สวัสดีสงกรานต์....(10 เดือน)

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ (ถึงแม้จะช้าไปหน่อยนะคะ)
สงกรานต์ปีนี้หยุดแค่ 8 วันเอง น้อยไปหน่อยอยากจะหยุดซัก 30 วันโน่นแน่ะ...โฮ๊ะๆๆๆ บริษัทไหนเค้าจะจ้างทำงานเนี่ย...



หยุด 8 วัน ครอบครัวสุขสันต์ก็ไม่ได้ไปไหนไกลๆ บ้านเลย (≈ __ ≈)
เพราะคุณพ่อยูริต้องไปเรียนทำเค้ก 2 วัน

ขอนอกเรื่องเล่าความเป็นมาเรื่องทำเค้กหน่อยนะคะ...
คือเดิมทีเนี่ย...แม่แคทอยากหัดทำเค้กก็เริ่มต้นด้วยกันค้นหาข้อมูลจาก blog ต่างๆ และทำจนสำเร็จเป็นเค้ก

ตั้งแต่ก้อนแรกที่เริ่มทำ
ไม่เสียแรงที่ได้เสน่ห์ปลายจวักแม่มาเต็มๆ กร๊ากกก...(o – o)
อันนี้คิดเองไม่มีใครบอก 555



ทำจนรับออเดอร์เพื่อนที่ทำงานกันได้เลยทีเดียว
ทำจนกระทั่ง...มาท้องครั้งแรก แท้ง และจนท้องท้องยูริ
ก็ไม่ได้ทำอีกแล้ว เพราะตอนท้องอ่อนๆ ก็กลัวแท้ง

พอท้องแก่ก็ยืนไม่ไหว..อ้วน อีกอย่างมัวแต่ไปบ้าครั่งปลูกผักใน Farmville อยู่ (แหมๆ อยากเล่าความบ้าคลั่งเรื่องปลูกผักอีกจัง เอาไว้คราวหน้าเนอะ)
แต่ถึงทำไม่ไหวก็ยังอยากกินฝีมือตัวเองอยู่ ก็เลยทำให้...ซะมีต้องหัดทำ โดยเราเป็นคนนั่งบอกวิธีทำ

และจากการที่คุณพ่อทำครั้งแรกและครั้งถัดๆ ไป คุณพ่อก็พบว่าชอบทำและสามารถทำเค้กได้ แต่ไม่ชอบแต่งหน้า
ที่นี้เราสองคนก็ติดปัญหาอยู่ที่ว่า แล้วที่เราทำกันมาเนี่ยถูกต้องไหม
หรือยังไงกันแน่เราก็เลยอยากไปเรียน

แต่ติดที่ยูริ ก็เลยตกลงกันว่าให้คุณพ่อยูริไปเรียนแล้วค่อยเอาสูตรกลับมา เราก็คงพอทำได้แล้ว....
เลยเป็นที่มาของคุณพ่อทำเค้กค่ะ



ปล. งานนี้คุณพ่อเค้า...บอกว่าเรียนเพื่อวันเกิดลูกเลยน้า...วันเกิดยูริจะโชว์ทำเค้กให้ลูกสาวคร่า



แต่จะว่าไม่ได้ไปไหนก็ไม่ใช่ เพราะเราไปเที่ยวกรุงเทพกันถึง 3 วัน และก็ไปเยี่ยมน้องเกรซที่บ้านพ่อตุลล์-แม่ดา



จากการที่ไปเดินห้างบ่อยๆ ก็มีข้อดีนะคะยูริมีสังคมมากขึ้น ยอมเล่นกะคนอื่นมากขึ้น



พอลูกโตขึ้น พอฟังคนอื่นพูดถึงเรื่องการกินยากของเด็กเราก็เริ่มเครียด
เรากลัวลูกเราจะกินยากเหมือนเด็กคนอื่นๆ เพราะเห็นว่ากินนมยากมาก
คงจะทำให้เค้ากินอาหารยากตามไปด้วย
แต่เท่าที่เห็น ณ เวลานี้ก็ผิดไปจากที่คาดการณ์ไว้เยอะคือ เค้าก็กินทุกอย่างที่ป้อนนะคะ แต่ถ้าอิ่มก็จะไม่เอาแล้วเท่านั้นเอง...ปกติ



แล้วก็ไม่ค่อยชอบอาหารที่ฝืดๆ คอ หรืออาหารที่ไม่อร่อยจริงๆ เช่น เต้าหู้ปั่น
แต่เป็นอาหารที่มีรสชาติและอร่อยล่ะก็สู้ตายเหมือนกันค่ะ

แถมบางครั้งมีขอกินด้วย แล้วเวลาไปกินข้าวนอกบ้านก็มีแบ่งส่วนให้เค้ากิน
ท่าทางจะยิ่งชอบเข้าไปใหญ่ เรียกว่า ยูริชอบกินข้าวนอกบ้านกันได้เลย



พอลูกเริ่มเกาะเดิน ก็ปีนป่าย ล้วงแคะแกะ รื้อไปทั่วบ้าน
เลยจัดกรงใหม่ให้ยูริ อิอิ



แต่จุดประสงค์หลักก็ไม่ได้จะเอามาขังลูกหรอกค่ะ
แต่อยากให้เค้าเกาะเดินไปตามคอกไม้มากกว่าซึ่งก็เห็นผลค่ะ
เดินกันทั้งวัน แต่เค้าจะชอบเดินนอกคอกมากกว่า
แหมๆๆ ลูกสาว นอกคอกตั้งแต่เล็กๆ เลยนะคะ

เฮ้อ! แต่ที่แม่ลงทุนให้หนูเนี่ย...เพื่อจะให้หนูเดินเล่นภายในคอกนะคะ
จะได้ลดความเหนื่อยของปู่กะย่า
แต่ก็ไม่ค่อยจะอยากถูกขังคนเดียวเท่าไหร่

ต้องมีเพื่อนร่วมชะตากรรมถึงจะยอม....ถูกขัง




นมหาย นมหด นมอุดตัน สารพัดปัญหา นม นม นม
เฮ้อ...เรื่องนมเนี่ยเหลาเท่าไรก็ไม่จบซะที
คราวนี้แทบถอดใจกันเลย
ยูริเอาซะแม่เจ็บตัวมากกก

ก็ไว้ใจลูกหยุดสงกรานต์เห็นว่าอยู่ด้วยกัน เลยปั้มนมแค่ข้างเดียว
ส่วนอีกข้างเก็บไว้ให้ลูกกิน
เค้าก็เข้าเต้าเกือบทั้งวัน แต่จริงๆ แล้ว เข้าไปงั้นเจ้าหนู
ไม่ค่อยจะดูดนมออกไปอ่ะจิ๊
เลยเป็นที่มาของการเป็นเต้านมอุดตันและลามไปจนเป็นเต้านมอักเสบ...ของคุณแม่แคท
ทรมานมาก ถึงมากที่สุด



เริ่มตั้งแต่คืนวันที่ 16 เมษายน ประมาณตีหนึ่ง หนาวมาก...จนสั่นไปหมด ไข้ก็ขึ้นนิดหน่อยเลยลุกมากินยาพาราฯ
พออีกวันเราก็คิดว่าจะดีขึ้นก็กินยาอีกทุก 6 ชม.

แล้วก็ให้ลูกดูดและปั้มตามเคย แต่นมไม่ยอมไหลออกมาเลย...(3_3)

เริ่มเครียด พอตกเย็นเท่านั้นแหละ

จับไข้ นั่งไม่ได้เลย จะลมจับ ยิ่งไปปั้มนมเวียนหัวมาก
เหมือนคนเสียเลือดอ่า ทั้งๆ ที่มันไม่ออกนะ

เลยโทรไปเล่าให้แม่ฟัง...แม่บอกจะหายต้องให้พ่อยูริช่วยดูดแล้วบ้วนทิ้ง สมัยแต่ก่อนแม่เป็นก็ให้พ่อดูดนะ
555 บร้า...ไปแล้ว ให้สามีดูด ไม่เชื่ออ่ะ แถมขำแม่ด้วยนะ

เลยไม่สนใจเดินทางไปหาหมอสมิติเวช ศรีราชา...ดีกว่า



ไปถึงก็ฉีดยาแก้ไข้ให้ยาแบบจัดหนักเพื่อลดการอักเสบและลดไข้
พร้อมกับแนะนำว่าให้เอาน้ำร้อนประคบพร้อมกับบอกว่า

ให้ลูกหย่านมซะ...(เราเซร็งเลย) แต่ก็ไม่สน แค่คิดว่าชั้นมารักษาไข้ส่วนเรื่องนมแม่ไม่หวังอะไรอยู่แล้ว

พอกลับบ้านมานอน โหย...ไม่มีการดีขึ้นเลยจากยาที่จัดหนัก
เข้าไปในร่างกาย พิษน้ำนมนี่มันรุนแรงยิ่งนัก ร้อนไปหมด...นอนไม่ได้เลย

เลยลุกขึ้นมา...บอกพ่อยูริว่า ชั้นขอร้องนะ ดูดเอานมออกจากอกข้างนี้ให้หน่อย ไม่รู้ว่าเป็นหนองรึเปล่าอดทนดูดให้หน่อยชั้นไม่ไหวแล้ว...จะตายว่ะ

ดูดครั้งแรกน้ำนมไม่ออกจริงๆ ด้วย มิน่าสองวันมานี่ยูริไม่ฉี่เท่าไรแถมกินข้าวเก่งมาก คงกินนมได้น้อย เพราะเลยหิว...

ดูดประมาณ 3 ครั้งน้ำนมก็ยอมออกแต่ก็ไม่กี่หยด

แล้วเราก็ไปปั้มด้วยเครื่องต่อ
ไปได้ประมาณ 1 ออนด์
แล้วไข้ก็ลดทันที และก็สามารถนอนหลับได้ในคืนนั้น

จริงๆ นะคะ ถ้าเชื่อแม่แต่แรกคงไม่ต้องไปเจ็บตัวฉีดยาและเสียเงินค่าหาหมอเอายามาทิ้งเฉยๆ แบบนี้หรอก

แต่ก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไร เพราะหลังจากเป็นแล้ว นมปั้มได้น้อยมาก...
ก็มาคลำๆ ดู โหก้อนแข็งๆ เต็มเต้าไปหมด @__@ ทำไงดี
ก็อ่านในเน็ตบ้าง ปรึกษาคุณแม่น้องอนันดา (เคยเป็น 2 ครั้ง)

เค้าบอกว่าต้องบีบออกให้มด
เหอๆ มันแข็งเหมือนก้อนหินอยู่ในอกกันเลยทีเดียวค่ะ
ก็เลยปฏิบัติการกลั้นใจบีบก้อนแข็งๆในเต้านมจนน้ำตาแตก ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ในช่วงเวลาที่เราอาบน้ำอุ่น เปิดน้ำอุ่นจัดใส่นม
จนนมแดงไปหมดทั้งร้อนทั้งเจ็บ...เจ็บมาก

แม้กระทั่งอุ้มลูกไปโดนหนัาอกยังแทบไม่ได้
ผล...ก็ยังปั้มได้น้อยอยู่ ทำไงดี...ร้อนใจไปหมด

นมชั้นจะหายไม๊เนี่ย...เลี้ยงลูกยังไม่ทันขวบเลยทำไงดี

เลยโทรไปหาคลีนิคนมแม่ที่โรงพยาบาลชลบุรี พยาบาลบอกอยากหายไม๊...ถ้าอยากหาย ให้มาหาพี่พรุ่งนี้พร้อมลูกน้อย
แล้วเราก็ลางานจัดไป พบคุณพยาบาลใจดีมากกกก
แล้วก็อุ้มลูกกินนมให้เค้าดู เค้าบอกว่าแบบนี้ไม่ได้

เพราะลูกจะติดเล่นหัวนมไม่ได้น้ำ
จะดูดก็ได้แต่ก็ต้องไปปั้มออกอีก ส่วนเรื่องอุดตันไม่ตันแล้ว เพราะมันนิ่มแล้ว แต่ที่ยังไม่ปั้มได้เท่าเดิม เพราะส่วนกระเปาะนมมันพองแข็งอยู่กว่าจะนิ่มเท่าเดิมต้องใช้เวลานะคะไม่ต้องใจร้อน

แล้วพยาบาลก็มาบีบนมด้วยมือจนหมดเต้า...ไม่เจ็บเลย ง่ายด้วย
ก่อนกลับก็ให้กำลังใจกันสุดฤทธิ์...
ก็เลยกลับมาบ้านพร้อมกำลังใจเต็มเปี่ยมที่จะให้นมลูกไปอีกนาน....

ไปคลินิกนมแม่เสร็จ ช่วงบ่ายก็พายูริไปเรียน Gymboree



ผล..คือ ร้องไห้ทั้งชั่วโมง
แล้วเค้าก็ยังไม่เริ่มนับ Class อีกตามเคย เพราะเธอไม่เล่นอะไรเลย นอกจากร้องไห้ เกาะแม่ แง แง



สงสัยลูกจะเรียนฟรีทั้ง...ปีมั้ง ไม่เลิกร้องไห้ซะที

หมายเหตุ...เค้าจะเริ่มนับครั้งเรียนก็ต่อเมื่อลูกเริ่มเข้ากิจกรรมกะเค้าได้



เค้าบอก ไปครั้งที่ 3 หายแน่..แต่เราแอบคิดในใจนะ

ว่ายูริมันไม่เลิกร้องง่ายหร้อก...กร๊ากๆๆ ชั้นรู้จักลูกชั้นดี





ปล. ถึงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องที่อ่าน blog ทุกท่าน เราไม่ค่อยได้เขียนเลยช่วงนี้เพราะ
1.ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปลูก เพราะ BG มันเดิมๆ มาก แม่กะพ่อมันเบื่อ
2.อารมณ์ไม่ค่อยดี เพราะเจ็บนม
3.ลูกสาวพอเริ่มโตก็ขี้เหร่...ไม่ค่อยมีภาพสวย อวดไม่ลง ^__^
4.กลัวคนอ่านเบื่อ

ดังนั้นเราก็เลยจะพยายาม up blog แค่เดือนละ ครั้งแล้วน้า
คิดถึงกันก็ไปตามหาได้ใน FB นะคะ

รักคนอ่าน รักคนถูกพาดพิง และสุดท้ายรักยูริจ๊ะ....

Create Date : 21 เมษายน 2554 Last Update : 22 เมษายน 2554 11:17:11 น. Counter : 1111 Pageviews.		12 comments
Share Tweet