.ใกล้แล้วเจ็บ.....

ใกล้ตัว หัวใจ เศร้าเจ็บ
เยื่อร้าว หนาวเหน็บ ให้สลด
ทรมาน พาลล่ม ขมรส
ยิ่งท้อ ยิ่งทด หดหู่ใจ

ถึงตัวไกล ไม่นานคงลางเลือน
ค่อยค่อยเคลื่อน เลื่อนคล้อย ลบรอยได้
แต่หนทาง ห่างเหิน เกินหลีกไกล
ข่มเสแสร้ง แกล้งให้ ไม่เต็มทรวง

และเมื่อไหร่สายตาที่เย็นชา
กิริยา ท่าที ที่หมดห่วง
ก็สิ้นร้าง ห่างหาย มลายล่วง
ก็เลือนล่ม ถมดวง ดับบ่วงจินต์
...

บาจันฯ..บัวจันทรา..แขปทุม..ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต...และ...ผู้มาเยือนค่ะ