นอนไม่หลับอีกแล้วค่ะ  

ก่อนหน้านี้เคยคิดถึงใครบางคนที่ไม่รู้จัก
แต่วันนี้ จริง ๆ ก็หลายวันมักจะคิดถึงใครบางคนที่คิดว่ารู้จักดีมากกว่าค่ะ

วันนี้ก็เลยมาตั้งกระทู้สำหรับเค้าสักนิด  เดี๋ยวจะหาว่าไม่เสมอภาคกัน  แหะๆ
จริง ๆ อยากแชร์ความรู้สึกตอนนี้อ่าค่ะ  

กับคนที่คิดว่ารู้จักดี คนนี้เป็นรุ่นพี่ที่รู้จักกันมานานค่ะ  
นานประมาณ 15 เห็นจะได้แล้ว  เกินครึ่งของอายุเราตอนนี้อีกค่ะ

เป็นรุ่นพี่ที่เราแอบปลื้ม  แต่เค้าไม่ปลื้มเรา  รู้อย่างนี้เราเองก็ไม่กล้าจะทำอะไรมากมาย
สุดท้ายจุดเริ่มต้นของเราสองคนก็เลยเป็นพี่น้องที่สนิทกัน

เป็นพี่น้องกันมาเรื่อย ๆ จนเรามีแฟนหนึ่งคน จนเราเลิกกับแฟนคนนั้น
จนเค้ามีแฟนไม่รู้กี่คน และเลิกไม่รู้กี่ครั้ง

ความบ้าบวกกับอาการเพี้ยนหลังจากการอกหักครั้งแรก  ทำให้เรากล้าบอกเค้าไปว่า หนูชอบพี่นะ ชอบมานานแล้วด้วย  
จริง ๆ เค้าเองก็คงรู้แหละ  คงรู้มานานแล้วด้วย  แต่แกล้งทำไม่รู้เพื่อรักษาความเป็นพี่น้อง  
แต่เราก็ยังกล้าที่จะไปถามเค้าว่า...ทำไมเราไม่ลองคบกับดูบ้างหล่ะ  

ผลกลับกลายเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึง....
จะเกิดจากความรู้สึกอะไรของเค้า  นี่เราก็ไม่แน่ใจ  

แต่สุดท้าย...เราเป็นแฟนกัน  คุยกันมากขึ้น ไปไหนด้วยกันมากขึ้น สนิทกันมากขึ้น  

เป็นอย่างนั้นอยู่ 4 ปี แต่ในระหว่าง 4 ปีนี้  มีทั้งสุขและทุกข์
ช่วงแรกสุขมากหน่อย เพราะเค้าก็ดูแลอย่างดี เป็นทั้งพี่ชายที่แสนดีและแฟนที่น่ารัก  

แต่ช่วงหลังก็ทุกข์มากหน่อย  เพราะเค้าไม่ได้มีเราแค่คนเดียว  
เรื่องนี้รู้หลังจากคบกับมา 2 ปีนิด ๆ แต่เค้ามีคนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ อันนี้ไม่แน่ใจ
เพราะตอนรักแรก ๆ ปิดหูปิดตา มองไม่เห็นอะไร  
ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ ตอนเป็นพี่น้องก็เคยรู้มาว่าเค้าเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว  

ความทุกข์นช่วงหลังมีมากขึ้นเรื่อย ๆ จนสุดท้าย  เราก็ตัดสินใจบอกพี่เค้าไปว่า...
พอเถอะ  ไม่ไหวแล้วหล่ะ  เราห่างกันสักพักดีกว่า  แล้วเราสองคนคงกลับไปเป็นพี่น้องได้เหมือนเดิม  

แต่ความรู้สึกมันไม่ใช่สวิทซ์ไฟ จะเปิดจะปิดได้ทันใจที่ไหนหล่ะ  
เราก็ยังห่วงเค้า ยังคิดถึง ยังหึงในบางครั้ง หวงในหลาย ๆ ครั้ง
ส่วนเขาเองก็คงยังห่วง ไม่ก็อาจจะมีความรู้สึกผิดด้วย หรือจะด้วยเหตุผลอะไรอีกก็ตาม

ห่างกันสักพักของเรา ก็ทำได้เพียง ไม่เจอหน้ากัน แต่ยังคุยเอ็ม โทรหากัน ส่งข้อความหากัน  
แต่รู้ลึก ๆ ว่าความรู้สึกยังมีอยู่ ถึงแม้ว่ามันจะค่อย ๆ จางทีละนิด ๆ ก็ตาม

ช่วงเวลาที่ห่างกันสักพักก็อีกเกือบปี  แล้ววันนึงก็มีเอ็มมาบอกว่า...
พี่จะไปต่างประเทศหล่ะนะ  ไปทำงาน 2 ปี เป็นอย่างน้อย  บอกกลาง ๆ เดือนพ.ค. จะไปวันที่ 1 มิ.ย.
ไปประเทศอะไร...อัฟกานีสถาน

ง่า.....เหมือนฟ้าจะถล่ม โลกจะแตก อัฟกานีสถาน  
พูดเล่นหรือพูดจริง  ปกติก็ชอบพูดเล่นอยู่เรื่อย  ครั้งนี้ก็พูดเล่นใช่ไหม  
แต่..เค้ายึนยันว่าเรื่องจริง...ประเทศนี้จะปลอดภัยมั๊ยอ่า ไม่อยากให้ไปเลย  
แต่ไม่รู้จะทำอะไรให้เกิดการเปลี่ยนแปลง  ทำอะไรไม่ได้จริง ๆ ในเมื่อเค้าตัดสินใจไปแล้ว และเหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่วัน

แล้ววันนี้...เค้าก็ไม่ได้อยู่ประเทศไทยแล้ว...
ห่างกันเลย  ห่างไกลเลยทีเดียว  
ตอนแรกก็ยังหวังว่า  ไม่เป็นไรสมัยนี้อะไร ๆ ก็ออนไลน์  ยังไงก็ยังได้คุยกันอยู่บ้าง...
แต่จนถึงวันนี้...ยังไม่เห็นออนอะไรสักอย่าง...TT oo TT

ก่อนจะเดินทาง ฉันถามเค้าว่าให้รอมั๊ย...
ถ้าเค้าขอให้รอ  ฉันก็ตั้งใจว่าจะรอ  
แต่เค้าเลือกที่จะบอกว่า...
ไม่ต้องรอหรอก อนาคตไม่มีอะไรแน่นอน อีกอย่างเราห่างกันมาก็หลายเดือนแล้ว ความรู้สึกมันก็ค่อย ๆ น้อยลง  ดีที่เราได้ไกลกันไปเลย
แล้วถ้าพี่กลับมา ถ้าเราได้เจอกัน เราอาจจะเป็นพี่น้องกันได้เหมือนเดิม...

อยากคิดว่าเป็นแค่เรื่องที่อำกัน
แต่บางทีเราอาจจะยังไม่รู้จักเขาดีก็ได้
นี่อาจจะเป็นวิธีหนึหญิงที่เขาเคยทำแต่เราไม่เคยรู้
เขาไม่อยากติดต่อเรา ก็เลยใช้วิธีนี้ในการหายไป แต่จริง ๆ แล้วยังอยู่ในไทย

ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ยังดี
จะอะไรก็ได้  ขอแค่ไม่ต้องไปไกลขนาดนั้น
ไม่ต้องไปในที่ ๆ เราไม่รู้จัก แถมเรายังไม่มั่นใจในความปลอดภัย

อยากให้เป็นเพียงแค่ฝันไป
แต่ไปบ้านก็ไม่เจอใคร โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้ สื่อสารออนไลน์ต่าง ๆ ก็เงียบ

แล้วเราจะยังทำอะไรได้อีก...

ก็ได้แต่หวังว่าความคิดถึงแบบนี้ของเราจะจางหายไปสักวัน
ชีวิตยังต้องมีอะไรอีกมากมาย ยังต้องทำงาน ดูแลพ่อแม่ ดูแลตัวเอง
มีความสุขกับเพื่อน มีอนาคตต่อไป

ถ้าใครคนนึงจะหายไปจากชีวิต  ถึงแม้จะรู้จักมานานแค่ไหน...แต่สุดท้ายมันก็เท่านั้นเอง

หวังว่าสักวันจะเลิกคิดถึงได้สักที

ส่วนที่แก้ไข...

ปล. โพสแล้วเพิ่งเห็นว่ายาวมาก  ไม่คิดว่าตัวเองจะเพ้อเจ้อได้มากขนาดนี้
ใครที่หลงเข้ามา อาจตกใจว่า...เธอคนนี้เป็นอะไรมากหรือปล่าว
ช่วงนี้เพี้ยน ๆ ค่ะ  
ถ้าใครที่อาจจนจบ ก็อย่าได้โมโหที่มันยาวเกินไป
คิดซะว่าเป็นกระทู้ที่ จขกท. บ่นไปวัน ๆ

แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 54 06:18:40

จากคุณ	: นู๋แต๊ะ
เขียนเมื่อ	: 6 มิ.ย. 54 06:13:51

Create Date : 06 มิถุนายน 2554
Last Update : 6 มิถุนายน 2554 6:54:33 น.		1 comments
Counter : 768 Pageviews.
Share Tweet