ฉันอ่านเรื่องนี้ ด้วยการแนะนำของพี่ที่น่ารักคนหนึ่ง…เค้าให้ยืมมาอ่าน และ รู้สึกชอบเรื่องนี้เหลือเกิน…จริงๆแล้วงานเขียนของ มูราคามิ นั้นฉันติดตามอ่านมาหลายเล่มแล้วโดยเฉพาะที่เป็นสำนวนการแปลของ นพดล เวชสวัสดิ์ ไม่ว่าจะเป็น แกะรอย แกะดาว , รักเร้นในโลกคู่ขนาน , สดับลมขับขาน,หรือ คาฟการ์ ออน เดอะ ชอร์, โดยเฉพาะสองเรื่องหลังนี้ โดนใจฉันสุดๆ ชอบมากกว่าทุกๆเรื่องเลยค่ะ เรารู้สึกว่านพดลสามารถเข้าใจมูราคามิได้ดี และสามารถถ่ายทอดความคิด และถ้อยคำของมูราคามิออกมาได้อย่างดี…ฉันรู้สึกว่ามูราคามิ เป็นคนประหลาด และ นพดล เวชสวัสดิ์เองก็คงประหลาดไม่แพ้กัน ( แต่ก็เป็นความประหลาดที่น่าทึ่งและ น่าติดตามค่ะ ) ในงานเขียนทุกเล่มของมูราคามินั้น มักจะไม่ทิ้งความเป็นเค้าเท่าไรนักและ หากอ่านงานเขียนของเค้าบ่อย ก็สามารถรับรู้และเดาได้ทันทีว่างานเขียนของเค้า มักอยู่นอกเหนือจินตนาการ ( ที่บางทีคนธรรมดาแบบเราๆ ไปไม่ถึง ) ผลงานของมูราคามิ มักผสมปนเประหว่างความจริง กับความฝัน ระหว่างจินตนาการ กับแฟนตาซี เพราะทุกครั้งที่เริ่มอ่านงานเขียนของเค้า ฉันจะรู้สึกทั้งตื่นเต้น และ เหน็ดเหนื่อยกับความเหนือจริงของสิ่งที่เค้าจินตนาการถึง แต่ความรู้สึกทั้งสอง ก็เป็นตัวเชื่อมโยงให้ฉันอ่านงานของเค้าจนจบเล่ม ภายในเวลาไม่นานเลย….
เรื่อง บันทึกนกไขลาน นี้ผูกเรืองได้น่าสนใจ และน่าค้นหาติดตาม แต่บางครั้งก็ไม่อยากเชื่อและไม่อยากคาดเดามันเลย แต่ในท้ายที่สุดก็กลายเป็นว่าไม่สามารถวางหนังสือลงได้เลย จนกว่าจะคลายปมหลายๆปมที่เค้าผูกไว้ให้มาเป็นเรื่องเดียวกันได้ อย่างน่าทึ่ง การบรรยายถึงบุคลิกตัวละครแต่ละตัวของมูราคามิ ให้ความรู้สึกเว้าแหว่ง ขาด เกิน และ เหนือจริง แต่กลับคลับคล้ายว่าคนชนิดแบบนี้ อาจมีตัวตนอยู่จริงที่ใดซักแห่งบนโลกใบนี้ก็เป็นได้..ใครชอบงานเขียนที่จินตนาการหลุดขอบ แต่ กลับมีวิถีที่เรียบง่ายและภาษาไม่ซับซ้อน คงจะชอบหนังสือเล่มนี้อีกเล่มของมูราคามิแน่ๆ ( เช่นเดียวกับที่เราที่ได้รู้สึกเช่นนั้นไปเรียบร้อยแล้ว )

Create Date : 15 มีนาคม 2551
Last Update : 15 มีนาคม 2551 4:55:36 น.		1 comments
Counter : 258 Pageviews.
Share Tweet