เสื้อ ผ้าเต็มตู้ แต่ไม่เคยรู้สึกว่าพอ แสดงว่าใจของเรายังพร่องอยู่ ในขณะที่แม้เสื้อผ้าจะไม่เต็มตู้...แต่ใจเราพอ เราก็ไม่ต้องวิ่งตามความอยากของตัวเอง
เพราะ ฉะนั้นตู้เสื้อผ้าที่มีผ้าเต็มตู้ก็อย่างหนึ่ง ใจของเราที่พร่องก็อย่างหนึ่ง ถ้าเราพบว่าใจของเรานั้นเต็มไปด้วยความสุขที่ รู้จักการใช้ชีวิต อย่างเช่น การแต่งกายอย่างมีกาลเทศะ ไม่ว่าเราจะ มีเสื้อผ้าเต็มตู้หรือไม่ เราจะสวยสมกับกาละของเรา มันไม่ได้ขึ้นกับปริมาณเสื้อผ้า แต่ขึ้นอยู่กับการมีกาลเทศะในการแต่งตัว ถ้าเราเป็นคนที่มีเสื้อผ้ามาก...แต่ไม่รู้กาลเทศะ ที่มากก็ดูรก แต่ถ้าเรามีเสื้อผ้าไม่มาก แต่รู้จักมีกาลเทศะ เราจะรู้จักการดัดแปลง และการใช้สิ่งที่มีอยู่เป็น และคุ้มค่า
เสื้อผ้าเป็นอาภรณ์ที่จะทำให้เรามีสังคมของการใช้ชีวิต ที่จะทำให้เรามีสติปัญญาที่จะใช้ตัวเรากับสังคมของเราอย่างรู้กาละ เสื้อผ้าไม่ได้เป็นตัวบอกสถานภาพว่าเรารวยหรือเราจน แต่เสื้อผ้าเป็นสิ่งที่ทำให้ตัวผู้สวมใส่รู้จักการแสดงสติปัญญาของบุคคล ที่รู้จักใช้เป็น...ก็สุขเป็น แต่ถ้าใช้ไม่เป็น ถึงแม้จะมีเยอะแค่ไหน ก็ไม่เป็นสุข
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 237 คน [
