อันไหนยากกว่ากันหว่า       สิ่งใดๆก็ตามที่เรามีอยู่ยิ่งมาก ยิ่งมีค่า... แต่จะเคยคิดหรือไม่ว่า สิ่งใดๆก็ตามที่เรามีอยู่ยิ่งมีน้อย ยิ่งมีค่ามากกว่าหลายเท่านัก... อย่างง่ายๆ... เคยสังเกตไหม... เราไม่ค่อยเห็นค่าของเงินเมื่อมีเงินมากมาย แต่เมื่อใดมีน้อยขึ้นมา...มันจะมีค่าขึ้นเท่าทวีคูณ... เราไม่ค่อยเห็นค่าของสัตว์หรือต้นไม้ที่มีอยู่มากมาย... จนกระทั่งมันใกล้ที่จะสูญพันธ์จึงจะอนุรักษ์... เราไม่ค่อยเห็นค่าของอาหารที่เราคิดว่าพื้นๆ เมื่อเรามีอาหารหรูๆทานอยู่ทุกเมื่อ... จนกระทั่งเราไม่มีอาหารที่จะทานกัน นั่นล่ะ..อาหารพื้นๆ เหล่านั้นกลับมีค่าขึ้นมาทันที... เราไม่ค่อยเห็นค่าของความรุ้สึกดีๆ ของคนหลายคนที่มีให้เรา... จนกระทั่งเราสูญเสียความรู้สึกของคนบางคนเหล่านั้นไป... ความรู้สึกดีๆของคนที่เหลืออยู่จะถูกถนอมอย่างแสนดี... เราไม่ค่อยเห็นค่าของความรักของคนที่เรารัก... จนกระทั่งความรักที่เค้ามีให้เริ่มลดน้อยลง... เราจึงค่อยประคบประหงมฟูมฟักขึ้นมาใหม่... ดังนั้น...จงถนอมสิ่งที่เรามีมากมายไว้ให้อยู่กับเรานานๆ... อย่ารอให้สิ่งเหล่านั้นปรากฎคุณค่าในตัวออกมา เมื่อคุณใกล้จะสูญเสียมันไปหมดแล้ว...
เห็นด้วยจ้า
โดย: sahataya IP: 202.44.72.3 วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:16:45:08 น.
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล...
 อยากจะเอาไปให้ใครบางคนอ่าน!!!  โดย: muayneka IP: 61.7.136.231 วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:16:57:15 น.
จูน
เป็นไงบ้างเนี่ย โดย: Mister Ton IP: 161.200.255.162 วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:11:45:52 น.
|
bunika23
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
เห็นด้วยค่ะ...เห็นด้วย
คุณค่าของแต่ละสิ่งนั้น
จริง ๆ แล้ว มันขึ้นอยู่กับแต่ละคนเนอะ
ว่า เค้าจะเห็นคุณค่าเมื่อไหร่
บางคน สิ่งที่ยังเหลืออยู่มาก เค้าก็ยังเห็นคุณค่า
แต่ก็มีอีกหลายคน ที่สิ่งที่เหลือน้อยอยู่แล้ว เค้าก็ยังไม่เห็นคุณค่า
จนสูญเสียมันไปแล้ว...เค้าก็ยังไม่เห็นค่าอยู่นั่นแหละ