อยากไปก็ไปครับ

ตื่นเช้ามาก็ขอสักภาพ 2ภาพแล้วกัน หมอกจะลงตลอดครับ เห็นโปร่งๆโล่ง แบบนี้ เดี๋ยวหมอกก็มาบังเต็มไปหมด



จุดเดียวกันครับห่างแค่นาที่เดียว



ลงมาข้างล่าง Mr.ten มาคอยแล้วครับ ก่อนอื่นก็ให้แวะไปซื้อน้ำไว้กินก่อน วันนี้ซื้อในตลาด จ่ายไป 7,000 ดอง แพงกว่าเมื่อวานที่แค่ 5,000 ดอง แล้วก็ RedBull คนละกระป๋อง 16,000 ดอง เดินทางเลย Let's Go



หมู่บ้านแรก CAT CAT VILLAGE





แล้วก็แวะทานกาแฟกันก่อนครับ อ้อก่อนเข้ามาต้องเสียค่าเข้าชม 5,000 ดองนะครับ จ่ายค่ากาแฟไป 2 แก้ว 15,000 ดอง กับบรรยากาศสวยๆแบบนี้หายากนะครับ แถมมีกล้องส่องทางไกลให้ส่องดูบริเวณรอบๆด้วย



หมู่บ้านนี้ต้องเดินดูนะครับ อยู่ห่างจากเมืองซาปาประมาณ 3 กม. กินเสร็จก็เดินลงครับ... แล้วเดี๋ยวเราก็ต้องเดินขึ้นอีกทาง มอไซด์จะไปจอดคอยเรานะครับ


เดินไปถ่ายรูปไป บรรยากาศก็ดี๊ดี สดชื่นมาก











แล้วก็จะเห็นน้ำตกอยู่ข่างล่างครับ ภาพสองสาว 2 คนเป็นไกด์นะครับ ก็จะช่วยกันเก็บกวาดในหมู่บ้านให้ดูสะอาด

















หนทางอีกยาวไกล





และนี่แหละครับ จุดดักนักท่องเที่ยวถ้าเดินต่อไปไม่ไหวเพราะต้องเดินขึ้นไปเพื่อจะกลับ พวกเขาก็จะอาสาพร้อมกับลูบปากหวานหมู เรียกราคานักท่องเที่ยว ประมาณ 1 ดอลลาร์ ตอนนี้ต้องต่อรองกันเองแล้วกันครับ แต่ส่วนมากเขาจะต่อกันเหลือที่ 10,000 ดอง ต่อให้มากที่สุดแล้วกัน แต่ถ่าเดินไหวก็เดินนะครับ
ส่วนผม ผมมีรถส่วนตัวครับ สบายไป เพราะดูระยะทางแล้วอีก 1 กม.กว่าๆ กับการเดินขึ้นเขา ไม่ไหวครับ ผมมมไม่ค่อยสบายยยย







ช่วงเช้าพอแค่นี้ก่อนครับ..เรามุ่งหน้ากลับที่พัก แล้วนัดเจอกันอีกทีตอนบ่ายโมง ผมเลยให้มอไซด์ไปส่งผมที่ร้านกาแฟชื่อดังเพื่อทานข้าวกลางวัน ร้าน Baguette & chocolat อ้อคนที่นี่เขารู้จักกันในนามร้าน Chocolat บอกเขาไปร้าน Chocolat









นั่งตรงนี้เห็นร้านที่ว่าเมื่อคืนมั้ยครับ ที่เป็นรั้วไม้ไผ่ต้นไม้ครื้มๆนั่นแหละ อยู่ตรงข้ามกับโรงแรมด้านหน้าพอดี



อาหารมื้อกลางวันผมครับ Millk chocolat 15,000 T.Citron froid และ Cappuccino แก้วเล็ก 17,000 รวมเบ็ดเสร็จ 44,000 ดอง อร่อยสมคำร่ำลือครับ

บ่ายโมงตรง Mr.ten ก็มารับครับ เดี๋ยวเราไปต่อกันอีก 3หมู่บ้าน

หมู่บ้านแรกที่เราจะไป ลาวไซ ครับ



มองย้อนกลับไปนั่นหมู่บ้านในเมืองซาปาครับ





ก่อนเข้าเยี่ยมชมต้องเสีย อีก 5,000 ดองนะครับ ส่วนผมฟรีครับ คนเฝ้าประตูหนีไปกินข้าว ก็เลยผ่านไปเลย ที่เห็นเป็นหลังๆ หลังใหญ่ เป็นรีสอร์ทชื่อ ATI SAPA HOTEL ราคาคืนละ 30 ดอลลาร์ ทำเลดีอยู่ใกล้เมือง



































เบื้องหน้าหมูบ้านทาวานครับ เป็นชาวเขาเผ่า DAY สวมหมวกแดง ที่ผ่านมา จะเจอแต่ชาวม้ง









ก่อนเข้าไปที่ถ่ายภาพสะพานแขวน ต้งเสียค่าเข้าชมนะครับ 5,000 ดอง ตรงนี้เป็น Home Stay ครับ คืนละ 2 ดอลดาร์


















และถ้ามองไปฝั่งตรงข้าม ตรงนั้นจะเป็นลานจอดรถตู้ ที่จัดเป็นทัวร์มาเป็นคณะ คือทัวร์จะปล่อยให้ลงหน้าหมู่บ้านแล้วให้เราเดินเที่ยวชมในหมู่บ้านครับ รถตู้จะมาคอยรับอีกทาง หลายคนก็ใช้ที่นี่เป็นที่พักแบบค้างคืน ทัวร์ 2 วัน 1 คืน นอน Home Stay (คราวก่อนพี่วุฒิ บอกคืนละ 1 ดอลลาร์ สภาพภายในก็เปลี่ยนไปครับ ดูหรูขึ้น มีอินเตอร์เนตด้วยนะ ) ผมนั่งทานชาและคุยกับเจ้าของที่ดูสมบูรณ์ขึ้น (เปรียบเทียบกับในรูป) ก็สนุกดีครับ แล้วเจ้าของทั้งสองคน พี่ผู้ชายก็เอารูปตัวเองที่ถ่ายโดยพี่วุฒิไปดู (คือผมPrint เอาไปเป็นข้อมูลในการท่องเที่ยวด้วยครับ ก็มีหลายคนนะ)
เขาเห็นแล้วเขาก็บ่นถึง นั่งทานชาคุยกันไปได้อีกสักพัก ผมก็เดินทางต่อไปอีกหมู่บ้านครับ





หมู่บ้าน CLANG TA CHAI เป็นชาวเขาอีกเผ่าครับ





ได้เวลาเดินทางกลับที่พักแล้วครับ
นั่งกินลมชมวิว ดูบรรยากาศแล้วเป็นสุขครับ ถึงที่พักขึ้นไปอาบน้ำ แล้วก็ให้แบงค์ 20 ไทยเป็นที่ระลึก บวกกับให้ทิปไปอีก 200 บาทไทย (เป็นแบงค์ใหม่)
ลงมาก็เห็นเขาใช้รถเก็บขยะครับ นำรถที่เต็มมาเปลี่ยนเป็นรถว่างแล้วออกไปเก็บต่อครับ



นั่งเล่นสักพัก เผลอหลับไปตื่น รถตู้ก็มารับครับ ไปถึงสถานีลาวไกก็ประมาณ 18.00 น. ได้เวลาเดินสำรวจลาวไกอีกพักใหญ่แล้วก็ตรงไปโรงแรมเทอร์มินัส อยู่ฝั่งตรงข้ามกับสถานี สั่งอาหารมากิน กินอะไรไม่ลงครับ รู้สึกตัวร้อนๆ เลยสั่งแพนเค๊ก กับ coke มากระป๋อง จ่ายไป 20,000 ดอง (จากรูปในเวป ชิ้นมันจะหนากว่านี้นะ แต่ก็อร่อยพอกินได้)




ได้เวลาเข้าสถานี คราวนี้ไม่ต้องจ่ายค่าผ่านเข้าสถานีแฮะ
ตั๋วรถไฟ ดูจากราคาก็เท่ากันครับ 240,000 ดอง แต่เราต้องเสียไป 20 ดอลลาร์ คราวหน้าถ้าใครมาแบบผม อย่าลืมลงรถไฟมาก็ไปจองตั๋วกลับเลยนะ ถ้าไปถึงซาปาแล้วกลับมาซื้อใหม่ มันจะไม่คุ้ม แต่ฝรั่งบางคนโดนชาร์ทไปตั้ง 28 ดอลลาร์แน่ะ





สภาพภายในรถแย่กว่าขามาครับ แต่โชคดีได้แบบ SP นอนสบายหน่อย ได้เพื่อนร่วมห้องเป็นหนุ่มสาวชาวโปตุเกศนอนเตียงล่างกับเตียงบน เพื่อนอีกคนเป็นสาวชาวเวียต ไม่ได้คุยกับหล่อนเลยครับมาถึงก็นอนเลย อ้อเวลาจองตั๋วรถไฟ ถ้าอยากนอนเตียงล่างให้จองเลขคี่นะครับ ขากลับผมเลยต้องนอนเตียงบน พรุ่งนี้เช้าไปถึงฮอานอยก็ต้องไปเที่ยวฮาลองเบย์ต่อ เที่ยวแบบผมต้องอึดครับได้หลายที่ สวัสดี ราตรีสวัสดิ์ ไปต่อกับฮาลองเบย์นะครับ

Create Date : 14 มิถุนายน 2550		11 comments
Last Update : 14 มิถุนายน 2550 15:57:46 น.
Counter : 1286 Pageviews.
Share Tweet