ใต้ฟ้าเมืองไทย

: : :

กลับมาอยู่ใต้ฟ้าเมืองไทยชั่วคราว
ฟ้าเมืองไทยอบอุ่น แดดสว่างจ้า น้ำทะเลระยิบระยับ
มีคนจูงช้างเดินอยู่ริมทะเลด้วย
คงมีเมืองไทยที่เดียวที่จะเห็นภาพแบบนี้ได้
เป็นภาพที่ให้ความรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
จนต้องหยิบกล้องมาชักภาพเก็บไว้

วันนี้อ่านหนังสือบทนึงของคุณ ม.ย.ร.มะลิ
พูดถึงเรื่องการตั้งปณิธานเล็กๆ
แต่ถ้าเราประคองมันอย่างแน่วแน่ มันจะเป็น"เครื่องรางของหัวใจ"
ทำให้ชีวิตเราเข้มแข็ง
แค่ย่อหน้าเดียวทำให้รู้สึกกระปรี้กระเปร่า
"ฮึด"ขึ้นมาอีกครั้ง
(เป็นคนที่ต้อง "ฮึด"บ่อยเพื่อจะขยับไปอย่างช้าๆ)

เรามีปณิธานเล็กๆหลายอย่างที่ประคองมาอย่างไม่ค่อยแน่วแน่เท่าไหร่
อยากเรียนภาษาญี่ปุ่นให้เก่งๆ
อยากอ่านหนังสือแปลญี่ปุ่นเยอะๆ
อยากทำงานฝีมือน่ารักๆ
บางทีรู้สึกว่า "อยาก" ทำมากไปจนมีเวลาไม่พอ
แค่คิดเรื่องที่อยากหัวก็หมุนติ้วไปหมดแล้ว
ไม่เหลือแรงให้ลงมือทำ
แย่จริงๆ . . .
ไม่รู้คนอื่นมีวิธีแก้ปัญหาอยากทำหลายอย่างพร้อมกันยังไง

แต่ไม่เป็นไรวันนี้คุณไตรภพบอกว่า
"ค่อยๆทำไปนะครับ ทำไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นอะไร เดี๋ยวมันจะดีเอง"
วันเดียวกัน คนพูดเรื่องเดียวกันตั้งสองคน จากสองสื่อ

เมื่ออาทิตย์ก่อน อ่านงานเขียนของคุณวาณิชฯอันนึง
พูดถึงเรื่อง "อารมณ์ปลอมๆ"
เออ คิดได้ไง . . .
เราไม่เคยนึกถึงเรื่องนี้มาก่อน
ว่าคนเราสามารถหรือบางทีชอบปลอมอารมณ์ตัวเองได้ด้วย
เป็นสิ่งที่เราพบเจอบ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยคิดนิยามที่เหมาะๆได้ซักที
ว่าสิ่งที่เจอมันคืออะไร ทำไมเราถึงไม่ค่อยชอบใจ
พออ่านบทความนั้นเลยเข้าใจ
มันเป็นอย่างงี้นี่เอง เพราะอารมณ์มันปลอม ไม่มีใครชอบของปลอม

เวลาคนเราคุยกันคงอดไม่ได้ที่จะต้องมีการ"ปลอม"อารมณ์กันบ้าง
แต่เวลาเขียนอะไร ไม่มีใครมาบังคับให้อ่าน
คนเขียนคงไม่ต้องปลอมอารมณ์กันแล้ว
ถ้า"ปลอม"ไปก็คงไม่มีใครอยากอ่าน
เคยอ่านงานเขียนที่อารมณ์ปลอม อ่านแล้วรู้สึกเบื่อ เสียเวลา
เป็นอีกหนึ่ง"อ้อ"ที่ได้เรียนรู้จากการอ่านงานเขียนดีๆ
การอ่านนี่ดีจริง ^_^
จบง่ายๆอย่างงี้.

Create Date : 20 ธันวาคม 2554		3 comments
Last Update : 20 ธันวาคม 2554 20:33:47 น.
Counter : 842 Pageviews.
Share Tweet