหม่ เลยแวะมารายงานตัวจ้า งวดนี้ให้ฟังเสียงเพราะ ๆ ของน้องกันค่ะ คุณอรชอบก็แวะไปแจมได้

วันนี้มาแบบง่วง ๆ ขอตัวไปนอนก่อน หลับฝันดีค่า


โดย: haiku วันที่: 31 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:39:49 น.  

 


ใช้แรงงานคริสอีกตามเคย
ป้าอรคร๊าบ แม่เค็งบอกใ้ห้ป้าอรคนแรกคร๊าบบบบบ

ช่วงนี้แม่ยุ่ง ๆ ไว้แม่เค็งจะส่งเสียงไปน่ะ



โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 1 สิงหาคม 2554 เวลา:1:52:58 น.  

 
ดีใจจัง ยิ่งศรี ใช้ตำรา ยิ่งศักดิ์ ที่ยิ่งยวด วิ่งจนขาขวิด ....

อย่าคิดมาก แค่คำมันพ้องๆกันเท่านั้นเอง จริงๆ แล้วขาไม่ได้ขวิด แค่เหงื่อซิบบบส์ เท่านั้น 555

ทำเมนูใหม่ทุกวัน กินหมดไหมเนี๊ยะ เราว่าสูตรแต่ละอย่างน่าจะต้องทำที เยอะๆหรือเปล่า หากเหลือๆก็ส่งมามั่งก็ได้นะ



โดย: cengorn 1 สิงหาคม 2554 10:23:55 น.

ตอนที่โทรไปคุย อันนี้ยังไม่ได้อ่าน ที่ตะเอง ถามเราน่ะ
ขอบคุณตะเองมักมาก ทำให้เราเป็นยิ่งศรีของเพื่อน ๆ ทุกวันนี้ กร๊ากกกกกกกกกก
มียิ่งศรีได้ ก็เพราะยิ่งอร นี่แหละ 5555555

ไปและ เอานมให้หนุ่มน้อยกินก่อนนอนแล้วแหละ ป้าอร

สู้โว๊ยยยยยยยยยยยย



โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 1 สิงหาคม 2554 เวลา:14:40:56 น.  

 
ประทานโทด วันนี้ว่างหรือจ๊ะ
ไปเห็นหลายบ้านแว้วววววว
รูปไก่ศรีหมดแรง ชอบมักมากกกกกก


โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 1 สิงหาคม 2554 เวลา:14:49:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

cengorn
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2554
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
7 กรกฏาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add cengorn's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.