space
space
space
<<
กันยายน 2562
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
space
space
2 กันยายน 2562
space
space
space

วันอาทิตย์ คิดมาก ไลน์เยอะ เดอะมอลล์

2 ก.ย. 62 00.49 น.

 

วันนี้ (1 ก.ย.) มาดึกหน่อยเพราะขี้เกียจ มัวแต่นั่งเล่นโทรศัพท์

 

เมื่อคืนหลังจากเขียนไดอารี่เสร็จ ก็อ่านไลน์ที่คุณแม่น้องพีตอบมา ซึ่งมันดึกแล้ว ฉันก็ทำได้แค่เปิดอ่าน ไม่กล้าส่งกลับไป กลัวจะไปรบกวนเขา จากนั้นก็นั่งเขียนเนื้อเพลง how far i’ll go แล้วนั่งแกะโน้ตเขียนไปใส่สมุดที่เคยเรียนสมัยม.ปลาย พอทำเสร็จก็เอาสมุดใส่กระเป๋า อ่านไลน์ที่แม่น้องกานต์ตอบมา ฉันก็ไม่กล้าตอบไปอยู่ดีเพราะเกรงใจ จากนั้นก็นอนไม่หลับ เล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ จนกี่โมงไม่รู้ ที่รู้สึกว่า ไม่ได้ ต้องนอนได้แล้ว แล้วก็ข่มตานับลมหายใจเหมือนเดิม

 

ฝัน ฝันว่าไปทำงานสาย ในฝันคือเวลางานคือตื่นพอดี ทำไงดี ป่านนี้คุณพ่อคงมาส่งน้องเนิฟ(นร.10.00 น. วันอาทิตย์) แต่ฉันพึ่งตื่น ฉันไลน์ไปหาคุณพ่อว่า สะดวกที่จะมาตอน15.00-15.30 มั้ย แล้วพักครึ่งชั่วโมง เรียนต่อตอน15.30-16.00 จะได้ชดเชย ที่ขาดไป คุณพ่อบอกวันนี้ไม่ได้พาน้องไปเรียนเพราะคุณพ่อปวดหลัง ฉันดีใจมากที่ฉันมาสายแต่ไม่ผิดอะไร ฉันรีบติดต่อผู้ปกครองของมิวกับเรเน่เรื่องที่ฉันไปไม่ทันและขอโทษ จะสอนชดเชยให้ท้ายคอร์ส ใช้สิทธิครูลาไป

 

โชคดีมันเป็นเพียงแค่ฝัน ฉันคงคิดมาก ฉันรู้สึกผิดที่เนิฟลาเยอะแต่ฉันไม่ได้สอนชดเชยให้ เลยเก็บมาฝัน เพราะวันนี้ตอน 15.00-15.30 และ 16.00-16.30 ฉันว่างจริงๆ ฉันคิดจริงๆว่าจะไลน์ไปหาพ่อเขาว่าให้เรียนเวลานี้ แต่ก็ไม่ได้บอกไป เพราะเกรงใจ ค่อยรอให้มีเวลาใกล้เคียงกับที่น้องเรียนแล้วค่อยแจ้งคุณพ่อดีกว่า

 

วันนี้สอนสิบโมง ปกติฉันจะตื่น 8 โมง มาทานมื้อเช้า  แล้วค่อยอาบน้ำตอน 8.30 น. แต่วันนี้ฉันไม่อยากลุกเลย ฉันเลื่อนนาฬิกาปลุกออกไปเรื่อยๆจนได้เวลาอาบน้ำ ก็ลุกขึ้นไปเปิดปั๊ม อาบน้ำ โดนแมวกัดด้วย มันแบบเล่นๆ แต่ฉันเจ็บจริงๆ ไม่มีแผลเลย แต่เจ็บๆ

 

แปรงฟัน ล้างหน้า อาบน้ำ แต่งตัว เสื้อแขนยาวสีน้ำเงินมีปักเม็ดขาวๆเหมือนสร้อยที่คอที่ซื้อมาจากร้านชินจุงกุตรงพาต้า กางเกงu2 ทาแป้ง หยิบเป๋าใบเดิม ถุงเท้าก็หยิบๆเอา นั่งในรถก็จะหลับแต่ไม่หลับ

 

มาถึงซีคอน มัดผม ใส่ถุงเท้า ทาปาก ใส่เสื้อคลุมตัวเดิม เข้ารร. แปลกใจห้องมืดเพราะปกติเนิฟจะมาก่อนเวลาแล้วเอาของวางไว้ ก็เข้าไปรอเนิฟ แปลกใจมาช้ากว่าทุกที เลยมารอหน้าห้อง เชคไลน์ หรือที่ไลน์คุยกับพ่อเรื่องเวลามันเป็นเรื่องจริง เฮ้อ โชคดี เป็นแค่ฝัน จริงๆน้องไม่ได้มาสาย น้องมาตามเวลาเรียน แต่แค่ปกติน้องมาเร็ว ฉันเลยเอะใจ

 

เนิฟตั้งใจเรียนดีมาก หลังจากที่คุณพ่อส่งคลิปซ้อมเปียโนมาให้ดูเรื่อยๆ รู้สึกเรียนเพลงใหม่ก็ไวขึ้น วันนี้เป็นสองมือพร้อมกัน3บรรทัด ไม่น่าเชื่อ ปกติแล้ว3บรรทัดและสองมือพร้อมกัน ภายในเวลา25นาที คือไม่ทัน วันนี้ได้ฝึกไปเยอะ แถมได้ดูเล่มแบบฝึกหัดด้วย ว้าวมาก ใจจริงอยากให้คุณพ่อส่งให้ดูเรื่อยๆ แต่ก็เกรงใจ อีกอย่างเวลาคุณพ่อส่งคลิปมา ฉันก็ไม่รู้จะตอบอะไรนอกจาก ขอบคุณค่ะ เฮ้อ ฉันอยากพูดเก่งกว่านี้จัง ไม่อยากเป็นคนคิดมากเลย

มิววันนี้การบ้านติดขัดแต่ไม่เป็นไรเพราะเพลงยากแถมเป็นที่วางมือใหม่ คือวางตรง middle C position เพลงใหม่ที่เรียนคือ jolly old saint Nicholas ฉันชอบเพลงนี้นะ สนุกดี เรียนเปียโน15นาที ทำแบบฝึกหัด 10 นาที เหมือนจะงงๆ ในการอ่านโน้ตกุญแจซอลที่ตัวG4ขึ้นไป 

เรเน่ เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ เพลงในหนังสือคล่องมาก แต่เพลงลูกอมติดๆขัดๆกว่าเดิม ตอนแรกตั้งใจว่าวันนี้ตอนเช้าจะหยิบกีต้าร์ไปเล่นเพลงลูกอมกับเรเน่แต่ลืม เลยจะไปขอยืมผจก. แต่ผจก.ลา เลยไม่เป็นไร เรียนเพลงใหม่เพิ่ม คือเพลง Omm-pa-pa วันนี้เรเน่สอนเต้นเพลงรักติดไซเรนด้วย

 

พักกินข้าวมื้อเที่ยง หิวมาก เพราะมื้อเช้าไม่ได้กิน ลงไปกินชั้นB เพราะปกติไปกินชั้น2เวลาเจอคนรู้จักมักจะทำตัวไม่ถูก แต่กินชั้นBไม่ต่อยเจอคนรู้จัก ตอนแรกจะกินข้าวหมูกรอบแต่คนเยอะ กลับหลังหันไปสั่งข้าวมันไก่ทอดแทนเลย กินไปแต่ข้าวกับตรงแป้งทอด อิ่ม เหลือไก่กับเลือด ไปขอถุงกับหนังยางร้านครัวบ้านอ้อมาใส่กับข้าวแทน ตอนนั่งกินข้าว ด้วยความไปคนเดียวเราก็นิ่งๆ เงียบๆ ตามประสาคนไม่มีสังคม ก้โดนคนข้างๆพูดถึง แต่ไม่รู้ว่าหมายถึงฉันหรือเปล่า ฉต่ฉันรู้สึกว่าเขาพูดถึงฉัน พวกเขาทายกันว่าฉันน่าจะเป็นคนญี่ปุ่น เพราะนิ่งๆ และดูกินแบบจริงจังไม่ได้ใช้โทรศัพท์ มาคนเดียวด้วย คนข้างๆเขาก็แย้งว่า คนญี่ปุ่นเขาไม่กินข้าวคลุกกับน้ำจิ้มแบบนี้ แล้วเค้าก็คุยว่าหรือว่าเป็นคนเกาหลี  ฉันก็ฟังนิ่งๆ กินนิ่งๆ แต่ตรงนั้นมีฉันคนเดียวที่กินข้าวแบบคลุกไปคลุกมาหรือที่แม่เรียกว่าเหมือนข้าวหมา ฉันจึงคิดว่านินทาฉัน จริงๆหน้าฉันไปทางจีนมากกว่าเพราะแม่เป็นคนจีนแท้ แต่เสื้อฉันญี่ปุ่น ฉันก็ไม่รู้อยู่ดี แต่เคยมีคนทักว่าหน้าเหมือนคนเกาหลี ฉันก็พูดว่าเกาหลีเหนือที่อพยพออกมา จีนอพยพ หรือหน้าเหมือนคิมจองอึน พวกเขาจะตลกกับคำพูดของฉันที่พูดแบบทีเล่นทีจริงๆ ซึ่งฉันพูดไม่เก่งแต่ตลกเก่งมากกว่า 

 

ฉันพึ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ตอบไลน์แม่น้องพีช ซึ่งเมื่อคืนฉันถามไปว่า สะดวกมาเรียนตอน13.00-14.00 ไหม ซึ่งเขาตอบว่าสะดวก แต่ฉันยังไม่ได้ตอบเลย แต่ถ้าฉันตอบไปตอนนี้แล้วเขายังไม่ออกจากบ้าน หรือถ้าฉันไม่ตอบไปเลย แล้วไปลองดูว่าเขามาหรือเปล่า แล้วเขาไม่มา ฉันก็อยู่สอนพีชตอนเย็นได้ ฉันเกลียดความคิดมากของตัวเอง ฉันเลยส่งข้อความไปหาคุณแม่น้องพีชว่า ถ้ามาแล้วให้รอที่ห้องนะคะ ครูพักกินข้าวก่อน คุณแม่บอกน้องมาถึงแล้ว ทานข้าวอยู่ ฉันเก็บมาคิดทันที ฉันบอกไปว่ากิน เขาตอบมาว่าทาน เขาจะมองว่าเราใช้คำแบบไม่มีมารยาทหรือเปล่า แต่ฉันก็เลือกเงียบ เฮ้อ พอ จบ เข้าห้องน้ำ แปรงฟัน เหนื่อยจัง ถอนหายใจหลายรอบ ช่วงนี้ตอนพักชอบถอนหายใจ ทำไมไม่รู้

 

เข้ามาในรร. กะจะมากดน้ำดื่มในครัว แต่เห็นคนทานข้าวในครัวเยอะ ฉันไม่กล้าเข้าไป ไม่เป็นไร ไปสอนก่อนละกัน ในห้องพีชนั่งซ้อมเปียโนอญุ่กับคุณพ่อคุณแม่ ฉันเข้าไปสอน วันนี้เรียนเพลง how far i’ll go ซึ่งพีชเล่าให้ฟังว่าไปบอกเพื่อนว่าพรุ่งนี้จะเล่นเพลงนี้แบบทั้งเพลงเพราะไปบอกกับเพื่อนและครูสอนดตรีที่รร. ความกดดันมาที่พีชเต็มๆ ฉันไม่ได้กดดันเพราะรู้ว่าพีชเป็นคนที่มีความพยายามสูงมาก ตอนแรกที่ฉันเจอพีช เขาเป็นเด็กที่ร่าเริงสดใส อยู่ในสภาพแวดล้อมดี แล้วถ้าเขารู้สึกอะไรไม่ใช่เขาจะไม่อยากทำต่อ ตอนแรกๆเลยสอนยาก เพราะเขารับได้น้อย โชคดีที่คุณพ่อคุณแม่เขาเข้าใจ ตอนแรกก็กลัวเหมือนกัน กลัวเขามองว่า เรียนแล้วทำไมได้แค่นี้ แต่แค่ช่วงแรก พอเขาเริ่มชอบ มีเปียโนด้วยที่บ้าน ฉันรู้สึกว่าตอนนี้เขาไม่ได้แค่ชอบ เขากำลังจะเริ่มรักและกำลังสร้างความผูกพันอยู่ ตอนนี้เลยรู้สึกว่าต่อให้ยากแค่ไหน ถ้าเขาชอบ เขาจะพยายาม แต่ก็ไม่ได้ยากมากจนเขาแบบไม่ไหว เราเห็นแล้วว่าเขาทำได้ จึงได้สอนไป ทุกครั้งที่ฉันขี้เกียจหรือเบื่อ ฉันนึกถึงพีช ฉันจะลุกขึ้นมาทำงานต่อเลย

สินลวันนี้เล่นเพราะมาก เรียนเพลง city of star เล่นดีมาก ดีจนไม่คิดว่าจะมาจากสินล ถ้าฉันได้ยินแบบไม่รู้ว่าใครเล่น ฉันคิดว่าเป็นพระเอกหนังเรื่องนี้ไปแล้วที่เล่นเปียโน เห็นความพยายามในการฝึกมาก เพลงยากนะ โดยเฉพาะหน้า4 แต่ดีขึ้น ดีกว่าที่คาดหวังไว้

 

พัก 30 นาที เดินเล่น แปรงฟัน กลับมาสอนต่อ

 

อันดาตั้งใจเรียนมาก การบ้านดี ไม่รู้ว่าเล่นดีเพราะพี่ออกัสสอน เพราะแม่คุมเข้ม เพราะคุ้นที่ได้ยินเสียงเปียโนจากพี่ออกัส เพราะเป็นหัวไวอยู่แล้ว ทักษะส่วนตัว ไม่รู้เลย แต่คิดว่าน่าจะมาจากซึมซับเสียงเปียโนจากพี่ชายทำให้ฝึกได้ไว วันนี้เรียนไปตั้ง 3 หน้าแบบคล่องแคล่ว ตอนท้ายคาบคุณแม่ไลน์มาบอกว่า ออกัสมาทันแต่ลืมเอาโน้ตมา ฉันเลยบอกให้เข้ามาเรียนได้เลย 

หาเพลงให้ออกัส ไปยืมหนังสือห้องครูกิม อยากซื้อหนังสือเล่มนั้นจัง แต่ขี้เกียจเข้าไปในเมือง ร้านอยู่ศาลาแดง ขี้เกียจนั่งรถไฟฟ้า วันหยุดก็อยสกอยู่บ้านเฉยๆ อ้าว ต่อๆ เรียนพลงแรกเลย เกรด1 แต่ไม่ง่ายเลย ตอนนี้เริ่มได้ละ 8 ห้องแรกสองมือพร้อมกัน ไม่รู้กลับไปจะเล่นได้ป่าว วันนี้เห็นกางเกงของออกัสมีรอบขาดข้างหลัง เขาคงไม่รู้ตัว ฉันก็ไม่กล้าบอก เลยไม่บอกไป คิดในใจ หรือจะไลน์บอกคุณแม่ แต่ไม่เอาดีกว่า ให้เขาไปเห็นเองที่บ้านดีกว่า

เรียว งอแงได้น่าเอ็นดูมาก ไม่อยากให้แม่ไปไหน แต่ก็ยอมเรียนนะ ตั้งใจด้วย เรียนไปตั้ง2หน้า เริ่มเล่นเองได้บ้างแล้ว แต่ทุกครั้งที่กลับบ้านไป พอมาเจอกันใหม่ ลืมหมด แต่ตามวัยเค้าด้วย ถือว่าเก่งเลย ตลกมาก ตอนมาเรียนงอแง เลิกเรียนเสร็จยิ่มร่าหัวเราะมีความสุข

ตอนสอนเรียวแม่น้องออกัสเอาเชอรี่มาให้ด้วย

 

สอนเสร็จแล้ว พรุ่งนี้ว่างตอน 17.00-18.30 เลยส่งไปหาแม่น้องริโอ้ว่าอยากเรียนตอน18.00 มั้ย แต่ก่อนส่งก็คิดนะ หรือจะไม่บอกดี เพราะแม่เค้าเคยบอกว่า ถ้ามีเด็กลาหรืออะไรให้บอกจะได้ให้มาเรียนเย็นกว่า จากรร.ที่น้องเรียนที่ซีคอนคือเวลาเป๊ะมาก จริงๆฉันจะบอกว่า17.00 ก็ได้ แต่รอถามเฟยก่อนว่าสะดวกนัดชดเชยไหม เพราะเฟยเรียน1ชั่วโมง แม่น้องเฟยบอกว่าน้องติดซ้อมว่ายน้ำ ก็เลยไม่ได้ใช้เวลาว่างชดเชยใคร จริงๆของน้องปริมมีที่เค้าอยากชดเชย แต่เห็นยังไม่เคยขาดเกิน มีลา1ครั้งตามคอร์สซึ่งรร.ชดเชยให้อยู่แล้ว ไม่เป็นไร มีแจ้งนินูด้วยว่าคอร์สจริงๆหมด19 ส.ค. แต่น้องมาเรียนถึง 26ส.ค. เ ซึ่งคุณแม่ต้องจ่ายเพิ่ม แต่ไม่เป็นไร เอาเป็น 26ที่มาเรียนชดเชยของวันที่ 22มิ.ย.ละกัน จะได้จบคอร์ส นับง่าย ก็แจ้งพี่ตุ้มไปตามจริงเพราะกลัวว่ามีปัญหา ซึ่งพี่ตุ้มไม่อะไร ก็เลยแจ้งคุณแม่นินูไปตามตรงกลัวว่ารร.โทรไปให้จ่ายเงิน แต่แจ้งรร.ไปว่าชดเชยให้ รับรู้สองฝ่าย ฟิน พยายามทำให้ไม่มีปัญหาได้ไม่ต้องมีเรื่องมาคิดดีที่สุด 

 

วันนี้แฟนมาหาที่ซีคอนเพราะจะเอาแมคมาเปลี่ยนแบต ซึ่งที่ซีคอนราคา 3900 แต่ต้องเอาเครื่องเก็บไว้เพราะไม่มีอะไหล่ แฟนเลยไม่เอาดีกว่า เลยไปเดินเล่นดูของที่มูลนิธิ ไม่มีอะไรน่าสนใจ ไปหาแม่ที่ปณ แม่ไปส่งกระเป๋าlanvin แต่ฉันหาแม่ไม่เจอ สรุปแม่นั่งตรงเก้าอี้หน้าบันไดเลื่อนแถวปณ แต่ฉันเข้าไปในปณ เลยไม่เจอ 

 

วันนี้ไปกินมื้อเย็นเดอะมอลล์บางแค ตอนนั่งรถ แกะกินเชอรี่กันในรถ อร่อยมาก กรอบ ลูกโต ชมกันทั้งรถ แต่กินไม่หมด ไปถึงเดอะมอลล์ กินเหมือนเดิม กุยช่ายทอดกับข้าวมันไก่ทอดที่ไม่มีไก่ เพราะชอบแต่ตรงแป้งทอด แต่ไม่กล้าสั่ง ใหแม่สั่งให้ ถูกมาก 10บาท ร้านไม่คิดค่าแป้งทอด คิดข้าวมันอย่างเดียว อิ่มมากๆ แม่สั่งก๋วยเตี๋ยวหลอด จากนั้นแม่ไปดูสเวนเซ่นส์ แต่ไม่มีโปร กินafter you ดีกว่า พี่เก๊ะขึ้นไป Icare ข้างบน สรุปคือราคาถูกสุด 7500 แต่ต้องทิ้งเครื่องไว้เหมือนกัน ไม่เอาดีกว่า ฉันคุยกับแม่ว่าขอเดินเล่นก่อน ค่อยไปกินต่อ เดินขึ้นชั้น1 ไปอัพเดทแฟชัน simply me ซีซันนี้สวยมาก ชุดแบบเหนือๆ กับแบบแขก ชอบมาก H&M ซีซั่นนี้เป็นลายๆ สวยดี ไปดูรองเท้า regetta ก็ไม่มีที่ชอบ แถมลดแค่ 30% เดี๋ยวลอลดมากกว่านี้ กับรอชุดใหม่ให้ถูกใจกว่านี้ก่อน เสียดายคู่เก่าโดนน้ำ พังเลย 

 

เดินดูอยู่ ปวดท้องมาก เรอก็ไม่เป็น ตดก็ไม่ตด อีโนไม่มี แอร์เอกซ์ไม่มี ปวดมาก แต่ก็หาย พี่เก๊ะมาหาพอดี ชอบกระเป๋าใบนึง สีชมพูอมส้ม แต่พอมาจับๆถือๆ ดูไม่มีราคา ไม่สวย ไม่เหมาะ ราคา 3,000กว่า ไม่คุ้มเลย พี่เก๊ะอยากได้กางเกงแบบขาเต่อ เลยไปดู uniqlo ได้มาสวยมาก กางเกง2ตัว 990บาท ลองชุดไปเยอะมาก ทั้งเสื้อที่เข้ากับกางเกง เพื่อลองใส่ดู กางเกงขาเต่อทั้งหมด ไซส์s และ m สรุปถ้าเสื้อต้องไซส์ m กางเกงต้องS ได้กางเกงทำงานใหม่ไป2ละ ดูดีและสุภาพกว่าชุดเก่า

ตอนอยู่ uniqlo เจอนินูที่เป็นเพื่อนร่วมงาน นี่รีบเบี่ยงอย่างไว เพราะไม่ถนัดเในการใช้บทสนทนาสักเท่าไร

 

เสร็จแล้วมากิน after you นั่งโต๊ะ 3 กินบิงซูชาไทย อร่อยดี ถ้วยเล็กกินแล้วหก แม่ไปขอจานแบนมารอง พีเก๊ะที่หิวน้ำตั้งแต่กินข้าว พึ่งมาได้กินน้ำ ข้างในบิงซุมีขนมปังกับเฉาก๊วยหนึบหนับ อร่อยๆ ตอนกินเจอนินูอีกรอบ แต่ไม่รู้เค้าเห็นรึเปล่า ฉันทำเป็นไม่เห็นไปเลย คิดว่าเขาก็คงทำเป็นไม่เห็นเพราะเรามากับคุณแม่และแฟนด้วย คงไม่กล้าเข้ามาทัก

เสร็จแล้วไปเดิน gourmet market หานมไอวี่รสชาไทยไม่ได้เลย ทูน่านอติลุสรสดั้งเดิมหมด แม่ถามจะเอาไส้กรอกมั้ย ไม่ ปลา ไม่ อะไรก็ไม่ พรุ่งนี้จะกินอะไร ก็บอกไม่รู้ เพราะอิ่มอยู่ นึกไม่ออก

 

ออกจากเดอะมอลล์เกือบสี่ทุ่ม ง่วงจัง เปิดเพลงในรถ มีเพลงนึงฟังไม่ค่อยออก หาเพลงในเนตไม่เจอ โหลด shazam มา ใช้ไม่ได้อยู่ดี ทั้งร้อง ตือๆๆๆ ร้องโน้ต กดเปียโน ร้องเนื้อเพบวอื่นก็ไม่ได้ มันได้เฉพาะได้ยินเพลงจริงๆ สรุปพี่เก๊ะไปหาเพลงเจอตอนกลับหอไปแล้ว ชื่อเพลง แวะ ของ rooftop

 

กลับมาบ้าน โพสต์ขายตุ๊กตา เสื้อ2ตัว ให้อาหารหมาแมว ขึ้นมาข้างบนหยิบผ้าซักขึ้นมาด้วย กะจะเช็ดเครื่องสำอาง ทาครีมก่อนล้างหน้า แต่ไปเชคเฟส เลื่อนไปมา ไปเจอวิดีโอซีรี่เรื่อง เสือ ชะนี เก้ง freshy ชอบมาก ดูไปหลายตอน พึ่งมาอาบน้ำมาเที่ยงคืนกว่า อาบเสร็จก็มายืนหน้ากระจกดูหน้าตัวเองสิวขึ้นอีกแล้ว หน้าม้าที่พึ่งตัดไปนิดหน่อยเลี้ยงยาวดีกว่า วันนี้ไม่น่าไปตัดเลย ทาโลชั่น ใส่ชุดนอน เขียนไดอารี่

 

เดี๋ยวคงนอนละ ตาแข็งเลยน่าจะเพราะชาไทย หรือเพราะรู้ว่าพรุ่งนี้ตื่นสายได้เลยตาสว่าง ก็ไม่รู้

 

ป.ล. วันนี้ตอนเล่นเฟสดูเสือชะนีเก้ง มีไลน์เป็นเพื่อน ชื่อซื้อของ งงมาก ยิ่งช่วงนี้ขายของจริงๆด้วย เลยเข้าไปดู รูปไม่ขึ้น สรุปคือเป็น ..... บล็อคไปแล้วอ่ะ ตื่นเต้นเลย

ป.ล. ตอนเขียนไดอารี่ ปวดท้องอีก กินอีโนไปแล้ว

 

2 ก.ย. 62  02.33 น.




Create Date : 02 กันยายน 2562
Last Update : 2 กันยายน 2562 2:38:27 น. 0 comments
Counter : 307 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

สมาชิกหมายเลข 3815421
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 3815421's blog to your web]
space
space
space
space
space