จาก การเสวนาหัวข้อ "ทำอย่างไรให้ผู้ใหญ่เข้าใจเรื่องเพศของเยาวชน" ที่สมาคมวางแผนครอบครัวแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี เมื่อวันที่ 22มี.ค. โดยมีผู้แทนจากกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กระทรวงสาธารณสุข องค์กรเอกชน ตลอดจนหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และสถานศึกษาเข้าร่วม

น.ส.อุษาสินี ริ้วทอง หัวหน้างานรณรงค์ทางสังคมองค์การแพธประเทศไทย กล่าว ตอนหนึ่งว่า หลักสูตรการศึกษาของไทยปัจจุบัน ให้ความสำคัญกับการสอนวิชาสุขศึกษา หรือเพศศึกษา และพลศึกษาน้อยเกินไป ทำให้เด็กได้เรียนวิชาที่เกี่ยวข้องกับเรื่องเพศไม่เพียงพอจนถึงขั้นสามารถ นำไปสู่พฤติกรรมและการปรับทัศนคติในชีวิตจริงได้ ทั้งนี้มาตรฐานสากลขององค์การสหประชาชาติ ระบุว่า เด็กในวัยรุ่นหรือวัยมัธยมศึกษา ควรได้เรียนวิชาเพศศึกษา 30 ชั่วโมงต่อปีการศึกษา ขณะที่ในสหรัฐอเมริกา เรียน 16ชั่วโมงต่อปีการศึกษา ส่วนของไทยสำรวจพบว่ามีการเรียนการสอนเพียง 6-8 ชั่วโมงต่อปีการศึกษา

"พร้อม กันนี้อยากรณรงค์ให้ทุกสถานศึกษาสอนเพศศึกษาแก่เด็กทุกกลุ่ม ไม่เฉพาะในเด็กกลุ่มเสี่ยง เพราะที่ผ่านมามักพบว่า ครู อาจารย์จะมองเด็กโดยแบ่งกลุ่มขาว-ดำชัดเจนเกินไป และเข้าใจว่าเด็กเรียนอาจไม่มีปัญหาในเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร แต่ในความเป็นจริงควรเป็นสิทธิของนักเรียนทุกคนที่จะเรียนรู้เรื่องเพศให้ มากพอ เพราะต่างก็เป็นวัยรุ่นเหมือนกันมีโอกาสเสี่ยงได้เช่นกัน ซึ่งน่าเป็นห่วงว่าในกลุ่มเด็กเรียนอาจไม่มีประสบการณ์ในการจัดการปัญหา เรื่องเพศได้มากเท่ากับในเด็กกลุ่มเสี่ยงด้วยซ้ำ" น.ส.อุษาสินี กล่าว

นางนคร สันธิโยธิน อาจารย์วิชาสุขศึกษา โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย กล่าว ว่า รูปแบบการสอนเพศศึกษาควรฉีกกรอบจากหลักสูตรเดิม ๆ ที่เน้นวิชาการ โดยครูต้องเรียนรู้ไปพร้อมกับศิษย์ และควรสอนในสิ่งที่เด็กอยากเรียนรู้ เพราะหน้าที่ของผู้ใหญ่ที่ทำได้เต็มที่คือการให้ข้อมูลที่ถูกต้อง รอบด้าน และสอนให้เขารู้จักคิดเป็น เพราะสุดท้ายแล้วการตัดสินใจเฉพาะหน้าว่าจะมีเซ็กซ์อย่างถูกต้องหรือไม่เป็น เรื่องของตัวเด็กเอง