อาทิตย์ที่แล้ว ไปเดินตลาดเยาวราชกับแม่มา ระหว่างที่เดินอยู่ ตาก็เหลือบไปเห็นไม้พิมพ์ขนมไหว้พระจันทร์ที่แอบอยากได้มานาน แม่เราช่างรู้ใจ เดินเข้าไปต่อราคากะอาม่าคนขายให้เสร็จสรรพ อาม่าบอกราคามาแปดร้อย แม่เราต่อ 600 แต่อาม่าไม่ขาย อาม่าบอก 700 แม่ไม่สู้...แม่ยอม...เราเลยได้มาที่ราคา 700 บาทถ้วน แค่นี้ก็ดีใจแล้ว  ได้ราคาถูกกว่าที่เคยถามมา  อิ..อิ.. โชว์พิมพ์ซะ....

ผ่านไป 1 อาทิตย์ เจ้าไม้นี่ยังนอนแอ้งแม้งอยู่ในตู้  ว่าจะทำขนมไหว้พระจันทร์ แต่หาซื้อทุเรียนกวนไม่มี  ปกติจะซื้อที่ Macro แต่ตอนนี้เค้าไม่เอามาขายแล้วอ่ะ  เซ็งเลย...

จนเมื่อวานนั่งเบื่อ ๆ ไม่มีอะไรทำ ก็เลยเอาแฟ้มสูตรขนมที่คอยเก็บจากเพื่อนๆ พี่ ๆ ห้องก้นครัวมาดู แล้วก็เจอสูตรขนมเปี๊ยะบัวหิมะของคุณปอง Baked by Pong ที่เราแปะไว้ ว่าจะทำมาตั้งนาน แต่ไม่ได้ลงมือซะที ด้วยว่าหาซื้อแป้งขนมโก๋ไม่ได้จนถึงตอนนี้ เอางัยหล่ะ ... แป้งขนมโก๋ก็ไม่มี แต่อยากทำม๊าก..มาก คั่วแป้งเองเลยละกัน

ก่อนอื่นเอารูปมาโปรยก่อน 

รูปสวย...แต่เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังว่ามันผิดพลาดไปหลายจุดเลยทีเดียว

อย่างที่บอก เราไม่มีแป้งขนมโก๋อ่ะ  แต่เคยได้ยินเค้าบอกกันมาว่า แป้งขนมโก๋ก็คือแป้งข้าวเหนียวคั่วสุก ก็เอาเลย...เริ่มตั้งแต่ คั่วแป้งกันเลยทีเดียว  ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าแป้งสุกมันเป็นยังงัย  แต่ก็คั่วมันไปเรื่อย ๆ จนแป้งมันเหมือนจะเปลี่ยนสี (ไม่รู้เพราะกระทะไหม้ หรือแป้งได้ที่...แหะ..แหะ..) แต่ได้กลิ่นแป้งมันโชยออกมา เลยโมเมเอาเองว่ามันได้ที่แล้ว ฮูเร ...ลงมือทำ

ส่วนผสม

แป้งขนมโก๋ 150 กรัม

ไอซิ่ง 200 กรัม (หน่อยลดลงเหลือ 180 กรัม)

น้ำอุ่น 120 กรัม ผสมสีตามชอบ

เนยขาว  50 กรัม

กลิ่นมะลิ 1/4 ช้อนชา

วิธีทำ

ด้วยความขี้เกียจ ไม่อยากล้างเครื่องมือเยอะ เลยไม่ได้ผสมแบบคุณปองนะคะ

เริ่มจากเอาแป้งมาผสมรวมกันกับไอซิ่ง คนให้เข้ากัน ใส่เนยขาวลงไปแล้วใช้ไม้พายบี้ ๆๆๆๆ สับ ๆๆๆๆ ให้แป้งเป็นเม็ด ๆ เสร็จแล้วใส่น้ำอุ่นที่ผสมสีแล้วลงไป

ความผิดพลาดครั้งที่ 1 มาเลยค่ะ น้ำที่หน่อยใช้เพิ่งเทออกจากกา แล้วมันก็ยังร้อนอยู่ หน่อยก็ผสมสีฟ้าลงไป ตามด้วยกลิ่นมะลิ แล้วก็ขี้เกียจรอน้ำมันอุ่น เทพรวดลงไปซะงั้น ทั้งๆ ที่ตามสูตรคุณปองให้ใช้น้ำอุ่น กับ ค่อย ๆ เท ห้ามเทพรวดเดียว

 ความผิดพลาดครั้งที่ 2 เกิดจากการไม่ได้อ่านวิธีทำและคำแนะนำของคุณปองอย่างถี่ถ้วน เลยไม่ได้เทสต์ด้วยการดึงแป้งดู ตามสูตรคุณปองบอกว่าถ้าลองดึงแป้งแล้วขาดง่าย ให้เติมน้ำได้อีก จำได้ว่าตอนทำ ดึงแป้งมาปุ๊บ หลุดออกมาปั๊บ แต่ก็ไม่ได้นำพา...เฮ้อ!!

 แล้วก็ตามมาติด ๆ ด้วยการไม่ได้ทิ้งแป้งไว้ 1 ชั่วโมง ตามสูตร

พอได้แป้งปุ๊บ เอาแป้งมาปั้น ๆ เป็นก้อนกลม ๆ 20 กรัม แล้วตามด้วยไส้ก้อนละ 30 กรัม (ทำอันเล็กค่ะ) ไส้ที่ใช้วันนี้เป็นไส้ถั่วกวนที่ซื้อมาจากร้าน Mr. Loyd ค่ะ (ร้านสาขาของร้านชวนชม)

หลังจากได้แป้งและถั่วก้อนกลม ๆ แล้ว ก็เอาแป้งมาแผ่เป็นเหรียญสิบ แล้วค่อย ๆ ห่อไส้ จนเป็นแป้งลูกกลม ๆ ที่มีไส้อยู่ข้างใน  ดีใจจะได้ใช้ไม้พิมพ์แล้ว  ว่าแล้วก็เอาไม้พิมพ์ไปโรยแป้งให้ทั่ว ๆ แล้วยัดแป้งลงไปให้เต็มพิมพ์ เคาะ ๆ ๆ ปุ๋ง....หลุดออกมาเป็นหยั่งนี้

ว๊าววววว....ลายคมชัด สมราคาพิมพ์ดีจริง ๆ

 อยากจะถ่ายรูปตอนทำมาโพสต์อยู่เหมือนกัน แต่ไม่สามารถค่ะ  ด้วยว่า โรยแป้ง เคาะพิมพ์ ซะแป้งฟุ้งกระจายไปทั่วครัว ครัวงี้ยุ่งเหยิงแบบย่อยๆ เลย 

จากความผิดพลาดทั้งหมดที่ทำมา ทำให้ตัวแป้งไม่เหนียว ยืด เหมือนกะที่ซื้อกินเลยค่ะ ลักษณะแป้งมันกัดแล้วขาดทันที แต่มีกลิ่นแบบขนมโก๋ผสมมะลิ หอมดีค่ะ ว่าจะขอแก้ตัวอีกที แล้วมาอัพใหม่อีกรอบ แล้วเจอกันใหม่นะคะ