ไม่ได้เข้ามา ปัดฝุ่นใน Blog นานมากๆ ด้วยหน้าที่ และ อีกหลายเหตุผล ทำให้ไม่สามารถทำได้ดั่งใจ ทั้งที่ไปเที่ยวมาตั้งหลายที่ ก็ไม่มีโอกาสเข้ามาอัพเดท ไว้เตือนความจำเลย แต่ทริปนี้ ไม่ลงไม่ได้ เพราะตั้งใจ และอยากไปมาก คิดไว้ว่าถ้าไม่มีใครไปด้วย ก็จะไปคนเดียว แต่เอาเข้าจริงมีสมาชิกสมทบเกินคาด ทั้งที่เต็มใจและไม่เต็มใจ (รวมทั้งไม่เต็มใจจ่ายตังค์ให้ด้วยนะ) ก๊ากกกกกกกกกกส์.......  

มาเริ่มกันเลยดีกว่า

***เกาหลี SUPERPRO 7 C***

รายละเอียดดังนี้......
10 พ.ค. 54 21.30 น. นัดเจอกับคณะทัวร์ ที่สุวรรณภูมิ อาคารผู้โดยสารระหว่างประเทศ ชั้น 4 เคาน์เตอร์ s
00.45 น. บินลัดฟ้าสู่สาธารณลัดสาธารณรัฐเกาหลีด้วยสายการบิน JEJU AIR (7C) ทุกอย่างเป็นไปด้วยความเรียบร้อยดี สักพักก็หลับกันหมด มาสะดุ้งตื่นอีกที ด้วยเสียงปลุกห้าวๆ ของกัปตัน เป็นภาษาเกาหลี #+*#+*#+* ฮ้วย ตรูฟังไม่รู้เรื่องหรอก แอบคิดในใจว่าถึงเกาหลีแล้ว อุู้ย ทำไมถึงเร็วเช่นนี้เพ่ิ่งจะเคลิ้มไปงีบเดียวเอง แต่พอ He speak ต่อเป็นภาษาอังกฤษ อ้าว งานเข้าแล้วตรู เวลาเรียนไม่ตั้งใจ ตรูจะฟังออกมั้ย ไอ้ภาษาอังกฤษสำเนียงเกาหลีเนี้ย พยายามตะแคงหูฟัง จับใจความได้เล็กน้อยด้วยความงุ่นงงว่า ขณะนี้ประสบปัญหาอะไรสักอย่าง ไม่สามารถเดินทางต่อได้ จำเป็นต้องลงจอดที่สุวรรณภูมิเหมือนเดิม โอ้โย๋ มันยอดมากเลยนะเนี้ย He บินวนอยู่บนฟากฟ้าเหนือสุวรรณภูมิ อยู่ 3 ชม. แล้วพาพวกอิช้านลงที่เดิม
เอาละซิ ณ บัดนาว คณะลูกทัวร์ทั้งหลายต่างชะเง้อคอหาคุณไกด์ กันเลิกลั่ก แต่คุณแอร์ก็ห้ามทุกคนลุกจากที่นั่ง จนกระทั่ง 04.00 น. เครื่องลงจอดเรียบร้อย เฮ้อ! โล่งอก อย่างน้อยก็รอดตายละว่ะ แล้วทุกคนก็ถูกกวาดลงจากเครื่องไปรวมตัวกันรับกระเป๋า พร้อมกับข่าวสารเป็นภาษาไทยอย่างเป็นทางการว่า บัดนี้ เครื่องไม่สามารถไปต่อได้เนื่องจาก มีเจ้านกเคราะห์ร้าย (นกอีหยังว่ะ มาบินตอนดึกดื่นป่านนี้ ไม่รู้จักหลบจักนอน) บังอาจบินตัดหน้าในระยะกระชั้นชิดทำให้ท่านกัปตันไม่สามารถบินหักหลบได้ จึงมีความจำเป็นต้องตัดสินใจพุ่งชน เป็นเหตุให้กระจกเกิดรอยร้าว ด้วยสปิริตอันแรงกล้าของท่านกัปตันจึงได้ตัดสินใจไม่ไปต่อ ด้วยเกรงว่าจะเกิดความไม่ปลอดภัยกับผู้โดยสาร ยอดมากกกกกกกกกก

แล้วงัยต่อละค่ะที่นี้

สายการบินจึงขอรับผิดชอบด้วยการเปิดห้องพักให้ทุกท่านพักผ่อนก่อนแล้วทางเราจะแจ้งรายละเอียดและกำหนดเดินทางต่อให้ทุกท่านทราบอีกครั้ง

แต่ความจริงไม่มีใครแจ้งอะไรให้พวกเราทราบเลยนะคะ มีแต่อิช้านนี่แหละ เสือกไปยื่นหน้าฟังเขาคุยกันแล้วจับใจความมาบอกพรรคพวกอีกที

แต่ก็สงสารเขานะ มันคืออุบัติเหตุ ไม่มีใครอยากให้เกิดหรอก แล้วก็สงสารตัวเองด้วย ที่ไปไม่ถึงเกาหลีในวันนี้

ต่อให้จบเลยดีกว่าเด๋วคนอ่านจะสงสัยแบบคาใจ บทสรุปของครั้งนี้ ก็คือ หลังจากฝ่าด่านอรหันต์ ตม.เข้าสุวรรณภูมิ โค ต ร ย้ำ โค ต ร จริงๆ โคตรช้าเลย กว่าจะจัดเจ้าหน้าที่มาเช็ดผู้โดยสารเข้าได้ ขอฝากด่าหน่อยเถอะ พวกคุณไม่มีการเตรียมพร้อมสำหรับการเกิดเหตุกรณีฉุกเฉินเช่นนี้เลยหรือ ทั้งเด็ก สตรี และคนชรา รวมทั้ง ผู้โดยสารบนรถนั่ง ต้องยืนรอพวกคุณ เป็นชั่วโมง ยืนรอด้วยนะ เพราะไม่มีที่ให้น่ั่ง เป็นทางเดินแคบๆ บางคนก็ง่วงจนสัปหงก แถมโดน คุณแอร์ คุณสจ๊วต สายการบินอื่น ที่เดินผ่านไปมา บ่นว่าเกะกะ ขวางทางเดิน ก็ผู้โดยสารตั้งเกือบ 200 คน มายืนรอเจ้าหน้าที่แค่ 2 คน จดชื่อกับเล่มพาสปอร์ต เพื่อผ่าน ตม. เข้าประเทศ โอ้ สุวรรณภูมิหรือนี่ น่าอายจริงๆ หลังจากนั้น 05.30 น. สายการบินก็จัดให้ผู้โดยสารทั้งหมดเข้าพักที่โรงแรมโนโวเทล พร้อมอาหารทุกมื้อ 1 วัน (เป็นอาหารบุปเฟ่ต์) และออกเดินทางต่อได้ด้วยเครื่องลำเดิมที่เปลี่ยนกระจกแล้ว ตามกำหนดเวลาเดิมและสำหรับทัวร์กรุ๊ปเราสามารถต่อรองขอเลื่อนกำหนดเดินทางจากเดิมออกไปได้อีก 1 วัน แต่กรุ๊ปอื่นไกด์มากระซิบว่าเขาต้องกลับตามกำหนดเดิม แต่เราก็เสือกอีกแหละ ได้ยินว่าเขาจะได้รับเงินคืนท่านละ 2,000.00 บาท
จบหน้านี้แค่นี้ก่อนด้วยรูป โรงแรม แล้วติดตามทริปเกาหลี ต่อไปนะคะ

บรรยากาศภายในโรงแรม สวยดี

ครั้งหนึ่งในชีวิต ได้พักฟรีในโรงแรมหรู