<<<<ถ้าชีวิตคือท่วงทำนอง เธอคือคำร้องที่มีความหมาย>>>>
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
16 พฤษภาคม 2552
 
All Blogs
 
เก็บตก...เวอร์ชันฝึกงาน (ตอนที่ 1 จ้า)





เพลง FIRST LOVE / แจม SISKA







เมื่อวานนี้ มีเพื่อนอีกคนที่ต้องออกจากการฝึกงานไป...และแล้วทีนี้ก็เหลือกันอยู่ 3 คน เมื่อไอ้จอยฝึกงานเสร็จ ก็แพ็คกระเป๋ากลับ มศว. ไป ทีนี้บรรยากาศในห้องแลปคงเงียบเหงาน่าดู บวกกับอากาศข้างนอกที่ดูครึ้มฟ้าครึ้มฝนตลอด....ไม่คิดเลยว่า ไอ้ตอนมามันก็มาด้วยกันแท้ๆ แต่ไหงมันดั๊นกลับไปก่อนเรา อาทิตย์ต่อไปก็คงไอ้โอ๋ สุดท้ายก็เหลือฝนกับนุชแค่ 2 คนเท่าน๊าน เศร้า เหงา เหม่อ ง่วง นอนมันเลยทีนี้ วันนี้จะมาเก็บตกเรื่องของการฝึกงาน เอาเรื่องล่าสุดเมื่อไม่กี่วันที่แล้วดีกว่า


มีอยู่วันนึง...วันไหนจำไม่ได้แล้ว เอ๋อๆ ลืมวันลืมคืน พี่ๆที่ห้องแลปก็นัดแนะกันตำน้ำพริกปลาทูมาเซ่นเด็กฝึกงานอย่างพวกฝน โดยมีพี่วิทยารับหน้าที่เป็นพ่อครัวตตำน้ำพริกกับหาผักสดมาเซ่นพวกเรา พอเวลาใกล้เที่ยง ท้องเริ่มร้อง พี่รังสรรก็เดินแว๊บหายไป ไม่นานกลับมาพร้อมหม้อข้าวใบโต ฝนชำเลืองมองไปในห้องพักพี่ๆ เห็นผักเยอะแยะมากมาย ชนิดว่าเหมามาหมดสวนเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ไม่ว่าจะเป็น มะเขือ แตงกวาลูกเล็กๆ ถั่วฝักยาว พี่นุชคนสวยเดินถือถั่วฝักยาวออกมาพร้อมหม้อ......แวะเวียนไปที่ hood ซึ่ง hood นี้จะมีลักษณะคล้ายๆไอ้ตู้ดูดควันที่เราๆเห็นกันตามร้านขายอาหารตามสั่งค่ะ ซึ่งในห้องแลป hood เราก็จะถูกออกแบบให้ดูดีกว่า ตรงที่มีไฟ มีปุ่มอะไรเยอะแยะมากมายเพื่อดูดไอของสารพิษออกไป แต่พี่นุชก็สามารถประยุกต์ใช้ hood ที่มี hot plate วางอยู่ โดยข้างๆก็มีพวก สารกัดกร่อนทั้งหลายที่เป็นอันตรายวางอยู่ด้วย ไม่นานพี่นุชแกก็เปิด hot plate แล้วเอาหม้อที่มีถั่วฝักยาวอยู่ งานนี้แกกะจะลวกถั่วกินกับน้ำพริกนั่นแหละ จุ๊ๆ งานนี้อย่าเอ็ดไป อย่าให้ใครรู้ ว่าเราเล่นหุงหาอาหารกันในห้องแลป อิอิ


พอลวกถั่วจบไป....ก็ได้เวลาเคลื่อนพลจากบริเวณที่ทำแลปไปห้องพักพี่ๆกัน ที่โต๊ะทำงานก็มีน้ำพริกปลาทู ซึ่งทางบ้านฝนเค้าเรียกกันว่าป่นปลา...แต่คนกรุงก็เรียกแบบนี้แหละ มีผักเยอะแยะมากมายวางอยู่ นี่พี่แกคงเหมามาหมดสวนหละม๊าง ได้เวลาตักข้าวแจกจ่ายสมาชิกทุกคน พอเข้าที่เข้าทาง ก็ลงมือกิน ซึ่งมีฝนกับพี่วิทยา 2 คนที่ต้องยืนกิน เพราะเก้าอี้หมด จะบอกว่า อร่อยมากๆ หรือเพราะหิวก็ไม่รู้ แต่จริงๆมันก็อร่อยค่ะ ไม่คิดว่าพี่วิทยาแกจะทำน้ำพริกได้อร่อยขนาดนี้ ไม่เสียชื่อรุ่นพี่ที่มาจากสถาบันเดียวกันเล๊ย กินไปฝนก็ยืนคิด ว่าจะกินผักอะไรดี แต่สงสัยคิดนานไปหน่อย พี่วิทยาแกเลยแซว

"ไอ้ฝน มันกินข้าวหรือพิจารณาอาหารเนี่ย"
ฝนก็ยิ้มๆตอบไป....คือจะบอกว่า ผักพี่เยอะมาก คิดอยู่ค่ะว่าจะกินอะไรดี

สรุปว่าวันนั้นประหยัดเงินไป เพราะข้าวเที่ยงมีคนเลี้ยง ซึ่งคุ้มมากๆ ทั้งอร่อย ทั้งประหยัด อย่างวันก่อนหน้านี้ พี่ชินแกก็มีผัดหมี่มาฝากกันด้วย ตอนมาเข้างาน แกก็มาพร้อมเสียงเพลงกับหม้อผัดหมี่ กะว่าวันนั้นทั้งวันเป็นเด็กเส้นกันไปเลย ซึ่งหมี่ของพี่ชินแกอร่อยมาก แกบอกว่า มีคนสั่งเอาทั้งเส้นเล็กกับเส้นมาม่า แกเลยทำมันทั้งสองเส้นนั่นแหละ แต่รวมกันอยู่ในหม้อใบเดียวกัน มันเลยกลายเป็นผัดหมี่แปลกๆนิดนึง วันนั้นจำได้ว่าเราๆว่างงานกันมาก ไม่มีอะไรจะวิเคราะห์เลยแอบไปงีบกันที่ห้องเครื่องมือวัด เพื่อนคนอื่นเค้าก็นั่งเล่น ซูโดกุ กัน ส่วนฝนก็นั่งหลับ....พอดีพี่สรรเดินผ่านแกเลยแซว

"อ้าว ไอ้ฝนหลับแล้ว ฟังแม่ชีแกสวดมนต์จนหลับ" คือฉายาแม่ชีเนี่ยเราจะยกให้ไอ้จอย เพราะว่ามันชอบเข้าวัด บางทีก็ไปนั่งสมาธิ บางทีก็ไปขูดหาหวย พี่ๆที่ห้องแลปจะไม่เรียกมันว่าจอย แต่จะเรียกมันว่าแม่ชีแทน

พอได้เวลากินผัดหมี่ พี่ๆก็จะแวะมาเรียกพวกเรา แล้วก็มีการแซวไอ้จอย
"แม่ชีจะกินได้ไหมเนี่ย เลยเวลาเพลแล้ว" ก็จะฮาๆกันไป.....

ช่วงบ่าย....ก็ว่าง พี่ชินแกก็เปิดประตูห้องเครื่องมือวัดเข้ามา ทำท่าทาง หน้าตาจริงจังดูมีสาระมาก
"ว่างกันไหม พี่มีงานให้ทำ" ทุกคนก็พยักหน้า ยิ้มแย้มเต็มที่จะได้ทำงานแล้ว เบื่อกับการนั่งเฉยๆ
"ช่วยไปกินผัดหมี่ให้หมดหน่อย พี่จะล้างหม้อ" โห ก็นึกว่าจะได้ทำงานแล้ว ที่ไหนได้ เรียกไปกิน แต่ก็ไม่ขัดศรัทธาแก เรื่องกินนี่ถนัดสุดๆกว่าจะกินผัดหมี่พี่ชินแกหมด เล่นเอาแทบจะได้กลิ้งกลับหอกันเลยหละ

เรื่องกินจบไป......ทีนี้มาเรื่องความรักกันดีกว่า อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นอาทิตย์สุดท้ายที่แม่ชีเราจะอยู่ห้องแลป ตอนกินน้ำพริกปลาทูกันอยู่นั้น พี่นุชเลยเปิดประเด็นขึ้นว่ามีคนมาแอบชอบเด็กฝึกงาน ซึ่งก็คือไอ้แม่ชีของเรานั่นเอง คนที่มาชอบก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เด็กส่งปุ๋ยที่จะมาให้เราวิเคราะห์ เขาเป็นชาวพม่า ชื่อ ไซฮา พี่สรรแกบอกว่า พูดกับไอ้นี่มีหวังได้ฮากันทั้งวันแน่ งานนี้เราๆเลยได้ทีแซวแม่ชีกัน
"อ้าวเฮ้ย ผ้าขาวร้อนแล้วคราวนี้" พี่วิทยาแซว
"ไปอยู่ย่างกุ้งแล้ว" พี่สรรแซว
แล้วหลังจากวันนั้นเป็นต้นมาที่ความลับถูกเปิดเผยโดยพี่นุช แม่ชีของเราก็จะโดนแซวตลอด วันนั้นที่ไซฮามาส่งปุ๋ย พวกฝน ซึ่งก็มี ไอ้นุช ไอ้โอ๋ ฝน ไอ้จอย จะวิ่งไปดูหน้าไซฮากัน นายนั่นก็ตลกมาก คือเค้าคงอาย รีบหาที่หลบทันควัน บางวันก็ยเขินจนเว่อร์....พวกฝนก็ได้ที แซวมันใหญ่เลย

ไอ้นุชมีแซว...
"ฝน ไอ้จอยมันมาฝึกงานมันก็ได้อะไรกลับไปเนาะ แล้วเราหละ"
"คงไม่มีว่ะนุช มองๆดูแล้ว 55555 ไม่มี๊ไม่มี" หายากมากเลยผู้ชายเนี่ย...จริงๆผู้ชายโรงงานนี้เยอะนะ แต่รุ่นพ่อฝนซะส่วนใหญ่ ไอ้ที่หนุ่มๆก็น่าจะมีโซนฝ่ายผลิต ท่านวิศวกรทั้งหลาย ซึ่งเค้ามองผ่านพวกเราไป 5555 ไม่เหลือบหันมามองทางนี้บ้างเลย เซ็งจริงๆ


ในห้องแลปของฝน จะมีทั้งหลวงพ่อ ซึ่งพี่ๆจะใช้เรียกหัวหน้าฝ่ายวิชาการของเรา แกน่ารักมากเลย แกออกแนวธรรมะธรรมโมสุดๆ.....เลยได้ฉายานี้จากพี่ๆไป ส่วนพี่วิทยา พี่ๆในห้องแลปก็จะเรียกแกว่า เณร อันนี้ฝนก็ไม่รู้ว่าที่ไปที่มามันเป็นไง ที่แน่ๆ ตอนนี้ห้องแลปมีแม่ชี โดยที่ไปที่มามาจากไอ้เด็กฝึกงานปีนี้แหละ อิอิ บางทีฝนก็มีพูดกับเพื่อน
"ห้องแลปเรานี่ คล้ายๆวัดเข้าไปทุกทีแฮะ"

เรื่องเก็บตกยังไม่จบนะคร๊า พูดถึงฝ่ายวิชาการ ซึ่งฝนก็ฝึกงานที่ฝ่ายวิชาการนี่แหละ เดี๋ยวตอนที่ 2 เราจะมาเล่าถึงความมีวิชาการของเรา...วันนี้ไปแล้วคร๊า คิดถึงทุกคนน๊า จุ๊ฟจุ๊ฟ


Create Date : 16 พฤษภาคม 2552
Last Update : 31 พฤษภาคม 2552 22:26:49 น. 10 comments
Counter : 639 Pageviews.

 
เจิมรึเปล่าเนี่ย


โดย: minporee วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:18:28 น.  

 
โรงงานอยู่แถวไหนฟะเนี่ย มีพนักงานพม่าซะด้วยยย

ว่ายน้ำไปฝึกงานดีๆ เน้อ พี่เป็นห่วงเน้อ


โดย: ดวงลดา IP: 122.19.52.197 วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:20:59 น.  

 
อ่ะนะพึ่งได้เข้ามาอ่านดี ๆ มาเม้นอีกรอบ

ดีใจด้วยที่ได้กินฟรี ประหยัดไปอีกมื้อหนึ่ง

แต่ว่าเรื่องหนุ่ม ๆ อ่ะ น้องฝนไม่ต้องห่วงอนาคตยังอีกยาวไกล แต่ว่าพี่ก็มากแล้วอ่ะนะ อายุอ่ะ แต่วะฮ่าฮ่า พึ่งช้ำมาหมาด ๆ ก็เลยไม่วอรี่ มีก็มี ไม่มีก็ไม่เป็นไร

วะฮ่าฮ่า ใกล้ได้กลับแล้วใช่มั๊ยเนี่ย เหลืออีกเทอมเดียวใช่ป่ะ

ยังไงก็ขอให้เดินทางกลับโดยปลอดภัยน๊า

คิดฮอดหลายเด้อ


โดย: minporee วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:06:01 น.  

 


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:35:38 น.  

 
แวะมาเยี่ยมเจ้าฝนจ้า


โดย: เป็นสมาชิกเมื่อวาน วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:22:20 น.  

 
ตอนนี้งานเข้าค่ะ ทัรพยากรเหลือน้อย อยู่กันแค่ 3 คน งานเข้าหัวฟู วิเคราะห์กันทั้งวัน เหนื่อยนิดหน่อยแต่ก็สนุกดีค่ะ เมื่อวันก่อน ฝนเป็นไรไม่รู้ รู้สึกคิดถึงบ้าน คิดถึงบรรยากาศสมัยเด็กๆ อยากกลับไปเป็นเด็ก....แปลกจัง ตอนนี้ไม่อยากโตเป็นผู้ใหญ่เลยค่ะ อยากเป็นน้องฝนที่เคยมีทุกๆคนรอบตัวคอยดูแล คอยปกป้อง.....ทุกวันนี้นับวันกลับบ้านแล้วค่ะ คิดถึงบ้านมากๆ


โดย: น้ำเคียงดิน วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:56:29 น.  

 
วะฮ่าฮ่า

เวลาต้องเดินหน้าต่อไป

ต่อไปเราก็ต้องมีครอบครัว

ต่อไปเราก็ต้องแก่หงำเหงือก

เวลาไม่เคยหยุดนิ่ง เช่นเดียวกันกับตัวเรา

ต้องเดินต่อไปข้างหน้าไม่มีวันหยุดนอกจากวันหมดลมหายใจ

และอยากให้รู้ไว้ ว่าทางข้างหน้าที่เธอจะเดินไป

หากวันใดที่เธอท้อหรือต้องการกะลังใจ

พี่สาวคนนี้จะคอยเป็นกะลังใจให้เสมอ

ปล. งานหนัก สู้เค้า เดี๋ยวก็ได้กลับบ้าน กลับมหาลัยแร้วววววว


โดย: minporee วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:36:16 น.  

 
- หวัดดียามค่ำครับ

- ฝนกำลังเริ่มเปลี่ยนสถานะจากนักศึกษาเป็นคนทำงานเต็มตัวแล้วเนี่ย

- จะเป็นผู้ใหญ่ได้ต้องผ่านผักกับน้ำพริกก่อนจริงม่ะล่ะ


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:01:28 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ฝน
เดี๋ยวก็ต้องกลับมาเรียนต่อเลยใช่มั้ยคะเนี่ย ช่วงนี้คงเหนื่อยน่าดูเลยนะค้า แล้วเมื่อไหร่จะมาต่อตอน 2 คะ

เคยมาเม้นท์รอบนึงไม่ติด เศร้ามากเลยพิมพ์ยาวด้วย ชีวิต


โดย: เอวาเจลีน วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:03:12 น.  

 
- หวัดดียามค่ำตอนฝนพรำครับน้องฝน

- ตอนแรกนึกว่าฝึกงานแล้วจบเลยนะเนี้ย แต่ต้องเรียนปี 4 ต่ออีกรือนี่


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:27:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

น้ำเคียงดิน
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add น้ำเคียงดิน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.