ออนทัวร์เจริญรัช แบบสะบัก สะบอม
แม่อาดรับกระเป๋าผ้าไหมมาให้ แต่ผ้ามีแค่ราว 6นิ้ว และเพื่อนสั่งปิ๊กแป๊กแบบสีดำกาแฟไว้ ปากกระเป๋าไม่มีเลยไปออนทัวร์มาให้น้องเขาขับรถไปให้ฝนก็ใกล้ตก ร้านก็ไม่รู้จักชื่อ ต้องเอาแผนที่น้องน้ำไปด้วย พอถึงเจริญรัช บอกน้อง จอดๆๆๆ เห็นหน้าร้านจัดแจงมุดเข้าไปเลยรื้อ ค้น กองๆไว้เข้า ห้องน้ำ ให้น้องที่ office ถือเงินจ่ายให้ ก่อนเข้าถามราคาแล้วรอแพคของ พระเจ้ากลับถึงบ้านซื้อไปได้ไงหว่า 46อัน นึกว่าแค่ไม่เกิน30อัน เอามาให้ดูแค่ส่วนหนึ่งหยิบมาให้แม่ดูแค่แบบละอัน
อันที่2 กับล่างสุดแม่ชอบ จองไว้ แต่อันล่าง2หู ให้ถอดออก1หู หูหิ้วบางรุ่นไม่อยากถือก็เอาเก็บไว้ในกระเป๋าได้ ทั้งหมดแค่1ส่วนที่ซื้อมา ยังมีอีกที่ไม่ได้ถ่ายภาพแอบแม่ไว้
แถมยางลบที่แกะอีก2อันคืนวันจันทร์ เป็นไหมพรม กับหลอดด้าย อีกด้าน ราวตากผ้า
มาย้อนเรื่องสะบักสะบอมต่อดีกว่า พอซื้อเสร็จจะกลับไปขึ้นรถ โทรถามน้อง บอกจอดไว้โรบินสัน เอาหละว่าฉันจะไปที่รถได้ไง ถามเจ้าของร้าน จะไปที่รถทำไง จะเรียกรถ2ตุ๊ก ที่ร้านบอกเดินไปเถอะแค่นี้เอง ฝนตกนี่นะ เขาบอกไม่ไกล ตัวเองบอกเขาว่า ฉันมาจากบ้านนอกนะ เขาชี้ทางให้ดู เอาก็เอาวะ เพราะที่ร้านบอกมันอ้อมแล้วฝนตกเมื่อไรจะถึงที่จอดรถกัน ตกลงว่าเดินกันกับน้องที่ออฟฟิส ฝนตกหนัก เปียกเป็นลูกหมาตกน้ำเลย แถมรองเท้ารองที่รองไว้เดินแล้วเหมือนเราใส่ผงซักฟอกไว้ในรองเท้าเลย ฟองฟอดเลยหละ เดินไม่ไกลจริงๆด้วย แต่ฝนตกเปียกหมดเลย รองเท้าก็เหมือนใส่ผงซักฟอกนึกภาพตัวเองแล้วขำมาก พอถึงโรบินสันคอยน้องเขาซื้อยีนส์ เสร็จขึ้นรถ นึกได้ตายหละหว่าเช็คที่จะจ่ายประกันสังคมจะเปียกไหมหว่า รีบค้นใหญ่เลย ไม่เปียก (เอากระเป๋าผ้าสีน้ำตาล)ไป
Create Date : 19 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 19 สิงหาคม 2552 2:45:23 น. |
|
11 comments
|
Counter : 1600 Pageviews. |
|
|
|