นานเกินรอ บทกวีโดย เบิร์ด วีระพล
“นานเกินรอ” ๐ จากกันไป หลายปี ไม่มีข่าว
คงลืมสาว ชาวดิน สิ้นสงสาร
ยังเสียดาย ชายในฝัน เมื่อวันวาน ดั่งแก้วกาญจน์ เกินยุด หลุดลอยไป
๐ แต่วันนี้ จันทร์นวล หวนคืนฟ้า เธอกลับมา สบตา พาหวั่นไหว
ไฟรักเจียน จวนมอด เกือบหมดใจ คุขึ้นใหม่ ไหม้อก ตกภวังค์ ๐ อยากโผกอด ออดอ้อนถาม ถึงความเก่า
คิดหรือเปล่า เรื่องเรา เมื่อครั้งหลัง ทุกข์-สุขหรือ ลำบาก ฉันอยากฟัง
เธอเป็นดั่ง ชายคนเก่า หรือเปล่าหนอ
๐ แต่พอคิด เตือนจิต ผิดชั่วครู่ ก็อดสู วูบไหว หัวใจฝ่อ
คนที่บ้าน ป่านนี้ คงนั่งรอ
ได้แต่พ้อ เธอให้รอ นานเกินไป เบิร์ด วีระพล June 27, 2021
Create Date : 28 มิถุนายน 2564 |
|
0 comments |
Last Update : 28 มิถุนายน 2564 10:15:54 น. |
Counter : 869 Pageviews. |
|
|
|