มันเป็นความเครียดที่ตึงเครียดมากขึ้นตามกาลเวลา
กลับหอดึกทุกวัน
กินข้าวเย็นหลังสามทุ่มครึ่งเลยทีเดียว
วันนี้ความเครยดมันคงออกทางสีหน้า
เพื่อนในแลบเลยพยายามปลอบ
เข้าใจเพื่อนนะ แต่อยากจะบอกเพื่อนว่า
ปล่อยให้อยู่เงียบๆ เองมันจะดีกว่ามีคนมาปลอบนะ
ถ้าเครียดมากจริงๆ เดี๋ยวก็ร้องไห้ออกมาเองแหละ

ช่วงนี้เหวี่ยงเซลล์ วิ่งหาอาจารย์ ล้างเครื่องแก้ว ตลอด
แล้วเครื่องแก้วที่ต้องล้างแบบว่าเป็นกะละมังทุกวันเลย
เมื่อก่อนไม่ค่อยได้ล้างเยอะขนาดนี้
มันคงจะชดเชยให้เราสินะ
วันนี้ก็ล้างไปอีก 1 กะละมัง
แล้วที่ยังแช่ไว้อยู่อีกหนึ่ง

พรุ่งนี้ยังคงต้องเดินหน้าสู้ต่อไป
แม้ว่าหนทางที่เคยเดินมาตลอด มันจะมีขวาหหนามทำให้ไปไม่ได้
แต่เราก็ต้องหาทางใหม่ตลอดเวลา
ตอนนี้หนทางและแสงสว่างข้างหน้ามันยังมี
ถึงจะเหนื่อยกายและใจแค่ไหน เราก็ต้องเดินไปให้สุดทาง


สองวันที่ผ่านมา เราไม่ได้ลืมอัพนะ
เพียงแต่ว่ามันเหนื่อยใจมากๆ
เหนื่อยกายมันน้อยกว่าเหนื่อยใจเยอะ
ปรับเวลานอนเวลาตื่น
เพลียจริงๆ
เพลียสะสมตั้งแต่ช่วงพรีเซ้นต์
จนวันนี้ก็ยังได้นอนไม่เต็มที่เลย
ตอนนี้ก็ต้องวชดเชยร่างกายด้วยวิตามินแล้วหล่ะ
เพราะแนวโน้มที่จะป่วยรอบที่สามในเวลาสองเดือนมันมาอีกแล้ว

Create Date : 07 ตุลาคม 2554
Last Update : 7 ตุลาคม 2554 20:32:36 น.		0 comments
Counter : 378 Pageviews.
Share Tweet