 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
|
| |
|
|
| 8 พฤศจิกายน 2552 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
มายาเหงา
มายาเหงา
วาระจร มาบรรจบ ประสบทัก
ให้รู้จัก คุ้นเคย เผยวาจา
แนะนำตัว เปิดประเด็น สนทนา
ละเลงทา สีขาว เรื่องราวตน
นวลนาง เหงาหงอย เป็นเนืองนิตย์
สุขดวงจิต ระเริงฝัน หลงเกมส์ฉล
เผลอไผล วจีลวง อย่างจำนน
ฝนอดทน รอคอย หวังเคียงครอง
ฤดูหวน ลมหนาว ยิ่งเหว่ว้า
ครวญคว้า เงาหลอน เพียงเราสอง
กลับย้อนมา ปิดรอยเหงา ละโศกจอง
ใจคะนอง คล้องราคี เลิกเปลี่ยวดาย
เหม่อมองคลื่น ซัดฝั่งทราย หลายตลบ
รูปใจกลบ ตรงรอยเท้า เกลื่อนกระจาย
พรั่งพรู น้ำตาริน ใจสิ้นมลาย
เขาไม่มายด์ เมินหนีหาย วายระทม
ทรมาน ซมซาน บ่วงรักหลอน
ไม่อาจถอน ศรลวง ชั่งขื่นขม
มุ่งหมาย มั่นชนะ ให้เสพสม
หว่านอารมณ์ ร่านมายา คอยใครแล
<จงเหงาแต่พอเพียง ก็น่าจะเพียงพอน่ะเจ้า>
...................
ห้องร้อยเรียงอักษรา ขอขอบคุณ..
มิตรสหายมาเยี่ยมบ้านบัวจันทรา
และ
ภาพประกอบสวยสวยจาก //www.flash-mini.com และ
my.dek-d.com
ทั้งนี้
ขอน้อมรับคำติ เพื่อพัฒนาร้อยเรียงอักษรให้สมบูรณ์ยิ่งยิ่งขึ้นค่ะ
...........
<บัวจันทรา ทารกน้อยเพียรเบิ่งตาสู้แสงภายนอก>
| Create Date : 08 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 9 พฤศจิกายน 2552 23:18:17 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1039 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ปางสีฝุ่น IP: 203.146.242.129 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:13:54 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แรกนกน้อยร้อยคำลำนำกวี
คล้ายว่าฟัง.."จังซี..มันต้องถอน"
เถอะ.!.ค่อยก้าวค่อยกล้าภาษากลอน
เสกอักษรที่มุ่งหมายไว้ปลายมือ...ฯฯ
--------------------------------------
ข้าพเจ้าฯให้นิยามแห่งความเหงา
ประหนึ่งว่าหมาเห่าใบตองห้อย
อาจเร่งรัวยั่วย้ำน้ำตาย้อย
ก่อนร่วงผล็อย.กลืนหายพรายแผ่นดิน...ฯฯ
อิอิอิ...