Eng Project+Bitchy Club Bitchy Club ที่มาของแก๊งค์เราชาว401-601 ตอนนั้นรู้สึกจะมาพร้อมเพลงทาทาเพลงนี้ที่กำลังฮิต อันที่จริงความหมาย Bitchy มันค่อนข้างจะไปในทางไม่ดี แต่ในความหมายของพวกเราคือความแสบๆซ่าส์ฮาๆไร้สาระมากกว่า ประธานBitchyคือไอ้นิค (ชายหนุ่มนะยะหนึ่งเดียวในห้องเรา) นิคเป็นคนที่เก่ง เก่งทุกเรื่อง กล้าพูดกล้าค้านอาจารย์ ส่งมันไปลับฝีปากกับอาจารย์ได้สบาย อาจจะเพราะผู้ชายในห้องที่มีแค่4คนบ้าง บางปีมี5คนบ้าง นิคเลยถูกยกให้เป็นประธานไป มีช่วงหนึ่งที่มีการประเมินโรงเรียน บอกตามตรงว่าทุกคนเฟคกันสุดๆ มันไม่เป็นธรรมชาติเหมือนอย่างที่เราๆเคยทำมา ด้วยความคิดที่ไม่เหมือนใคร มีการกินขนมในห้องเรียนตอนเรียนในขณะที่คณะผู้ประเมินเดินมาดู หรือแม้กระทั่ง ผนังหลังห้องที่เราช่วยกันตกแต่งฉากหลังแล้วติดคำว่า Bitchy ตัวใหญ่ๆ พวกเราเป็นเด็กห้อง1ที่เหมือนอาจารย์จะวางใจ แต่กลับทำให้หนักใจที่สุด ความคิด ณ ตอนนั้น คิดแค่ว่า เราจะไม่ดูถูกวิจารณญาณของผู้ประเมินขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมเค้าจะดูไม่ออกว่าเด็กมันจะเป๊ะเกินไปไหม เราก็เลยไม่คิดจะเปลี่ยน เคยทำพฤติกรรมไหนก็ทำอย่างนั้น กินขนมในห้อง อร่อย มีความสุข คิดเลขออก ขออาจารย์แล้วด้วย 555 อีกเรื่องหนึ่งที่ทำให้คิดถึงเพื่อนๆ คือการทำโครงงานภาษาอังกฤษ แล้วมีการจัดแสดงให้คนทั้งโรงเรียนดู ตอนนั้นเหมือนฟ้าเบื้องบนประธานมา ให้สมาชิกในกลุ่มฝนมีแต่คนติ๊งต๊อง ตัวแม่อย่างแรง เช่น ไอ้นิค ไอ้หมอกิ๊ก ไอ้โอ ไอ้ตาล เป็นการรวมกลุ่มแบบจับฉลากเอาตัวอันตรายมาอยู่ด้วยกัน วันที่โชว์ผลงานวิชาการนั้น อาจารย์สั่งให้พวกเราชาว501 ทุกคนเต้นเพลงของเผ่าเมารี ซึ่งอาจารย์ให้คิดท่ากันด้วย ตอนแรกที่อาจารย์เอาเนื้อเพลงมาให้ คิดหนักเหมือนกันว่ามันจะออกมาเวอร์ชันไหน พวกเราใช้พื้นที่หลังห้องอันกว้างขวางซ้อมเต้น โดยให้ไอ้บิลลี่เป็นหัวหน้าเผ่า เพราะเป็นผู้ชาย(อันน้อยนิด)ในห้องที่พอจะนำแสดงเต้นได้ บิลลี่มันทำหน้าที่ของมันได้ดีมาก ไปเอาไม้กวาดที่วางไว้ใกล้ๆถังขยะประจำห้อง แล้วมันก็มายืนอยู่หน้าพวกเราทั้งห้อง ยกไม้กวาดด้วยมือขวา พร้อมตะโกนเสียงดังว่า "อูทานามางาวากา โทรู ฟา!!" ฝน: บิลลี่ๆ มันแปลว่าไรวะ บิลลี่: ไม่รู้เหมือนกัน เพิ่งคิดได้เมื่อกี้ ฮ่าฮ่าฮ่า เอาหละเป็นที่รู้กัน ถ้ามันสั่งพร้อมท่านี้ แสดงว่าให้พวกเราเริ่มเต้นและร้อง "อูทานามางาวากา งาวากาโอเทมูทู........" (ฝนจำเนื้อเพลงไม่ได้แระ) เอาล่ะแน่นอนท่าเต้นเราไม่แพ้ศิลปินเกาหลีทุกวันนี้แน่ๆ (ฮา) แค่หมุนซ้ายหมุนขวาถูกนี่ก็บุญแล้ว พอวันแสดงจริงพวกเราต้องวิ่งวุ่นทั้งแสดงผลงานวิชาการ และการแสดงบนเวที เส้นผ้าก็เอาแบบง่ายๆคือ เสื้อยืดดำ กางเกงวอม รองเท้าพละ แถมด้วยเอาใบมะม่วงมาร้อยทำสร้อยคอและมงกุฏ พอเริ่มร้องเริ่มเต้น น้องๆ ม.ต้นก็เริ่มแข่งกันหัวเราะ อายก็อาย นี่ทำไปได้ไง แล้วทั้งสายชั้น ให้แต่ห้องเรามาแสดงห้องเดียว (อาจารย์ลำเอียงอ่ะ) แต่เรื่องนี้ เล่าทีไรฮาทุกที พอนอนคุยกัน ทุกคนก็จะมองหน้ากันแล้วร้องเพลงนี้ขึ้นพร้อมกัน มันเหมือนเป็นเพลงแค่ของเรา ห้องอื่นร้องไม่ได้ คิดถึงเพื่อนๆจัง อยากกลับไปทำอะไรปัญญาอ่อนแบบเมื่อก่อน เห็นเด็กๆที่สอนแล้ว....อยากกลับไปเป็นแบบเด็กๆพวกนี้จัง   Create Date : 07 กันยายน 2555 8 comments Last Update : 7 กันยายน 2555 21:29:06 น. Counter : 1220 Pageviews. Share Tweet

บล็อกน้องฝน ถ้าเพื่อนๆได้มาอ่านกัน คงจะคิดถึงกันน่าดูเลยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 7 กันยายน 2555 22:12:48 น.

ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ความทรงจำในวัยเรียนก็ยังจำได้หมายรู้ถึงวันคืนอันแสนสุขเหล่านั้นครับ   โดย: Insignia_Museum 8 กันยายน 2555 6:17:16 น.

ช่วงเวลาในวัยเรียน เป็นอะไรที่มีความสุขมากๆค่ะ ตอนนี้ทำงานได้6ปีแล้ว รู้เลยว่าแตกต่างจากตอนเรียนมาก พูดแล้วก็คิดถึงจริงๆ ค่ะ   โดย: นุ่น (วันฝัน วันซันเดย์ ) 8 กันยายน 2555 16:27:30 น.

ฮ่าๆๆๆ เรื่องราวน่ารักดีนะครับ เรื่องเพื่อนเนี๊ยเป็นอะไรที่นึกถึงแล้วมีความสุขทุกทีเลยยยยย   โดย: Don't try this at home. 9 กันยายน 2555 0:13:50 น.

อ่านแล้วคิดถึงตอนเรียนอะ   โดย: น้องผิง 9 กันยายน 2555 20:22:43 น.

มิตรภาพดี ๆ เป็นสิ่งที่หาซื้อไม่ได้จริง ๆ นะคะ ปอลอ: ขอบคุณที่แวะเวียนไปเยี่ยม Blog ของ PatZilla นะคะ   โดย: PatZilla IP: 203.146.139.35 10 กันยายน 2555 11:27:19 น.

บอกไม่ได้ว่าที่ไหนแต่ใบ้ว่าเป็นห้างในกรุงเทพนี้แหละ ฮี่ๆๆๆ   โดย: Don't try this at home. 11 กันยายน 2555 23:50:30 น.

ตอนนี้ลดลงไป1ขีดแล้วละ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ราตรีสวัสดิ์ครับ   โดย: Don't try this at home. 20 กันยายน 2555 21:53:39 น.