Group Blog All Blog
|
นทล.1 "อ้าว หมอคนนี้เหรอครับ" เสียงนั้นฉงน นิ่ง "หมอคนนี้ ผมเพิ่งไปส่งจักรยานงานเกษียณราชการเอง" ...... ในงานเกษียณนั้น ฉันจำได้ หมอ ว. เป็นอายุรแพทย์ที่คนในจังหวัดรู้จักดี ความที่สมัยก่อน หมอในจังหวัดนี้ไม่ได้เยอะ นี่จัดเป็นรุ่นบุกเบิก หมออายุน้อยกว่านี้ยังเป็นหมอคนแรกของบางอำเภอด้วยซ้ำ "ผมชอบวันจันทร์ มันดีใจจะได้ทำงาน" ประโยคนี้เราไม่ลืม เพราะเรามีความคิดแบบนี้ เราเพิ่งรู้ว่า หมอ ว. คิดเหมือนเรา เราเพิ่งรู้ว่า งั้นเราก็จัดว่าเป็นคนกระตือรือร้น นะเออ ย้อนกลับไปอีก ก่อนเกษียณไม่ถึงเดือน เรามีคนไข้จะปรึกษาหมอ ว. โทรปั๊บ เข้ามือถือ เป็นเวลาที่ท่านเดินตรวจคนไข้พอดี บ่ายแก่ๆนี้ ท่านก็บอกว่า เดี๋ยวไปดูให้เลย " ต้องบอกว่าความเสี่ยงที่ดูให้เป็น perioperative นะ" เพราะในการผ่าตัดนี้ ไม่เกี่ยวกับระยะปรึกษา คำตอบครอบคลุมแฮะ เราคิดในใจ ต่อมาเราจึงได้รู้ว่า ในช่วงเวลาที่เรายังเป็นวุ้นอยู่ หมอ ว. ได้ทำอะไรหลายอย่างที่เราก็ใฝ่ฝันว่า ถ้ารับราชการควรจะทำงานแบบนี้.. คนในฝ่ายเราเล่าถึงการออกหน่วยตรวจรักษาสมัยก่อน เล่าถึงหมอเก่าๆ เรื่องเก่าๆ มีหมอ ว. อยู่ในฉากนั้น ย้อนกลับไปตอนเราจบเฉพาะทางกลับมา หมอ ว. ล้อชื่อเรา เราเลยไม่ชอบ ... ..... ....... นาน นาน นาน "พี่จะหุ้นด้วย จักรยานนี้" "แล้วอีกคันล่ะคะ" "พี่ซื้อเองคนเดียว" หมอ บ. ในภาคเดียวกับหมอ ว. บอกเรา ที่ศาลาวัดตอนนี้ื จักรยานกำลังถูกลำเลียงลงจากรถ หมอ ว. ชอบปั่นจักรยาน งานเกษียณจึงมีจักรยานมอบให้ท่าน แม้ในงานศพท่านเช่นกัน หลังจากเกษียณไม่ถึงสามเดือน จักรยาน 4 คัน พัดลมหลายสิบตัว สิ่งของที่เราใช้ต่างพวงหรีด ได้นำมาแจกจ่ายให้คนอีกมาก เพื่อการกุศลหลังสิ้นงานบุญของท่าน พนักงานชายคนนั้นเข็นจักรยานเข้าศาลาแล้ว.
|
สุขใจพริ้ว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] เป็นบันทึกเรื่องราวทั่วไป ตามที่ใจนึกอยาก ของคนทำงานไกลบ้าน Friends Blog
Link |
||||||||||||
