ตี 3 กว่าแล้ว แต่ยังไม่ได้นอน
เพราะว่ากำลังปวดท้องเมนส์ มันไม่สบายท้องอ่ะ
ก็เลยนอนไม่หลับ
อีกอย่าง เมื่อเย็นนอนหลับไปแล้วซักพักด้วยมั้ง



เมื่อก่อนเคยอยากได้ดอกไม้ช่อใหญ่ๆ จากใครก็ได้
พอถึงวันเกิดตอน ม.6 18 กรกฏา 2547 เลยให้เพื่อนซื้อให้
บังคับมัน 555
ชอบนะ สวยมากกก ช่อใหญ่ด้วย แล้วก็หนักมากด้วย
จำได้ว่าวันนั้นตอนกลับบ้าน เพื่อนมันก็ต้องไปส่งที่ท่ารถอีก
แล้วถึงบ้านฝนก็ตก ดอกไม้ก็หนักมากๆๆ
กลัวมันโดนฝนแล้วช้ำอีก
เป็นอะไรที่ลำบากมากเลย 555

พอได้ดอกไม้มา ชื่นชมไปซักพัก
ก็เริ่มคิดแล้วว่า จะเอามันไปไว้ไหน
ทำยังไงกับมันดี
พอมันเหี่ยวแห้งไป ก็คิดอีก
จะทำไงดีอ่ะ ไม่อยากทิ้งเลยอ่ะ เสียดาย
อยากเก็บไว้
บ้านเราก็ไม่ได้เป็นคฤหาสน์ มีที่ให้เก็บได้ขนาดนั้น
บ้านเรามันไม่มีที่ให้เก็บ เพราะฉะนั้นก็ต้องทิ้งมันไป
แต่ก็เสียดายอ่ะ เราเลยเก็บริบบิ้นไว้ดีกว่า
ถ่ายรูปไว้ เก็บริบบิ้นไว้

ช่อที่สองที่ได้คือวันถ่ายรูปหมู่ตอนรับปริญญา 21 มิถุนา 2552
ยาวนานมากกกกว่าจะได้แต่ละช่อ 5555
ไม่นับรวมดอกไม้เล็กๆ น้อยๆ นะ รับแต่เป็นช่อเลย
ก็ได้ทั้งช่อเล็ก ช่อใหญ่
แต่ได้น้อยมากๆ เมื่อเทียบกับเพื่อน
เพราะว่าเราบอกทุกคนว่ามาถ่ายรูปเฉยๆ ก็ได้
ไม่ต้องเอาตุ๊กตาหรือดอกไม้มาให้
เราไม่อยากได้อ่ะ ไม่รู้จะเอาไปเก็บไว้ไหน
แต่ก็ชอบนะ มันสวยดี ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ให้มานะ

ช่อต่อมาได้จากพี่เอ้ วันที่ 22 กันยา 2552
ดอกลิลลี่สีขาว สวย น่ารัก ชอบมาก เหมือนกัน
ขอบคุณนะคะ


ที่วันนี้อยู่ดีๆ มาเขียนเรื่องนี้ ก็เพราะว่า
วันนี้ไปอ่านนิยายแล้วเจอประโยคนึง
เกี่ยวกับผู้หญิงกับดอกไม้
แล้วก็คิดว่า อือ มันก็จริงนะ
ถึงแม้เราจะบอกว่าไม่อยากได้ดอกไม้ ก็เพราะว่าเราไม่รู้จะเก็บยังไง
ตอนจะทิ้งก็เสียดายอีก
แต่ยังไงถ้าได้รับมาเราก็ยิ้มได้ทุกเมื่ออยู่ดี
ยังไงในใจลึกๆ มันก็อยากได้อยู่ดี
พอได้อ่านประโยคนั้น แล้วคิดอย่างนี้
ก็เลยมาคิดเรื่อยเปื่อย ทบทวนความจำไปเรื่อย
มันก็ได้มาแค่นี้แหละ


อ่อ มีอีกช่อนะ สายรหัสให้มา
เป็นช่อแบงค์ยี่สิบ ได้มาวันที่ 10 กรกฏา 2552
อยากได้แบงค์พันจริงๆ เลย 5555

Create Date : 13 มีนาคม 2553
Last Update : 13 มีนาคม 2553 3:33:21 น.		1 comments
Counter : 484 Pageviews.
Share Tweet