ดีจัง สารภาพว่า เรียนสี่ปี่ที่ มข.
ไม่เค้ย ไม่เคย ไปออกค่าย
ก็ตั้งแต่เิกิดมาบ้านเราเหมือนอยู่ค่ายตลอด 555
แล้วทำอะไร อยู่ชมรม ร้องเพลงประสานเสียง คงสงสัยอีกละ ร้องเพลงเก่งละสิ
โน ถ้าไม่มีคอนดักเตอร์ บอกให้ร้องให้หยุดตรงไหน ก็ร้องไม่ได้

แล้วทำไมเข้าชมรมนี้ สงสัยใช่มะ
ก็นักเปียโน หล่อมาก เป็นเหตุผลที่ดีสุดๆ 555

ตอนนี้นักเปียโนคนนั้นเป็นอาจารย์หมอไปแล้วละ

หล่อใสๆ ไม่น้อยกว่าหนุ่มฟิสิกส์คนนั้นเลย อิอิ นึกถึงความหลังยังสุขใจ

สวัสดีสาววิดยาค่ะ.*-*.

ออกค่ายนี่เป็นอะไรที่ดีมากๆนะคะ...**...

แต่ก็เป็นอะไรที่ไม่ค่อยได้ไปค่ะ.555+
เพราะกะลังฝึกฝนความเป็นคนที่ขยันและอดทน...เพื่อไปเป็นนแม่พิมพ์ของชาติ...พอคิดจะออกค่ายตอนแก่ก็ไม่มีเวลาเสียแล้วววววววว...ส่วนใหญ่จะเป็นค่ายของคณะซะมากกว่า...

....รอ...และรอ...เพราะชีวิตมัวแต่รอ...เราเลยไม่ได้ทำอะไรที่ใจเราอยากจะทำ..เพราะห่วงโน่นนี่...นี่ล่ะค่าของคำว่ารอ...อิอิ...ฝันดีค่ะ

ประทับใจภูกระดึงใช่มะ
ตอนกลับมาใหม่ๆ ก็พูดอย่างนี้แหละ

แล้วก็ไปอีก
พี่ไปสองครั้ง หน้าฝนครั้งหนึ่ง
หน้าหนาวครั้งหนึ่ง สวยคนละแบบค่ะ

อยากไปภูกระดึงๆๆๆ
ไปเมื่อปีที่แล้วค่ะ...สนุกมากค่ะ
อิจฉาๆๆค่ะอยากไปอีกๆๆ
แต่คาดว่าปีนี้คงไม่มีเวลาแน่ๆๆค่ะ
แต่สนุกสุดๆเลยเนอะๆ

กลับพรุ่งนี้ค่าพี่ฝนนนน
ออกแนวปิดเทอมแล้วไม่อยากเปิด
ขี้เกียจซะงั้น นอนอยู่บ้าน
สบ๊ายสบายย ฮี่ๆ