37 w 3d ไปเที่ยวดรีมเวิลล์

วันเสาร์ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2554

วันนี้ต้องตื่นกันแต่เช้า ถึงแม้ว่าเมื่อคืนจะเหนื่อยกับการทำบุญ และเดินทางไปเวียนเทียนที่พุทธมณฑล เพราะรถติดมากก็ตาม เพราะเราจะต้องไปส่ง ลุง ๆ ป้า ๆ และ พี่ ๆ ที่สถานีรถไฟศาลายา แต่เช้าตรู่

หลังจากไปส่งบรรดาคุณลุงคุณป้าที่สถานีรถไฟแล้ว ก็ต้องรีบกลับบ้าน เพื่อมาอาบน้ำ เตรียมตัวเดินทางไปบ้านคุณพ่อ (สิงห์บุรี) เพื่อที่จะไปขนของใช้บางอย่างที่จำเป็นของลูก เช่น เตียงนอน เปลไกว รถเข็น ซึ่งเป็นของที่พี่ไตเติ้ล กะ พี่โตโต้ เคยใช้ อันนี้ประหยัดค่าใช้จ่ายไปได้เยอะ Thank you คงไม่เสียใจ และน้อยใจใช่ไหม? ลูก ที่ของใช้ส่วนใหญ่ของหนูเป็นมรดกตกทอดจากพี่ ๆ เพราะเดี๋ยวน้าน้ำผึ้งก็จะส่งที่นอน หมอนรองนอน และที่นึ่งขวดนม ของพี่โฟกัสมาให้ด้วย

ออกจากบ้านประมาณ 9 โมงกว่า ๆ พอเริ่มเดินทางคุณพ่อก็บอกว่า อะ อะ ลืมเติมน้ำมันรถ เราก็เลยกลับรถไปเส้นปทุม เพื่อไปหาปั๊มน้ำมัน เติมน้ำมันเสร็จสรรพก็เตรียมตัวเดินทางกัน ถึงทางแยกคุณพ่อชวนไปทานก๋วยเตี๋ยวเรือ แม่ก็คิดว่าดีเหมือนกัน ไม่ได้กินก๋วยเตี๋ยวเรือสารพัดคลองมานานแล้ว รถติดมากเลยเพราะว่ามีการรวมตัวของกลุ่มคนที่ชุมนุมทางการเมืองกันอีกแล้ว พอผ่านหน้าทางเข้าดรีมเวิลล์ คุณพ่อก็ชี้ให้แม่ดู อัศวินม้าขาวที่อยู่บนหลังคาไวไว แล้วชวนแม่เข้าไปดู ตอนนี้แม่เริ่มมีอาการ งง งง แล้วล่ะ ว่าคุณพ่อเกิดอารมณ์ไหน พอเลี้ยวรถเข้าสู่ประตูดรีมเวิลล์ คุณพ่อก็ถามแม่ว่า ถ้าเข้าไปเดินเล่นอย่างเดียวแม่เดินไหวหรือป่าว แม่บอกว่าแล้วจะเข้ามาเดินทำไมละ ไม่รู้จะไหวหรือป่าวด้วย ไม่มีคำตอบของคุณพ่อ แต่ก็ขับรถเข้าลานจอดรถ คุณพ่อบอกว่าเดินเล่นแป๊ปเดียวน่ะแม่ ไม่ไหวแม่ก็พัก แม่ไม่อยากขัดใจพ่อจ๊ะ ยังงัยก็ได้ เพราะที่นี่แม่มาเที่ยวกับคุณพ่อ ถ้ารวมครั้งนี้ก็ครั้งที่ 4 แล้วล่ะ พอลงจากรถได้ คุณพ่อก็สนใจแต่โทรศัพท์ โทร.หาใครก็ไม่รู้ ได้ยินแต่ถามว่าจอดอยู่ช่องไหน แม่เริ่มแอบน้อยใจคุณพ่อแล้วล่ะ คุณพ่อพาแม่เดินไปลานจอดรถที่ถัดไปอีกประมาณ 2 ช่อง แม่ก็ได้ยินเสียงดังตะโกนเรียก "ป้าตูน" "ป้าตูน" เสียงคุ้นหูมาก ๆ แล้วแม่ก็หันไปตามเสียง เห็นเด็กผู้ชายตัวกลมป๊อกสองคนกำลังวิ่งแข่งกันมาทางแม่ พี่ไตเติ้ล กับ พี่โตโต้ นั่นเองจ๊ะ สามคนป้าหลานกอดกันกลมดิ๊กเลย ผลัดกันหอมแก้ว ผลัดกันกอด ในที่สุดความลับก็ถูกเปิดเผย คุณพ่อ น้าเก๋ และน้าเหน่ง หัวเราะกันใหญ่ ที่สามารถหลอกแม่ได้

พี่ไตเติ้ล กับ พี่โตโต้ ดูตื่นเต้น สนุกกันใหญ่เลยเชียว พวกเราแวะถ่ายรูปกันตั้งแต่ประตูทางเข้า ลานน้ำพุ สถานที่ที่เป็นส่วนหนึ่งของภาพยนต์หลายๆ เรื่อง พี่ ๆ เขาเล่นเครื่องเล่นของเด็ก ๆ กัน แต่ของแม่คุณพ่อสั่งงดเล่นเครื่องเล่นทุกชนิด แม่เสียดายจัง แต่เราก็ได้เข้าไปที่บ้านหิมะกันด้วยจ๊ะ ถ่ายรูปเยอะแยะเลย แต่ก็อีกนั่นแหละ แม่ไม่ได้เล่นไสลด์ เพราะกฏห้ามหญิงมีครรภ์เล่นจ๊ะ น่าเสียดายมากเลย เพราะบัตรผ่านเข้าประตู 150 บาท ได้แค่บรรยากาศหนาวกับถ่ายรูปเท่านั้นเอง มื้อเที่ยงทานข้าวผัดกันในห้องอาหารติดแอร์ใกล้ ๆ กับสถานที่โชว์การแสดงแอ็คชั่นจ๊ะ รับประทานเสร็จก็ไปจับจองที่นั่งกันดูรอบบ่าย 2 โมงครึ่ง ก่อนมีโชว์ ก็มีการแสดงมายากลคั่นเวลาให้ดูก่อน สนุกดีจ๊ะ ส่วนการแสดงแอ็คชั่นก็เหมือนเดิมที่แม่เคยมาดูเมื่อ 3 ครั้งก่อน แต่ครั้งนี้ตลกตรงที่มีพี่ไตเติ้ล และพี่โตโต้ ที่ช่างซักถาม สงสัยตลอด

มาเที่ยวดรีมเวิลล์ครั้งนี้ ถึงแม้จะไม่ได้เล่นเครื่องเล่นอะไรเลย แต่แม่ก็มีความสุขและสนุกมากจ๊ะ เพราะว่าแม่มีคุณพ่ออยู่กับแม่ด้วยตลอดเวลา แม่มีลูกอยู่กับแม่ด้วย และยังมีตัวตลกอีก 2 คน ที่คอยสร้างเสียงหัวเราะ และเรื่องขำขำ โดยไม่รู้ตัว วีรกรรมมากมายของพี่ไตเติ้ลและพี่โตโต้ มากมายเหลือเกิน ก่อนกลับบ้าน ไม่ลืมไปขนของที่รถของน้าเก๋ ขึ้นรถได้แม่ก็หลับยาวเลยจ๊ะ คุณพ่อพาแม่มาทานมือเย็นที่ร้านริมคลองน้ำอ้อม อาหารรสชาดดีอร่อยมาก โดยเฉพาะเป็นพะโล้ ขนาดแม่เป็นคนไม่ทานเป็ดยังชอบและติดใจเลยจ๊ะ บรรดาปลาต่าง ๆ ก็อร่อยจ๊ะ ถึงบ้านเกือบ 5 โมงเย็น เหนื่อยและเพลียมากเลย แต่ก็สนุกและมีความสุขจ๊ะ เอาไว้เมื่อลูกโตขึ้นเล่นเครื่องเล่นได้แล้ว แม่และคุณพ่อจะพาหนูไปเที่ยวน่ะจ๊ะ

Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2554 Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2554 18:27:50 น. Counter : 830 Pageviews.		6 comments
Share Tweet