|
2 ก.ย. 62 23.25 น. เมื่อคืนกว่าจะได้นอน ประมาณตีสามกว่า เพราะนอนไม่หลับ คิดว่ามาจากชาไทยที่กินบิงซู พอหลับก็ฝัน ฝันว่ามีหมูตัวหนึ่งไม่เล็กไม่ใหญ่ วิ่งกระโดดออกมาจากรถกระบะสีน้ำเงินที่กำลังพาหมูไปโรงฆ่าสัตว์ เราช่วยหมูตัวนั้นโดยการวิ่งตามหมูแล้วพามันขึ้นรถของเรา ฉันนั่งอยู่ตรงที่นั่งหลังคนขับกับหมู โดยนั่งที่พื้นรถเพื่อหลบ แต่ไม่รอด คนขับรถกระบะคันนั้นเห็นเราและพยายามทำลายรถฉัน ฉันกลัวมาก ใจสั่นตื่นเต้นไปหมด หมีตัวนั้นก็เช่นกัน มันพยายามหนีออกจากรถฉัน แล้วมันก็ออกไป ฉันวิ่งตามเพื่อไปปกป้องมัน เราหนีมาด้วยกันเพราะคนขับกระบะก็เอาเรื่องฉันด้วยเหมือนกัน เราหนีจนไปไหนไม่ได้เหมือนหมาจนตรอก มีท่อน้ำไซส์กลางๆเล็กกว่าหมูนิดหน่อยเป็นหลุมลงไปในดิน หมูก็มุดท่อลงไปเลย ฉันพยายามไม่ให้มันลงไปเพราะไม่รู้ไปไหน มันดูไม่ปลอดภัยเหมือนกับเป็นกัดดักอะไรสักอย่าง แต่มันหนีไปแล้ว ฉันโดนจับมาที่บริษัทที่เป็นเจ้านายของคนขับกระบะคันนั้น ฉันว้าวุ่นใจขณะรอเจ้านายของเขา เจ้านายของเขาไม่อยู่ ออกไปตามล่าหมูตัวนั้น ฉันได้แต่ภาวนาว่าขอให้หาไม่เจอ และขอให้หมูตัวนั้นปลอดภัย ฉันกำลังหลับ ได้ยินเสียงคนกดกริ่งที่บ้าน โวฟาที่ส่งซ่อมไปคงมาส่งแล้ว แม่ก็ตื่นตั้งแต่เช้าไปรอ ฉันรู้สึกตัวแต่ไม่สนใจ นอนต่อ ตื่นมาจริงๆคือ 10.38 ฉันพยายามนอนต่อเล่นๆ นอนเรื่อยๆ แต่ไม่หลับแล้ว เล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ จนเที่ยงกว่า พ่อน้องไอวี่ไลน์มาว่าขอดรอปเนื่องจากรร.เปิดเทอมแล้วมาเรียนไม่ทัน จริงๆฉันก็มีความรู้สึกว่าไอวี่น่าจะเรียนแบบอยู่ไม่กี่คอร์ส เนื่องจากลาบ่อยมากและน้องไม่ชอบเล่นเปียโน ฉันแอบโล่งใจที่ได้ไปเย็นไปอีก วันนี้สอนน้อยๆ สบายๆ แต่ฉันก็คิดว่า ที่แจ้งดรอปนี่คือเริ่มวันนี้เลยมั้ย แต่ถ้าไลน์ถามไปจะเป็นการที่ฉันไม่เข้าใจประโยคที่เขาสื่อหรือเปล่า แต่ฉันต้องการความชัวร์ ไม่ใช่ว่า ฉันคิดไปเองว่าสงสัยคงไม่มาเรียน ฉันเลยไม่ไปสอน แล้วน้องมาเรียนก่อนค่อยดรอป ฉันกลัวปัญหานี้เกิดขึ้น แต่ก็ไม่กล้าถาม ฉันแคปหน้าจอไปถามแฟนว่า วันนี้น้องเขายังคงมาเรียนมั้ยถ้าพี่ได้อ่าน ถ้าถามเค้าว่าวันนี้มาเรียนมั้ย จะดีหรือเปล่า แฟนบอกว่า ให้ถามไปเลย ไม่มีไรหรอก ฉันก็ถามไป รอคำตอบนานมาก ฉันพะว้าพะวงสงสัย เอาไงดี ฉันจะไปหรือไม่ไปดี แต่คุณพ่อตอยกลับมาว่าเริ่มดรอปเลย วันนี้ไม่เรียน เฮ้อ โล่ง โล่งกับความคิดมากคิดเยอะของฉันเองนี่แหละ มื้อเที่ยงวันนี้ เป็นไข่ดาวสองฟอง เบคอนสองริ้ว ไส้กรอกเยอรมัน2ชิ้น เบคอนอร่อย แต่ไส้กรอกฉันไม่ค่อยชอบ กินแล้วไม่อื่ม กินเผือกทอดบาร์บีคิวที่ซื้อที่ซีคอนตอนรอพี่เก๊ะมากินเอ็มเค ไม่ค่อยอร่อย เผือกทอดหวานกับเค็มอร่อยกว่า ตามช็อกโกแลตในตู้เย็น ฉันหิวน้ำแต่ไม่มีน้ำดื่มแบบแช่เลย ฉันเลยต้องกินชาอัมพวาในตู้เย็นที่แม่เปิดกินแล้วไม่หมด รสชาติเปรี้ยวแปลกๆ สงสัยจะเสีย ฉันเปิดขวดใหม่ รสชาติเหมือนกัน ลิ้นฉันคงเพี้ยนเพราะกินไปหลายอย่าง วันนี้กินเชอรี่ที่เหลือจากเมื่อวาน รสชาติไม่ว้าวเหมือนวันนั้นแล้ว ขึ้นมานอนต่อ แต่นอนไม่หลับ มาหลับตอนบ่ายสองจะครึ่ง ฉันนอน จนถึงบ่ายสองครึ่งแล้วปิดแอร์นอนต่อ นอนแบบรู้สึกตัวตลอด สุดท้ายตื่นมาตามนาฬิกาปลุกบ่ายสาม อาบน้ำสระผม แต่งตัว วันนี้แต่งตัวสวยเพราะสอนน้อย เน้นเดินห้างสวยๆ ใส่ชุดเดรสดำเข้ารูปที่ซื้อร้านญี่ปุ่นในพาต้า รองเท้าคัชชูหัวแหลมของเจ้เอ๋ กระเป๋าถือjaspal เสื้อคลุมเทาesprit ออกจากบ้าน 15.47 ตอนจะออกจากบ้านมีคนโทรมาหาแม่เรื่องจะซื้อเก้าอี้ เขามาถึงเพชรเกษม48แล้ว แต่แม่บอกไปเมื่อคืนว่าถ้าจะมาให้โทรมาบอกก่อน เพราะบ้านกับที่เก็บของคนละที่ แม่เลยบอกให้รอ นี่กำลังจะออกจากบ้าน ฉันก็รีบมาก เพราะสายแล้วออกช้ารถยิ่งติด เขาคงรำคาญที่ไม่ได้ดังใจเลยตัดสายแล้วขาดการติดต่อไปเลย ไปถึงซีคอนสี่โมงหน่อยๆ มัดผม ทาปาก มาที่รร. แจ้งเคาน์เตอร์เรื่องไอวี่ดรอป เคาน์เตอร์แจ้งว่ายังไม่มีใครโทรมา และถ้าดรอปต้องมาติดต่อที่รร. ฉันจึงไลน์หาพ่อน้องไอวี่ รอริโอ้มาเรียน ตอนรอเดินไปดื่มน้ำ เพราะลืมเอาน้ำดื่มมา ตอนจะไปดื่มน้ำคือน้องมาพอดี เลยไปดื่มแล้วกลับมาสอนเลย วันนี้ริโอ่มีของมาให้ดูเยอะมาก ทั้งหลอดคริสตัล และธนู ที่เรียนที่รร. ฉันตื่นเต้นไปกับน้อง เราคุยกันเรื่องมนุษย์ตางดาวด้วย เข้าเรื่องๆ วันนี้เรียน tic tac toe เพลงเดิม เพิ่มเติมคือ ให้เล่นเองได้ เข้าจังหวะได้ ครั้งหน้าคือเริ่มเพลงใหม่เลย เสร็จ 17.00 โทรหาแม่ แม่รอเชสเต้อกริลล์ กำลังดูว่ากินอะไรดี ฉันลงไปหาแม่แต่ฉันไมม่ชอบกินเชสเตอร์กริลล์ จึงลงไปกินชั้นล่าง แม่สั่งสปาเกตตี้ขี้เมา ฉันสั่งมักกะโรนีกุ้ง เสร็จแล้วแยกย้าย แม่ไปขับแกรบ ฉันขอขวดน้ำแม่มาเพราะลืมขวด จะไปเติมน้ำที่รร.แทน หลังจากแยกย้ายฉันเข้าห้องน้ำนั่งปลดทุกข์ แปรงฟัน เดินห้างเล่นๆนิดหน่อย เข้าห้องเรียน ระหว่างรอเอมมี่ ก็นั่งเล่นเปียโนเพลง city of star และ another day of sun จน18.26 ฉันหยุดเล่นแล้วรอเอมมี่ที่เรียน ตอน18.30 ฉันเดินไปที่โซฟากลางรร. เหมือนเห็นเอมมี่วิ่งมาแล้ววิ่งออกไป คิดว่าคงไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็จริงๆ มาเรียนตอน 18.40 เอมมี่บอกว่าเรียนเปียโนที่ melody plus ด้วย เป็นเพลงที่ฉันยังไม่สอน เลยให้น้องเล่นให้ฟัง แต่เล่นไม่ได้เลย ฉันแอบรู้สึกว่า ที่นู่นสอนไวแต่เด็กเล่นไม่ได้เลย พอฉันขอฟังการบ้าน การบ้านก็เล่นไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร เริ่มเพลงใหม่เลย that’s a fourth ที่เป็นการบ้านจาก melody plus เอมมี่บ่นว่าไม่อยากเรียนแล้วขอไปซ้อมที่บ้าน แต่ฉันอยากให้คล่องไปเลย พอถึงบ้านได้ซ้อมไม่เยอะ หรือซ้อมแบบผิดๆ จริงๆน้องน่ารักนะ แต่เราพึ่งรู้จักกัน ฉันยังไม่รู้ว่าน้องจริงๆเป็นแบบไหน แต่จะพยายามปูพื้นฐานให้แน่นที่สุด มะตูม วันนี้มาเรียนคนเดียว พี่หนามเตยไม่มาเพราะครูอ้อมลาไปฟิลิปปินส์ มะตูมเล่าให้ฟังว่าไปเข้าค่ายที่วัด วัดคริสต์ เดินไป ตอนเช้า กลับมาที่รร.มาทำกิจกรรมต่อ (จริงๆไม่น่าเรียกค่าย สำหรับฉันค่ายคือไปค้างคืน) เดินไปเหนื่อยมาก ไม่มีน้ำกิน การบ้านเพลง the clown ไม่คล่องมาก แต่เป็นเพลงยากแล้วไม่ได้เป็นเพลงเพราะที่น่าซ้อมขนาดนั้น วันนี้เริ่มเพลง thumbs on C จบ กำลังจะเริ่มเพลงใหม่อีกเพลง มะตูมสะอึก ฉันเลยให้ไปดื่มน้ำ แล้วบอกวิธีแก้สะอึกคือบีบจมูกแล้วดื่มน้ำ มะตูมบอกว่ามีวิธีแนะนำคือ กลั้นหายใจ10วิ หายใจทางปาก10วิ แล้วดื่มน้ำ10 อึก จะหาย ไม่รู้มะตูมใช้วิธีไหน แต่หายสะอึกเลย ถ้าฉันสะอึกเมื่อไรจะเอาวิธีที่มะตูมแนะนำมาใช้ ฉันเล่าให้มะตูมฟังว่า ฉันมักสะอึกหลังกินข้าว ฉันเป็นคนไม่เรอ เรอไม่เป็น ตดอย่างเดียว ถ้าไม่ตดคือสะอึก แล้วก็เล่าเรื่องของผื้งที่สะอึกตอนป.5 กับครูชุติมา แต่เดี๋ยวเราจะเล่าให้ฟังทีหลัง จากนั้น เรียนต่อ เพลงใหม่ มือขาวต้องกดโน้ตสองตัวพร้อมกัน ซึ่งเป็นนิ้ว3กับ5 และ 4กับ5 ซึ่งกดพร้อมกันยาก แต่ต้องใช้เวลา ไม่เป็นไร เรื่องที่จะเล่าคือ ตอนนั้น ผึ้ง กฤษณา สะอึกไม่หยุดเลย ผึ้งไปส่งงานครูชุ แล้วครูชุบอกว่า กระเป๋าตังค์หาย ตรงนั้นมีแค่ผึ้ง ครูโทษผึ้งและบอกว่าผึ้งขโมย ผึ้งร้องไห้ยืนยันว่าไม่ได้ทำ เพื่อนในห้องตกใจกันหมด สุดท้ายครูชุบบอกว่า หายสะอึกไหม ผึ้งบอกไม่สะอึกแล้ว ครูเลยบอกเนี่ย ไม่สะอึกแล้ว กระเป๋าตังค์ครูก็ไม่หาย จบ แต่ฉันไม่ชอบ ฉันไม่ชอบที่ใครสักคนเอาความรู้สึกของคนอื่นมาเล่น แม้จะเป็นการช่วยก็ตาม แม้คนทำจะเป็นครู แต่เขาไม่ควรทำแบบนี้ ฉันก็นิ่งๆเงียบๆ แต่เรื่องนี้อยู่ในใจฉันจนถึงทุกวันนี้ ฉันที่แค่อยู่ในเหตุการณ์ สอนเสร็จ 20.00 พี่เก๊ะไลน์มาบอกว่าอยู่กับแม่ที่ศูนย์อาหารชั้น2 ฉันลงไปหาแม่กับพี่เก๊ะกินข้าวผัดอยู่ แล้วก็ลงมาชั้นล่าง ลานจอดรถ ผ่านสายใต้ ไมมีสาหร่ายขาย กลับ ส่งพี่เก๊ะสะพานลอยไอซี แวะเซเวนวัดปุซื้อมันกับเค้ก กินมันในรถ อร่อยดีแต่ไม่ว้าว เค้กยังไม่กินอื่มก่อน มาถึงบ้านก็นั่งเล่นโทรศัพท์ อาบน้ำ เขียนไดอารี่ นี่กะว่าเขียนเสร็จจะสั่งซื้อหนังสือจากร้าน prelude เล่นเกมในหนังสือ นอน 3 ก.ย. 62 00.23 น.
| Create Date : 03 กันยายน 2562 |
|
0 comments |
| Last Update : 3 กันยายน 2562 0:28:15 น. |
| Counter : 306 Pageviews. |
|
 |
|
