เป็นเด็กตั้งใจเรียนเรียนดีร่าเริงอยู่เสมอ  

ที่เขาล่าเริงเพราะปกปิดรอยแตกจากการโดนเพื่อนล้อเขาพยายามทำตัวปกติเพื่ที่จะลืมรอยแตกนั้น

พอเข้าขึ้นม.2เขาเริ่มเข้าหาเพื่อนได้ดีและดีมากด้วยแต่ใครจะคิดว่าเพื่อนๆของเข้และตัวเขานั้นจะแตกกลุ่มกัน

พอเรียนๆไปงานก็เริ่มเยอะขึ้นเยอะขึ้นทั้งงานส่วนตัวและงานกลุ่มโครงงานและรายงาน

อย่างที่บอกเขาตั้งใจเรียนเละเรียนเก่ง...........แต่เขาต้องทำงานทุกอย่างคนเดียวคุณอย่าลืมว่าเด็กทุกคนต้องการมีเวลาส่วนตัวแต่นี่เขาไม่มีเวลาส่วนตัวเขานั่งทำงานทั้งวัน...............โดนที่เพื่อนคนอื่นๆไม่ส่วนหรือเสนอหน้ามาถามเลยแม้แต่น้อย...........จึงทำให้เด็กคนนั้นเครียด......(เกือบจะฆ่าตัวตาย)

.......แต่เขาคิดได้ว่าถ้าตายงานจะเสร็จไหมแต่เขาก็คิดอีกว่าบ้านเราก้จนมีก้แทบจะไม่มีเพื่อนก้ไม่ช่วยถามครูครูก้ไม่สนใจเขาเครียด....และไม่ไปรร.   

......นี่คือเรื่องจริงของเด็กหญิงคนนึ่ง......