Bloggang.com : Boolin : Diary ที่ไม่ค่อยได้เขียน

Diary ที่ไม่ค่อยได้เขียน

แบบรวมๆ เลยแล้วกัน ช่วงทีผ่านมามันมีอะไรๆ เข้ามาเยอะ งงกับตัวเองมาก เดือนหนึ่งผ่านไปแบบงงนิดๆ สับสนหน่อยๆ ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว

งาน
เดือนที่ผ่านมาเป็นช่วงเปลี่ยนผู้บริหาร ก็มีกระทบบ้างเพราะต้องเตรียมโน่นเตรียมนี้ บางอย่างก็เตรียมเผื่อ บางอย่างหัวหน้าถือโอกาสขอ (ก่อนหน้านั้นไม่เห็นอยากได้) แล้วเดือนที่ผ่านมา วันหยุดเยอะ สมาธิสั้น สรุป ทำงานไปบ่นกับตัวเองไป แต่หน้าตาต้องยิ้มแย้ม เพราะต้องติดต่อคนเยอะ เป็นครั้งแรกที่ทำงานแล้วมีกระจกตรงหน้า จะได้ไม่เผลอบ่นซะหน้าบึ้งอะ

สอบภาษาอังกฤษ
เป็นแค่สอบเลื่อนระดับ ก็ภาษาอังกฤษที่เรียนที่ออฟฟิศ เค้าติดต่อกับสถาบันที่มีชื่อเสียงมาสอน เนื่องจากงานทำให้ไม่ค่อยได้ไปเรียน อิชั้นเลย on tracking รู้สึกเหมือนเด็กเกเร ทั้งๆ ที่ปกติแล้วเป็นคนมีระเบียบ สองอาทิตย์ก่อนเลยสอบ 2 ระดับเลย เหนื่อยน่าดู ระดับแรก ไม่ได้อ่านไป (เลวจริงๆ) แค่ทำการบ้าน เลยไปนั่งใบ้ในห้อง เวลาที่ไม่มั่นใจก็จะแย่งคนอื่นพูดไม่ทัน แต่ก็ผ่านแบบงงๆ ครั้งที่สองเลยตั้งใจเต็มที่ ก็โอเค รอดไปอีกระดับ อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่เรียนเลย แอบเบื่อ อิอิ เดี๋ยวก็โดน track อีกจนได้

space ที่ทำงาน
ตั้งแต่ที่ทำงานให้ใช้ space ก็เริ่มรู้จักคนจากฝ่ายต่างๆ มากขึ้น ปกติเล่นเน็ตจะไม่ไปเจอใคร นอกจากตามบอร์ดที่ไปเจอกันเยอะๆ เลย แต่นี่ในออฟฟิศตัวเอง เดินข้ามชั้นก็เจอแล้ว บางทีก็นัดกันไปกินข้าว สนุกสนานดี ที่สำคัญ แต่ละคน ดูดีอะ (นึกออกใช่มั้ย ทำงานแบงค์อะ) บางคนดูดีซะตัวเองอายเลย พวกอยู่ back จะหน้าตาสู้พวกอยู่ front ไม่ได้ไง พอเจอพวก front แรกๆ จะตกใจ ตอนนี้ชินแล้ว

โบนัส
เพิ่งได้มาไม่กี่วัน เป็นโบนัสพิเศษสำหรับกำไรปีที่แล้ว มาให้ช่วงนี้ เดี๋ยวกลางปีก็ได้แบบประจำอีก มีความสุขจริงๆ ค่อยมีกำลังใจทำงานหน่อย แต่ตั้งแต่ได้โบนัส กินข้าวในออฟฟิศไม่ค่อยเป็น นิสัยไม่ดีจริงๆ

หัวหน้า
หัวหน้าคนนี้ เพิ่งจะร่วมงานกันปีที่แล้ว ก็ปรับตัวกันพอสมควร หัวหน้าเจาะหูเรียงกัน 3 รู (วัยรุ่นมั้ย) ผมซอย ท่าทางห้าว ทีแรกคิดว่าเป็นทอม แต่ขอโทษ ลูกชายสองคน โตแล้วด้วย แรกๆ ก็กลัว แต่พอได้ทำงานด้วยกัน ก็รู้นิสัยแล้ว พี่เค้าเป็นคนน่ารักนะ แรกๆ ไม่กล้าไปยุ่ง เพราะตำแหน่งและท่าทางแบบนี้ แต่พี่เค้าเริ่มเข้าหาก่อน ตั้งแต่ขอเบอร์แล้ว ก็งงๆ เพราะพี่เค้ามีเลขาฯ ส่วนตัว พอพี่เค้าโทรเข้ามา หรือ msg เข้ามา ทำให้เรากล้าเข้าหากันมากขึ้น ก็เริ่มเรียนรู้ รู้ว่าหัวหน้าคาดหวังสูง งานต้องเนี้ยบ ทั้งๆ ที่พูดว่า เอ้ย อย่าไปซีเรียส ดังนั้น ก็ทำงานให้ดีไว้ก่อน อย่าไปสนใจคำพูด หากไปเชื่อตามที่พูด แย่เลยนะ ตอนที่ประเมินตัวเอง ได้เขียนลงไปว่า จะแก้ไขข้อผิดพลาด จะไม่ทำงานพลาดซ้ำอีก หัวหน้าย้อนว่า พี่ไม่เห็นเราทำอะไรพลาด เอ่อ... ดีใจนะเนี่ย ซ่อนเก่ง

ออกกำลังกาย
นี่เป็นสิ่งที่ภูมิใจที่สุด เป็นอะไรดีๆ ที่ได้เริ่มทำ หลังจากเลิกทำมานานแล้ว ก็มีหลายอย่าง โยคะ แอโรบิค ตีแบต สลับๆ กันไป ทำให้กลับบ้านดึกขึ้น ใช้เน็ตน้อยลง แต่รู้สึกดี แต่ก็เหนื่อยๆ เบื่อๆ นะ บางวันแทบไม่อยากเริ่มเปลี่ยนชุด แต่พอได้เริ่มแล้วโอเค

หนีปัญหา
น่าจะเป็นการหนีปัญหา หรือเอาตัวรอด หรือไม่สนใจ ประมาณนี้ล่ะ เป็นคนขี้เบื่อบวกกับไม่ชอบทะเลาะกับใคร ดังนั้น หนีเลย เอาจริงๆ นะ เคยลองพูดนะ แค่เริ่มพูดก็รู้สึกว่าไม่ยอมรับกันแล้ว คำว่า คิดต่างกัน คือข้ออ้าง คนเราคิดต่างกันจริง แต่หากมีใจ ก็จะพยายามปรับตัว ปรับใจ จริงมั้ย ดังนั้น หากไม่คิดจะปรับ ก็ถอยออกมาดีกว่า

แฟนคลับ
- การยอมรับว่าตัวเองเป็นแฟนคลับ เนื่องจากรักและชื่นชมศิลปินคนนึงมากๆ การเข้ามาเชียร์แบบเต็มเหนี่ยวแต่แรก เพราะคิดว่า อยากจะเป็นส่วนเล็กๆ ที่ทำให้ความฝันของเด็กดีๆ คนนึงเป็นจริง ถามว่าความฝันของศิลปินคนนี้คืออะไร วันนี้เป็นจริงรึยัง หากคำตอบคือใช่ การถอยห่างคงไม่ได้ทำอะไรผิด เพราะยิ่งอยู่ไป ยิ่งรู้สึกไม่สนุก ศิลปิน ยังเป็นที่รัก เป็นเบอร์หนึ่งในใจเสมอ แต่คนรอบข้างศิลปิน รวมทั้งคนรอบข้างตัวเอง ทำให้บรรยากาศเปลี่ยนไป ไม่โทษใคร นอกจากโทษตัวเองจริงๆ เป็นคนความอดทนต่ำมาก
- เรื่องที่นอยมาก คงเป็นพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของเพื่อนรอบตัว โทรศัพท์ที่มักจะมาพร้อมกับคำพูดไม่ดี ประชดประชัน ให้ร้ายคนอื่น หรือบรรดาญาติๆ แฟนคลับบ่นว่า แฟนคลับพวกนี้โทรศัพท์เยอะมาก โทรทั้งวันเลย เราเชียร์ เราชื่นชมคนดีๆ แล้วเราทำพฤติกรรมดีๆ เหมือนกับศิลปินที่เราเชียร์รึเปล่า
- กับตัวศิลปินเอง ยังรักมากๆ เหมือนเดิม ทุกวันนี้เวลาเพื่อนโทรมาพูดจาไม่ดี จะตอกกลับไปทุกที รักและปกป้องตลอด แต่ไม่อยู่ใกล้ๆ แล้วนะ ยังไงยังอยากจะมีระยะห่างที่พอดี สนุกสนานทั้งสองฝ่าย แฟนคลับดีๆ มีอยู่เยอะ รักแฟนคลับดีๆ มากๆ เหมือนกัน คนที่ทำให้นอย กลุ่มเล็กๆ แต่มีอิทธิพลสูง บอกอีกครั้ง ไม่โทษใคร นอกจากโทษตัวเองจริงๆ

ติดนักร้องเกาหลี
โดนกล่าวหาแน่ๆ ส่วนนึงคือใช่ เพราะรอบๆ ตัว น้องสาวและเพื่อนรุ่นน้องที่ออฟฟิศ ไปในแนวนั้น มันหลีกไม่พ้น แต่ไม่ใช่ว่าจะไปรักหรืออะไรเค้ามากมาย ไม่เคยซื้อแผ่นจริงอะ ขอเพื่อนตลอด แบบนี้เรียกว่ารักมั้ย แต่ทั้งหมดคือความสุขส่วนตัว เพราะดูคลิป ฟังเพลง เมาท์เรื่องศิลปิน เมาท์จากสิ่งที่ดู เพราะไม่มีใครไปรู้เรื่องส่วนตัวเค้าได้ วันๆ หัวเราะกับเรื่องพวกนี้ มีความสุขแล้ว หากตัวจริงมาก็ขอเพื่อนเข้างาน เพื่อนก็โอเค เข้าไป ไปยืนมอง ยืนถ่ายรูป มีความสุข ไปมางานนึงแล้ว จะไปอีกกกกก เพื่อนก็น่ารัก แจ้งคิวงานแล้วว่าใครจะมาอีก นับวันรอเลยเนี่ย ไปดูแบบไม่รู้จักใครแบบนี้น่าจะดีกว่านะ

เลี้ยงแมว
ไม่ได้เจตนาเลยจริงๆ แรกๆ หมาที่บ้านเสีย แล้วอาหารหมาเหลือ เลยไปเทไว้ หลังจากนั้นจะมีขาประจำ 2 ตัวมานั่งรอ แรกๆ ก็ไหวนะ อาหารหมาหมด ไปซื้ออาหารแมวมาให้ แต่ตอนนี้มันมานั่งรอกันเป็นฝูง แล้วแบบทยอยมา จะมีประจำเลย 4 ตัวทุกเช้า นั่งตามลำดับนะ แล้วหลังจากนั้นจะมีขาจรมาเรื่อยๆ ก็เลยต้องซื้ออาหารแมวถุงใหญ่ติดบ้าน แบบนี้เรียกว่าเลี้ยงรึเปล่า ... วันนั้นไปโลตัส กะว่าซื้อเยอะเลยดีกว่า ประหยัดหน่อย แล้วพนักงานมาแนะนำบอกยี่ห้อนี้บำรุง จะช่วยให้ขนสวย ฯลฯ แล้วเหลือบไปเห็นของโลตัส เอ่อ ราคามันต่างกันมาก เลยหยิบของโลตัสกลับมา พนักงานคนนั้นต้องหาว่างกแน่เลย หารู้ไม่ว่า แมวที่เลี้ยงอะ ไม่รู้จักกันเลยซักตัว แล้วพวกมันก็คงไม่ได้อยากจะขนสวยมั้ง

ไปเหนือ
ช่วงสงกรานต์เป็นช่วงที่สับสนในชีวิต พอดีไม่ได้เตรียมการไว้เลยว่าจะไปเที่ยวไหน เลยบอกน้องว่า อยากไปไหนไกลๆ ไปเหอะ ไปเรื่อยๆ ค่ำไหนนอนนั่นได้มั้ย น้องก็โอเค ก็ขับรถพากันไปเหนือ อยากแวะที่ไหนก็แวะ รู้สึกมีความสุขดีนะ ทีแรกว่าจะไปค้างบ้านญาติ แต่เนื่องจาก หยุดตามใจฉัน ถึงที่พักก็เกินเที่ยงคืน เลยไปหาโรงแรมนอนเอง ปีนี้ที่พักที่เชียงใหม่ เชียงรายไม่เต็มนะ จำได้ว่าเลิกไปเหนือมาหลายปีเพราะรถติด คนเยอะ ปีนี้ลองไปแบบไม่ตั้งใจ คนน้อยลงเยอะเลย การได้ไปเที่ยวแบบนี้ ชาร์จพลังได้เยอะพอสมควรเลยล่ะ

ยาวดีจริง ไม่ได้เขียนนานแล้ว สนุกดี

Create Date : 03 พฤษภาคม 2551

Last Update : 4 พฤษภาคม 2551 1:55:04 น.

2 comments

Counter : 577 Pageviews.

มาเขียนที คุ้มเลยนะคะ อิอิ

แวะมาทักทมายวันหยุดค่ะ

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:08:06 น.

ยาวจิงค่ะ อยากเขียนยาวๆได้บ้างจังเลยค่ะ

โดย: prettypare

วันที่: 4 พฤษภาคม 2551 เวลา:4:56:34 น.