<<<<ถ้าชีวิตคือท่วงทำนอง เธอคือคำร้องที่มีความหมาย>>>>
Group Blog
 
 
มีนาคม 2555
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
17 มีนาคม 2555
 
All Blogs
 
ความเวิ่นเว๊อของคุณพยาบาล!!

สวัสดีในค่ำคืนของวันเสาร์ ช่วงนี้อารมณ์เขียนบล็อกกลับมาแล้วค่ะ แรงบันดาลใจมาจากไอ้โอ วันนี้เลยจะจัดให้มันหนึ่งดอก ขอเม้าส์โอแบบจัดหนัก ( ค่าตัวไม่ให้นะโว๊ย )

โอคือเพื่อนสนิทของฝนค่ะ เรียนมัธยมมาด้วยกัน อยู่ห้องเดียวกันมาหกปี เลขที่ติดกัน ตอนสอบเลยลอกกันประจำ 555+++

ตอน ม.6 โอมันบ้ากิจกรรม เลือดศิลปินเข้าสิง ฝนยังจำความรู้สึกวันนั้นได้ดี วันที่มู๋อ้วนตัวนึ้กลิ้งหลุนๆไปตามไอ้โอที่ห้องวงโยของโรงเรียนเพื่อมาเช็กชื่อ วันนั้นเกือบตาย เหนื่อยมาก

สุดท้าย โอก็ได้เรียนพยาบาล หลังจากลุ้นผลสอบจนขี้ไม่ออกร่วมอาทิตย์ (อันนี้ไม่ใช่ไม่สุภาพ แต่มันบอกฝนแบบนั้นจริงๆ)
ส่วนฝนมาเรียนเคมี ในสถาบันเดียวกะมัน

ฝนมาเป็นเมทร่วมแชร์หอกะโอตอนปี2 เนื่องด้วยหลายๆสาเหตุ
ช่วงนั้นคุณพยาบาลของเราเริ่มได้ออกฝึกขึ้นหวอดคนไข้แล้ว
แปลกไหม ทั้งๆที่อยู่ห้องด้วยกันแต่เหมือนเราไม่เคยเจอกันเลย

ตีห้าครึ่ง ไอ้โอตื่นอาบน้ำแต่งตัว ฝนรับรู้ถึงการมีอยู่ของโอ
มันแต่งตัว ฝนคลุมโปงนอนต่อ สรุปฉ๊อดนี้คือ เราต่างรับรู้ว่าโอไปขึ้นหวอด

ช่วงกลางวันฝนไปเรียน โอขึ้นหวอด

ตอนเย็น โอลงจากหวอดกลับหอมานอนตายอย่างสงบทั้งๆที่ยังใส่ชุดหมีน้อย( ชุดนิสิตพยาบาล ) ถุงเท้ายังค้างอยู่
ฝนกลับหอมานั่งกินข้าวบ้าง ซักผ้าบ้าง กว่าโอจะตื่นก็สองสามทุ่ม นั่นแหละเป็นช่วงที่ฝนปั่นรายงานแลป

วันๆแทบจะไม่ได้คุยกัน

พฤติกรรมที่โอทำให้ฝนและเพื่อนๆฮามากคือ การนอนละเมอ มันสามาถทำให้เป็นเรื่องเป็นราวมาก
คืนนึงมี ฝน โอ ยุ้ย นั่งทำการบ้านกันอยู่ในห้อง เปิดเพลงไปด้วย ฝนกับยุ้ยก็ทำงานไป โอมันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ เราสองคนรู้อีกทีคือมันหลับไปแล้ว ผ่านไปสักพัก อยู่ๆมันก็ลุกขึ้นนั่ง แล้วหันมาพูดกับยุ้ยว่า

โอ : ยุ้ยๆ เฮาฮู้แล้ว แมวดำในป่ากล้วย (มันพูดอีสาน)
หน้ายุ้ย
หน้าฝน
ฝนและยุ้ยงงมาก หันหน้ามองกันแล้วหันไปมองไอ้โอ สรุปคือมันนอนละเมอ ฝนเลยใช้นิ้วจิ้มแขนมันแล้วดันตัวมันนอนลง

ที่ไปที่มาคือ โอกับยุ้ยคุยกันค้างไว้ก่อนไอ้โอจะหลับ แล้วโอมันยังหาคำตอบให้ยุ้ยไม่ได้มันเกิดหลับไปก่อน มันเลยละเมอตอบคำถามทีหลัง จากนั้นมาฝนเริมชินกับการนอนละเมอของมัน

มีอีกคืนนึง โอนั่งปั่นรายงานเคส(คนไข้) แล้วมันยังทำไม่เสร็จเกิดหลับไปอีก คราวนี้อยู่ดีๆหล่อนก็ลุกขึ้นคลานไปทางหลังห้อง ไอ้อั๋นเห็นพอดีเลยถาม

อั๋น : โอ เธอจะไปไหน
ไอ้โอ : หันมามองหน้าอั๋นแบบโกรธๆแล้วตอบว่า
"อะไร "
"ฉันจะไปเก็บกระดาษ กระดาษปลิว พายุเข้าเนี่ย"
หน้าอั๋น
คือแบบว่าพายุไม่ได้เข้า และกระดาษไม่ได้ปลิว
สรุปคือว่าคืนนั้นโอละเมออีกแล้ว
พอเช้ามาหล่อนก็มาเล่าว่าเมื่อคืนฝันว่าพายุเข้า กระดาษที่หล่อนใช้เขียนรายงานปลิวหมดเลย หล่อนเลยพยายามกระเสือกกระสนไปตามเก็บกระดาษ

เวลาเม้าส์เรื่องนี้ทีไรฮาทุกที
ความเวิ่นเว๊อของคุณพยาบาล

คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้นจังเลย
มีความสุขมากๆ




Create Date : 17 มีนาคม 2555
Last Update : 17 มีนาคม 2555 22:15:54 น. 4 comments
Counter : 437 Pageviews.

 
ฮาาาา เรียนพยาบาลก็เหนื่อยอย่างนี้แหละค่ะ


โดย: Muzume วันที่: 17 มีนาคม 2555 เวลา:23:03:04 น.  

 
ไม่ได้แวะมาทักทายนานเหมือนกันนะเนี่ย

ส่งเกรดเสร็จยัง...คงปิดสิ้นเดือนนี้เหมือนกันใช่มั๊ย

เป็นงัยมั่งแล้วน๊อ...ยังกินอิ่มนอนหลับดีอยู่เหมือนเดิมอยู่ใช่มั๊ย

ปล.ดีแล้วหละที่ยังมีภาพวันเก่า ๆ ให้หวนนึกถึงและมีความสุขกับมันได้แบบนี้

(คิดฮอดเด้อ)


โดย: minporee วันที่: 18 มีนาคม 2555 เวลา:10:19:57 น.  

 
พยาบาลอารมณ์ติสท์จังนะค่ะ


โดย: smilesunset วันที่: 18 มีนาคม 2555 เวลา:19:35:40 น.  

 
คุณโอนี้นอนละเมอแล้วมีแต่เรื่องฮาๆนะครับ ฮ่าๆๆ อิ_อิ


โดย: Don't try this at home. วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:1:18:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

น้ำเคียงดิน
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add น้ำเคียงดิน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.