ฉันรู้สึกโชคดีที่ได้เกิดมา
สวมเครื่องแบบสมญาข้าราชการ
และได้ทำภาระหน้าที่สำคัญ
รับใช้งานเพื่อพ่อหลวงแห่งไทย

* สานประโยชน์ของชาติและปวงประชา
เหมือนคำสัตย์สัญญาที่มอบเอาไว้
ด้วยหลักการเลิศล้ำ หลักธรรมค้ำใจ
ภาคภูมิในเกียรติยศศักดิ์ศรี

** จะเดินตามรอยเท้าของพ่อด้วยความตั้งใจ
จะเติมเต็มความหมายข้าราชการที่ดี
มอบชีวิตทุ่มเทให้แผ่นดินนี้ ทำความดีเพื่อชาติไทย

*** สูงที่สุดของชีวิตคนหนึ่งคน
ต้องพิสูจน์ว่าตนได้ทำอะไร
ด้วยสัจจะที่ฉันปฏิญาณให้ไป
ฉันภูมิใจที่ทำตามได้จริง
(ทดแทนคุณให้พ่อหลวงและแผ่นดิน)

ยึดมั่นหัวใจ ในหลักเที่ยงธรรม
รับใช้ประชาชน ทุกคนเท่าเทียมกัน
มั่นคงความดีตลอดไป


...................................

ไม่รู้ว่าอะไรมาเล่นตลกกับความคิดฝน เมื่อหนึ่งปีก่อน
มันเป็นอะไรที่เบื่อหน่ายและหนักหน่วงมากกับชีวิตนี้
ฝนไม่อยากไปทำงาน ระหว่างนั่งรถไปทำงานต้องหาเพลงฟัง

ใช่ๆๆๆเพลงที่ฝนฟังก็ออกแนวนี้หมด
ฟังแล้วก็คิดถึงพ่อหลวง
ตอนนั้นต้องย้ำบอกตัวเองบ่อยๆว่า
เราต้องทำหน้าที่นะ
หน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ ต้องภูมิใจสิกับเส้นทางนี้


ฝนเหมือนคนโง่ที่มีความคิดคับแคบจริงๆ
ทั้งๆที่มีคนอีกมากมายที่ พยายาม ที่จะเป็นข้าราชการที่ดี
แต่ฝนกลับมองไม่เห็นหน้าที่ที่ต้องทำด้วยความเต็มใจ
อาจจะเพราะช่วงนั้นฝนต้องปรับตัวให้คุ้นชินกับสิ่งแวดล้อม
กับการทำงาน สังคม และอะไรหลายๆอย่าง

ช่วงนั้นฝนฟังเพลงแนวนี้ตลอด
พยายามบอกตัวเองว่า จะยังไงก็ตาม
เราต้องทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด
และวันนี้ฝนภูมิใจนะ มันรู้สึกได้แล้ว
มีความสุขกับหน้าที่นี้
มีความสุขที่ได้เป็นข้าของในหลวง
ภูมิใจที่ได้สานต่ออาชีพของบรรพบุรุษ

มีความสุขที่มีเด็กวิ่งมาทักทาย ยกมือไหว้ ถามไถ่
มีความสุขที่เห็นเด็กๆที่สอนก้าวไปข้างหน้าตามเส้นทางของตัวเอง
มีความสุขที่ได้บอก ได้แนะนำพวกเค้าเหล่านั้น
มีความสุขที่เจอะเจอกันทุกครั้งก็มีแต่รอยยิ้ม

สิ่งที่ฝนเหนื่อยยังไม่เท่าเศษเสี้ยวที่พ่อหลวงเหนื่อย
แล้วฝนจะหดหู่ หมดแรง ท้อถอยแล้วหรอ
ไม่ๆๆๆๆ.......เราต้องทำต่อไป......

ขอบคุณ....บางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ฝนได้มีโอกาสเข้ามาอยู่ตรงนี้
ขอบคุณพ่อแม่ครอบครัวกับแรงผลักดัน
ขอบคุณผู้มีพระคุณทุกท่านที่ฝนกล่าวไม่หมด
ขอบคุณสำหรับโอกาสที่ดีๆแบบนี้
ขอบคุณนักเรียนทุกคน ถ้าไม่มีพวกเธอ ครูคงไม่ได้ทำหน้าที่นี้


....................

ช่วงนี้ชีวิตค่อนข้างเยอะ
เหนื่อยเป็นพักๆ หมายถึง เหนื่อยแล้วพัก555+++
นักเรียนฝนได้เหรียญทองจากการแข่งขันอัจฉริยภาพทางวิทยาศาสตร์ ม.ปลาย
ฝนหายเหนื่อยแล้วค่ะ
เทรนเนอร์คนนี้พอใจแล้วนะ
ถึงแม้ไม่ได้ที่1 แต่คะแนนถือว่าโอเคมากๆสำหรับเด็ก ม.4
ที่ต้องสอนเนื้อหา ม.5 และ ม.6 เพิ่ม
ปีหน้าเราเอาใหม่ สู้ๆ!!