การไปอยู่ต่างที่ต่างถิ่น เป็นไปไม่ได้หรอกครับที่เราจะรู้ไปซะทุกเรื่อง
เคยมีครั้งนึงตอนกินข้าวเย็นเสร็จ เพื่อนปลัดคนหนึ่งขับรถกระบะมาจอดหน้าตึกทานข้าว
ตะโกนว่า "ใครจะไปอาเขตรีบขึ้นรถมาเลย"
ไอ้เรามันคนต่างถิ่นนี้เนอะ อาเขตมันคืออะไรว่ะ ห้าง? ตลาด? ผับ? ร้านอาหารดัง?
ฟังจากชื่อตอนนั้นผมเดาว่าอาเขตน่าจะเป็นเขตรอยต่อของอำเภอ2-3อำเภอในเชียงใหม่
เป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่งคล้ายๆสามเหลี่ยมทองคำอะไรประมาณนั้น
ตอนนั้นไม่ได้พกกระเป๋าตังค์มา คิดว่าอาเขตมันต้องมีอะไรให้ซื้อเยอะแยะแน่ๆ
บอกเพื่อนให้รอไปเอากระเป๋าตังค์ก่อน เพื่อนว่าเอ็งแค่ไปอาเขตไม่ได้ใช้เงินหลอก
เอ้า... ได้ไงนั้นมันดั่งสามเหลี่ยมทองคำในเชียงใหม่เลยนะเว้ย(มโนไปเอง)
คนเต็มแล้วรถจะออก เออ... เอาว่ะกระโดดขึ้นรถตามไปก่อน
ไม่ได้พกตังค์เลยว่าจะซื้อแคบหมูกะน้ำพริกหนุ่มที่อาเขตมากินซะหน่อย
นั่งรถไปสัก20นาทีเจอป้ายบอกทางพร้อมลูกศรชี้ "อาเขตเลี้ยวซ้าย"
"ที่นี่ท่าทางคนนิยมมาเที่ยว รถบัสเยอะชิบหาย" ผมคิดในใจ
รถที่ผมนั่งชะลอความเร็ว ผมเห็นป้ายหนึ่งผ่านตาไป
"สถานีขนส่งผู้โดยสารเชียงใหม่ แห่งที่ 2 (อาเขต)"
ผมไม่เชื่อสายตาตัวเองหันไปถามเพื่อนข้างๆ
ช่วยบอกหน่อยเถอะว่าอาเขตที่กูอยากจะมาเนี่ยคือสถานีขนส่ง
เมิงเข้าใจถูกแล้วละ เพื่อนว่า
โอ้ว โนววววววววววววววววว สามเหลี่ยมทองคำตูละ แคบหมูน้ำพริกหนุ่มตูละ
รอเพื่อนคนอื่นทำธุระแล้วนั่งรถกลับ เสียเวลาไปชั่วโมงครึ่ง
ถ้ารู้ว่าอาเขตคือสถานีขนส่งอยู่วิทยาลัยยุให้แมวกัดกันดีกว่า
##############################