Bloggang.com : azunrakay : เพื่อน..กรุรักมุงนะ แต่ไม่ต้องมาก็ได้

เพื่อน..กรุรักมุงนะ แต่ไม่ต้องมาก็ได้

วันนี้คิดถึงเพื่อนเหน่งเป็นพิเศษ ขอเขียนถึงเหน่งเรื่องความเฮี้ยน ความขี้เล่น ความรักเพื่อนของมันหน่อยละกัน
เหน่งเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุจมน้ำในวันที่ 6 เมษายน 2551 ก่อนหน้าที่เหน่งจะเสียชีวิตราวๆ 1 อาทิตย์ เราสังเกตว่าเหน่งดูไม่ร่าเริงเหมือนที่เคยเป็นถามก็ไม่ยอมบอก หน้าตาหมองคล้ำ แถมยังชอบใส่เสื้อดำอีกทั้งที่ปกติจะไม่ใส่เสื้อนั่งเล่นกบ ทุกคนที่สนิทๆกับเหน่งก็ทักแบบนี้ทุกคนแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรกัน ก่อนเหน่งจะเสีย 2 วัน เน็ตเราใช้ไม่ได้ทำให้ไม่ได้เจอหน้าเหน่งทางกล้องเหมือนทุกวัน ได้ยินแค่เสียงเหน่งก่อนจะเสียหนึ่งคืนเพราะฟ้าใช้ให้เหน่งโทรมาถามเราว่าทำไมไม่เล่นเน็ต ก่อนจะวางเหน่งยังหัวเราะยังด่าเราว่า นายอ่อนว่ะ เพื่อนๆที่อยู่ในห้องเล่าให้ฟังทีหลังว่า คืนก่อนที่เหน่งจะเสียเหน่งดูมีความสุข ดูขี้เล่นกว่าปกติ อาจจะเป็นเพราะมีพี่คนที่เหน่งแอบปลื้มอยู่ในห้องด้วยมั่ง เหน่งทั้งยิ้มทั้งหัวเราะมัดแกละมัดจุกออกแบบทรงผมตัวเองให้ดูตลกให้เพื่อนในห้องได้หัวเราะ เช้าวันที่ 6 เหน่งขอที่บ้านออกไปเล่นน้ำที่หาดศรีพิรมย์กับเพื่อนประมาณ 10 กว่าคน มีแบงค์ พิชัย อาทจัง พี่กี้ บอยเบล์ดคู่ฝาแฝด ก่อนออกจากบ้านเหน่งลาคนในห้องและบอกว่าจะรีบกลับมา แถมพี่คนที่เหน่งแอบปลื้มยังบอกว่าจะรอนะ วันนี้เน็ตเราเล่นได้ช่วงเย็นออนกบเลยอย่างแรกมาเอ้ยไม่เจอเหน่ง สัก 5-6โมงเลยออกไปซื้อข้าวที่หน้าหอมากิน ระหว่างที่เดินออกไปเราก็โทรหาเหน่งจะได้บอกมันว่าคืนนี้ช่วยสอนวิธีใช้โปรแกรมก่ะช่วยดูกล้องให้หน่อย เราโทรออกก่ะว่าจะด่ามันสะหน่อยแต่เสียงตอบกลับมาเป็นเสียงพี่จี้พี่สาวเหน่ง เราเลยถามว่าเหน่งอยู่ป่าวค่ะ พี่จี้บอกว่าไม่อยู่ เราก็อ้าว แล้วเหน่งไปไหนค่ะ คำตอบที่ตอบกลับมา คือ เหน่งไม่อยู่แล้วเหน่งเสียแล้วเหน่งจมน้ำตายตอนบ่ายที่หาด แล้วพี่จี้ก็ร้องไห้ฟูมฟายจนสายตัดไป นาทีนั้นเหมือนเราตกลงมาที่สูง ยืนอึ้งๆอยู่สักพัก ไม่รูจะเดินไปต่อหรือจะเดินกลับห้องดี จนสุดท้ายเราวิ่งกลับมาที่ห้องขอไมค์คนในห้องเพื่อจะแจ้งว่าเพื่อนในห้องได้เสียชีวิต เต้ก็กำลังจะซิบมาบอกเราเรื่องนี้พอดี แฟรงค์ก็กำลังจะพิมพ์บอกหน้าห้องเรื่องนี้พอดี พูดไปร้องไห้ไป หลังจากบอกคนในห้องเราก็โทรไปบอกฟ้า ฟ้ายังบอกไม่เชื่อพูดไปร้องไห้ไปทั้งคู่ สัก ดึกๆหน่อยเราก็ออกไปซื้อข้าวไม่ไหวแล้วแบบหิวมากมาย ตอนขาไปไม่เท่าไหร่แต่ขากลับนี่สิกำลังจะเข้าหออยู่ๆก็มีความรู้สึกว่าเฮ้ย! เหมือนมีคนเดินตามหลังเลยอ่ะ สักพักลมพัดวูบมาหนาวสะท้านเลยต้องยกแขนมากอดอกตัวเองแล้วใส่เกียร์หมาวิ่งขึ้นห้องไปเลยแบบไม่เหลียวหลัง

กลางคืนก็มาคุยกันในกบว่าเหน่งไปกับใครทำไมถึงจมน้ำได้ ทั้งที่เหน่งว่ายน้ำเป็นและเหน่งก็ไม่ได้กินเหล้า คืนแรกศพเหน่งยังอยู่ที่โรงพยาบาลใหญ่ หลังจากย้ายมาจากโรงบาล 60 พรรษา เพื่อมาชันสูตรศพ ทุกคนที่ไปกับเหน่งวันนั้นและเพื่อนๆที่รู้จักเหน่งได้ไปรวมตัวกันเพื่อคุยกันเรื่องที่จะช่วยศพก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน เหลือแค่คนที่ไปเล่นน้ำด้วยกันนอนรวมกันอยู่ที่บ้านพี่กี้ เพราะกลัวผี ที่เรารู้เพราะว่าพวกนี้มันออนตัวทิ้งไว้ในห้องแล้วเราก็ส่องทิ้งไว้ตลอด คืนนั้นเราก็นั่งเปิดกล้องตามปกติ พวกป๋าๆในห้องจะชอบแกล้งบอกว่านั้นๆ อะไรข้างหลังเหน่งหรือเปล่า ระวังนะ นั่งไปเสียวไปต้องเอาพระมาคล้องคอแถมปวดฉี่ยังไม่กล้าออกไปเข้าห้องน้ำอีก
นั่งไปดึกเรื่อยๆ สักตี 1 ได้ เราก็คุยกับแบงค์ไปด้วย แบงค์โทษตัวเองตลอดว่าเป็นความผิดของแบงค์ที่พาเหน่งไปแล้วช่วงนี้ของปีก่อนพี่ชายของเพื่อนที่ไปด้วยก็จมน้ำตายเหมือนกันแต่เป็นคนละจุดกัน ทุกคนที่ไปยังอยู่ชุดเดิมไม่ได้อาบน้ำนอนกองกันอยู่แบบนั้น สักพักน้องพลอยก่ะคนข้างหลังหน้าตาตื่นลุกขึ้นมา เราเลยถามว่าเป็นอะรัยกันหน้าตาตื่นจัง น้องพลอยบอกว่าหมาหอน เหอๆ จนเช้าเราก็ยังนั่งอยู่แบบเดิมนอนไม่หลับก็ถามพวกที่นอนอยู่ด้วยกันว่าเป็นงัยมั่ง เจอมั้ย

ผลคือเจอกันถ้วนหน้าแถมนานอีก เมื่อคืนก็บอกแล้วว่าให้แยกย้ายกันนอนบ้านใครบ้านมันเหน่งมันจะได้ใช้เวลาไปเจอทุกคนน้อยๆ เพราะกว่าจะไปครบทุกคน เป็นงัยล่ะไปรวมกันอยู่ที่เดียวมันก็ไปยืนเฝ้าหน้าบ้านทั้งคืนนะสิ

จากนี้เป็นเรื่องที่แต่ละคนเจอมา
น้อย นี่ก็สนิทกับเหน่งพอควรแถมซื้อ 100 จอคู่กันอีก มาเล่าให้ฟังว่ามองออกไปนอกหน้าต่างเห็นเหน่งมายืนอยู่หน้าบ้านแบบตัวเปียกๆ เสื้อผ้าชุดที่จมน้ำตายเลย มาบอกว่าเหน่งขอเข้าไปข้างในบ้านหน่อย เหน่งหนาว เหน่งเข้าไปไม่ได้ เหอๆ เหน่งงับ ขืนพวกมันเปิดให้เหน่งเข้ามามันก็จับไข้กันละงับ

คนนี้จำชื่อไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทเหน่งเหมือนกัน คืนแรกเลยอาสาขับรถออกซื้อเหล้า บุหรี่ ยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าบ้านก็เห็นหน้าเหน่งโผล่ออกมาจากเบาะรถ เท่านั้นละทิ้งหมดเข้าไปสั่นในบ้าน

หมี นี่ก็เล่นของ สักยันต์ มาเล่าอีกว่า เหน่งมันนั่งรถมอไซค์ซ้อนท้ายกลับไปก่ะหมีด้วยมารู้ตัวตอนที่ถึงบ้านแล้ว แถมยังเดินวนเวียนอยู่หน้าบ้าน หมีมันแถมสร่างเมารีบอาบน้ำแล้วบอกว่าเดี่ยวจะพากลับไปส่ง พอเสร็จพาไปส่งที่บ้านพี่กี้ตะโกนบอก กรุมาส่งแล้ว เหอๆ

นุ้งวุ่น ปลาทองจำหน้าเหน่งไม่ได้ แต่เหน่งจำได้เลยไปเข้าฝันบอกวุ่นที่เมกาพร้อมชี้ให้ดูว่า นี่ๆ เหน่งจมน้ำตาตรงนี้
อาของเหน่งไปนอนที่บ้านก็ได้ยินเสียงพิมพ์แป้นต๊อกแต๊กๆ เวลากลางคืนตลอด สงสัยเหน่งคงเหงาที่บ้านเลยเผากระดาษรูปคอม รถไปให้เหน่ง

เพื่อนเหน่งอีกคน ฝันเห็นเหน่งเหอๆ อารมณ์ประมาณเหน่งนอนอยู่ที่บ้านแล้วอยู่ๆก็ลุกพรวดขึ้นมาบอกว่าหิวๆ แล้วเดินไปหลังบ้านไปหาของกินเหมือนตอนยังมีชีวิตอยู่

แถมยังมาเข้าฝันแม่ตัวเองบอกว่าเหน่งหนาวเหน่งไม่มีเสื้อผ้าใส่ เพราะโนคนที่อยู่ข้างๆแย่งไป เอ่อ ศพที่ฝังอยู่ข้างๆเหน่งก็จมน้ำตายเหมือนกัน ไม่แน่ใจว่าศพเหน่งจะฝัง 1 หรือ 3 ปี ก่อนจะเผาตามประเพณี

งานศพคืนแรกเราไม่ได้ไป เพราะยังอยู่ที่ต่างจังหวัด แต่มีคนที่ไปงานมาแล้วเล่าให้ฟังว่ารูปที่ตั้งหน้าศพเหน่งมีน้ำตาไหล เหน่งร้องไห้ เหน่งคงมีห่วงอีกทั้งอายุยังเพิ่งครบ 21 ปีได้ไม่เท่าไหร่เอง วันที่ 2 เรารีบนั่งรถกลับเพื่อไปงานศพและโทรบอกแบงค์หญิงเรื่องเหน่ง แบงค์ฝากให้เราจุดธูปบอกเหน่งว่าขอโทษที่ไม่ได้ไป ไปงานเสร็จกลับมาเราโทรหาแบงค์ แบงค์เล่าให้ฟังว่าเหน่งมีปัญหากับที่บ้าน มีเรื่องไม่สบายใจ แต่เราฟังไม่รู้เรื่องเป็นเสียงแปลกไม่รู้เรื่อง เราเลยบอกว่าสงสัยเหน่งคงไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ แบงค์ไม่ต้องพูดหรอก หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงปกติแต่ถ้าวกมาเรื่องส่วนตัวเหน่งก็จะเป็นเสียงที่ฟังไม่รู้เรื่อง

เหน่งไม่ใช่ศพแรกของหาดนี้ แต่เป็นศพที่เท่าไหร่จำไม่ได้ วันที่ 5 ก่อนเหน่งจะจมมีคนที่จมเสียชีวิตแล้ว 1 ศพแต่ยังงมไม่เจอเพิ่งมาเจอช่วงเช้าวันที่ 6 ก่อนที่เหน่งจะเป็นศพต่อมา สำหรับกรณีเหน่งไม่ได้เกิดจากเมาแล้วเล่นน้ำ บางคนบอกว่าเหน่งตั้งใจ หรืออาจจะเกิดจากสิ่งที่มองไม่เห็นซึ่งก็ไม่สามารถตอบได้ หรืออะไรก็ช่าง แต่
เหน่งก็จะยังอยู่ในใจเราและเพื่อนๆเสมอ ถึงเวลาที่เราได้รู้จักกันมันจะแค่นิดเดียว แต่ความรู้สึกมันมากมายกว่านั้น ทุกวันนี้ยังคิดถึงเหน่ง เวลาที่ไปกินหมูกระทะแจ่วฮ้อนยังเรียกเหน่งตลอด รู้ว่าแกชอบ อ่อเวลาไปกินนมด้วยน่ะ

ทุกวันนี้ไม่รู้ว่าเหน่งจะวนเวียนอยู่ที่ไหน อยากจะบอกให้รู้ว่า เหน่งงับ เพื่อนเข้าใจว่าเหน่งเป็นห่วงเวลาเพื่อนเดินออกไปซื้อข้าวดึกๆ แต่เพื่อนก็กลัวเหน่งนะงับ ทั้งหมาเห่าเพื่อนทั้งที่ปกติมันไม่เห่าเพราะเห็นทุกวัน ไหนจะคนมองแปลกๆอีก เอ่อ ทีหลังอยู่เงียบๆก็ได้นะไม่ต้องแสดงตัวว่าอยู่ แสส กรุกลัว มุงยิ่งขี้เล่นอยู่ด้วย

Create Date : 10 มกราคม 2552

Last Update : 10 มกราคม 2552 15:39:01 น.

2 comments

Counter : 516 Pageviews.

ที่จริงเรื่องมันน่ากลัวอยู่นะ แต่เจ้าของบล๊อกเขียนได้ขำดี สนุกดีค่ะ

ขอให้คุณเหน่งไปสู่สขคตินะค่ะ

โดย: Genéve

วันที่: 10 มกราคม 2552 เวลา:20:08:48 น.

เข้ามาอ่านค่ะ ขอให้วิญญาณคุณเหน่งไปสู่สุขคติด้วยนะคะ

โดย: ลิเลียน

วันที่: 12 มกราคม 2552 เวลา:10:06:15 น.