ผ่าคลอด

พอครบ 38 สัปดาห์ จะตรงกับวันอังคารที่ 15 กรกฏาคม 2553
หมอก็ถามเลย ผ่าเลยไหมจ๊ะ เพราะยังไงก็ต้องผ่าเพราะหนูน้อยอยู่ในท่าก้น ไม่กลับหัวแน่นอน และวัดการบีบตัวของมดลูก ก็มีแววจะคลอดได้ทุกวัน
ถามครั้งแรก OK กับคุณหมอไปเลย...

พอกลับมาปรึกษากัน เออ..อยากให้ลูกได้เกิดวันดีๆ เนอะ อย่าตามอารมณ์คุณแม่มันนักเลย เลยตกลงใจว่าเราจะผ่ากันวันพฤหัสบดีที่ 17 กรกฎาคม 2553

ซึ่งเลยวันหวยออกมา 1 วัน คุณยายจะได้เสร็จภาระกิจและมาเฝ้าได้ด้วย อิอิ..
เป็นวันดีจริงๆ นะ วันที่คลอดมีคนมาผ่าเหมือนกันตั้ง 4 รายแน่ะ

หมอนัดให้ถึงโรงพยาบาลตั้ง 6.30 น. ก็ไปตามนัดนะ แต่รอผิดที่ เลยเสียเวลาไปนิดนึง เตรียมตัวและเตรียมใจ เริ่มลงมีด เวลา 9.00 น.

ปล. หมอให้เลือกระหว่าง วางยาสลบ (เหมาะกับคุณแม่ที่เป็นโรคปอด ตอนแรกก็งง เกี่ยวไรวะ หมอยิ้มๆ แล้วก็บอกว่าปอดแหกไง) กับบล๊อกหลัง ซึ่งฟื้นตัวเร็วกว่าและได้ถ่ายรูปกับลูกหลังคลอดทันทีด้วย

แหม...คุณหมอพูดขนาดนี้ จะเลือกวางยาสลบได้ไง...เลยตัดสินใจบล๊อกหลัง

ได้ลูกสาวหนัก 2,870 กิโลกรัม
คลอดเวลา 9.14 น.
พักห้อง 818
(คุณพ่อเอาเลขไปซื้อหวย โดนกินไป 240 บาท)

น้ำหนักคุณแม่ก่อนท้อง 48 - 50 กิโลกรัม (แต่ตอนที่หมอเริ่มรับฝากท้อง 53.

น้ำหนักวันคลอด 66 กิโลกรัม

สรุปแบบเข้าข้างตัวเอง ว่าขึ้นมา 16 กิโลกรัม


พอคลอดออกมาปุ๊บ ก็มาพักฟื้นแล้วก็มาที่ห้องคลอด ซักพักลูกน้อยก็เริ่มมากินนม

วันแรกห้ามยกศรีษะ ขึ้นจากเตียงเลย เราเองว่าอึดๆ นะ เวียนหัวเลย...
นอนแหมบ...อยู่บนเตียงจนอีกวัน ตอนกลางคืนก็เริ่มเจ็บ แต่จะเจ็บมากกว่าปกติ ก็ตอนตะแคงตัวนี่เอง..ซึ่งพยาบาลสั่งไว้ในตะแคงบ่อยๆ เดี๋ยวสุกไม่เท่ากัน 5555

ถามว่าผ่าคลอดน่ากลัวไหม เราเคยรู้สึกว่า ต้องน่ากลัวมากๆ แน่เลย ต้องเจ็บจนเดินไม่ไหว
แต่พอเจอกับตัวเองเข้าจริงๆ เราว่าไม่น่ากลัว ไม่เจ็บเท่าที่คิด อาทิตย์เดียวลืมไปเลยว่าผ่าท้องมา

พอวันที่สองก็ลงจากเตียง เอาลูกน้อยมาให้เลี้ยง ป้อนนม กระตุ้นนม แต่ห้ามใช้ขวดป้อน..


แต่ลูกไม่ค่อยกลืน กินน้อยมาก จนคิดว่า เราทำไม่ถูกวิธีรึเปล่าน้อ..
ก็เลยไม่พยายามบังคับให้ลูกกิน
ซึ่งพอเอากลับมาเลี้ยงที่บ้านก็จริงๆ ด้วย กินนมน้อย ไม่ชอบกลืน ขยันกินนมแม่
ดังนั้นพอเอาเข้าเต้าก็ดูดใหญ่เลย นึกว่านมมาแล้ว
แหมลูกน้อยเนี่ย ใจสู้จะกินนมคุณแม่น่าดูเลย
ปรากฏว่า พยาบาล ดุเลยให้กระตุ้นนมแม่นิดหน่อย ไม่ใช่ให้ลูกตั้งหน้าตั้งตากินนมแม่หมดพลังงานลูกผอมพอดี เพราะดูดไปสิบทีค่อยได้ 1 หยด สงสารลูกบ้างรึเปล่า ถ้ากินนมน้อยจะขับสารสีเหลืองไม่ได้ตัวเหลืองนะคะคุณแม่ จ๋อยเลยเรา...น้ำตาไหลพราก ก็พยายามใหม่...(แต่พอกับมาบ้านเปิดตำรา เด็กก็ต้องการน้อยนะ แค่ช้อนชาเอง)

ลืมบอกไป...คุณย่าเค้าเอาสร้อยทองมารับขวัญหลานด้วยนะ ต้องขอบคุณคุณย่านะยูริ


วันที่สามก็สบายเดินคล่อง พาลูกไปตรวจหูเพิ่ม และตอนบ่ายๆ ก้ไปหัดอาบน้ำให้ลูกด้วยนะ แต่เราอ่ะ ทำเป็นทุกอย่างแล้ว เพราะเคยเป็นสาวใช้และเลี้ยงหลานมาหลายรุ่นแล้ว..หุหุ


วันที่สี่ก็กลับบ้าน คุณหมอมาถ่ายรูปด้วย น่ารักจริงๆ
ขอบคุณนะคะ คุณหมอสุดหล่อ

กลับบ้านยังคิดถึงโรงพยาบาลอยู่เลย...ชอบ ชอบ

Create Date : 26 กรกฎาคม 2553 Last Update : 27 กรกฎาคม 2553 17:09:19 น. Counter : 4317 Pageviews.		6 comments
Share Tweet